Το ακουσα και το συμπερασμα που βγαινει οτι οτι ειναι μετριοτατο με καποιες καλες ιδεες. Λιγο αχταρμας η μουσικη σε σημεια σου σπαει τα νευρα, οσο περισσοτερο το ακους το αλμπουμ το συνηθιζεις ομως και μετα παρατηρεις καποιες καλες ιδεες και καποια σημεια των κομματιων που ειναι κολλητικα. Ο Phil ηθελε να βγαλει κατι ακραιο και ο δισκος ειναι ακραιος, αλλα δεν εχει την ποιοτητα που θα περιμεναμε και ειναι σε πολλες στιγμες ανουσιος.
Συμφωνω στο οτι ο δισκος θελει πολλα πολλα ακουσματα και καλη χωνεψη, αλλα δεν θεωρω οτι γαμαει. Αν και η αληθεια ειναι οτι εχω πολυ καιρο να τον ακουσω πιστευω οτι απλα οσο τον ακους τοσο καλυτερος σου φαινεται αλλα δεν μπορω με τιποτα να πω οτι γαμαει.