Το Dirt είναι αλλά είδα αρχικά το Souls και δεν σκέφτηκα καν άλλη επιλογή.
Somewhere Far Beyond
Into the Everflow
Beyond the Crimson Horizon
A Burnt Offering for the Bone Idol
…είναι όλοι δίσκοι που έχω συμπεριλάβει στη λίστα με τα 15 αγαπημένα της δεκαετίας, αμιγώς μέτσαλ όμως (σκρίπτα μάνεν).
Δεν ψηφίζω ρε.
Τέλος πάντων, Psychotic για να το ρίξω σε μια από τις βασικές επιλογές.
Αν και με μια πρόχειρη ματιά λείπουν καμιά 150αριά άλμπουμς, είναι σίγουρα το πιο άκαρδο πολ έβερ.
Τα 2 πρώτα που μου 'ρχονται είναι η Κεφαλή των Ministry και τα Μπλουζ των Kyuss, αλλά ψηφίζω Σόουλς από το πολλ. Στην τελική είναι ακόμα τουλάχιστον 50 άλμπουμ που αγαπάω από αυτή τη χρονιά.
O καφρομεταλλας μεσα μου δεν μπορει παρα να μην ψηφισει το A Blaze In The Northern Sky.
Το οποιο ετσι και αλλιως ειναι ενα απο τα ευαγγελια του ακραιου ηχου γενικοτερα.
Θελω να δω ποιος θα κανει death metal poll για το 1993.Eκει θα γελασουμε.
Τι δεκαετία τα 90s…οι δισκάρες βγαιναν με το κιλό,η εμπνευση ειχε πιασει ταβάνια και η σκληρή μουσική ζουσε στιγμες δόξας…(και ας λενε οτι το grunge σκότωσε το metal…dick blue…)…το 1992 μάνι μάνι βγηκαν 2 δισκάρες που επηρρεασαν το metal των 90s σε συντριπτικό βαθμό…το vulgar display…και το images and words…από κοντά και το mangum opus του grunge το dirt (δίσκος αρρώστια)…αντε να διαλέξεις τώρα…μάλλον η ψήφος πάει στους τρελοτεξανούς…
Καλα μας γαμησες τωρα.Αντε να διαλεξεις ενα.
Μετα απο παρα παρα παρα πολλη σκεψη θα πω…
[SPOILER][/SPOILER]
Προχθες αγοαρασα εναν επισης πολυ καλο δισκο του 1992,ο οποιος δεν μπαινει φυσικα σε τοσο υψηλες θεσεις,αλλα μου αρεσε πολυ
Προκειται για το
White zombie λατρεία ρε!!
Με χιονια και το ξεφτυριασμα βρηκα αυτο εδω το τοπι και μιας και κλεινουμε 30 χρονια (ποτε περασαν αληθεια) ειναι μια καλη ευκαιρια για ενα φρεσκαρισματακι…
για μενα διαχρονικα :
Body Count- Body Count
Danzig- How the Gods Kill
Dream Theater- Images and Words
Faith No More -Angel Dust
Megadeth- Countdown to Extinction
Rage Against The Machine- Rage Against The Machine
WASP - The Crimson Idol
Skyclad - A burnt Offering for The Bone Idol
Alice in Chains - Dirt
Bolt Thrower - The IV Crusade
Λιιιιιγο πιο κατω…
Sleep -Sleep’s Holy Mountain
Solitude Aeturnus- Beyond the Crimson Horizon
At The Gates- The Red in the Sky is Ours
Burzum- Burzum
Trouble- Manic Frustration
Running Wild - Pile of Skulls
Blind Guardian- Somewhere Far Beyond
Kyuss- Blues for the Red Sun
Dark Throne - A Blaze in the Northern Sky
Black Sabbath - Dehumanizer.
Επικό ξέθαμα πάνω στην ώρα που έψαχνα κάτι να σκοτώσω τον χρόνο μου
Top 5
Alice In Chains - Dirt
Patera - Vulgar Display of Power
RATM - RATM
Megadeth - Countdown to Extinction
Blind Guardian - Somewhere Far Beyond
Άλλα αγαπημένα
Body Count - Body Count
FNM - Angel Dust
Iron Maiden - Fear of the Dark
REM - Automatic For The People
Roger Waters - Amused To Death
Tom Waits - Bone Machine
The Cure - Wish
Elton John - The One
Kyuss - Blues For The Red Sun
Σε εκτίμηση
Stone Temple Pilots - Core
Danzing - How The Gods Kill
WASP - The Crimson Idol
Skyclad - A burnt Offering for The Bone Idol
Running Wild - Pile Of Skulls
Black Sabbath - Dehumanizer
Dream Theater - Images and Words
Def Leppard - Adrenalize
Neil Young - Harvest Moon
Bruce Springsteen - Human Touch
No Doubt - No Doubt
Bon Jovi - Keep The Faith
Beastie Boys - Check Your Head
Saxon - Forever Free
Toto - Kingdom Of Desire
Kiss - Revenge
Bonus
Eric Clapton - Unplugged
Nirvana - Incesticide
Είπα να γράψω πολλά γιατί βαριέμαι και σίγουρα ξέχασα και μερικά
ΥΓ Με έψησε ένα φιλαράκι να τσεκάρω επιτέλους Burzum. Άκουσα το ομώνυμο πρώτη φορά προχθές και το βρήκα καλό αλλά δεν το βάζω στην λίστα ακόμα γιατί τα άλλα τα άκουσα από 3 φορές και πάνω τα περισσότερα
Με βάση τη wiki αυτά είναι τα heavy metal albums (συν μερικά hard rock) για το 1992
Summary
24-7 Spyz – Strength in
Numbers
AC/DC – AC/DC Live (live)
Alice in Chains – Dirt
Alice in Chains – Sap (EP)
Amorphis - The Karelian Isthmus
Anathema - The Crestfallen (EP)
Anthem – Domestic Booty
Anvil – Worth the Weight
Asphyx - Crush the Cenotaph (EP)
At the Gates – The Red in the Sky Is Ours
Atrocity - Todessehnsucht
Autopsy – Acts of the Unspeakable
Babylon A.D. – Nothing Sacred
Bad4Good – Refugee
Bangalore Choir – On Target
Bang Tango – Aint No Jive Live
Benediction - Dark is the Season (EP)
Biohazard – Urban Discipline
Black Sabbath – Dehumanizer
Blind Guardian – Somewhere Far Beyond
Body Count – Body Count
Bolt Thrower – The IVth Crusade
Bon Jovi – Keep the Faith
Brain Dead – From the Ecstasy
Brutal Truth - Extreme Conditions Demand Extreme Responses
Burzum – Burzum
Candlemass – Chapter VI
Cannibal Corpse – Tomb of the Mutilated
Celtic Frost – Parched with Thirst Am I and Dying (comp)
Comecon - Megatrends in Brutality
Cro-Mags – Alpha Omega
Damn Yankees – Don’t Tread
Darkthrone – A Blaze in the Northern Sky
Danzig – Danzig III: How the Gods Kill
Def Leppard – Adrenalize
Deicide – Legion
Deliverance – Stay of Execution
Demolition Hammer – Epidemic of Violence
Dirty Looks – Five Easy Pieces
Dismember - Pieces (EP)
Dream Theater – Images and Words
Drive – Diablero
Earthshaker – Earthshaker
Edge of Sanity - Unorthodox
Edwin Dare – Unthinkable Deed
Electric Boys – Groovus Maximus
Elegy – Labyrinth Of Dreams
Exhorder – The Law
Exodus – Force of Habit
Extreme – III Sides to Every Story
Faith No More – Angel Dust
Faster Pussycat – Belted,Buckled and Booted
Faster Pussycat – Whipped!
Fear Factory – Soul of a New Machine
Firehouse – Hold Your Fire
FM - Aphrodisiac
The Gathering - Always…
Godflesh – Pure
Gorefest – False
Maestro Alex Gregory – Paganini’s Last Stand
Grave - You’ll Never See…
Gun – Gallus
Gwar – America Must Be Destroyed
Hardline – Double Eclipse
Heavens Gate – Hell for Sale!
Heavens Gate – More Hysteria (EP)
Helmet – Meantime
Darren Housholder – Darren Housholder
Hypocrisy – Penetralia
Incantation - Onward to Golgotha
Immortal – Diabolical Fullmoon Mysticism
Impetigo - Horror of the Zombies
Iron Maiden – Fear of the Dark
Kik Tracee – Field Trip
Killers – Murder One
King’s X – King’s X
Kiss – Revenge
Krabathor - Only Our Death Is Welcome…
Kreator – Renewal
Kyuss – Blues for the Red Sun
Lacrimosa – Einsamkeit
L.A. Guns – Cuts
Life Sex & Death – The Silent Majority
Little Caesar – Influence
Loudness – Loudness
Love/Hate – Wasted In America
Lynch Mob – Lynch Mob
Tony MacAlpine – Freedom to Fly
Malevolent Creation – Retribution
Yngwie Malmsteen – Fire and Ice
Manowar – The Triumph of Steel
Massacre - Inhuman Condition (EP)
Marduk - Dark Endless
Megadeth – Countdown to Extinction
Ministry – Psalm 69: The Way to Succeed and the Way to Suck Eggs
Monster Magnet – Tab (EP)
Monstrosity – Imperial Doom
Mortification - Scrolls of the Megilloth
Motörhead – March ör Die
My Dying Bride – As the Flower Withers
My Dying Bride – Symphonaire Infernus et Spera Empyrium (EP)
Napalm Death – Utopia Banished
Necrophagist – Requiems of Festered Gore (demo)
Nembrionic - Themes on an Occult Theory (EP)
Neurosis – Souls at Zero
Nine Inch Nails – Broken (EP)
Nine Inch Nails – Fixed (EP)
Nirvana – Incesticide (comp)
Nocturnus – Thresholds
Non-Fiction – In the Know
Obituary – The End Complete
Oomph! – Oomph!
Pantera – Vulgar Display of Power
Pan.Thy.Monium - Dawn of Dreams
Paradise Lost – Shades of God
Pitchshifter – Submit (EP)
Pro-Pain – Foul Taste of Freedom
Psychotic Waltz – Into the Everflow
Racer X – Extreme Volume II Live (live)
Rage – Trapped!
Rage Against the Machine – Rage Against the Machine
Reverend – Live (live EP)
Rollins Band – The End of Silence
Running Wild – Pile of Skulls
Sadus – A Vision of Misery
Saigon Kick – The Lizard
Saint Vitus - C.O.D.
Saints & Sinners – Saints & Sinners
Samael - Blood Ritual
Saxon – Forever Free
The Screaming Jets – Tear of Thought
Sinister - Cross The Styx
Skid Row – B-Side Ourselves (EP)
Slaughter – The Wild Life
Sleeze Beez – Powertool
Slik Toxik – Doin’ the Nasty
Sodom – Tapping the Vein
Solitude Aeturnus – Beyond the Crimson Horizon
Spinal Tap – Break Like the Wind
Spread Eagle – Open To The Public
Steelheart – Tangled in Reins
Stone Temple Pilots – Core
Izzy Stradlin – Izzy Stradlin and The Ju Ju Hounds
Stratovarius – Twilight Time
Suicidal Tendencies – Art of Rebellion
T-Ride – T-Ride
Tankard – Stone Cold Sober
Testament – The Ritual
The Black Crowes – The Southern Harmony and Musical Companion
Therapy? – Pleasure Death
Therapy? – Nurse
Therion - Beyond Sanctorum
Tiamat – Clouds
TNT – Realized Fantasies
Tora Tora – Wild America
Tourniquet – Pathogenic Ocular Dissonance
Triumph – Edge of Excess
Trixter – Hear!
Trouble – Manic Frustration
T.T. Quick – Thrown Together Live (live)
Ugly Kid Joe – America’s Least Wanted
Unleashed – Shadows in the Deep
Unruly Child – Unruly Child
Vader – The Ultimate Incantation
Vengeance Rising - Released Upon the Earth
Viper – Evolution
Viper Brazil – Vipera Sapiens (EP)
Vital Remains – Let Us Pray
Von – Satanic Blood
Von Groove – Von Groove
W.A.S.P. – The Crimson Idol
Warrant – Dog Eat Dog
Warrior Soul – Salutations from the Ghetto Nation
White Zombie – La Sexorcisto: Devil Music Volume One
Wildside – Under the Influence
Για εμένα οι κορυφές (από όσα έχω ακούσει και από αυτή τη λίστα που είναι του πιο σκληρού ήχου) είναι Images and words, dirt, vulgar display of power, body count, somewhere far beyond, burzum, a blaze in the northern sky, keep the faith, IVth crusade, countdown to extinction, shades of god, fotd, psalm 69, ratm, sexorcisto.
Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο τρία, images and words, a blaze και a vulgar, απίστευτη και μουσική αλλά και ιστορική αξία και τα τρία, και φοβερά επιδραστικά
Στην κορυφή:
Alice in Chains “Dirt”. Από τους κλασικούς δίσκους που ακούς στο Γυμνάσιο και αναγκαστικά θυμάσαι ακόμα κάθε στροφή, κάθε στίχο, κάθε riff. Εισαγωγή “Them bones” το πιο ψαρωτικό intro σε δίσκο ever; Ίσως, θέλει σκέψη αυτό… Το ομώνυμο και το "Junkhead’’ πόσο παραγνωρισμένα κομμάτια; Τα λατρεύω και τα δύο, το πρώτο για την ανατολίτικη αύρα, το δεύτερο για τα φωνητικά του Layne που όσο προχωράει το κομμάτι φτάνουν σε άλλα επίπεδα. Το “Rooster” το βαριέμαι και νομίζω έχω αιώνες να το ακούσω ποτέ ολόκληρο.
Λίγο κάτω από την κορυφή:
Neurosis “Souls at zero”. O αγαπημένος μου δίσκος των θεών. Ξεχασμένος λίγο, γιατί η στροφή με το επόμενο, “Enemy of the sun”, έκρινε και τη συνολική μουσική τους πορεία. Πειραματισμός στο full, ούτε καθαρό hardcore, ούτε metal, στο μεταίχμιο ακριβώς. Πνευστά, και samples και ό,τι θες. Hint: το “άγαλμα” του εξωφύλλου είχε κατασκευαστεί από τον Von Till και την παρέα του.
NOFX “White trash, two heebs and a bean”. Οι NOFX τη συγκεκριμένη χρονιά χτύπησαν (και έλαμψαν) δύο φορές (βλέπε παρακάτω). Το βιτριολικό τους χιούμορ καταρρίπτει κάθε πολιτική ορθότητα (μιλάμε για μία μπάντα μ’ έναν λευκό, δύο Εβραίους κι έναν Λατινοαμερικάνο όπως αναφέρει και ο τίτλος) και η μουσική τους απλά εξαφανίζει Ο,ΤΙ είχαν κάνει μέχρι τότε -ουσιαστικά μιλάμε για το album που οριοθέτησε μια για πάντα το στυλ τους. Τα κομμάτια κινούνται σε διάφορα στυλ, έχουν απίστευτα έξυπνους στίχους, κολλητικές μελωδίες και πραγματικά δεν μπορώ να διανοηθώ ότι κάποιος μπορεί ν’ ακούσει αυτό το album και να μην κολλήσει με την πάρτη τους. Εγώ το βάζω στην κορυφή της δισκογραφίας τους, πιο πάνω κι από το “Punk in drublic” (μα τι τίτλος κι αυτός!).
Tiamat “Clouds”. Yeap, κι αυτό μ’ αρέσει περισσότερο από το “Wildhoney”. Το ατμοσφαιρικό death metal που μου αρέσει: τέλειες αρμονίες, θλίψη, κλαψιάρικα φωνητικά όπου πρέπει, κανένας φόβος για το αν θ’ ακουστούν “φλώροι”.
Bolt Thrower “The IVth crusade”. Δε με πειράζει ν’ ακούω μόνο αυτόν τον δίσκο πλέον από Bolt Thrower. Είναι σαν best-of για 'μένα.
Δισκάρες ατελείωτες:
Burzum “Burzum”. Τα επόμενα 3 το ξεπερνάνε. Τι σερί είχε κάνει ο πούστης τότε.
Dakthrone “A blaze in the northen sky”. Τα είχα γράψει στο topic τους πρόσφατα -να μην τα ξαναγράφω. Το άκουσα μικρός, το κατάλαβα μόλις πέρυσι. Ακόμα μπορεί ν’ ανακαλύψω πράγματα.
Bad Religion “Generator”. Το ομώνυμο. Και το “The answer”. Αρκούνε. Δεν είναι στο top-5 μου της μπάντας, φανταστείτε τι δισκάρες έχουνε βγάλει, δηλαδή.
Warrior Soul “Salutations from the ghetto nation”. Δεν έτυχε ν’ ακούσω άλλα albums τους. Ντρέπομαι γιατί ξέρω ότι έχουν βγάλει κι άλλες δισκάρες, και όποτε ακούω το συγκεκριμένο album με ξεσηκώνει το αγνό hard rock-άδικο vibe που γίνεται και punk-ίλα κάποιες στιγμές. Αλλά έχει και μία glam αύρα. Σαν τους Mother Love Bone, ρε παιδάκι μου, αλλά πιο ποιοτικοί.
Παύλος Σιδηρόπουλος “Τα μπλουζ του πρίγκηπα”. Απλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ μου ότι το ρεμπέτικο θα μπορούσε ν’ ακουστεί τόσο blues (και το ανάποδο). “Ο άνθρωπος και η κιθάρα του”, τίποτε παραπάνω.
Δισκάρες που σπάνια μνημονεύονται:
108 “Holyname”. Τους ακούει κάνας άλλος; Τρελαμένοι hardcore-άδες από Νέα Υόρκη, ίδια περίοδο με Madball, 25 ta Life κλπ., οπαδοί του Krishna και ίσως από τις πρώτες “krishna-core” μπάντες. Δίσκος-σφηνάκι, κι όταν ήμουν πιτσιρικάς straight-edge-άς με είχαν ψαρώσει πολύ οι σκληροπυρηνικοί στίχοι.
Brutal Truth “Extreme conditions demand extreme responses”. Νομίζω περιείχε τα πιο γρήγορα blastbeat που είχα ακούσει ποτέ για μία περίοδο. Απλά τέλειος extreme δίσκος, με μπόλικο groove, γαμώ τους στίχους και τέλεια ροή. Πόσο ξεχασμένη μπάντα, γαμώτο (ΟΚ, τηρουμένων των αναλογιών πάντα…);
Chumbawamba “Shhh”. Οι παλιοί καλοί Chumbawamba. Που δεν ήξερες σε κάθε δίσκο αν θα έβρισκες pop, alternative rock single-άκια ή πειραματικό punk. Εδώ οι τύποι φτιάχνουν ένα concept album βασισμένο σε samples/αντιγραφές/αναφορές γνωστότερων κομματιών (από Beatles και Abba μέχρι Smiths), σαν διαμαρτυρία για τη λογοκρισία που έπεφτε αν χρησιμοποιούσες αποσπάσματα άλλων καλλιτεχνών, μία κριτική, τέλος πάντων, στην έννοια της πνευματικής ιδιοκτησίας. Η πρώτη μορφή του δίσκου είχε άλλη μορφή, αλλά δεν κατάφερε να κυκλοφορήσει ακριβώς λόγω δικαιωμάτων (τώρα μπορεί να βρεθεί, βέβαια). Το “Snip snip snip” είναι μέσα στα 3 πιο αγαπημένα μου κομμάτια τους.
Βανδαλούπ “Ένα ηχητικό fuck-off”. Κασέτα, κάκιστος ήχος, αλλά πιάνεις το νόημα. Το full-length που βγάλανε μετά αξίζει σαφώς περισσότερο, αλλά εδώ υπάρχει ψυχεδέλεια στους στίχους, φάλτσα σαξόφωνα και garage-ίλα. Ιστορική στιγμή για το εγχώριο punk νομίζω.
Πολλές ακροάσεις παλιότερα, τώρα ίσως να 'χουν παλιώσει μέσα μου (ίσως λέω, μη βαράτε):
Megadeth “Countdown to extinction”
Faith No More “Angel dust”
Dream Theater “Images and words”
Ministry “Psalm 69”
Η χρονιά των τρομερών EPs:
Anathema “Crestfallen”. E, ναι! Συγκροτηματάρα από την πρώτη τους δουλειά. Το προτιμώ από το “Serenades”.
Contropotere “Solo selvaggi”. Να τους ακούσετε. Αλλάζουν ζωές, τόσο απλά. Από τις λίγες μπάντες που ισχύει το ρητό “η καλύτερη μπάντα που δεν έχεις ακούσει”. Ιταλικό πειραματικότατο crust που τους έψαξα γιατί ο Brian των Catharsis ζήλευε την ποιότητά τους! Στο εν λόγω EP υπάρχει και η διασκευή ενός ιταλικού, παραδοσιακού, επαναστατικού τραγουδιού (“Briganti”) που απλά σου σηκώνει την τρίχα κάγκελο. Ήταν η τελευταία τους δουλειά, μετά το γύρισαν στην ηλεκτρονική.
NOFX “The longest line”. Είσοδος El Hefe στην μπάντα = οριοθέτηση ενός πριν κι ενός μετά στους NOFX. Η πρώτη τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλή δουλειά. Όλα τα κομμάτια ένα κι ένα.
Κι ένα demo:
Thorns “Trondertun”: να είχε περισσότερα κομμάτια. Μόνο αυτό θα ήθελα. Πόσο διαφορετικό να ήταν το black metal άραγε, αν είχε περισσότερα κομμάτια;
Κι ένα άσχετο soundtrack:
"The last of the Mohicans". Μόνο εγώ το έβλεπα και το ξανάβλεπα όποτε το έβαζε το Star; Το μοναδικό sountrack που αγόρασα ποτέ στη ζωή μου, τόσο πολύ μου άρεσε η κλασική μελωδία.
Χρειάστηκε να scroll-άρω παραπάνω του προβλεπόμενου για να βρω τον δίσκο.
Μιλάς με γρίφους, γέροντα, δεν το 'βαλα και τόσο χαμηλά δα το “A blaze…”!
Εκτός κι αν εννοείς το Thorns.
Ή τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον εννοείς ότι για το “A blaze…” δεν προβλέπεται scroll-άρισμα ποτέ και πουθενά!
Το έσωσες στο '90φεύγα
30 χρόνια πέρασαν, άλλα 970 έμειναν τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει δυνατότητα (μάταιης) αναθεώρησης του αξιώματος:
Summary
Souls of blasphemy
Hear a haunting chant
We are a blaze in the northern sky
The next thousand years are OURS
Αν αναφέρεσαι σε κάποιο ανάμεσα στα Bolt Thrower (@Leper_Jesus συμφωνώ μαζί σου για το σχόλιό σου), Dream Theater και Thorns, ξέρεις ν’ ακούς μουσική. Οτιδήποτε άλλο, σε τοποθετεί στα τσικό.
Μαζί σου το έβλεπα κι εγώ, κι ακόμα περιμένω να το ξαναβάλει. Επίσης, σε περίπτωση που δεν το ξέρεις, τσέκαρε το “If It Ends Tomorrow” των Rotting Christ. Παρότι δεν τους ακούω, το συγκεκριμένο είναι ένα από τα τρία τραγούδια τους που θ’ ακούσω, και λόγω του ότι το βασικό του riff είναι βασισμένο στην κλασσική μελωδία του soundtrack.
Το έχω ακούσει πολλές φορές το κομμάτι, ποτέ δεν το χα συνδέσει έτσι
Νταξ τι να λεμε τωρα για τα πιο αγαπημενα χρονια των 90ς…
Χρονιες οπου ανοιγαν οι μουσικοι οριζοντες διαπλατα, με κασσετες / ΜΤV / μεγαλα αδερφια / φιλους κ γνωστους…
Δυσκολο να γραψεις κατι καινουργιο, γιατι ποσα διαμαντια να βγουν σε μια χρονια, αλλα τα απο κατω ειναι απο τα τοπ μου.
Sleep - Holy Mountain
Neurosis - Souls At Zero
Sonic Youth - Dirty
PJ Harvey - Dry
Nick Cave & The Bad Seeds - Henry’s Dream
Burzum - Burzum
Darkthrone - A Blaze In The Northern Sky
Kuyss - Blues for the Red Sun
Pantera - Vulgar Display Of Power
Cannibal Corpse - Tomb Of The Mutilated
Alice in Chains - Dirt
Τόσα χρόνια δεν το είχα συνειδητοποιήσει, όπως λέει και ο Sevek.
Επίσης:
Πώς το ξέχασα αυτό;;; Δεκάρι ακατέβατο, λέμε! Να γίνει poll “Dirt”-“Dirty” άμεσα λέμε.
Όπως κι αυτό:
Άξιζε ν΄αναφερθεί. Αν και πλέον βρίσκω ότι αυτός ο τυποποιημένος ήχος των Cannibal Corpse έχει κουράσει ΓΕΝΙΚΑ στο death metal, αυτό μπορώ να το απολαύσω ακόμα. Πόσο πηχτός ήχος, πόσο extreme στίχοι κι εξώφυλλα, απ’ τα CD που αγοράζαμε μικροί και κρύβαμε απ’ τους γονείς μας. Πόσο θεϊκό το μήνυμα που γράφανε τότε: “δεν χρησιμοποιήθηκε harmonizer για τα φωνητικα” ή κάτι τέτοιο.
Πιθανών να έχουν αναφερθεί. Αν όχι, αξίζουν μιας αναφοράς.
Το Singles: Original Motion Picture Soundtrack, το Somewhere Between Heaven and Hell από Social Distortion και το ντεμπούτο των Manic Street Preachers (Generation Terrorists)