Ξέχασες το Up The Downstair σε μια από τις 3 πρώτες θέσεις 8). Εντάξει, σερί όπως έχει κάνει ο Steven από Up The Downstair μέχρι και In Absentia, δε νομίζω ότι είναι εύκολο να βρεθεί. Μια δεκαετία που το ένα έπος διαδεχόταν το άλλο.
Χρήστο, οι λόγοι για τους οποίους είναι άνισο το Deadwing λέγονται: Deadwing, Shallow, Open Car. Ειδικά το τελευταίο δεν είναι κακό, είναι [U]απαράδεκτο[/U].
Το open car ε; Σοβαρά;
τι να σου πω, μια χαρά μου αρέσουν και τα 3 τραγούδια που αναφέρεις και δεν θα έλεγα κανένα εξ’αυτών ούτε κακό, ούτε σίγουρα απαράδεκτο.
Σχεδόν σταυροκοπήθηκα.
Σιγα το σπουδαιο κομματι που ναι το Open Car, πλακα κανετε με φαινεται.
Αν εξαιρέσω Shallow/Lazarus στο Deadwing, δε θυμάμαι να με χαλάει τίποτα άλλο - το αντίθετο θα έλεγα. Για να μην αναφερθώ στα b-sides της εποχής που είναι όλα ένα κι ένα - Revenant, Mother and Child Divided, So Called Friend, Half Light.
Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες που υποστηρίζουν το Open Car, όχι και απαράδεκτο…
Για το In Absentia: νομίζω είναι το απόλυτο πάντρεμα μεταξύ του παλιού και νέου ήχου των PT. Κοιτάω το tracklist και πραγματικά δεν βλέπω κάτι που να μην λέω “wow”. Και φυσικά είναι ο δίσκος που μας πρωτοακούσαμε τον τεράστιο Gavin Harrison!
Επανερχόμενος στη συνέντευξη του GH, δεν είμαι σίγουρος αν το μέγεθος της περιοδείας ήταν αποκλειστική ευθύνη των μανατζαρέων ή είχε και ο SW το μερίδιο σε αυτό. Τον θυμάμαι να λέει τω καιρώ εκείνω ότι ήθελε να ακουστεί σε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται. Φαντάζομαι ότι όλο και κάποια σύνδεση θα υπάρχει ανάμεσα στα δύο, δηλ. το πολύ touring και την επιθυμία του SW…
Δεν ξέρω τι είπε στο Χρήστο ο SW, αλλά στις πρόσφατες συνεντεύξεις του όταν αναφέρεται στους PT λέει ότι κάποια στιγμή στο μέλλον (απροσδιόριστο) θα ξανακάνουν κάτι αλλά δε θα αποτελούν κύρια προτεραιότητά του, πιο πολύ σαν side project θα είναι. Χαρακτηριστικά, κάπου άφησε να εννοηθεί ότι ο επόμενος δίσκος των PT (αν και όποτε γίνει), μπορεί να είναι και ο τελευταίος τους.
Φυσικά, όπως πολλές φορές έχει γίνει στο παρελθόν, μπορεί να κάνει στροφή 180 μοιρών (ή κωλοτούμπα που είναι και επίκαιρο!), ή μπορεί να τα λέει αυτά γιατί θέλει να προωθήσει το δίσκο του ή κι εγώ δεν ξέρω τι.
εισαι ΓΑΤΟΣ και εχεις φανταστικο αισθητηριο 8)
και εχεις κοζαρει οτι PT στα 90s >>> PT στα 00s (που αν κρινω απο τα αποτελεσματα στο poll…τεσπα βαριεμαι να ξαναλεω τα ιδια αυτονοητα)
edit : deadwing πιο πολλες ψηφους απο sky sideways και signify ΜΑΖΙ ?
ΓΕΛΑΕΙ.Ο.ΚΟΣΜΟΣ.
χρησταρα , σε παω σε αγαπαω αλλα κανεις μπαμ οτι εισαι μεταλλας που τους εμαθε/αγαπησε απο το IA
signify / sky moves sideways (και δεν αναφερω τα αλλα απο 90s) ειναι ενα λεβελ πανω απο το IA
απλα.
και το deadwing ειναι ανισος δισκος , αμα δε το βλεπεις τι συζηταμε δε ξερω (αλλα το ομωνυμο κομματι ειναι επος)
ps : angmar/pantelis79 , μου δινετε ελπιδα να διαβαζω το thread…
Σώτο, νομίζω ότι το γενικεύεις λίγο. Δεν νομίζω πως έχει καμία σημασία αλλά πρώτο το “Signify” άκουσα, αλλά με το “In Absentia” τους αγάπησα/εκτίμησα whatever.
Ίσως η αλήθεια να είναι σε αυτό που λέει στη σημερινή συνέντευξη (σε λίγο) o Wilson.
Αρχικά, δεν προσπαθώ να επιβάλλω ότι το IA είναι καλύτερο από κανένα (δες τη διατύπωσή μου), αλλά δεν είναι και κατώτερο από αυτά που αναφέρεις. Εσένα σου αρέσει περισσότερο η μουσική προσέγγιση που είχαν στα 90s, εμένα στα 00s, αλλά αυτό δεν καθιστά με κάποιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η μια περίοδος είναι καλύτερη από την άλλη.
Όλοι π.χ. θα συμφωνήσουμε σε 2-3 σημεία που καθιστούν το “Incident” κατώτερο των προηγούμενων δουλειών, αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο με το “In Absentia” ή το “Deadwing” φερ’ ειπείν.
Δες για το τελευταίο. Ούτε καν στα ποια τραγούδια μπορούν να θεωρηθούν τρομερά ή μέτρια δεν συμφωνουν οι περισσότεροι εδώ μέσα. Το οποίο σημαίνει ότι δεν μπορείς να ανάγεις ως “γεγονός” το ότι είναι μέτριος/άνισος δίσκος, αλλά παραμένει μια (σεβαστή) άποψη. Αν υπήρχε σημαντική ταύτιση απόψεων, τότε να μιλάγαμε για ένα “γεγονός”. Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός.
Ωραία τα είπες! 
Αναφορικά με τη συνέντευξη του SW: με βάση τα λεγόμενά του, στην ουσία οι Porcupine Tree έχουν διαλυθεί, το οποίο βέβαια έρχεται σε αντίθεση με όλα όσα έχω διαβάσει να λέει κατά καιρούς. Νομίζω θα ήταν πιο τίμιο να το ανακοινώσει και επίσημα, παρά όλη αυτή η ασάφεια που υπάρχει. Βέβαια, η ερώτηση αυτή μετά θα άλλαζε και θα αφορούσε ενδεχόμενο reunion.
Επίσης, κάτι που μου κάθεται άσχημα είναι (για άλλη μια φορά) η κατά κάποιον τρόπο περιφρόνηση των υπολοίπων μελών. Ναι, μπορεί ο Barbieri να μην παίζει με την ταχύτητα του Holzman, αλλά προτιμώ τον προσωπικό του ήχο του πρώτου - π.χ. στο Raven θα μπορούσε να παίζει οποιοσδήποτε τεχνικός πληκτράς και το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Αυτό δεν ισχύει για τους δίσκους των Porcupine Tree. Εντάξει, τώρα η σύγκριση Harrison - Minnemann απλά είναι αστεία. Μιλάμε για δύο απόλυτα καταρτισμένους drummer, με τελείως διαφορετικές προσωπικότητες / προσεγγίσεις. Ακόμα ακόμα, αδικεί και τον εαυτό του όταν συγκρίνεται με τον Govan.
Τέλος πάντων, όλα αυτά μέχρι την επόμενη συνέντευξη που θα λέει κάτι εντελώς διαφορετικό!
Sent from my Nexus 10 using Tapatalk
Awake σού 'χω κι άλλο, ο Chris Maitland είναι ο αγαπημένος μου drummer στους PT. Ο Gavin είναι εκπληκτικός, αλλά ο Maitland μου αρέσει λίγο περισσότερο.
Συμφωνω βασικα. Το μονο παλιο κομματι των PT που προτιμω με Gavin ειναι το Russia On Ice. Και οσον αφορα ποσο μεγαλος drummer ειναι ο Gavin live, να θυμηθουμε το Dislocated Day και ποσο μεγαλος ηταν αντιστοιχα και ο Maitland. Αλλη φαση βεβαια ο μεν, αλλη ο δε, ο καθενας πιστευω πως ταιριαζει στη περιοδο που ανηκε.
Ξυπνατε χωριανοι!
Άμα φτιάξεις πρωινό κάτι μπορεί να γίνει .
8 χρονια μετα… 
5.5 χρονια μετα, ισως ηρθε η ωρα να αλλαξεις γνωμη (αλλα μπορει και οχι), εγω σιγουρα εχω αλλαξει γνωμη μετα την αρχικη κρυαδα το 2005. Μια χαρα το Deadwing, πλεον παιζει και να το προτιμω απο το Fear. Το Open Car που το λες απαραδεκτο, το βρισκω απο τα καλυτερα στο Deadwing και γενικα κομματαρα.
Μιας και ειναι νομιζω το πρωτο μου ποστ στο τοπικ, ας αρχισουμε απο τα βασικα:
Η χρυση πενταδα
Εξαιρετικοι δισκοι, χωρις fillers, ενα σκαλι πιο κατω
Τιμια λογω ιστοριας, not my cup of tea
Ανισο *
Βαζω αυτο το τραγουδι γιατι δεν ειναι τοσο γνωστο σε πολλους και ειναι κομματαρα πρωτον. Και δευτερον γιατι το εκλεψε ο Mustaine ενα χρονο αργοτερα στο Risk και συγκεκριμενα στο Wanderlust 
*οπως σχεδον καθε δισκος prog μπαντας που παει να κανει κατι σαν concept με πολλα μικρα τραγουδια
Μπα, δεν έχω αλλάξει γνώμη, απλώς ίσως έχω πλέον λίγο πιο ήπιους χαρακτηρισμούς 
.
Η περίοδος Stupid Dream / Lightbulb Sun έχει πάρα πολλές τραγουδάρες που θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα και hits. Το Baby Dream In Cellophane που έβαλες, εννοείται ότι είναι κομματάρα.
Ρε τον @LesAnTz τι μας έκανε, θα μας ρίξει πάλι στα ναρκωτικά!
Πρεζα γλυκια, ηδη εχω ακουσει ολο το Stupid Dream και τωρα βαζω το Lightbulb… ενδιαμεσα ακουσα και μερικα τραγουδια τσοντα.
Προτεινω ακουσμα του Deadwing παντως (και επιμενω) με εντελως κενο μυαλο, σβησε οτι bias εχεις αν γινεται, και μπορει να γουσταρεις περισσοτερο. Εγω προσωπικα ειχα χαλαστει που το γυρισε σε πιο μεταλ φορμες ο Wilson τοτε, αλλα οι συνθεσεις στον δισκο ειναι εξαιρετικες οπως και να το κανουμε. Δεν το βαζω οσο ψηλα οσο τα 5 που εγραψα πιο πανω, αλλα πλεον δεν το θεωρω επ ουδενι μετριο δισκο.
Τωρα ακουω Russia On Ice και απλα λιωνω, δε θα το βαρεθω ποτε αυτο το τραγουδι. @LesAnTz ακους? Βαλτο αμεσα…
Πρωτη μου συναυλια στη Νεα Υορκη, 40 μερες απο την μερα που πατησα ποδι στην ηπειρο:
https://www.setlist.fm/setlist/porcupine-tree/2009/terminal-5-new-york-ny-73d78aed.html
Ευτυχως τους ειχα δει και Ελλαδα στο In Absentia tour και ειδα ολα τα παλια καλα.
το Open Car είναι από τα αγαπημένα μου 
Ακούω ακούω αλλά μετά από δύο τρία κομμάτια κάνω ένα διάλειμμα για να ξανακούσω το Shesmovedon … 
το Russia το έβαλα στο κινητό στη δουλειά μεγάλο φάουλ μου… Αύριο απογευματάκι σαλόνι στα ηχεία θα του δώσω τη σημασία που του αξίζει…
