κάνε copy το quote και απάντα εκεί.
Εδώ είναι για πράματα σαν αυτό:
καινούριο [B]Jesu[/B] με τίτλο “Ascension”
δεν εχει λεακαρει ετσι; (θα ηταν τρελο αλλωστε γιατι βγαινει 10 μαιου) 
δεν έχει ληκάρει, όχι.δε θα ήταν πάντως και τόσο τρελό.έχω δει πολλούς δίσκους που κυκλοφορούν αρχές μάη αν διαρρέουν αυτές τις μέρες.μην υποτιμάς τους διαρροείς. :country:
κατά τα άλλα, ωραίο το κομμάτι.κλασικό jesu.
Λοιπόν αυτή η μπάντα επιβεβαιώνει αυτό που είχα δει στην περυσινή ζωντανή εμφάνιση στο ροντμπερν, πως είναι μία από τις καλύτερες του “είδους”.
Πανέμορφος ο καινούριος δίσκος, όλα τα κομμάτια ακούγονται πολύ φρέσκα, το middleville έχει πολύ ταιριαστά φωνητικά, ο Bush είναι γνωστός τραγουδισταράς άλλωστε, και γενικώς πάει στα καλύτερα της χρονιάς απευθείας και χωρίς πολλά φρουφρου.
Κι επί σκηνής είναι ακόμα καλύτεροι, οπότε μακάρι να περάσουν και από ελλάδα, τους είχαμε πρήξει στο ροντμπερν.
Με το service bell EP μόνο στο ενεργητικό τους έρχονται με το πρώτο full album τους. Εμένα γενικά κάτι μου αρέσει πολύ στην μουσική τους χωρίς να είναι τίποτα πρωτότυπο και καινούριο…το αντίθετο μάλιστα (sigur ros). Αλλά οι συνθέσεις είναι όμορφες και αυτό μετράει.
εδώ ακούμε το 1ο κομμάτι του άλμπουμ - Eskimo kiss.
όλο το άλμπουμ εδώ: http://www.myspace.com/yearsofriceandsalt/music/playlists/years-of-rice-salt-s-playlist-49014
σωστός ο σύντροφος.
Νομίζω ότι αυτός ο δίσκος είναι ο πιο ‘ροκ’ της δισκογραφίας τους, με πολύ όρεξη για τζαμάρισμα, κοψίματα, εναλλαγές, ριφάκια που στοουνεροφέρνουν, πολύ μελωδία από κιθάρα κι όχι τόσο από πλήκτρα όσο σε προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Ξεχωρίζω το Arecibo που ακούγεται σαν λίγο πιο άερινοι Muse και το τέλος του Beyond The Void (το πιάσαμε το υπονοούμενο, έτσι;) με τα ξεχειλωμένα σαμπαθικά ριφ.
Είναι όντως τόσο καλοί λάιβ;
Λοιπόν, το Long Distance Calling είναι πολύ διαφορετικό και πολύ καλύτερο από τα απλώς-συμπαθητικά προηγούμενά τους. Και γενικά, επιτέλους ένας δίσκος του είδους που μου τραβάει την προσοχή.
Να σημειώσουμε ότι πέραν της έκπληξης της κομματάρας με τον Bush, stonerίζει σε πολλά σημεία.
Καλή φάση, δεν τους το 'χα.
Το φετινό αλμπουμ των Long Distance Calling είναι μάλλον ό,τι καλύτερο στον χώρο, απ’ότι έχω ακούσει τουλάχιστον.
Τελευταία ακούω πολύ συχνά μια κυκλοφορία του 2009 και απ’ότι είδα δεν έχει αναφερθεί πουθενά (βέβαια ο χώρος του ποστ ροκ είναι αχανής) και νομίζω αξίζει τον κόπο.
[B]Tambersauro- Theories Of Delusional [/B]
Δεν βρήκα μεγαλύτερη εικόνα 
Είναι ένα τρίο απ’το Χιούστον στο Αμέρικα και παίζουν ένα πολύ όμορφο μείγμα post/math ΡΟΚ. Με κεφαλαία το ΡΟΚ!
Έχουν τελείως γήινες διάρκειες στα κομμάτια τους (για ποστ ροκ σχήμα) και το πρώτο που προσέχει κανείς είναι οι κιθάρες.
Ωραία δομημένα κομμάτια, “δυσαρμονίες” εδώ κι εκεί, kraut/psych πινελιές παραπέρα και κυρίως χωρίς υπερβολές.
Μιάς και δεν είμαι πολύ εξεικιωμένος με τους όρους/ήχους δεν μπορώ να πώ εύκολα αν και τι θυμίζει, από κάτι γνωστό στο χώρο δηλαδή. Τα μόνα κοντινά που μπορώ να αναφέρω είναι το Spiderland των Slint και γενικά ήχους και συγκροτήματα από τις αρχές του post/math/indie ήχου, τότε που δεν ήταν ξεκάθαροι αυτοί οι μουσικοί όροι, προς τέλη 80’ς-αρχές 90ς δηλαδή.
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρώ δείγματα πουθενά από τον δίσκο. Στο youtube το μόνο studio κομμάτι που υπάρχει είναι αυτό http://www.youtube.com/watch?v=22y5tOJfq7A το οποίο είναι από άλλο αλμπουμ και μάλιστα δεν μοιάζει στο στυλ του παραπάνω δίσκου, είναι αρκετά “χαλαρό”.
Στο myspace τους, http://www.myspace.com/tambersauro υπάρχουν μόνο 3 κομμάτια και μόνο το 1 (Make Water Sand) είναι από αυτό το αλμπουμ.
Τελοσπάντων αν ψηθεί κανείς, με γκουγκλάρισμα το βρίσκει σχετικά εύκολα για κατέβασμα, αλλιώς ένα πμ εδώ και θα έχουμε δωράκι 8)
[U][B]Explosions in the Sky - Take Care, Take Care, Take Care[/B][/U]
Κυκλοφόρησε. Δεν το άκουσα ακόμα.
εχει και δικο του θρεντ μαλιστα:wink:
ΟΥΨ!!! 8)
νεο αλμπουμ
ποστ ροκ με την ‘‘ηλεκτρονικη οψη’’ του
δεν το εχω ακουσει ακομη αλλα μου αρεσαν αρκετα οι αλλες τους κυκλοφοριες και βλεπω οτι εχει παρει και καλες κριτικες γυρω-γυρω
τσεκαρετε
[B]Koloss - End Of The Chayot (2011)[/B]
Νεοσύστατη μπάντα από τη Σουηδία (OH YEAH!) με τρισάθλιο όνομα για τα ελληνικά δεδομένα (που σημαίνει “Κολοσσός” όμως στα γερμανικά ή κάτι τέτοιο) και με ένα σούπερ εντυπωσιακό ντεμπούτο. Προσωπικά έχω να πάθω τέτοιο ταράκουλο με ποστ-μέταλ δίσκο από τότε που άκουσα το Salvation των Cult Of Luna. Ηχητικά κιόλας δεν απέχουν και πάρα πολύ. Εξάλλου το ποστ-μέταλ δεν είναι ένα είδος που επιδέχεται πολλούς πειραματισμούς. Αυτό που έχει σημασία είναι αυτό που κάνεις, να το κάνεις καλά.
Και τα παλικάρια εδώ το κάνουν πολύ καλά.
Εννοείται ότι οι επιρροές κάνουν μπαμ από το πρώτο κιόλας κομμάτι: Neurosis, Cult Of Luna (κυρίως), Isis, κτλ.
Κάτι άλλο που κάνει μπαμ, είναι η εκπληκτική δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες. Οι ριφάρες διαδέχονται εξαιρετικά η μία την άλλη και εκεί που λες “πωπω τι ριφάρα είναι αυτή”, κατευθείαν σκάει μια καινούρια και αρχίζεις να επαναλαμβάνεσαι.
Το άλλο που μου άρεσε είναι η τρομερή δουλειά στα ντραμς που προσθέτουν έξτρα πόντους πώρωσης και σε μερικά σημεία μοιάζουν αποθεωτικά.
Τα φωνητικά είναι λίγα και κυρίως ουρλιαχτά αλλά και με λίγα clean για την ποικιλία.
Επίσης η παραγωγή είναι κρύσταλλο και για μια τέτοιου τύπου δουλειά, είναι πολύ θετικό αυτό.
Ο δίσκος έχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 40 λεπτών περίπου, με τα 3 πρώτα (30 λεπτά) να είναι απλά επικά, ενώ τα 2 τελευταία είναι λίιιιιιγο πιο μέτρια χωρίς όμως να χαλάνε τη ροή και φυσικά, δεν αμαυρώνουν στο ελάχιστο την ομορφιά του δίσκου.
Τσεκάρετε άφοβα και το κατεβάζετε δωρεάν από το bandcamp τους:
(Πολύ)ικανοποιητική πρώτη ακρόαση.!
όπως είπε και ο Keyser δεν υπαρχουν και πολλές εκπλήξεις αλλά είναι δουλεμένος δίσκος.
θα τσεκαριστεί και τις επόμενες μέρες
*ωραία διάρκεια.
**το όνομα θεέ μου
Λοιπόν για πάμε για μια νέα μπάντα από αθήνα.
[B]Hedvika[/B] το όνομα λοιπόν.
Παίζει ένας φίλος κι ένας γνωστός μου. Και οι δύο τους, όπως και ο ντραμερ της μπάντας, προέρχονται από γνωστές και λιγότερο γνωστές μπάντες της ευρύτερης underground πειραματικής σκηνής - προς το παρόν δεν τις αναφέρουν.
Όποιος ενδιαφέρεται πάει στη σελίδα τους, ρίχνει μια αυτιά και λέει γνώμη. Προσωπικά μου ακούγονται πολύ όμορφα τα 2 κομμάτια που έχουν.
Το ποστάρω γιατί είναι η τελειότητα σε νότες.-
Επειδή όλο το χειμώνα μου κράτησε πολλές φορές συντροφιά, επειδή είναι από τις ομορφότερες μουσικές που έχω ακούσει κ επειδή κάθε φορά που το ακούω σκέφτομαι πόσο απλά κ εύκολα μπορεί η μουσική και μόνο να εκφράσει συναισθήματα που ίσως τα λόγια δε θα μπορούσαν.
Συμφωνώ μαζί σου Έλενα…πανέμορφο cd!
To χω λιωσει δυο μερες τωρα αυτο.Ομολογω πως δν βρηκα ηλεκτρονικα στοιχεια ,παρ ολαυτα μαζι με το LDC (διαφορετικοι ηχοι βεβαια) ειναι οι καλυτερες κυκλοφοριες που εχω ακουσει απο τον "χωρο"φετος.
Παρα πολλες ομοιοτητες με [B]god is an astronaut[/B] και [B]all we destroy[/B],αψογη ισορροπια των μελαγχολικων με τα πιο δυνατα σημεια και φοβερη ατμοσφαιρα.Γενικα παρα πολυ καλη δουλεια.
Τα προηγουμενα τους δν τα εχω ακουσει,αλλα ψαχνοντας δειγματα για να τους τσεκαρω ,επεσα πανω σ αυτην την -αλα russian circles- [B]υπερκομματαρα [/B]και επαθα πλακα !!! >> [B][I][U]κλικ[/U][/I][/B] :!:
Συμφωνώ και επαυξάνω και προσυπογράφω για το “κλικ”, το “Not For Want Of Trying” από το ομώνυμο ντεμπούτο τους το 2008. Προσθέτω δύο ακόμα κομματάρες των maybeshewill:
“How To Have Sex With A Ghost” το δεύτερο album τους, “Sing The Word Hope In Four-Part Harmony” (2009)
και φυσικά το “To The Skies From A Hillside” από το εν λόγω φετινό τρίτο album τους: