Post Rock/Metal κυκλοφορίες (+μπάντες)

Ποιότητα…ΑΑΑ.

Bγαίνει καινούργιο [B]Ufomammut[/B], με τίτλο [B]Oro - Opus Primum[/B]:

  1. Empireum [13:55]
  2. Aureum [12:28]
  3. Infearnatural [7:26]
  4. Magickon [7:57]
  5. Midomine [9:18]

Το Empireum έγινε video (ναι, το μεγαλύτερο κομμάτι, γαμώ;) --> [B]κλικ[/B]

Ε όχι και ποστ ροκ οι Ufomammut μου!! :stuck_out_tongue:

Τα έχουμε πει κι [B][U]εδώ[/U][/B]

Ωπ, δεν ήξερα ότι υπάρχει thread. Πάντως εμένα μου ακούγονται πιο πολύ απ’ όλα post metal οι Ufomammut μας, no hard feelings…:p:thumbup:

το καινούριο if these trees could talk πάρα πολύ καλό!

Επίσης, έπεσα πάνω σε αυτό προ κάτι ημερών, ριχνει μια αυτιά όποιος θέλει

Have a nice life - Deathconsciousness

telephony:

[I]Barren Lands Of A Modern Dinosaur[/I] και [I]Red Forest[/I] γαμώ τα κομμάτια.

Καλά για το Have A Nice Life τα έχουμε ξαναπεί, ένας από τους καλύτερους δίσκους που έχουν βγει τα τελευταία χρόνια… Εκπληκτικό.

Ένας μου πρόσφερε 80$ για να του το πουλήσω :lol:

Έμορφο το samuel jackson five μ; Και τις τζαζιες του μέσα, και τις προγκρεσιβιες του και τα όλα του.

το συνηθιζουν αλλωστε :wink:

ελπιζουμε τωρα και σε ομορφη εκδοση για το βινυλιο(denovali εισαι…)

Όχι άσχημα, ε;

Ο δίσκος είναι πάρα πολύ καλός, αλλά πάνω απ’ όλα είναι πολύ ενδιαφέρων ως μουσική άποψη, όπως όλα τα albums των Samuel Jackson Five. Το σημαντικό με αυτή τη μπάντα είναι πως δεν παύει να πειραματίζεται σε διαφορετικά μονοπάτια σε κάθε δίσκο, διατηρώντας ταυτόχρονα την ταυτότητά της και την εκφραστική γλυκύτητα στις φράσεις και τις μελωδίες.

Στο φρεσκότατο ομώνυμο album τους επενδύουν στα μικρής διάρκειας, άμεσα και smooth κομμάτια, όπου οι post καταβολές και η κατά βάση ταυτότητα της μπάντας ισορροπούν φανταστικά με το prog και τις jazz τάσεις, αναπόσπαστα στοιχεια του ήχου των sj5. Στα δικά μου αυτιά ο συγκεκριμένος δίσκος ακούγεται supercool, το soundtrack μιας καθημερινής ημέρας, με οδηγό τη ρυθμική αυστηρότητα, τις εσωτερικές μελωδίες και την εμφανή διατήρηση μιας κυρίαρχης rock διάθεσης.

Είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι πρόκειται από τις λίγες περιπτώσεις στο είδος εν γένει, όπου τη θέση της εύκολης μελαγχολίας (εκφρασμένη ως γκρι, συννεφιά, ηλεκτρικά καλώδια και λοιπές παπαριές) έχει πάρει μια εμπνευσμένη θετικότητα.

Τέτοια φάση;

Ε ναι ρε συ. Για πάμε ένα μικρό αφιερωματάκι:

[SPOILER][/SPOILER]

Αν προσθέσουμε τις εξίσου αγαπημένες θεματολογίες που αφορούν: ανεμογεννήτριες, δάση, πουλιά (κατά προτίμηση κοράκια), θάλασσες/λίμνες/ποτάμια (κατά προτίμηση σε λήψεις από ψηλά), θολές φωτογραφίες που δε σβήστηκαν από τη μηχανή γιατί υπήρχε πολύ μνήμη και ζωγραφιές με ακρίβεια ατάλαντου 4χρονου με τα πόδια, έχουμε συγκεντρώσει ένα μεγάλο ποσοστό της οπτικοποίησης των (κατά κόρον instrumental) post-rock ηχοχρωμάτων.

Και φυσικά οι μπάντες έχουν ονόματα όπως :

[B]And There Came The Snowfall[/B]
[B]Oregano[/B]
[B]In Slow Motion[/B]
[B]Albinolefe![/B]
[B]As She Throws Papers In The Toilet[/B]

Μερικές εικόνες ακόμη :

[SPOILER]


[/SPOILER]

Και όσο περνάει ο καιρός ακούγεται και πιο cool ε. Μάλλον θα έπρεπε να μιλάμε για αυτό στο προγκ ροκ θρεντ. Ή να σπαμάρουμε το [I]Electric Crayons[/I] στο θρεντ του τελευταίου μαρς βόλτα.

:lol::lol:

Καλό αυτό το τελευταίο. Καλά είναι κι εδώ ρε συ. Αυτή είναι η βάση του ήχου της μπάντας. Συμφωνώ πάντως, πρόκειται για prog μπάντα με την ουσιαστική έννοια της λέξης. Μόνο και μόνο που το συζητάμε πάντως αποδεικνύεται πόσο ευρύς είναι ο χαρακτήρας των sj5. Ας γράψουμε κι εκεί, γιατί όχι;

Δεν ειναι νεα κυκλοφορια και δεν ξερω αν εχουν ξαναποσταριστει εδω οι τυποι (μπορει να τους εχω αναφερει πιο παλια) αν και η μπαντα δεν ειναι και τοσο γνωστη (ακομα) αλλα αν συνεχισουν ετσι τους κοβω να πηγαινουν πολυ καλα. Ο λογος για τους Αυστραλους [B]Meniscus[/B].

Ειχαν μονο ενα EP, το Absence of I απο το 2007, το οποιο ΓΑΜΑΓΕ για πρωτη τους δουλεια και πριν λιγες μερες πηρα χαμπαρι οτι εβγαλαν στις αρχες του 2011 και το πρωτο τους album το War of Currents το οποιο κινειται στα ιδια χναρια. Γενικα για πρωτες δουλειες της μπαντας (και ελπιζω να υπαρχξουν και αλλες) ειναι πολλα υποσχομενες. Αξιζει να τους τσεκαρει κανεις.

[B]Tacoma Narrows Bridge Disaster - Exegesis (2012)[/B]

Πανέμορφος δίσκος που εκτείνεται από το ποστ-μέταλ της αγίας τριάδας Neurosis/Isis/Cult Of Luna μέχρι το progressive των Tool και stoner αναφορές τύπου Ancestors.
Μεγάλος δίσκος.
Τον ακούτε όλο, εδώ: http://tacomanarrowsbridgedisaster.bandcamp.com/

akouse kaneis to neo pg.lost?

proxeira, kataplhktikoura moiazei.

Eϊναι όντως πολύ καλό το συγκεκριμένο. Θέλει ακροάσεις πάντως. Πολύ υπόγεια η επίδρασή του (σε εμένα τουλάχιστον).