Post Rock/Metal κυκλοφορίες (+μπάντες)

Το I’m Stuck συγκεκριμένα, μεγάλο κόλλημα.

το ακουσα σημερα και ειναι ομορφο.thnx για την προταση.

“Both Sides Suffer Heavy Losses, But We Faced An Unavoidable Conclusion” is a specially curated selection of our favourite Greek ambient, postrock, postmetal, experimental, shoegaze artists.
Please listen, share and enjoy. The future for Greek music is bright.

[U]http://unseenourvoice.eu/[/U]

[U]http://unseenourvoice.bandcamp.com/album/both-sides-suffer-heavy-losses-but-we-faced-an-unavoidable-conclusion[/U]

Λοιπόν άκουσα τον τελευταίο καιρό αρκετά πράγματα από τον χώρο και έχω να πω πως:

Σταθερά αξιόλογοι οι [B]Caspian [/B]στο [B]Walking season[/B].To [B]Talk forest [/B]των [B]If these trees could talk[/B] μου φάνηκε λίγο αδύναμο παρά τις σκόρπιες καλές στιγμές του.

Όμορφο το [B]Still here [/B]των [B]Followed by ghosts[/B] με δυο τρία πολύ καλά κομμάτια μέσα όπως το ομώνυμο [B][I][U]κλικ[/U][/I][/B]

Μέτριο και λίγο βαρετό το [B]Fragments of a prayer[/B] των [B]Collapse under the empire[/B].

Η αλήθεια όμως βρίσκεται στον τελυταίο δίσκο των [B]Toundra[/B]…

Πατάει στις κλασσικές δομές του post rock όπως οι από πάνω, αυτό όμως που το κάνει να ξεχωρίζει είναι τα κιθαριστικά ξεσπάσματα του (χεβυ/προγκ ριφς και φοβερά σολο) και τα έγχορδα (βιολι/βιόλα) που δίνουν αυτό το κάτι παραπάνω στην δημιουργία ατμόσφαιρας.

[B][I][U]Ara Caeli[/U][/I][/B] . Πολύ καλό δισκάκι από τους Ισπανούς, προτείνω ανεπιφύλακτα.

επεσε στην αντιληψη μου ετουτο εδω και με ενα ακουσμα με διελυσε.φ ο β ε ρ ο!

(λογικα ταιριαζει εδω)

Πωπω, πριν κατι μήνες είχα κάνει ποστ γι αυτό το δίσκο, είναι πραγματικά υπέροχος!
:roll::roll::roll:

[B]http://deviante.bandcamp.com/[/B]
Instrumental Post-Rock/Metal εξ Ισπανίας…Απλα εντυπωσιακο το album τους,το δινουν και τζαμπε κιολας για download!!
Δε υπάρχει τραγουδι που να με αφήνει αδιάφορο,αλλά τα 2 που μου έχουν κολλήσει τέρμα είναι τα Kubishev και El Hades!

Συμπαθητικοί οι Ισπανοί, αλλά χιλιοπαιγμένες ιδέες η αλήθεια είναι.

Ο δίσκος που τα σπάει είναι τo φετινό των Long Distance Calling. Λίγο πιο κάτω από τον εξαιρετικό προηγούμενο βέβαια και ακόμα πιο μακριά απ’ το ποστροκ.

Προς το παρόν έχει δοθεί στη δημοσιότητα το τσιφτετέλι:

και δωρεάν download: http://www.superballmusic.com/specials/ldc/

:dance:

Με κέρδισε με το πρώτο άκουσμα. Εκπληκτικός δίσκος στο σύνολό του (αν και ΛΑΤΡΕΨΑ με ολη τη σημασια της λεξης το cielo negro)
Γενικά ξέρουμε τι λέει η υπόλοιπη δουλειά τους?

Αυτό λοιπόν θέλω πάρα πολύ να το ακούσω. Γιατί εντάξει, οι τύποι με κέρδισαν και με τους 3 ΑΨΟΓΟΥΣ δισκους τους, καθώς και με το live του (αν θυμάμαι καλά) Φεβρουαρίου που με άφησαν απόλυτα άφωνη. Ημερομηνια κυκλοφοριας?

4 Μάρτη.

Μάνε pm to LDC…Το last.fm σε έδωσε στεγνά!

Δεν μπορώ δυστυχώς Άρη. Θα με πάνε μέσα οι δισκογραφικές και το ροκινγκ :Ρ Αλλά οκεη, δε θα αργήσει να βρεθεί. Έφτιαξα και το Youtube link με το Ductus στο αρχικό ποστ μου, είχα βάλει λάθος.

Πρώτο τραπέζι πίστα μιλάμε :lol: Κουλ…

Νόμιζω πως αυτό εδώ αξίζει δικο του Θρεντ για να νοιώσουν όλοι πλέον. Σχόλια για την μπαντάρα μόλις λιώσει ο δίσκος.

Άλλα δύο εχουν που δεν τα εχω ακούσει. Για το προηγούμενο ακούγονται πολύ καλά λόγια πάντως.

Ότι αγαπάμε στο πολύ μελωδικό ποστ ροκ, ψηλά ο πήχης για το 13 από τον Σουηδό Christoffer Franzen κάτω από το όνομα Lights & Motions:



Tο ταλέντο και η πολυπλοκότητα των συνθέσεων των Ιρλανδών And So I Watch You From Afar είναι εγγύηση.


Σχετικά με το Long distance calling, thumbs up στην αποψη για δικο του θρεντ. Το άκουσα σήμερα απο το streaming και εκστασιαστηκα! Πολύ πιο χαλαρο και ψυχεδελικό από τις προηγούμενες δουλειές τους, αλλά πατάε στον ήχο που έχουν κατοχυρώσει οι lcd, πράγμα ιδιαίτερα ευχάριστο. Και η μεγαλύτερη έκπληξη… ΕΧΕΙ ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΡΕ. ΦΩΝΗΤΙΚΑ. Κολλητικότατος δίσκος.

Όσο για τους toundra, το ΙΙΙ έχει λιώσει και ακουσα και το πρηγουμενο, αρκετα ενδιαφερον κι αυτο!


Σταθερή αξία. Το κομμάτι Only the winds είναι ένα όμορφο ταξίδι
https://soundcloud.com/classicsandjazz/olafur-arnalds-only-the-wind
έχουμε προσθήκη φωνητικών και ο τραγουδιστής είναι τεφαρίκι

Ποιότης…

Μόνο σε μένα το Welcome Change από το καινούριο των LDC μου φέρνει σε μελωδίες του My Friend of Misery; :-s

Κααααπως. Είπα κι εγώ στο ρηβγιου για κάποιες αναφορές σε Metallica, αλλά στο The Man Within.

Ελαχιστα αλλά όταν μπαινει η φωνη του vincent μένεις εκεί. Τν πρώτη φορά που το άκουσα λέω ωχ αυτό φέρνει κάπως σε Anathema. Και μετά λέω ωχ αυτή η φωνή. Και μετα διαβασα το review και επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες μου :stuck_out_tongue: