Ωχ. Πόνεσε το μυαλό μου τόσο, που νιώθω λες και [I]θα μου χυθεί από το αυτί…[/I]
δεν ειναι τίποτα. κοιμήσου και θα περάσει. έτσι περνάνε αυτά.νομίζω
Ένα επεισόδιο από τον Πάτερ και ύπνος.
Άφησα τη Μαρία.
[SPOILER]για σήμερα μόνο[/SPOILER]
:thumbup::rockon:
_η μαρια ειναι όμορφη τελικά . απλά αργεί να γίνει. να έχεις υπομονή
*και μια που ξαναεκανα ποστ εδω.
ΑΓΑΠΩ που ειμαι εγώ. άκυρο να το λεει κάποιος για τον εαυτό του αλλά holy crap,i’m lovin it :hippy:
Κάποια στιγμή πρέπει να ξεκινήσω να κοιμάμαι σαν ανθρωπος, normal ώρες
[RIGHT][SIZE=“1”]Και να πλύνω επιτέλους τα πιάτα, ξεχειλίζουν από το νεροχύτη[/SIZE][/RIGHT]
θα συμφωνήσω. Κουράστηκα να ξυπνάω το μεσημέρι και να έχω χάσει τα κρουασάν από το φούρνο.
Ρε, μπορείς με κάποιο φανταστικό τρόπο να πλύνεις και τα δικά μου;
ρε για το θεο λεμε! μπαναρετε κάποιος τους 2 απο πάνω. εδώ ειναι το Παράωρες εξομολογήσεις και λένε για πιάτα!! υπαρχει το βαριεμαι για αυτο.
εδω ειναι το μέρος που ερχόμαστε να πούμε κουβέντες του στυλ:
“[I]γιωργο σαγαπω και θα σαγαπω για πάντα.μπαμπης[/I]”
"[I]άτιμη ζωή που άλλους του ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις.χικ[/I]"
"[I]μαλάκες τι ηταν αυτή η σερβιτόρα? εχω χάσει το μυαλό μου. απο αύριο και ενα κιλό παϊδάκια να θέλω να αγοράσω θα πηγαίνω στο μπαρακι να ρωτάω αν έχουν![/I]"
παρακαλώ το επόμενο ποστ να ειναι αυτού του επιπέδου/στυλ.
ον τοπικ.
χωρίς πολλές σάλτσες και χωρίς υπερβολές.4 λέξεις. γιατί στις παραπάνω λέμε και υπερβολές και έτσι δεν αρχίζει τίποτα καλό.
το μοτο για τις δικές μου πρόσφατες μέρες. ό,τι/όπως και αν είναι.
[B]Μέρες [SIZE=“4”][B][COLOR=“DarkRed”]παράξενες[/COLOR], [COLOR=“DarkGreen”]θαυμάσιες [/COLOR][/B][/SIZE]μέρες[/B]
Και έχω ακόμη πιάτα στο νεροχύτη. Είπε ο νεοζηλανδός να τα πλύνει, αλλά λέω γ@μησέ το, έχει ταξίδι αύριο.
[CENTER][B][SIZE=“3”]CHRISTIAN PETERS θέλω να σε παντρευτώ.[/SIZE][/B][/CENTER]
ζήτα απο το τζινι., και θα πλυθούν…
Δεν είναι καν 3. Πρέπει να φύγουμε από εδώ.
πάμε να φύγουμε. ανέβα στην πλάτη
Ούτε καν. Εγώ δε θέλω να καταλήξω σαν τη χέστρα μου ξέρεις…
[RIGHT]… Ξεχαρβαλωμένη [/RIGHT]
*το περίμενα.
και τώρα είσαι καλά δηλαδή ε…?
έχεις δίκιο. μην ανέβεις, εχει φουρτούνα. είναι επικίνδυνα σπορ αυτά.και δεν αντέχεις
Με κούρασε η φλυαρία σου.
Πάω για ύπνο.
χοχο. και αυτο το περίμενα.
*καλές “τούφες”…
Δεν προσέχεις. Αντέχω μέχρι να σβήσει ξανά ο ήλιος.
δεν αντέχεις. το [I]μέλι[/I] τελειώνει γρήγορα και ο μετά πας για [I]ύπνο[/I]
[I]Oh, like a fever, burning[/I]
Tιμή μου να καταφέρνω μία φορά να γράψω σωστή και τίμια καμμένη ώρα σε τούτο το θρεντ.
Μετά από εννέα μέρες γρίππης γίνομαι σταδιακά χειρότερα, αλλά δεν πειράζει, έχω περάσει στο επίπεδο που πλέον φτιάχνομαι απο τα παυσίπονα.
Μέσα στον εμπύρετο Γολγοθά της τελευταίας μέρας/ νύχτας έχω κοιμηθεί 3 ώρες από την Κυριακή το βράδυ, έχω τελειώσει ένα μυθιστόρημα και είμαι στη μέση του δεύτερου, έχω μαγειρέψει δις, έχω κάνει ρηφρές στο φόρουμ κάπου 1845 φορές, έχω παίξει κλίμακες στο πιάνο (:dunno:), έχω στείλει ένα ενθουσιώδες μέηλ γενεθλίων ένα μήνα πριν τη σωστή ημερομηνία, και τώρα ανακαλύπτω εκ νέου το Draconian Times.
Και Πέμπτη έχω προθεσμία παράδοσης παρουσίασης. Kι επειδή έχω στριμώξει όλη τη χαμένη δουλειά 2 ημερών, θα πρέπει να είμαι στη δουλειά 8-6. Kαι εκκρεμεί κι ένα report.
All I need is a simple excuse…
[SIZE=“3”][SIZE=“2”][CENTER]I’ve cried enough tears to fill up an ocean,
Surely you see that my world’s been broken?
Here I am, where are you?
Help me please, pull me through.
Here I am, where are you?
All my days are edged in blue.
You made up your mind and nothing can change it,
You want to be free but I can’t rearrange it.
Here I am, where are you?
Tell me please, what to do,
Here I am, broken into,
All my days are edged in blue.
I’d go anywhere, if I thought you’d be there,
'Cos I’ve made up my mind that’s where I belong.
I’ve traveled the world 'cos I couldn’t be told,
Told by my heart that you really had gone.
I’d go anywhere, if I thought you’d be there,
'Cos I’ve made up my mind that’s where I belong.
I’ve traveled the world 'cos I couldn’t be told,
Told by my heart that you really had gone.
Yeah…
Our lines got crossed through all things unspoken.
A tangle of knots not easily opened,
Here I am, where are you?
Help me please, pull me through.
Here I am, where are you?
All my days are edged in blue.
Here I am, where are you?
Help me please, pull me through,
Here I am, where are you?
Can’t you see I’m edged in blue.
Ohhh…
Ohhh…[/CENTER][/SIZE][/SIZE]
[RIGHT][I][U]Εντάξει, είσαι τρισμέγιστος και τιτανοτεράστιος, [B]Rory Gallagher[/B][/U][/I][/RIGHT]
[B]Oh no love! you’re not alone
You’re watching yourself but you’re too unfair
You got your head all tangled up but if i could only
Make you care
Oh no love! you’re not alone
No matter what or who you’ve been
No matter when or where you’ve seen
All the knives seem to lacerate your brain
I’ve had my share, I’ll help you with the pain
You’re not alone[/B]