Και μετά η Julia άνοιξε την πόρτα που χτυπούσε επίμονα και άξαφνα εμφανίστηκε ο Richard μπροστά της με την προσεγμένη χωρίστρα του, το καλοσιδερωμένο του κοστούμι και το μόνιμο χαμόγελο στο φρεσκοξυρισμένο πρόσωπό του κρατώντας μια ανθοδέσμη με 666 κόκκινα τριαντάφυλλα και 4 γαρδένιες και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα και φήμες λένε ότι υπάρχει μέρα που η Nandia δεν θα ποστάρει στις παράωρες.
:youwish: Panουλη
[SPOILER]
Mερα μπορει να υπαρξει - νυχτα σε καμια περιπτωση
[/SPOILER]
Πάντως αν τα μαζέψεις όλα αυτά τα περίεργα, και περιμένεις λίγο ακόμα μέχρι να καταφέρει ο άνθρωπος να ταξιδέψει στο χρόνο, μπορείς να πεταχτείς μια βόλτα στα 80s να τα κάνεις ρομαντική κομεντί μπιγκ μπάμπολ και να χεστείς στο τάλιρο και να αποσυρθείς σε μια έπαυλη σε ένα βουνό των Άλπεων και να ζήσεις εσύ καλά κι εμείς ακόμα καλύτερα ξέρω 'γω.
Αχ, αθωο μου παιδι, μιλας με την αφελεια των 18 σου χρονων. Πού να 'ξερες τι σε περιμενει σε αυτη τη σκληρη ζωη, σε τουτο τον απονο ντουνια? Εκει που νομιζεις οτι τα ξερεις ολα και τα εχεις ζησει ολα, τρως μια κατραπακιά και ερχονται τα πανω κατω - ή τα κατω πανω, αναλογως. Θα με θυμηθεις αργοτερα και θα λες “Γνωρισα στο φορουμ και μια σοφη συμφορουμιτισσα, που τοτε δεν την καταλαβαινα ο χαζος”, αυτο θα λες.
What is love but a strangest of feelings? A sin you swallow for the rest of your life.You’ve been looking for someone to believe in.To love you, until your eyes run dry.
He lives on disillusion’s glow.We go where the wild blood flows.On our bodies we share the same scar.Love me, wherever you are.
How do you love with a fate full of rust?How do you turn what was savage tame?You’ve been looking for someone you can trust.To love you again and again
How do you love in a house without feelings?How do you turn what was savage tame?
[B]I’ve been looking for someone to believe in.[/B]To love me, again and again.
He lives by disillusion’s glow.We go where the wild blood flows.On our bodies we share the same scar.
How do you love on a night without feelings?He says “love, I hear sound, I see fury”.He says “love is not a hostile in Desert”.Love me, wherever you are.
[B]Love me, wherever you are
Love me, wherever you are
Wherever you are[/B]
[I]Η ζωή έχει καλύτερα γραφικά, αλλά δεν έχει cheats.[/I]
“[I]Το λεωφορείο ξεκίνησε βαριά. Ο Λουκάς -τι πρωτότυπο!- άναψε τσιγάρο. Ήταν βράδυ. Από τα ανοιχτά παράθυρα τηλεοράσεις φώναζαν σαν να καυγάδιζαν μεταξύ τους. Ο Λουκάς στριμωγμένος στη γαλαρία του σκοτεινού λεωφορείου σκάλιζε στιχάκια.[/I]”
Πολύ αγαπησιάρηδες είστε όλοι εδώ μέσα.
Θα έγραφα κι εγώ τίποτα τέτοια ώρα, αλλά θα πέσει ο σέρβερ και δε θα σηκώνεται.
Πλήξη, μονοτονία, θάνατος…, όπως πάντα αισιόδοξη.- Μνιεχ. :har:
Επαληθεύτηκα. Ντίβιρι ντίβιρι.
Και σκατά σε Queensryche, Sanctuary και Savatage που με κρατάνε ξύπνιο ως τέτοια ώρα.
Καητπερα. Κανείς μέσα;
Γεια σου, αγορι. Και ο,τι ελεγα δε θα ξαναγραψω στα οφφ τοπικ για ενα διαστημα. Μου κολλαγε ο πανουλης οτι γραφω συνεχεια, βλεπεις
γαμημενος ταριφας που μου 'κατσε σημερα. παραλιγο ασχημο τρακάρισμα. περασε με κοκκινο τελευταια στιγμη; δεν πηρα χαμπαρι, 6 η ωρα το πρωι ηταν.
ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΑΦΟΥ ΕΦΑΓΑ ΜΙΑ ΧΟΝΤΡΗ ΠΙΚΡΑ?
[I]ολη τη βδομαδα διαβαζα υδραυλικη για σημερα
τελικα την δινω τεταρτη ανημερα
και σημερα δινω αυτο που νομιζα οτι δινω τεταρτη
αυτο το εμαθα στις 8 το βραδυ
εφαγα σκαλωμα απλα
και το ειχα κοιταξει το προγραμμα καλα[/I]
καλο 8ο ετος
ps:ακομη να βγαλω την εισαγωγη απο το strange kind of woman.Αλλα θα τη βγαλω
ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω:!:
πανο αντε γεια τωρα
να ενθαρρυνουμε και την νεολαια ε?
Γάμησέ τα ρε. Νιώθω σαν κατσαρίδα λιωμένη από Μιτσούκο σαγιονάρα σαν αυτή του Παντελίδη. Ταπεινώθηκα και στεναχωρέθηκα. Πα’ να φάω ένα σουβλάκι με τζατζίκι.
Η διατροφή μαν, η διατροφή πάνω απ’ όλα! [-X
μαλακες
αυτα τα κουνουπια τα καινουργια
αυτα τα ζεβρε που τσιμπαν και μερα και ειναι μικρουτσικα
ηρθαν για να φερουν το τελος του κοσμου νομιζω.
2 μήνες την παράτησα τελείως τη διατροφή ρε, και παλεύω να επανέλθω τώρα
Δον, εμένα με τσίμπησε ένα καταραμένο χτες αλλα δεν πρόλαβα να δω τι ήταν γιατί το δολοφόνησα ύπουλα και βίαια. Και σήμερα ένα έκοβε βόλτες και λιγουρευόταν το κοτοπουλάκι που έτρωγα…κι αυτό το δολοφόνησα ύπουλα και βίαια.
εγω ειμαι κουνουπομαγνητης. διακοπες λουτσα και εγω να την εχω πεσει απ’τις 3 το βραδυ. ανοιχτα παραθυρα σε ολο το σπιτι και η παρεα να καθεται στο μπαλκονι. ξυπναω στις 4, με τσιμπηματα στο αυτι, στο ποδι…παντου, απο ενα βουητο κουνουπιου πανω απ’το αυτιμ. μετα απο καναμισαωρο πανω να την ξαναπεσω και αναβοντας το φως βρηκα 6 κουνουπια στο ταβανι. το ταβανι ειχε γινει κατακοκκινο
να διαβάζεις φιλοσοφία και ο ουρανος να παιζει μαζι σου με αυτα τα χρωματάκια; ουα
Μου 'λειψε αυτο το θρεντ. Κοντευει να θαφτει στη δευτερη σελιδα του οφφ τοπικ. Σαν τον Τιτανικο θα χρειαστει να το ανασυρουμε καμια μερα (ή μαλλον νυχτα). Ξενυχτησα για να γραψω εδω εξεπιτουτου.