Μιλάς για τη φάση με τον παλιάτσο;
Πράγματι, χρειαζόταν ενίσχυση η Άρσεναλ. Τώρα δυσκόλεψε πολύ γι’ αυτήν, μετά την αγωνιστική που πέρασε. Η Λίβερπουλ μεγάλη κοιλιά δεν έχει κάνει, αλλά μια μικρή την έκανε - ευτυχώς χωρίς να χάνει με την εξαίρεση του Κυπέλλου, αλλά πετώντας βαθμούς σε ισοπαλίες. Θα έχει σημασία πιστεύω τι θα κάνει και στο ΤσΛ για την ψυχολογία της, θα δούμε. Πάντως πλέον είναι φαβορί.
Αφού είπα Λιγκ Καπ, δεν είπα εσωτερικό διπλό, πως μπερδεύτηκες?
Κι εγώ είπα “παλιάτσο”, κανείς μας δεν μπερδεύτηκε, μην ανησυχείς. Κοκορομαχία ήταν, ναι, θα μπορούσε να πάρει κόκκινη ο Van Dijk λόγω του ότι πέταξε τον αγκώνα του προς τον λαιμό του παλιάτσου, ο οποίος μετά έπιανε τη μάπα του όταν σπάραζε στο έδαφος.
Δεν υπήρχε καμία κοκορομαχία, όπως και Καμία σημασία δεν έχει αν είναι παλιάτσος ο Ριτσάρλισον (fun fact είναι ο ένας από τους ίσως 4-5 Βραζιλιάνους τοπ ποδοσφαιριστές που πήγαινε κόντρα ανοιχτά στον Μπολσονάρο).
Τόσο δύσκολο είναι να πει κάποιος φίλαθλος της Λίβερπουλ, ο Βαν Ντάικ έπρεπε να είχε αποβληθεί από το 5’ για χτύπημα εκτός φάσης και ευνοήθηκε η ομάδα μου?
Ή καλύτερα να αλλάξουμε και τον κανονισμό «αν ο αντίπαλος ποδοσφαιριστής μου είναι αντιπαθητικός τότε συγχωρείται ο Βαν Ντάικ, που μην ξεχνάμε ότι δεν τον τριπλάρει και κανένας ε»
Δεν είναι καθόλου δύσκολο αν γίνει. Πιστεύω μπορούσε να του δώσει και κόκκινη, δεν ξέρω ακριβώς πώς είναι ο κανονισμός.
Σταμάτα γιατί θα πεθάνω από τα γέλια που βάζεις στο παιχνίδι το πόσο ρόλο παίζει η αντιπάθεια σε αυτά που γράφετε κάποιοι συγκεκριμένοι εδώ μέσα 
Α ωραία, δηλαδή είναι λιγότερο ηλίθιος από τον μέσο Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή
Χαχα ρε μλκ, δεν ξέρεις πως είναι ο κανονισμός τώρα, όταν είναι για χέρια ή για κόκκινες του Τζοουνς τους ξέρετε απέξω κι ανακατωτά.
Έχω μετρήσει 6 χτυπήματα τέτοια του Βαν Ντάικ φέτος, αντιπαθητικός είναι ο Ρόμπερτσον, ο Βαν Ντάικ είναι ύπουλος και κλασικός Ολλανδός. Τεσπα, αρμάδα η Λίβερπουλ, το 4-0 ήταν δίκαιο, φουλ για παλικαρίσιο treble. Κάνεις δε θα θυμάται ότι έπρεπε να είχε φάει κόκκινη ο Βαν Ντάικ και τα πράγματα μπορεί να ήταν διαφορετικά, γι’αυτο και λέω 2 πρωταθλήματα και ένα Τσου Λου σε 7 χρόνια καλά του είναι, τον έχει περιλάβει ο Πεπ όπως του αξίξει. Καλά μην πούμε για το τι του ‘κάνε ο Λεο που το ‘παιζε μάγκας…
Απ’τον Τιάγκο Σίλβα σίγουρα. Φοβερός άνθρωπος είναι ο Ριτσι γενικά, αλλά δεν απασχολεί και κανέναν αυτό
Μα για το συγκεκριμένο, δεν ξέρω. Δε σου είπα “δεν είναι”.
Ευτυχώς που εσύ είσαι Τότεναμ
Δεν ξέρεις αν χτύπημα εκτός φάσης είναι κόκκινη? Έγινε ρε 
Συμπαθώ όσους κάνουν τους Λιβερπούλιανς να κλαίνε, έχω αυτό το δικαίωμα?
Γι’ αυτο τον ειπα παλιατσο.
Καθε δικαιωμα εχεις. Εχουμε ακουσει και διαβασει πολλες παρομοιες γραφικοτητες.
Τον Βαν Ντάικ εννοούσες;;;
Όπως το ότι πρέπει να δω τον κανονισμό για να αποφανθώ αν χτύπημα εκτός φάσης είναι κόκκινη.
Και επειδή δεν είναι όλοι Λίβερπουλ ή Σιτι, γι’ αυτή τη φάση λέω
https://x.com/betbrother_app/status/1887606369378869492?s=46
Θέλει σκέψη η αλήθεια είναι, δεν είναι ξεκάθαρο ότι ο παλιάτσος δεν του είπε κάτι για τη μάνα του και του άξιζε
Κόκκινη που δε δόθηκε ήταν αυτό το εγκληματικό τάκλιν (είχε δοθεί κίτρινη, ακατανόητο). Είναι από την τελευταία αγωνιστική των ομίλων από τη χρονιά που σας γιγαντώθηκε το μίσος. 1-0 το ματς, η Λίβερπουλ ήθελε μόνο νίκη για να προχωρήσει στα νοκ άουτ. Ελπίζω να μην το θυμόσουν
Δώστε λίγο χρόνο για το τι λέει ο Ποστέκογλου στη χθεσινή του συνέντευξη, πραγματικά χαίρομαι που είναι προπονητής στην ομάδα που υποστηρίζω, είναι πολύ εντάξει σαν άνθρωπος και η φιλοσοφία ζωής του
Μονο αγάπη για τον Άντζε
Ειναι προπονητης της αντιλιβερπουλ;
Δεν μπορεί να μανατζάρει όλες τις ομάδες του κόσμου ταυτόχρονα
Ε, είσαι αλήτης…
Προσφατα εκανε τεραστια ψεκασμενη δηλωση ο Ποστεκογλου, και δεν μπορω να την βρω τωρα ρε γμτ. Θυμαμαι ομως να το διαβαζω και να απορω πως γινεται να ειναι επαγγελματιας προπονητης αυτος ο ανθρωπος με τετοια μυαλα.
Οι δηλωσεις του στο αποπανω αρθρο απο την αλλη, ειναι πολυ σωστες και ενας πολυ ωραιος τροπος να αντιμετωπιζει κανεις την ζωη και το beautiful game. Οσοι ειναι φανατισμενοι με το ποση σημασια εχει το να κερδιζεις και τιποτα αλλο, ισως να μην τις καταλαβαινουν αυτες τις δηλωσεις καν.
Κάποιες σκέψεις για το Άρσεναλ - Τσέλσι, μια που αυτό το ματς είναι πολύ σημαντικό για μένα, καθώς θεωρώ την Άρσεναλ σχεδόν πάντα (δηλαδή όταν δεν έχει σοβαρή ομάδα η Τότεναμ) τη μεγαλύτερη αντίπαλό μου.
Καταρχάς, για δύο ομάδες που τις χωρίζουν μόλις δύο θέσεις στη βαθμολογία και πριν την έναρξη μόλις 6 βαθμοί, είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτο πόσο μεγαλύτερη είναι η πραγματική απόσταση μεταξύ τους. Είμαι σίγουρος ότι αν έβαζα κάποιον να δει το ματς ο οποίος δεν είχε ασχοληθεί με Premier League εδώ και δεκαετίες και του έλεγα “που λες λοιπόν, απ’ αυτές τις δύο ομάδες η μία έχει τον ίδιο προπονητή εδώ και σχεδόν 6 χρόνια και χτίζεται σταθερά στο ίδιο διάστημα, ενώ η άλλη τα τελευταία 3-4 χρόνια συνεχώς γκρεμίζεται και ξαναχτίζεται από την αρχή κάθε χρόνο, βρες ποια είναι ποια”, δεν θα του έπαιρνε πάνω από 5 λεπτά να απαντήσει σωστά.
Αυτό λοιπόν πιστώνεται αναμφίβολα στον Αρτέτα, ο οποίος έχει φτιάξει ένα σύνολο που μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, κατά τη γνώμη μου, τουλάχιστον σε σχέση με άλλες εκδοχές της Άρσεναλ την τελευταία τριακονταετία, απ’ την άλλη όμως ούτε ήταν αυτή ιστορικά η φυσιογνωμία της Άρσεναλ, οπότε δεν μπορεί να ειπωθεί ότι υπάρχει απαραίτητα κάποια ιστορική ασυνέχεια, ίσα ίσα που το πόσο σκληρή, στιβαρή, ανθεκτική ομάδα έχει φτιάξει ο Αρτέτα είναι μια εικόνα που τιμά το έργο του και μπράβο του γι’ αυτό. Στέκομαι ιδιαίτερα στο κομμάτι της στιβαρότητας ακριβώς διότι ήταν κάτι που η Τσέλσι είχε για πολλά χρόνια, το έχασε και ψάχνει να το ξαναβρεί.
Επίσης φαίνεται για άλλη μια φορά πόσο κρίσιμο είναι το στοιχείο της αξιόπιστης άμυνας, ξεκινώντας από τον τερματοφύλακα, στο top ποδοσφαιρικό επίπεδο. Και το λέω αυτό παρότι η μεγαλύτερη γκάφα τερματοφύλακα στο πρώτο ημίχρονο (και η μοναδική στιγμή που πλησιάσαμε σε γκολ) ήταν απ’ αυτόν της Άρσεναλ. Ο δικός μου όμως, ο Σάντσεζ, παρότι σαφώς πιέστηκε περισσότερο και έβγαλε και αρκετές φάσεις, από άποψη μεταβιβάσεων, εξόδων κλπ δεν εμπνέει πραγματικά ΚΑΜΙΑ εμπιστοσύνη. Ειδικά στο πρώτο 20λεπτο ήταν πραγματικά τρομερό, μεταφορικά και (για μένα) κυριολεκτικά, το πώς κυριολεκτικά κάθε επίθεση της Άρσεναλ μύριζε γκολ.
Απ’ την άλλη, αποτιμώ ως θετικό το ότι από το 35’ και μετά, παρόλο που δεν απειλούμε καθόλου, τουλάχιστον κάπως έχουμε ισορροπήσει σε κατοχή, παίξιμο της μπάλας στο αντίπαλο τρίτο, ευκαιρίες σε βάρος μας που επιτρέπουμε κλπ. Αν μη τι άλλο, από τη στιγμή που εμφανώς δεν μπορείς να νικήσεις μια ανώτερη ομάδα, είναι καλό τουλάχιστον να χάσεις 1-0 (ή 2-0, είναι και νωρίς ακόμα) και όχι - πάλι - 5-0.
Έγραψες ολόκληρο κατεβατό αλλά δεν περίμενες ότι θα ξαναεχανε δίκαια και καθαρά η μεγαλύτερη ομάδα όλου του σύμπαντος μέσα σε 5 μέρες, και μάλιστα σε τελικό, γι’αυτο και τόση ησυχία.
Μα οι μόνες ομάδες που είναι σταθερά σοβαρές και καλές, είναι αυτές που έχουν αφήσει τους προπονητές τους να δουλέψουν. Σιτι, Λίβερπουλ, Άρσεναλ και στα μεγέθη τους Μπρέντφορντ, Φούλαμ τους έχουν τόσα χρόνια άρα είναι λογικό κάθε χρόνο να περιμένεις να πάνε καλά. Νταξει στη Λίβερπουλ πρέπει να δούμε αν θα μείνει ο Σλοτ για να κάνει ανανέωση που δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά οι κακές χρονιές αυτών των δύο τόσα χρόνια είναι να βγαίνουν…4οι.
Δε γίνεσαι προπονητής σε ομάδα της Πρέμιερ αν δεν είσαι καλός, αλλά ακόμα και 2 χρόνια συνυπολογίζοντας τις μεταγραφές, την πολυπλοκότητα στην οργάνωση των ομάδων, τα λάθη κλπ είναι μικρό χρονικό διάστημα. Για την Τσέλσι δεν κατάλαβα γιατί διώξανε τον Ποκετινο, είναι αποδεδειγμένα καλός προπονητής, πρώτη φορά στην καριέρα του είχε στήριξη σε χρήματα (Παρί δε μετράει) μαζί με νεαρούς, και πέρσι στο τέλος της χρονιάς πήγαινε σφαίρα, πραγματικά ακατανόητο γιατί τον έδιωξαν