Primordial - Redemption at the Puritans Hand

και εμένα το To the nameless dead μου αρέσει παραπάνω…

επίσης αυτό που λέει ο μανος…
δεν υπάρχει μια πιθανότητα να γίνει?? (άσχετα που εχει ολοκληρώσει το σενάριο:p)

Aυτο που λεει ο Μανος για το οτι παιζει να εγκλωβιστουν στον ηχο τους το ειχα
γραψει οταν ειχε βγει το προηγουμενο αλμπουμ.Οχι για κακο απαραιτητα οσο
σαν παρατηρηση.

τι τσακωνεστε ρε χρονιαρες μερες τα πραγματα ειναι πολυ απλα:

1)Spirith the eath aflame-the burning season
2)To the nameless dead- A journeys end(tie)
3)The gathering wilderness
4)Imrama

το gathering storm δεν το εχω ακουσει δυστυχως (παρα μονο το σονς οφ μοριγκαν)

Συμφωνω με το προλλαλησαντα πως στα δυο τελευταια εχουν ¨βαλτωσει" μουσικα και εξηγουμαι: Ενω η πιοτητα (σημιτης) ειναι στα υψη ο ηχος ειναι ιδιος και δεν υπαρχει αυτη η φυσικη (?) μεταβαση που ειχαμε απο journey–>Spirit—>gathering etc.

Βεβαια αυτο δεν με χαλασε ιδιαιτερα αλλα δεν παυει να ειναι αληθεια.

και πολύ δύσκολα θα τα καταφέρεις :stuck_out_tongue:

Ο τίτλος πάντως ψήνει για πιο χωσιματικές καταστάσεις.

bump

artwork?

http://primordialweb.com/

γαμαουα??
σε μια deluxe εκδοσή θα γαμούσε σύμπαντα…

*βέβαια ας βγει κάλος δίσκος και ας έχει εξώφυλλο τον μικι μαους

Λιγα με τον King.

Bεβαια, αναρωτιεμαι ποσοι απο δω μεσα δεν περιμενουν καλο δισκο απο Primordial.

δισκαρα θα βγαλουν στανταρ

Ο τραγουδιστής των Ιρλανδών, Alan ?Nemtheanga? Averill, αναφερόμενος στο ?Redemption at the Puritan?s Hand?, είπε: «Αν έπρεπε να συνοψίσω αυτό το album, θα έλεγα πως είναι το album του «θανάτου» - τόσο απλά. Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο concept, αλλά πολλά από τα θέματα του διαπραγματεύονται την θνητότητα και πως την αντιμετωπίζουμε. Οι πνευματικές δομές που βάζουμε γύρω μας για να μπορούμε να βγάλουμε κάποιο νόημα. Το sex, ο θάνατος, η αναπαραγωγή και ο θεός. Όσο μεγαλώνουμε, η σχέση με την ζωή μας αλλάζει, η συνειδητοποίηση του ότι δεν θα ζήσεις για πάντα, το μεγάλο σχέδιο που ήλπιζες να ξεσκεπάσεις δεν υλοποιείται ποτέ, τροφή για τα σκουλήκια και τίποτα παραπάνω. Είμαστε ζώα και τέρατα και το να συμφιλιωθείς με αυτό το τέρας μπορεί να σου πάρει μια ζωή, όμως το πιο συχνό που συμβαίνει είναι να μην το δαμάσεις ποτέ. Αν είσαι λύκος, θα είσαι πάντα λύκος. Όλοι ζητάμε λύτρωση με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, από τα ψέματα ή από την αλήθεια. Εμείς που δεν έχουμε θεό ή πίστη, συχνά ζηλεύουμε αυτόν που έχει πίστη γιατί η ζωή του φαίνεται να έχει έναν μεγαλύτερο σκοπό, παρά το γεγονός πως η λογική, ο πραγματισμός, η φυσική και ο ρεαλισμός θα έπρεπε να διαλύσουν κάθε ίχνος πίστης, εμείς επιμένουμε να ψευδόμαστε στους εαυτούς μας. Ίσως να μην αντέχουμε τον εναλλακτικό δρόμο. Οπότε τα θέματα της θρησκείας, της θνητότητας και του θανάτου επανέρχονται συνέχεια, μαζί με τα συνεχιζόμενα θέματα της αποξένωσης, του μαρτυρίου, της θυσίας, της βίας και της τιμωρίας. Αυτό είναι το έβδομο album μας, ξέρετε τι να περιμένετε: πάθος, ένταση, αφοσίωση και επιμονή. Μην περιμένετε φαντασία ή φυγή από την πραγματικότητα. No remorse, no regret.»
:respect: :respect: :respect:

Απλά:respect:…για ένα υπέροχο άνθρωπο-καλιτέχνη…πια αναμένω κιεγώ δισκάρα…και…να μην ξεχνιόμαστε:):!:

Απλά ανατρίχιασα! Θα ναι ο δίσκος μου για φέτος (τουλάχιστον) πάει και τελείωσε.

Ε ρε και να το γυρίσουν πάλι σε Imrama φόρμες, να δω τι θα λέτε μετά! :lol:

Ζήτω θα λέμε!
Όχι ότι τα επόμενα μας χαλάνε, κάθε άλλο απλά θα μ’ άρεσε πολύ μια επιστροφή στα παλιά.

Δύσκολο, εκτός αν ο Άλαν ψήθηκε λόγω Blood Revolt.

[B]Primordial [/B]είναι αυτοί, περιμένατε τπτ λιγότερο;; :wink:

Άσχετο, δεν ξέρω γιατί, αλλά το κομμάτι στο συναίσθημα που μου βγάζει, μού θύμισε αυτό:

[SPOILER][B][U]http://www.youtube.com/watch?v=Nx55BczkZts[/U][/B]

Hope has died
My dreams, they fade
Let my blackened dirge be played
Swinging limp, swinging free
Darkened heart on the gallows tree

Fortune has betrayed me now
As I ascend to worlds beyond

A lonely road a man must tread
Upon the tree until his death
A bleak release
I’ll find no peace
Forsake this world that abandoned me

Cursed be he who adorns the wolfhead’s tree
Limp under the stars treading the path of infamy
All hope is the forlorn, standard is torn, end of an age
Thunder in the night heralds the sign of the wolfhead’s age
[/SPOILER]

http://www.metal-hammer.de/Primordial_Song_Premiere_No_Grave_Deep_Enough.html

Ακομα πιο πολεμικοι, παιζουν και λιγα brutal περασματα, ΚρισΠ λιωσε :smiley:

[B][SIZE=“5”]ΤΥΜΠΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ[/SIZE][/B]

Ε ρε θα κλάψουνε μανούλες…