Aρκετά τούμπανο οι Ηaken για ντεμπούτο. Μου φαίνονται πολύ εξελίξιμοι οι τύποι. Τσεκάρετε και οι υπόλοιποι, για πείτε γνώμες.
Με λίγες ενέσεις προσωπικότητας θα καταφέρουν πολλά.
Ακριβώς αυτό. Συνθέσεις και έμπνευσή, δείχνουν να έχουν. Τώρα πρέπει να βρουν και προσωπικότητα.
(όμορφο δείγμα από τον δίσκο, το τελευταίο κομμάτι: Part1 και Part2)
Παιδιά. Κανένας που να έχει γνώμη για το Journey through the hidden gardens των Disperse? Πολύ συμπαθές, αλλά ας πει για αυτό κάποιος λάτρης της Πολωνίας.
Το ακουσα…Καλος δισκος…Σιγουρα θα αρεσει σε οπαδους των Theater/Shadow Gallery κτλ
Έχω πει νομίζω γνώμη πιο πριν. Συμπαθητικό, καλοπαιγμένο, προσεγμένο γενικά, πολύ όμορφο εξώφυλλο, δε μου έκανε κέφι να το ακούσω πάνω από 3 φορές, μία απ’ τα ίδια μέσα-έξω, ξεχάστηκε γρήγορα. Για τους νταη-χαρντ προγκρεσιβ ροκ/μεταλ ονλυ φανς.
[FONT=“Verdana”]Payne’s Gray - Kadath Decoded (1995, self-released)[/FONT]
[FONT=“Verdana”]Λοιπόν, μια πρόταση για τους προοδευτικούς φίλους του forum.
Payne’s Gray λεγόταν το συγκρότημα και ήτο Γερμανικό (έχουν διαλυθεί).
Ιδρύθηκαν το '88, κυκλοφόρησαν δύο demos και ένα full-length album ονόματι “Kadath Decoded” το 1995.
Πρόκειται για ένα concept album βασισμένο στο μυθιστόρημα του H.P. Lovecraft “The Dream-Quest of Unknown Kadath”.
Περιέχει 12 κομμάτια από τα οποία τα 5 είναι instrumental.
Πρόκειται για έναν αρκετά λυρικό, μελωδικό prog δίσκο.
Είναι ταξιδιάρικος αλλά δεν είναι εύκολος. Θέλει τα ακούσματά του.
Προτείνω να τσεκάρετε και τους στίχους παράλληλα με την ακρόαση, δίνουν άλλη διάσταση!
Στην αρχή ίσως σας φανεί “κάπως” αλλά με τον καιρό θα μεγαλώσει μέσα σας.
Όλα τα μέλη της μπάντας είναι σωστοί παίκτες με γνώσεις και θεωρητικό υπόβαθρο.
Επίσης έχουμε 2 τραγουδιστές. Ναι, και η αλήθεια είναι πως οι φωνές τους δένουν τόσο μεταξύ τους που θέλει προσπάθεια να τους ξεχωρίσεις. Το αποτέλεσμα μου φέρνει ανά σημεία στο μυαλό Midnight και Ray Alder.
Ο δίσκος ξεκινάει με μια όμορφη εισαγωγή με πιάνο και φλάουτο.
Το δεύτερο τραγούδι είναι εξαιρετικό. Ωραίες φωνητικές γραμμές και ακουστική κιθάρα.
Αν προχωρήσετε παρακάτω στο δίσκο, θα ξετυλιχτεί το υπόλοιπο κουβάρι…
Σε γενικές γραμμές, το album είναι πολύ καλό και ιδιαίτερο.
Προσωπικά, αν είχε καλύτερη παραγωγή (πολλά ζητάω ε?), περισσότερες/πιο έντονες κιθάρες και λιγότερα πλήκτρα θα ήταν άψογο. Δεν είμαι και πολύ φαν των keyboards αλλά σε μερικά σημεία είναι λιγάκι ενοχλητικά (άσε που ο ήχος τους μού θύμισε κάπου Γκάλη-Final Countdown κλπ)
Ρίξτε μια αυτιά:[/FONT]
[ul]
[li]“Sunset City”
[/li]
[li]“Reaching Kadath”
[/li][/ul]
^ ^ ^ ^
μεγάλη μπαλίτσα ο αποπάνω
Χρησιμοποίησες την κατάλληλη έκφραση. Όντως ρέει σα νεράκι. Πολύ καλό δισκάκι !!
Sky Architect - Excavations of the mind
Πέτυχα το συγκεκριμένο σε κάποια προγκοσάιτ και είπα να ρίξω μια αυτιά. Οι εν λόγω Ολλανδοί ντεμπουτάρουν παίζοντας ένα προγκ ροκ κοντά στο στυλ των spock?s beard / transatlantic / flower kings, αλλά σε λίγο πιο σκοτεινό φόντο. Προφανώς δεν κάνουν κάτι πρωτότυπο, οπότε το ζητούμενο είναι οι καλές ιδέες και η σωστή ροή στις συνθέσεις. Τα κατέχουν λοιπόν σε μεγάλο βαθμό και ταυτόχρονα βγάζουν και την δική τους προσωπικότητα, ειδικά αν σκεφτούμε ότι μιλάμε για ντεμπούτο.
Μου άρεσε πάρα πολύ, παρόλο που δεν είμαι μέγας φαν αυτού του στυλ, οπότε οι φανμπόυς των group που αναφέρθηκαν παραπάνω ας σπεύσουν.
^
Πανέμορφο ντεμπούτο. Με προσωπικότητα και ωραίες επιρροές, ακόμα και απο Beardfish ή Gentle Giant. Το κατέχουν οι τύποι.
Από την άλλη, το νέο Labrie σε αντίθεση με το φανταστικό Elements Of Persuation ή το Mullmuzzler II, δεν έχει καμία σχέση. Το πείραμα με τα “ακραία” φωνητικά, τύπου μεταλκορ δευτεράτζας, κρίνεται αντιαισθητικό τουλάχιστον. Βέβαια, στα κομμάτια που δίνεται βάση στη σύνθεση κατά πρώτον και στον Labrie, είναι οφθαλμοφανής η διαφορά και γίνεται κάπως ανεκτό.
Ενδιαφέρον φαίνεται με ωραίο κράμα επιρροών. Θα το ακούσω.
Πιστεύω ότι στο συγκεκριμένο στυλ το στοίχημα θα το κερδίσουν οι μπαντες που θα καταφέρουν κάτι αντιστοιχο με το τελευταίο των Karmakanic πχ. Δλδ δίσκος που θα πατάει μεν στο ρετρό παρελθόν αλλά θα έχει τόσους νέους ήχους ώστε ταυτόχρονα δεν θα έχει και σχέση με αυτό.
Καλά, βρήκες και συ δίσκο τώρα να αντιτάξεις! Το Who’s The Boss… είναι καταπληκτικότατο. Και μιας και ανέφερες τους Karmakanic, αναμένεται και νέο Agents Of Mercy. Από τα previews (~ κλικ) φαίνεται πιο ενδιαφέρον από το ντεμπούτο τους. Και ακόμα πιο ρετρό, όπως είχε πει και ο Στολτ.
Σωστός ο dyingfreedom για επιρροές και από Beardfish στο Sky architect.
Άσχετο, αλλά το oceansize το άκουσε κανείς?
Ετοιμάζεται και review. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο του Frames, αλλά είναι εξίσου ενδιαφέρον - περειπετειώδες. Κάτι τέτοιες μπαντάρες σαν τους Oceansize, δύσκολα θα βγάλουν κάτι που να ΄ναι αδιάφορο. Από τα καλύτερα φετινά με άνεση. Δισκάρα.
Αν και πιο πολυ καιγομαι αφανταστα για να ακουσω λιγο πιο ξεσηκωτικο ηχο και την αγαπημενη μου φωνη αυτο το καιρο απο τους Cricus Maximus*, οι Seventh Wonder βγαζουν οπου να ναι νεο δισκο.
Οριστε και το νεο βιντεοκλιπ
Σαν συνεχεια του Mercy Falls το κομματι, αλλα τεσπα, ας δουμε.
*Michael Eriksen (Circus Maximus) στη θεση του Khan
Σιγουρα θα αναγνωριστουν σε πιο ευρυ φασμα πλεον. ^^
Αντε να τους δουμε συντομα εδω γυρω.
Οι Σουηδοί[B] Darkwater[/B] κυκλοφορούν το δεύτερο δίσκο τους ονόματι [B]Where Stories End[/B]
Όσοι δε τους ξέρετε και γουστάρετε proressive power τσεκάρετε αμέσως το πρώτο τους album Calling The Earth To Witness (2007)
επίσης στο myspace τους θα βρεις ένα κομμάτι απο τον καινούργιο δίσκο http://www.myspace.com/darkwaterofficial
- Wiseman (5:42)
- Alley Cat (6:06)
- The Angelmaker (8:29)
- King of Whitewater (7:20)
- Long Way home (4:26)
- Move on Through (5:04)
- The Great Escape (30:14)
Μου άρεσε πάρα πολύ. Ειδικά το τελευταίο κομμάτι. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.
[B]Anima mundi - The way[/B]
Όποιοι γουστάρουν συμφωνικό προγκ και έχουν σε αγιογραφία πάνω από το κρεβάτι, τους Yes και λοιπούς 70ς ήρωες (+ οι προσκυνούντες Transatlantic), ας ακούσουν αυτούς τους Κουβανούς (!?!?)
Δεν έχεις ακούσει ΠΟΤΕ κουβανικό prog??[-X[-X
Μετεξεταστέος, κάτω από τη βάση.
Δεν μπορούσα καν να φανταστώ ότι Κουβανοί θα έπαιζαν μια τόσο “δυτική” μουσική