Καλή φάση, ουσιαστικά είναι οι Zero Hour, με τον παλιό τραγουδιστή τους.
Αυτό το πράγμα πάντως, να κάνουν reunion projects με τον παλιό τραγουδιστή μόνο στο prog πρέπει να συμβαίνει… :lol:
Πάντως, μπορεί οι Theater και οι Fates να επισκιάζουν τα πάντα, αλλά μην κάνετε το λάθος να αγνοήσετε τα νέα άλμπουμ των Subsignal και Haken. Θα έχουμε και εξαιρετικές συνεντεύξεις.
Και κάτι πολύ special για το progressive metal σύντομα στο site.
απο subsignal
εχουμε και το νεο τους βιντεο
To Ηaken είναι κει έξω…
Πηδάει ασάλιωτα και μάλιστα με την πρώτη ακρόαση.
Cockroach King τεράστια κομματάρα.
Ζημιά.
Αυτό θα έλεγα, και Falling back to Earth.
Δε λέω για Pareidolia γιατί μου ήταν πιο οικείο λόγω βίντεο κλιπ κάμποσο καιρό τώρα.
κόμματος το Cockroach King
το GentleGiantόμετρο χτυπάει κόκκινο
Πολύ καλό το άλμπουμ, μπράβο στα παλικάρια. Βέβαια θέλω να του δώσω λίγο χρόνο και τα φωνητικα σε σημεία είναι λίγο περίεργα, αλλά γενικά πρόκειται για πολύ καλή δουλειά. Πάει για αγορά.
Τα φωνητικά μου φάνηκαν πάρα πολύ καλά. Μελωδικότατα,με εκφραστικότητα,λυρισμό και έκταση, χωρίς υπερβολές σε φάση Ελεονώρα Ζουγανέλη του μέταλ.
Στο Pareidolia μου οι μελωδικές γραμμές ειδικά στο ρεφραίν μου θύμισαν τόσο μα τόσο πολύ Von Hertzen Bros που νόμισα ότι έκαναν κανά guest…
btw γάμησε και το μπουζούκι.
Συνεχίζω πως τα φωνητικά έχουν υστέρηση σε σχέση με το επίπεδο της υπόλοιπης μπάντας. Τους λείπει λίγη προσωπικότητα, λίγη δύναμη, να βγουν μπροστά. Είναι της σειράς, εκεί που μουσικά έχουν σαφέστατα το κάτι παραπάνω. Δεν είναι κακά πάντως.
Ολόκληροι DT έκαναν καριέρα έτσι όμως και μάλιστα τι καριέρα.
Όταν η τραγουδοποιία είναι καλή,όπως εδώ,το μέλλον διαγράφεται λαμπρό αν μη τι άλλο πιστεύω και μακάρι τα παιδιά να συνεχίσουν να βγάζουν τέτοιους δίσκους.
Σίγουρα τα φωνητικά πάντως δεν αποτελούν κάτι το ξεχωριστό και το άμεσα αναγνωρίσιμο, ωστόσο δεν πέφτουν σε συνηθισμένες παγίδες τραγουδιστών που προσπαθούν με το στανιό να ακουστούν "evil " και τσαμπουκαλεμένοι, να γίνουν δλδ κάτι που δεν είναι ή να πειραχτούν στουντιακά έστω.
Καλά το τελευταίο σίγουρα.
Όσο για τον LaBrie θα διαφωνήσουμε. Τα φωνητικά του στο “Images” είναι εξωπραγματικά καλά και γενικα δε μπορείς να πεις ότι δεν έχει καλή φωνη. Το ότι δεν είναι του επιπέδου των άλλων μπορείς, αλλά και πάλι δίνει έναν χαρακτήρα στη μπάντα, παρόλο που έχει ένα love/hate στοιχείο που τους έχει κοστίσει.
Δεν είναι τόσο metal όσο μπορεί να δείχνουν στα ακούσματά τους. Έχουν πολύ βρετανικό (prog) rock μέσα τους και ίσως για αυτό αποφεύγουν metal ακροβασίες.
Για να γίνω πιο σαφής. Μπάντες όπως οι Headspace, οι Circus Maximus, οι Subsignal, οι Seventh Wonder, αυτοί ναι έχουν τραγουδιστή από το πιο πάνω ράφι. Οι Haken δε νομίζω αν και μουσικά στο “Mountain” είναι στα ίδια επίπεδα, ίσως και παραπάνω από κάποιους.
Αλλά είναι λεπτομέρεια, γιατί εν τέλει τα σπάνε…
Πάντως από Gentle Giant μέχρι και μερικά djent στοιχεία διακρίνει κανείς στο δίσκο.
Τεράστιο φάσμα επιρροών και μάλιστα πολύ όμορφα μπολιασμένων μέσα στις συνθέσεις.
Περιμένουμε και Subsignal τώρα να δέσει το γλυκό!!
Τώρα ακούω και το Haken-Mountain. Με 1-2 ακούσματα ακούγεται πολύ καλό και όσο το ακούω ανακαλύπτω και νέες πτυχές της μουσικής τους.
Τα προηγούμενα τους άλμπουμ δεν με ενθουσίασαν παρόλο που τα εκθίαζαν όλοι οι progressive-άδες. Τώρα όμως βλέπω ότι ξεφεύγουν από την σφαίρα επιρροής των D.T. και δημιουργούν δικό τους ήχο.
Εχουν βάλει στοιχεία από Gentle Giant και λίγα από jazz. Σε μερικά μπαλαντοειδή σημεία η φωνή μου θυμίζει Matos!
Ένα μεγάλο μπράβο για το αφιέρωμα. Στο γρήγορα το πέρασα να δω τι παίζει περίπου.
Εύγε!
Τι φλασια εφαγα βραδιάτικα…
Τρομερος δισκος ετσι?!
Τρομερός, indeed. Μπαντάρα.
*μια που υπάρχει κίνηση
[COLOR=“DarkRed”][SIZE=“4”][B]Ticket To The Moon - Dilemma On Earth[/B][/SIZE][/COLOR]
τετραμελής μπάντα απο ελβετια που δημιουργήθηκε το 2003. μετά την φυγή του τραγουδιστή τα φωνητικά ανέλαβαν ο κιθαρίστας με τον ντραμερ που είναι και οι ιδρυτές της μπάντας. οπότε απο το 2007 και μετά που σεταριστηκε η σύνθεση της μπάντας για τα καλά, μπήκαν πιο δυναμικά στη λογική του να κανουν δίσκο. και 5 χρόνια μετά έβγαλαν το Dilemma On Earth.
φρέσκο προγκ δισκάκι που σε σχεδόν σε καθε track περνάει απο την λογική του τραγουδιού στην λογική του κομματιού και ανάποδα. όλοι μοιάζουν παίχτες στα όργανα τους και ο δίσκος κυλάει πολύ όμορφα χωρίς να κάνει κοιλιά κάπου. άλλοτε μελωδικός, άλλοτε χεβι αλλά σε ολα τα κομμάτια σε σωστές δόσεις(αν και το τελευταίο κάπως πιο χεβι)
[B]Perfect Day [/B](πανέμορφο κομμάτι που ξεκινάει διαφορετικά απο τα υπόλοιπα του δίσκου αλλά με εξέλιξη κιντερ έκπληξη απο ενα σημείο και μετά.*όμορφα guest γυναικεία φωνητικά)
[B][U]http://youtu.be/_nGb8R0SKrc[/U][/B]
[B]Dilemma[/B] (η συνέχεια του απο πάνω)
[B][U]http://youtu.be/5pakIqTpwLs[/U][/B]
καλύτερα πάντως να ακούσει κάποιος όλο τον δίσκο.
σε εμένα μοιάζει τουλαχιστον ενδιαφέρον δίσκος. για να μην πω κάτι παραπάνω και το κάψω
*ωραίο εξώφυλλο που δεν λέει όλη την αλήθεια γιατί παραπέμπει πολύ σε 70’ς
edit. τα πλήκτρα ε! και χωρίς …ipad…:roll:
[B][U]http://www.tickettothemoon.ch/[/U][/B]
[B][I]there is nothing to hide
we are dying from the inside.
don’t deny the truth
because we are guilty as one can be…[/I][/B]
Άκουσε κανείς το Levin Minnemann Rudess;
Πολύ ενδιαφέρον instrumental άλμπουμ, με ωραίες μελωδίες, λιγότερο φορτωμένο παικτικά απ’ότι περίμενα, ίσως θυμίζει λίγο Liquid Tension Experiment αλλά είναι πιο vibey και με λιγότερη κιθάρα.
Αξίζει να ρίξετε μια ακρόαση, και ειδικά εάν πιστεύετε οτι ο Rudess είναι λίγο ανέμπνευστος, ίσως αλλάξετε γνώμη με αυτό το δίσκο.
ξανα…γιατι ετσι…
Nα αναφέρουμε ότι το Subsignal περιφέρεται.
