Εγω εχω φαει τρελλο σκαλωμα με το τελευταιο Pendragon.Ενω στις πρωτες ακροασεις δεν τρελλαθηκα,οσο πιο πολυ το ακουω τοσο πιο πολυ μου αρεσει.
Ειδικα εκεινο το Skara Brae μπορω να το ακουω ολη μερα ανετα 
Α,ναι. Μια ομορφιά και αυτό, αν και νομίζω ένα πολύ μικρό κλικ πιο κάτω από το Pure. Παρόλα αυτά, έχει και το This Green And Pleasant Land που είναι υπέροχο.
Ειναι καλη χρονια παντως φετος για το prog. Ας μην ξεχναμε οτι σε κανα διμηνο-τριμηνο κυκλοφορει και το νεο Pain of Salvation που αναμενεται να ειναι κλασικα δισκαρα 8)
τα είπες όλα. τέλος.
πολύ καλή χρονιά για προγκ, με ουσιώδεις δίσκους. το wolverine πάει στο rock ή στο metal, με τους διαχωρισμούς;
Οντως ειναι λιγο δυσκολο το Wolverine να το καταταξεις καπου συγκεκριμενα αλλα με τοση παραμορφωση που εχουν καποια κομματια μαλλον για metal πηγαινει
άκουσα το (14λεπτο) 1969…
πολύ καλό…με έψησε να ακούσω τον δίσκο…
*ποιος βαράει το μπάσο με σφυρί?
**κάπου “ακούω” Phil Collins, ή κάνω λάθος?? :-s
και να φανταστείς ότι είναι το opening (και μεγαλύτερο σε διάρκεια) τραγούδι του δίσκου. Κάτι που ενδεχομένως να αποτελεί τροχοπέδη σε όσους δεν είναι συνηθισμένοι ή προετοιμασμένοι.
Οι Karmakanic είναι εκείνης της συνομοταξίας συγκροτημάτων όπως οι The Flower Kings, οι Spock’s Beard (do the math και βγαίνουν και οι Transatlantic) που μπορεί να σου “κρύψουν” τρομερές “pop” ιδέες μέσα σε 20λεπτά έπη για πλάκα.
Ο dyingfreedom έχει επιληφθεί του θέματος…8)
επίσης άκουσα τους Harmonium, στο Si On Avait Besoin d’une Cinquieme Saison που προτείνει ο
Πάνος Παπάζογλου(ειναι κάποιος στο φόρουμ?) στο ProgSession.
πολύ ωραίο άκουσμα…well done
Εγω παντως ειπα να ακουσω μετα απο καιρο το snow απο Spocks 8)
πρωτοακουσα σημερα το in a glass house των gentle giant… πολυ καλος δισκος, τον ακουω ολο το πρωι…
Μιας και λέμε τι ακούει ο καθένας αυτό το καιρό,εγώ ακούω το the art of navigating by the stars των sieges even. Περίμενα να μείνω μαλάκας αλλά δεν μου προκάλεσε κανα τεράστιο σοκ. Μέχρι στιγμής απλά συμπαθητικό μου φαίνεται.Φαίνεται θέλει πολλά ακούσματα.:-k
Μετά από την ανάγνωση του τελευταίου τεύχους του Classic Rock Presents Prog ξέθαψα το βινύλιο και έβαλα να ξανακούσω,μια και μου το θύμησε,το Pawn Hearts των τιτανοτεράστιων VDGG και όπως κάθε φορά που το ακούω με άφησε μαλάκα.
το Classic Rock Presents Prog ήθελα να το πάρω και εγώ μια φορα, αλλά τι να πρώτο πάρεις σε αυτή τη ζωή
[B]Beyond and Before: Progressive Rock Since the 1960s [/B]
[B]328 pages[/B]
Introduction Progressive Rock since the 1960s
Part 1: Before and During
Chapter 1 Extended Form
Chapter 2 Roots of Progressive Rock
Chapter 3 Out of the Garden
Chapter 4 The Concept Album
Chapter 5 Myth and Modernity
Chapter 6 Progressive Fusion
Chapter 7 Performance and VisualityPart 2: Beyond
Chapter 8 Social Critique
Chapter 9 Responses to Punk
Chapter 10 Neo-Progressive
Chapter 11 The Female Voice
Chapter 12 Post-Progressive
Chapter 13 The Return of Folk
Chapter 14 The Metal Progression
Coda: The Future NowDiscography
Videography
Bibliography
Αν το πάρεις από Ελλάδα είναι γελοιωδώς ακριβό(19 ευρώ!!!).Αν γίνεις συνδρομητής συμφέρει,απλά έχει πολλά προβλήματα το ή η εταιρεία ή το ταχυδρομείο ή οι Ιλλουμινάτι και ΠΑΝΤΑ καθυστερεί(αρκετά έως πολύ).Μου είπαν από την εκδοτική τους πάντως ότι πολλά τεύχη στην Ελλάδα χάνονται,με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει…
Μιλάμε για το καλύτερο περιοδικό όλων των εποχών πάντως.Κάθε τεύχος είναι η ονείρωξη του progster.
Ενδιαφέρον πάντως το βιβλίο!!!
19 ευρο!!! δεν θυμάμαι πόσο έκανε στο πρακτορείο τύπου στη λαρισα…ίσως να έκανε τόσο και για αυτό δεν έκανα κίνηση
σωπα ρε…τόσο καλό?! η μαλακία ειναι ότι θα ήθελα και τα προηγούμενα τεύχη…ξέρεις πόσα έχουν βγει?
*και το βιβλίο μοιάζει καλό
[B]edit[/B] thanx για την απάντηση
Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί το τεύχος 18.Απ ότι βλέπω τα χτυπάνε αρκετά στο e-bay οπότε δεν θα μου προκαλέσει καμία εντύπωση αν κάποιοι τα σουφρώνουν πριν φτάσουν στα χέρια των συνδρομητών.
Έχει μερικά εκπληκτικά αφιερώματα,παρουσιάσεις από μπάντες που πιθανόν να μην τις έχεις πάρει χαμπάρι ακόμα,live reports από άλλο πλανήτη(μια και σε άλλο πλανήτη μόνο γίνονται πλέον prog rock live.Τόσο μακριά από δω και τις 80000 οπαδών των Πυξ Λαξ μου φαίνεται),συνεντεύξεις κτλ
Επίσης το λαμβάνεις με cdάκι με κομμάτια από πρόσφατες κυκλοφορίες.Βασικά τι να λέμε…ένα περιοδικό που απ την αρχή μέχρι το τέλος μιλάει για Prog και ΜΟΝΟ.130 σελίδες αφιερωμένες σ αυτό.
όπως τα λες είναι Hokam.
και για το περιεχόμενο και για την τιμή.
μόλις σταμάτησα τη συνδρομή μου μετά από αρκετά χρόνια σε όλα τα περιοδικά της Future Publishing.
Για χρόνια έπαιρνα τόσο το Classic Rock, όσο και το Hammer και σταδιακά οι καθυστερήσεις γίνονταν όλο και χειρότερες.
Τον τελευταίο χρόνο μου έχουν φτάσει και τα μισά τεύχη. Τη μια έφταιγε το πρακτορείο, την άλλη οι απεργίες, την παράλλη κάτι άλλο…
Εννοείται ότι είμαι ακόμα (μέχρι να λήξει) συνδρομητής του Prog Rock (από το 1ο τεύχος) το οποίο έρχεται κανα 2μηνο μετά…
Ε βέβαια, το στέλνουν με απλό ταχυδρομείο, που όλοι ξέρουμε πως αντιμετωπίζονται τα ασυνόδευτα από τα ΕΛΤΑ.
Κάθε φορά έβρισκα τα τεύχη πεταμένα έξω από την πόρτα της πολυκατοικίας και έλεγα αν είχε πάρει κανείς χαμπάρι θα είχε τζάμπα συνδρομή… #-o
Το τελευταίο βιβλίο που πήρα (και ακόμα μελετάω) γύρω από το prog είναι αυτό…
Χωρίς να έχω διαβάσει το classic rock, ξέθαψα από την αρχή της εβδομάδας όλη την δισκογραφία τους. Οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν έχω μείνει απλώς μαλάκας, αλλά …33ου βαθμού.
Πρόκειται σίγουρα για μια από τις μεγαλύτερες μπάντες του prog και μάλλον “αδικημένη” (αν και δεν μου αρέσει αυτός ο όρος).
Τώρα παίζει το 2ο (instrumental) cd από το present του 2005, του δίσκου δηλαδή του reuinion. Οι άνθρωποι είναι απίστευτοι. Λες και πρόκειται για μπάντα στην ακμή της και στον μεγαλύτερο οίστρο της. Πολύ καλά είναι και τα δύο επόμενα, αλλά νομίζω όχι στο βαθμό του present.
Ένα από τα αγαπημένα μου albums του 2011. Οι Wobbler είναι Νορβηγοί, σχηματίστηκαν το 1999 και αυτός είναι ο τρίτος δίσκος τους (“Hinterland” - 2005 και “Afterglow” - 2009 οι προηγούμενοι, όλοι εξαιρετικοί).
Η μουσική τους δεν είναι απλά επηρεασμένη από το Progressive και art rock των 70s, αλλά μουσικά τοποθετείται στο διάστημα 1971-1974, με στοιχεία folk και φυσικά κυρίως σε κλασικές φόρμες. Αυτό που διαφοροποιεί τη μπάντα από το παρελθόν είναι φυσικά η παραγωγή (αυτό μας έλειπε) και η χρήση νεότερων effects, αλλά μην περιμένετε τίποτα ψηφιακό φυσικά. Στο “Rites At Dawn” μεταξύ (πολλών) άλλων οργάνων χρησιμοποιούν: Hammond, Minimoog, Mellotron, Hohner Clavinet, Harpsichord, Rickenbacker & Fender Jazz Bass, Alto & tenor Saxophone, flute, mandolin, tambourine, Kazoo, Fender Telecaster, Gibson Les Paul, Gibson SG, Martin guitars.
Σίγουρη επένδυση για όλους τους οπαδούς του βρετανικού κλασικότροπου early 70s prog rock (και μόνο).
[B]DeKay[/B] “παίζεις μπάλα” σε πολύ υψηλό επίπεδο.! μπράβο.8)
*αργότερα θα τσεκάρω και την άλλη πρότασή σου (Scale The Summit)