Ο DeKay είναι πολύ φίλος (βασικά συμπληρώνει την τριάδα μεταξύ του jiopa και εμού) και γνώστης γενικά της μουσικής, να τον ακούτε! 
*of topic
απο βολο?! nice…έλα το επίπεδο στη θεσσαλια 8)
yep 
με αφορμη την αναφορα στους εξαιρετικους Wobbler ειναι κριμα να μην πουμε μια κουβεντα και για τους White Willow, το κυριως συγκροτημα του Lars Fredrik Frøislie των πρωτων, που δισκογραφουν απο το '95(τα Signal to Noise και Storm Season ειναι imho δισκαρες) και ετοιμαζουν και νεα δουλεια(Terminal Twilight) για τον Οκτωβρη.
τσεκαρετε εδω http://www.whitewillow.info/ για περισσοτερο ινφο, οποιος δεν τους ειχε στα υποψην
επισης απο νορβηγια παλι
(οκ, προπερσινο, αλλα αξιο αναφορας :))
Πολύ όμορφο το Wobbler, όπως ήταν και το προηγούμενο (Afterglow) και είναι μια από τις υποψηφιότητες για τις underground λίστες κτλ κτλ. Έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά και οι συνθέσεις τους είναι ισορροπημένες και όπως πρέπει. Τα πλήκτρα όπως ειπώθηκε και παραπάνω, με όλα τα hammond, τα mellotron κτλ είναι σουπερ.
Για τους Gargamel λογικά είχαμε πει κανα δυο κουβέντες. Βγήκε σχεδόν μαζί με το αριστούργημα των Astra (The Weirding) και μαζί αυτά τα δύο αποτέλεσαν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για περαιτέρω αποθέωση του ήχου.
Και μιας και πιάσαμε αυτά τα όμορφα, αυτό το έπος επιβάλλεται να αναφερθεί.
Diagonal - S/t
Ηχητικά, αρκετά κοντά στα παραπάνω, με μια (πολύ) παραπάνω δόση King Crimson και πειραματικό όσο πρέπει για να ξεχωρίζει.
Χαιρετώ τους Oljeselger και dyingfreedom και χαίρομαι που συμφωνώ με τα γραφόμενά τους για ένα λόγο παραπάνω, μιας και οι συγκεκριμένες μπάντες (Diagonal, Gargamel) δεν είναι και οι φιλικότερες στο μέσο rock αυτί.
Με την ευκαιρία της αναφοράς στη Νορβηγία, ξεκινώ ένα μικρό αφιερωματάκι σε δίσκους των τελευταίων ετών από την ανερχόμενη και πολλά υποσχόμενη prog νορβηγική σκηνή. Δεν περιλαμβάνονται αμιγώς prog metal albums, γιατί αφορούν άλλο thread. Εκτός αυτού, ειδικά το extreme tech metal ανθεί στη Νορβηγία, περιλαμβάνοντας πολλές δεκάδες σχημάτων με δισκογραφία.
Η σειρά είναι τυχαία:
[B]THE BRIMSTONE SOLAR RADIATION BAND - Smorgasbord (2009)[/B]
Ο τρίτος δίσκος των γνωστών και εκτός νορβηγικών συνόρων πια BSRB έλαβε πολύ καλές κριτικές (και στο rocking.gr). Πρόκειται για μία μίξη 60s-70s στοιχείων με συμβατικές και prog φόρμες πασπαλισμένα με γερές δόσεις χιούμορ και εμφανή αγάπη για τη μουσική. Εκεί μάλλον κέρδισαν το στοίχημα οι BSRB: μοιάζουν λίγο με πολλά πράγματα, αλλά η εκδοχή τους είναι μοναδική, προσωπική και αισιόδοξη.
[B]MAGIC PIE - The Suffering Joy (2011)[/B]
Η αλήθεια είναι ότι με το συμφωνικό Prog εκτός 70s είμαι λίγο επιφυλακτικός, γιατί έχει αποδειχτεί πολλές φορές νερόβραστο, χιλιοκλεμένο και ενίοτε τυρένιο. Καμία σχέση με αυτά οι Magic Pie. Στα σχεδόν 71 λεπτά που διαρκεί ο δίσκος εμφανίζονται υπέροχες μελωδίες, καταιγιστικά σόλο, εμπνευσμένες φωνητικές γραμμές σε 6 φανταστικά κομμάτια (ειδικά το δαιδαλώδες “A Life’s Work” είναι prog εμπειρία). Από τα κορυφαία prog albums του 2011 (so far φυσικά).
[B]SEID - Creatures Of The Underworld (2007) [/B]
Όπως και για πολλά άλλα σχήματα, απορώ γιατί οι SEID παραμένουν τόσο σκανδαλωδώς άγνωστοι. Space psych-prog με άποψη, χωρίς να πνίγεται στο echo και με flow που παραπέμπει στους πρωτομάστορες του ήχου.
[B]THE SAMUEL JACKSON FIVE - Goodbye Melody Mountain (2009) [/B]
Οι SJ5 παίζουν progressive post rock και είναι μεγάλη μου αδυναμία τελευταία. Αυτός είναι ο τρίτος δίσκος τους. Η μουσική τους περιγράφεται μάλλον δύσκολα. Θα έλεγα πως είναι μία μίξη King Crimson, Jan Garbarek, Nick Drake, με ψήγματα folk και δομές post rock (και όχι μόνο βέβαια).
[B]GAZPACHO - Missa Atropos (2010)[/B]
Αν και μάλλον κατώτερο των αριστουργηματικών “Night” (2007) και “Tick Tock” (2009), το Missa Atropos είναι ένας πολύ καλός και κυρίως εξαιρετικά δύσπεπτος δίσκος, όσο και να μην του φαίνεται. Ένα από τα πιο περίεργα και εσωστρεφή concept albums από μία κορυφαία μπάντα που κατάφερε να επηρεάσει (υπερβολικά) τη μπάντα από την οποία είχε επηρεαστεί περισσότερο (Marillion).
Συνεχίζεται…
Ωραίος ο DeKay!!Welcome man!!!
φανταστικο ποστ του DeKay =D>
για τους gazpacho εχει αναφερθει οτι ειναι τα ιδρυτικα μελη του Marillion fan club στο Οσλο, ε? 
Seid, φανταστικοι, οπως ειπες σκανδαλωδώς άγνωστοι και το πρωτο τους Among the Monster Flowers Again, επισης δισκαρα
και SJ5 δυστυχως οι θεσ/νικεις ειχαμε την ατυχια να τους δουμε σε απαραδεκτο για συναυλιες χωρο, ενας θεος ξερει ποτε θα μπορεσουμε ξανα…
Thanks guys. It’s good to be here.
Έτσι ξέρω κι εγώ για τους Gazpacho Oljeselger και νομίζω πως το έχουν δηλώσει και οι ίδιοι.
Συμφωνώ απόλυτα και για το ντεμπούτο των Seid, είναι δισκάρα.
Είσαι ο πρώτος από τον οποίο μαθαίνω για το live των SJ5. Δυστυχώς ήμουν πολλά χιλιόμετρα μακριά και θα ήθελα πολύ να τους δω, έστω και με κακό ήχο. Πάντως δεν αποκλείεται να ξαναέρθουν. Λιγότερο πιθανό ήταν να έρθουν την πρώτη φορά, αλλά έγινε.
Να δώσω κι εγώ τα συγχαρητήριά μου στον DeKay για το αφιέρωμα που έκανε. Ευκαιρία να ψαχτούμε και σε κανένα σύγχρονο προγκρέσιβ γιατί μας έχει φάει ο σκόρος από τα παλιά. Άντε και καλή συνέχεια.
Ωραίο ποστ Dekay!
Πράγματι σηκώνει ψάξιμο, από όσα προτείνεις μόνο τους Gazpatcho ξέρω (και προς επιβεβαίωση αυτού που γράφεις για την κύρια επιρροή τους, τους έμαθα πριν δυόμισυ χρόνια από φυλλάδια που μοιράζονταν έξω από live των Marillion!)
εμ δεν περνάτε κι εσείς πιο συχνά από την κεντρική.
πάντως, στο ιδίωμα φέτος έχουν βγει φανταστικοί δίσκοι με πρώτο και καλύτερο το “In A Perfect World” των Karmakanic. Βρείτε το οπωσδήποτε.
[B]Σύγχρονο νορβηγικό Progressive μέρος 2ο (και τελευταίο)[/B]
Αυτοί είναι μερικοί ακόμα δίσκοι των τελευταίων ετών από νορβηγικές μπάντες, οι οποίοι αξίζουν την ακρόαση τουλάχιστον όσων σκαλίζουν αυτό το thread (προσωπική άποψη πάντα). Φύγαμε:
[B]MOTORPSYCHO - Heavy Metal Fruit (2010)[/B]
Αυτό είναι το 14ο (και κατά τη γνώμη μου καλύτερο) album του trio, το οποίο φέτος συμπληρώνει 20 (!) χρόνια από το ντεμπούτο του. Αν και ξεκίνησαν σαν psych alternative/grunge μπάντα, οι Motorpsycho έστρεψαν τη μουσική τους σε πιο πειραματικά μονοπάτια λίγο μετά το 2000, κρατώντας ως βάση το ψυχεδελικό στοιχείο, προσθέτοντας διάφορα στοιχεία (κυρίως jazz και heavy rock/metal) και αφήνοντας πια πιο ελεύθερο το παίξιμό τους σε κομμάτια μεγάλης διάρκειας, μερικά εκ των οποίων είναι psych/prog έπη. To “Heavy Metal Fruit” είναι γεμάτο από τέτοια, ένα ατελείωτο εξαρτησιωγόνο jamming, που το ακούς ξανά και ξανά…και πάλι από την αρχή.
[B]JAGGA JAZZIST - One-Armed Bandit (2010) [/B]
Οι Jagga Jazzist είναι μία πειραματική jazz/electronica/prog 9μελής instrumental μπάντα επηρεασμένη (μεταξύ άλλων) από: John Coltrane, Aphex Twin, Stereolab, Jean-Claude Vannier, folk, pop, fusion, τη 70s σκηνή του Canterbury και Mars Volta (οι οποίοι τους λατρεύουν). Το BBC ανακήρυξε το δίσκο τους “A Livingroom Hush” (2001), ως το καλύτερο jazz album για το 2002 κι αυτό άνοιξε το δρόμο για διεθνή αναγνώριση. Το περυσινό “One-Armed Bandit” σήμανε την εμφανή προσθήκη prog rock στοιχείων στη μουσική τους.
Δείτε τους live στο ομώνυμο αριστουργηματικό κομμάτι από το πέμπτο και κορυφαίο album τους:
[B]ELEPHANT9 - Walk The Nile (2010) [/B]
Progressive jazz rock instrumental trio χωρίς κιθάρα, στα πρότυπα πολλών 70s σχημάτων, όπου κυριαρχούσαν καθολικά τα heavy πλήκτρα (Fender Rhodes και Hammond organ). Τρία χρόνια μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο “DodoVoodoo” (2007), οι Elephant9 κυκλοφόρησαν το κατά τι ανώτερο, αλλά στο ίδιο ύφος “Walk The Nile”, ένα vintage heavy prog jazz rock δίσκο, που έλαβε πολύ καλές κριτικές.
[B]ANTIDEPRESSIVE DELIVERY - The Best Of Antidepressive Delivery (2010)[/B]
Η τρίτη κυκλοφορία των Antidepressive Delivery (δεν είναι συλλογή) συνεχίζει από εκεί που είχε σταματήσει το επίσης πολύ καλό “Chain Of Foods” (2007), μειώνοντας όμως τις 70s hard rock επιρροές (οι οποίες υπάρχουν κι εδώ βέβαια) και αυξάνοντας τα blues στη δοσολογία. Εξαιρετική παραγωγή, μελωδικά φωνητικά και έξυπνα λιτό παίξιμο. Κορυφαίες στιγμές: “Lifekeeper” και “Alive”. Groovy prog rock.
[B]SPIRITS OF THE DEAD - Spirits of the Dead [2008] [/B]
Σχηματίστηκαν το 2007 και στο ομώνυμο ντεμπούτο τους (top-50 στο Classic Rock το 2007) τη μίξη επιμελήθηκε ο George Marino (Led Zeppelin, Jimi Hendrix), ο οποίος προσέδωσε ένα μοναδικό vintage στοιχείο (πραγματικά φοβερός ήχος). Το στυλ είναι κατά κύριο λόγο fuzzy psych/stoner/folk/prog rock. Μερικές από τις επιρροές τους: King Crimson, Black Sabbath, Caravan, Anekdoten. Βασικό πλεονέκτημά τους είναι το ότι ακούγονται retro classic rock μπάντα και πείθουν (εκεί που το 90% αποτυγχάνει), καθώς και το ότι γράφουν εξαιρετικά κομμάτια: “White Lady / Black Rave”, “Spirits of the Dead” (απίστευτο doom riff) και “Fields Of Gold” ξεχωρίζουν σε αυτό το φοβερό album.
Μεθαύριο κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος τους (“The Great God Pan”). Άκουσα δύο κομμάτια (ομώνυμο και “Pure As The Lotus”) τα οποία ήταν εξίσου εντυπωσιακά και διάβασα τις πρώτες κριτικές που είναι από πολύ καλές έως διθυραμβικές. Οψόμεθα…
Αυτά πάνω-κάτω, με την ευχή να μου διαφεύγει κάτι. Πριν ολοκληρώσω, αναφέρω δύο νορβηγικές μπάντες με μεγάλη απήχηση σε πολλούς prog οπαδούς (αλλά όχι στον γράφοντα): τους οπερετικούς Lucifer Was που έκαναν αίσθηση με το περυσινό “The Crown Of Creation” και τους avant-proggers Shining με το “Blackjazz” επίσης το 2010.
α, θα κανουμε καλο team με τον DeKay 
το elephant9 το ακουγα σημερα το πρωι καθως πηγαινα δουλεια, συγχρονικη εμπειρια!
για το νεο Spirits of the Dead πηγα να πω, αλλα με προλαβες αποτι ειδα.
αφου σου αρεσουν ομως Jagga Jazzist(απο τις καλυτερες συναυλιες που εχω δει, βτγ) τσεκαρε και τουτους, ενα απο τα πολλα projects τους
+1 extra-δακι απο το 1990(πιθανοτατα να τους εχεις υποψη σου)
(Τhule - Natt)
συμφωνικο και ιδιαιτερα σκοτεινο prog(απο νορβηγια προφανως)
THULE certainly did their part in bringing life back into the progressive music scene in their home country of Norway in the late eighties and early nineties.In fact a man i respect a great deal who is from Norway says this album “Natt” is in the top ten of all-time greatest albums to come out of his nation.The music here is really a combination of eighties “Dark Wave” and seventies prog.Heavy is the word with gothic vocals.Great organ runs with prominant guitar while the bass is especially huge.It’s all good though especially the drumming and arrangements…Not as good as their debut in my opinion, but a must for fans of dark heavy music.
Γαμαει το Thule, πολυ υποτιμημενος δισκος. Το ειχα παρει 99 λεπτα απ το Metropolis κι εκανα το σταυρο μου.
Γεια σου Oljeselger! Κι εγώ έτσι την κόβω τη δουλειά. :thumbup:
Τους Lama δεν τους ήξερα και βρήκα μόνο κάποια samples από το “Guidebook To Lamaland”. Αν κατάλαβα καλά έχουν αρκετά experimental pop και trip-hop στοιχεία. Πολύ ενδιαφέρον και μάλλον δεν έχει σχέση με τα πιο πρόσφατες δουλειές τους (τυπική pop). Στείλε κανένα link για το"Guidebook To Lamaland" αν έχεις.
Όσο για τους Thule και ειδικά το “Natt” τι να λέμε τώρα… Obscurity από τις λίγες. Μία από τις καλύτερες μίξεις prog και darkwave και όντως υποτιμημένο album (σωστός Angmar). Έχασα τα ίχνη τους εντελώς γύρω στο 2007 μετά το “Liquid” (το μοναδικό album τους με αγγλικό στίχο).
Καλά, έχουν αναφερθεί μερικές εξαιρετικές προτάσεις-δισκάρες. Για κάποια από αυτά έχει γίνει εκτενής αναφορά βέβαια (πχ Gazpacho), αλλά τι να πρωτοπείς. Μπαντάρες.
Ιδιαίτερη μνεία στους Anti Depressive Delivery όμως, ντάξει, καλό το Best Of…, αλλά ένα κλικ παρακάτω από το Chains Of Foods και τις μοναδικές hammond-ιές του. Και τέλος πάντων, με κομμάτι “We Will Crimson You” πόσο πιο γαμάτοι! Εισαγωγη queen και riff αλα Fripp. Έπικ.
Μιας και πιάσαμε όμως ωραία πράγματα, σχετικά πρόσφατα, ας αναφέρουμε και από την άλλη, τη σουηδική μεγάλη prog σχολή ένα σαφές παράδειγμα.
μεγάλη δισκάρα.
Mια διαφορετική προσέγγιση στο αγαπημένο μας μουσικό ιδίωμα…
http://www.cracked.com/funny-2359-progressive-rock/
:lol:
:lol::lol::lol:
δάκρυσα από τα γέλια.
Για τους Ritual που αναφέρθηκαν εκείνο το πρώτο άλμπουμ τους είναι τόσο έπος όμως!