Prong

Δεν βρηκα κατι για αυτη την τοσο πορωτικη μπαντα.

Ιδρυθηκαν το 1986.Παιζουν ενα groove industrial metal, ο ηχος στις κιθαρες θυμιζει Metallica , Ministry και αλλα τετοια καλουδια.

Εχουν βγαλει ουσιαστικα 7 δισκους. Ειχαν κανει ενα διαλλειμα για μια 4ετια περιπου μετα το Rude Awakening που αν και πηρε καποιο airplay την εποχη που κυκλοφορησε (1996) δεν εκανε ικανοποιητικες πωλησεις ισως επειδη εριξαν καπως τις ταχυτητες και προσπαθησαν να γινουν λιγο πιο Mainstream οποτε με τα πολλα σταματησαν.

Επεστρεψαν δισκογραφικα το 2003 με το Scorpio Rising το οποιο ηταν καπως ανισο αλλο ο πιο πρσφατος δισκος τους το Power of The Damager τους επαναφερει στο σκληρο και ωμο τους υφος.

Προσωπικα αγαπημενος δισκος ειναι το Cleansing (που ακολουθησε το επιτυχημενο Prove You Wrong) που εχει μεσα και τa Snap Your Fingers, Snap Your Neck, Who’s This Fist Anyway?

Παρ’τε και το αναλογο δειγμα

Αυτα ως πρωτο δειγμα. Περιμενω αποψεις ή ακομα και αλλα στοιχεια που εχω παραλειψει.

ΩΡΑΙΟΣ !

πολυ καλοι οι Prong, θα επρεπε να ειχαν περισοτερη αναγνωριση. αγαπημενα αλμπουμ :


[B]το θρασο-κροσοβερ (EP βασικα) Primitive Origins του 1987


[B]το φοβερο Force Fed (1988 )


[B]και το Beg To Differ (1990)

πολλοι λενε οτι το Rude Awakening ειναι κορυφη, αλλα προσωπικα εμενα δεν μαρεσει καθολου…
[B]
…FOR DEAR LIFE ! FOR DEAR LIFE [/B]! 8)

Ναι οντως ειναι πιο crossover σε αυτα. Οποτε εσενα πρεπει να σου αρεσουν και τα πρωτα των Corrosion Of Conformity!!

Τσακιζουν κοκκαλα οι Prong. Snap Your Fingers Snap Your neck λεμε!!! :smiley: :metal:

Βασικά, το power of the damager είναι άνετα από τις καλύτερες επιστροφές γκρουπ. Όταν είχε βγεί έτρωγε πολύ λιώσιμο και ακόμα και τώρα 4 χρόνια μετά, παίζει αρκετά συχνά και σίγουρα παραμένει μέσα στις πολυ αγαπημένες μου δουλειές των 00’ς. Τα 3 κλασσικά τους είναι ορόσημα άλμπουμ των 90΄ς, αλλά και το Rude Awakening που είναι πιο περίεργο και πειραματικό είναι γαμάτο.

Κατά τα άλλα, μόνο The Banishment και ξύλο

Μεγάλη μπάντα οι Prong!
Προσωπικά αγαπημένα το Cleansing

και το Power of the Damager

Ο Tommy Victor μεγάλη μορφή γενικότερα για τη σκληρή μουσική, συνεπικουρούμενος πάντα από ικανούς συνεργάτες όπως ο Ted Parsons ή ο Paul Raven π.χ.

Εδώ και καιρό είναι σε διαδικασία ηχογράφησης του καινούργιου τους δίσκου αν και δεν ξέρουμε πότε θα βγει…

συμπαθητικο αρκετα, αλλα “ξυλο” δεν μου βγαζει προσωπικα… αρκετα groovy και μοντερνο ειναι…

Tου είχα μάθει με το Scorpio Rising.
Cleansing και Rude Awakening όμως, είχαν κολλήσει στο cd player για ένα φεγγάρι. Cleansing ειδικά. Είχα κάνει και απόπειρες να μάθω στίχους. Πω ρε τι μου θυμίσατε.

Για τους Prong μιλάμε, που ούτως ή άλλως, γινανε γνωστοί για το groove και τον μοντέρνο ήχο τούς (για τότε στις αρχές 90’ς). Σήμερα βεβαια, το groove παραμένει, αλλά το στύλ δεν το λες και μοντέρνο (το λές στυλ που παραπέμπει μια 15ετία πίσω βασικά).

Όσο για το άλλο, το τί βγάζει “ξύλο” δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των κομματιών που έχουν ξυστές κιθάρες, κοφτά φωνητικά, δικασιές και λοιπούς τριβόλους. (Εγώ πχ έχει τύχει να κάνω stage diving με γκαράζ μπαλάντα των Last Drive).

και οι Pantera για τους μετεπειτα δισκους τους γινανε γνωστοι αλλα εγω προσκυνω ακομα και σημερα το Power Metal και το I am the Night…

και εγω εχω κανει dive με Manilla Road, τι να λεει ? χαχαχα … οχι ρε φιλε, απο τη στιγμη που σου βγαζει εσενα κατι, τι να σου πω ογω “οχι” ?? αφου στο βγαζει, τι να κανουμε τωρα :wink: γνωμη σου και σεβαστη εννοειται, απλα διαφωνω… το θεμα ειναι οτι προκειται για πολυ αξιολογη και ταλαντουχα μπαντα, απο τις “αδικοχαμενες” που λεμε, αξιζαν πολυ μεγαλυτερη αναγνωριση. και προς τιμην τους οτι παιξαν διαφορα στυλ χωρις κολληματα… αν κ δεν θα με χαλαγε να βγαζανε κατι παλι σε στυλ Primitive Origins χεχε…8)

Θα πω και γω την γνωμη μου η οποια ομως προερχεται μονο απο αυτον τον δισκο διοτι δεν εχω ακουσει κανεναν αλλο.
Βασικα ο ηχος του οπως εχει ειπωθει ειναι crossover δλδ αναμιγνυει το thrash με hardcore αλλα και industrial σε καποια σημεια οπως στο Lost And Found.Ο ηχος ειναι μεσαιων ταχυτητων και οι κιθαρες δεν ‘‘γλιστρανε’’ οπως σε ενα καθαροαιμο θρας συγκροτημα,πραγμα ασχημο για μενα γιατι μετα απο λιγα τραγουδια αρχισα να βαριεμαι.Ολα τα λεφτα ειναι ο ντραμμερ τους που παιζει παθιασμενα και με ποικιλια στον ηχο του.Ο ανθρωπος φανηκε αργοτερα και στους Jesu.Τα φωνητικα φερνουν υπερβολικα σε Anthrax ενω σε καποια τραγουδια ακουγονται και τα πολυφωνικα ρεφρεινς(και αυτο χαρακτηριστικο των Anthrax).Ενα απο τα καλυτερα του δισκου ειναι το ομωνυμο το οποιο μου φερε πολυ σε Coroner kai Voivod(ισως και γι αυτο να μου αρεσε).Αλλα κομματι που ‘‘λενε’’ ειναι το You Fear με τις μελωδικες κιθαρες και το ωραιο σολο,το ορχηστρικο Intermenstrualκαι το Prime Cute Που δινει ρεσιταλ ο Ted Parsons.Η διασκευη των Chrome στο ‘‘Third From The Sun’’ ειναι παρα,μα παρα πολυ καλη.
Το εξωφυλλο δειχνει τα προσωπα του Τριο της Μπαντας ενω ειναι αρκετα φανερο οτι ειναι φτιαγμενο απο τον Pushead,τον τυπα που ζωγραφιζει τα t-shirts των Metallica.Η ποικιλια στα ακουσματα τους φαινεται και απο τις Μπαντες που ευχαριστουν οπως Living Colour,Voivod,Soundgarden,Sheer Terror αλλα οπως και να το κανουμε τα προσωπικα γουστα του καθενος διαφερουνε και γω δεν μπορω να ακουσω παραπανω απο 2-3 κομματια.

24 Apriliou neo album me titlo Carved Into Stone

ante re kai argisate