[B]Astaldo[/B] πολύ όμορφο το αφιέρωμα στον Freddie (και στους Queen) ! ευχαριστούμε
To these are the days of are lives με έχει κυριολεκτικά στοιχειώσει τους τελευταίους μήνες…τόσο όμορφο,τόσο αληθινό,τόσο λυπηρό.
Εγώ ευχαριστώ!!!
Πραγματικά το “These…” είναι ένα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ κομμάτι. Απλά πανέμορφο. Το solo του May (ναι οκ δεν είναι και Eruption αλλά αυτές οι 10-15 νότες που παίζει) είναι μακράν το αγαπημένο μου από Queen!
χαιρετώ το forum,θα ήθελα κ εγώ να πώ λίγα λόγια για την αγαπημένη μου μπάντα,αυτή που πίσω στα 1989 με έβαλε στο rock,με το “The Miracle”,παραγνωρισμένος δίσκος,αλλά ίσως ο πιο ατόφιος rock δίσκος τους.
Όταν λοιπόν λέμε Queen,εννοούμε έν αρχή ην ο Mercury? τόσο ο May,όσο και ο Taylor,και αργότερα ο Deacon,αποδείχθησαν μεγάλοι μουσικοί.Ήδη από τους smile,μπορεί κανείς να ακούσει τα πρώτα ψήγματα του ήχουν των Queen,χρειαζόταν όμως ένας θρύλος(όπως ο ίδιος έλεγε τότε)για να πάρει το καλύτερο από τους συνεργάτες του και να απογειώσει την μπάντα του σε δυσθεώρητα ύψη,όπως κ έγινε.Με την εκπληκτική του φωνή,που για μένα το μεγαλύτερο προσόν της ήταν ότι μπορούσε να αναδείξει ακόμα και απλά pop τραγουδάκια(ακούστε το Mr.Bad Guy και φανταστείτε το χωρίς τον Mercury…),και με την σκηνική του παρουσία,που εκείνες τις εποχές,μόνο με τα φώτα,χωρίς τις πολύπλοκες κατασκευές του σήμερα,κατάφερνε να μαγεύει το κοινό του.
Η φαντασία του Mercury και η δεξιοτεχνία των υπολοίπων,δημιούργησαν ένα μοναδικό μείγμα,που με τη σειρά του δημιούργησε δίσκους όπως το Queen II,Sheer Heart Attack,με επισφράγισμα το Α Night at the Opera,όπου το Bohemian Rhapsody δεσπόζει ως η πρώτη(και μάλλον η τελευταία στην ιστορία της σύγχρονης μουσικής) στιγμή όπου το rock,η κλασική μουσική,η όπερα,ενώθηκαν δημιουργώντας κάτι μοναδικό.
αν και ο Mercury δεν χρησιμοποιούσε ταμπέλες για τη μουσική των Queen,θα μπορούσε εύκολα κάποιος να τους χαρακτηρίσει ένα progressive group,αν και η μουσική τους παραήταν…συμπυκνωμένη για να ταιριάζει με το progressive της δεκαετίας του 70,με τις μακροσκελείς συνθέσεις.οι Queen προτιμούσαν να φτιάχνουν μικρά αλλά πολύπλοκα τραγούδια,συμπυκνώνοντας το ταλέντο τους σε ηχητικά…σφηνάκια.
Όλα αυτά τα υπέροχα κράτησαν όλη τη δεκαετία του 70,η νέα δεκαετία έφερνε αλλαγές στον ήχο,τα synthesizer έπαιρναν ενεργό ρόλο πλέον,έτσι και οι πάντα πειραματιζόμενοι Queen άφησαν λίγο στην άκρη το μονίμως παρών πιάνο του Mercury και εκμοντερνίστηκαν…κάπως άχαρα είναι η αλήθεια στην αρχή.Και μετά,το Hot Space…η επιτυχία του Another One Bites the Dust έφερε πολύ funk και…disco διαθέσεις στους Queen,φαντάζομαι εκείνη την εποχή θα υπήρξε αρκετή κατακραυγή από τους οπαδούς…η αλήθεια για μένα είναι ότι εκείνη την εποχή,η προσωπική ζωή του Mercury,ήταν πιο σημαντική γι αυτόν από την μουσική,και αυτό φάνηκε στον ήχο των Queen εκείνη την εποχή.'Εγινε μια προσπάθεια για ανάκαμψη με το The Works,αλλά γεγονότα όπως οι συναυλίες στη Νότια Αφρική(αν και οι Queen πέρα από κάποια πολύ γενικούς στίχους σε κάποια τραγούδια ουδέποτε ασχολήθηκαν με την πολιτική και τα κοινωνικά προβλήματα) έφεραν και άλλα προβλήματα,Η μεγαλειώδης τους εμφάνιση στο Live Aid ήταν μια γερή σπρωξιά μπροστά,το Α Kind of Magic ήταν μια καλή δουλειά,που τους έβγαλε για πολλοστή φορά στο δρόμο,έμελλε όμως να είναι η τελευταία τους φορά…η άστατη ζωή του Mercury δυστυχώς έμελλε να αποβεί μοιραία γι αυτόν…μαθαίνει ότι είναι θετικός στον HIV,και ξαφνικά ο χρόνος αποκτά άλλη διάσταση…δεν είναι πλέον απεριόριστος γι αυτόν.Η συνεργασία του με την Μonserrat Caballe είναι ένα πρωτοφανές γεγονός,καθώς ντουέτα με κλασικούς τραγουδιστές έχουν γίνει από τραγουδιστές εκτός όπερας,αλλά κανείς εώς σήμερα δεν έχει κυκλοφορήσει έναν ολόκληρο δίσκο.
Το 1989 κυκλοφορεί το The Miracle,ένας δυνατός δίσκος,περιοδεία όμως δεν ανακοινώνεται,ενώ και ο Mercury δείχνει αρκετά αδυνατισμένος…ήδη οι υπόλοιποι έχουν μάθει τι συμβαίνουν και αποφασίζουν όλοι μαζί να συνεχίσουν έως το τέλος…
το Innuendo είναι ο καλύτερος τους δίσκος εδώ και αρκετά χρόνια,στο τελευταίο videoclip τους για το these are the days of our lives,ο Mercury σκιά πλέον του εαυτού του δίνει την τελευταία του παράσταση…το the show must go on,με το videoclip μονταζ από παλιότερες στιγμές,δίνει ένα ξεκάθαρο(τότε ίσως όχι τόσο πολύ) μήνυμα ότι κάτι δεν πάει καλά…στις 23 Νοεμβρίου ο Mercury ανακοινώνει ότι έχει AIDS,μια μέρα αργότερα αναχωρεί για την big heaven’s band…
Πέρασαν χρόνια,συναυλίες προς τιμήν του,βραβεύσεις,τα τελευταία τραγούδια που ηχογράφησε,η αποχώρηση του Deacon από την ενεργό δράση…ώσπου σκάει η βόμβα: συνεργασία με τον Paul Rodgers,συναυλίες,και ένας νέος δίσκος,μια περίεργη ανάμειξη από στοιχεία τoυ ήχου των Queen με πιο straight rock καταστάσεις,ο Rodgers μεγάλος τραγουδιστής,σε τελείως όμως άλλη κλίμακα,και μετά από αυτό συναυλίες πάλι με τον νεαρό Adam Lambert…πέρα από κάποια σκόρπια δείγματα δεν έχω ακούσει μια ολόκληρη συναυλία,και δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα,οι Queen για μένα τελείωσαν στις 24 Νοεμβρίου του 91,και ακόμα δεν έχω βρεί κάτι για να δικαιολογήσω την επιμονή των May & Taylor να περιοδεύουν σαν μια tribute band στους…εαυτούς τους,πέρα από το πολύ τετριμμένο “αυτό κάναμε τόσα χρόνια κ δεν ξέρουμε να κάνουμε κάτι άλλο”,χρήματα αν μη τι άλλο έχουν αρκετά,αν το κάνουν γι αυτό,μιλάμε για απληστία…να πείς ότι το κάνουν για να μάθουν οι νεώτεροι τους Queen? σήμερα που είναι πανεύκολο να βρείς και να ακούσεις μουσική,είναι θέμα λεπτών να τους ανακαλύψεις.Αυτή η ιστορία μόνο τους ίδιους εκθέτει,όχι τον Lambert.Oποιοσδήποτε στην θέση του θα έδινε τα πάντα για να βρεθεί στην ίδια σκηνή μαζί τους.
Πάρτε και ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι με τη συμμετοχή του Μιχαλάκη του Τζακσον
Ολίγον gay.
[SPOILER]Εντάξει μη βαράτε, υπεράνω κριτικής[/SPOILER]
…dvdάρα - liveάρα απ’τα παλιά τα χρόνια κυκλοφόρησαν οι QUEEN
:):!:
Τεράστιος μουσικός, απ τους μεγαλύτερους εν ζωή
Χρόνια πολλά μέγιστε
Queen Extravaganza (διαλεγμένοι απο τους Queen) + Almost Queen είναι πολύ πιο κοντινά σε Queen απο
Q+AL. Υπάρχουν 5-6 τύποι που μιμούνται μέρκιουρι ΤΕΡΜΑ. 1-2 που παίζουν πολυ ιδια μπάλα απο ταλέντο αλλα …
Το original στα απογεια του *(Αν και κρυώμενο λένε εκεινη τη μέρα)
Αρκετά κοντά.
H “μετεμψύχωσή”
Δεν είν κακός, αλλά πιο λεπτός, πιο ασταθής.
O Χωράνε αρμόνιες, και η κιουρία του !
O το έχω όλο μόνος μου εκτός απο τα drums. (Στη βίλα του)
ολοι κοπιάρουν . Καλά !
και ο το λέω my way - και ήμουν και gioyrobizio.
το νιώθει όμως και λεει και Europe + Rainbow καλά !
Δεν τα μεταφέρει κάποιος στο ανάλογο θρεντ γιατί αυτό είναι για τους θεούς ;;
Εδιτ : Κανω εντιτ την τελευταία πρόταση αλλά το "θεους ’ το κρατάω γιατί Queen είναι αφού
Α εγω ετσι οπως το γραφεις νομιζα οτι εννοεις θεους τους Queen. Που σωστο ειναι οκ.
Τωρα για θεοι οι Savatage, ok…
Θεοί οι Queen εννοείται. Κορυφη
Οι savatage η προσωπική μου αγάπη. Δε χρειάζεται να την συμμερίζεται άλλος
Για μένα είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει σε αυτή τη μουσική. Για άλλους οι Μεταλλικα, άλλους οι Μεηντεν Οκ…
Μονο ο θεος θα σε κρινει για την βλασφημια σου!
73-80 βγάλαν δισκαρες