QUEENSRYCHE Θεσσαλονικη 15 / 11 / 2019 - Αθηνα 16 / 11 / 2019

Στα θετικά η πολύ καλή επιλογή τραγουδιών. Ακούσαμε αρκετά old classics (Nm156, whisper, queen of the reich κλπ) αλλά και τα καλύτερα καινούργια τους από το τελευταίο άλμπουμ.

Ο ήχος ήταν καλός, με εξαίρεση το κλασικό θέμα με τα πολύ δυνατά ντραμς που παρατηρείται σε πολλές συναυλίες σε κλειστούς χώρους.

Φάνηκε επίσης στο live πόσο σημαντικά είναι τα δεύτερα φωνητικά του Jackson για τους ryche.
Ο La Torre πολύ καλός στα ψηλά.
Τον δεύτερο κιθαρίστα τον λυπήθηκα, τον είχαν πίσω στον ήχο και στη σκηνή, σαν να ήταν τιμωρημένος.

Κουτουπωνε την κορη του πρωην πεθερου τείτ όμως, που ήταν ωραία και το χε βγάλει και σε πένα …χαχα τι βλάκες. Όπως τα λέει ο Exp. Δεν χάνετε αν το δείτε.

Για να δούμε τι θα δούμε σημέρα… αν κρίνω απο βιντεό και τη φορά που τουε είχα δει Βαρκέλωνη, περιμένω ωραία πραγματά.

Οριακα δεν παιρνω ταξι οπως ειμαι μ αυτο που διαβασα τωρα. Τα δυο αγαπημενα μου απο τα μυστηρια παλια. Καλα να περασετε

Αν και όταν συνέλθω, τα λέμε…

Απαπαπαπαπαπα

Αρα όντως υπάρχουν ακόμα στις μέρες μας καλές τριμπιουτ μπαντες. Καλό αυτό.

1 Like

Ρε μας κόψαν το whisper!

αν ισχύει το setlist αντί για to the whisper έπαιξαν το walk in the shadows, ενώ έπαιξαν και 1 παραπάνω κομμάτι στην Αθήνα (man the machine).

Επίσης Θεσσαλονίκη έδιναν μόνο φωτοτυπίες από viva και όχι κανονικό εισιτήριο :frowning_face:

Μια χαρά ήταν το live. Πιο Queensryche μου ακούγονται αυτοί παρά του American Soldier και του Dedicated to Chaos.

Ο Todd είναι φωνάρα.

5 Likes

Με δεδομενες τις προσδοκιες μου λογω Verdict (ψιλο)απογοητευτηκα!
Στα θετικα η επιλογη «δυσκολων» κοματιων (nm156,screaming…) καθως και το οτι εδωσαν βαση στα προσφατα (εξαιρετικα) τραγουδια τους(αν μαλιστα στην θεση του propaganda ηταν το dark reverie…)
Αλλα:
1.η αποστολη του grillo ηταν εξαρχης δυσκολη και τελικα αποδειχθηκε «λιγος».
2.ο ηχος ηταν «αδειος» με παντελη ελλειψη ογκου ακομη και για τα δεδομενα των δαντελενιων ryche.
3.Ο latorre ειναι μια χαρα τραγουδιστης(του οφειλουμε αλλωστε ενα ονειρικο crimson glory live) αλλα τις αναποφευκτες συγκρισεις ,ως παρουσια επι σκηνης και οχι ως φωνη, με τον Tate δεν θα τις ελεγα ιδιαιτερα κολακευτικες για τον ιδιο.
4.Το κοινο ηταν σχετικα τζουφιο(αν και μαλλον εδω επηρεαζομαι απο διαφορες χατζημεταλικες συναυλιες στις οποιες αρεσκομαι τελευταια :blush:)
Τουλαχιστον δεν καπνιζαν!

Ας ειναι.Ακουσαμε take hold…και αυτο δεν ειναι λιγο!

Όντως είναι εξαιρετικός… Μακάρι να το συνέχιζαν με τους Crimson Glory

1 Like
  1. Ο Grillo ήταν απλά οκ, δε νομίζω λίγος…

  2. Ο ήχος ήταν τέλειος! Πλάκα κάνουμε; Από τις λίγες φορές που άκουγα τα πάντα πεντακάθαρα και στη σωστή ένταση. Η μόνη ένσταση μου είναι ότι ο LaTorre τραγουδάει τόσο σωστά και γαματα που έπρεπε να τον ανεβάσουν κι άλλο στη μίξη.

  3. Ο LaTorre ήταν εκπληκτικός!
    Σύγκριση με τον Tate να κάνουμε με ποιο κριτήριο; Τον Tate του σήμερα; Τον Tate των 2 τελευταίων δεκαετιών; Ή τον Tate των 80s και 90s?
    Προφανως ο Tate είναι θρύλος, αυτά που έκανε στα 80s και στα 90s είναι αξεπέραστα. Είναι άδικο να συγκρίνεις τον LaTorre με τον Tate τότε.
    Ο LaTorre όμως σε σχέση με τον Tate μετα τα 00s είναι η μέρα με τη νύχτα. Ειδικά αυτό το έκτρωμα που είδα πέρσι δε θα το ξεχάσω ποτέ.

  4. Το κοινό όντως ήταν λίγο τζούφιο, κρίμα.

Εγώ αυτά που έχω να πω είναι ότι η φωνή του LaTorre με άφησε άφωνο, ξετρελάθηκα με το παίξιμο του Wilton, απλά δεν το πίστευα πόσο τέλεια έπαιζε και γενικά ήταν τρομερό live… Μακαρ όντως να ξανάρθουν σύντομα!

1 Like

Τον latorre οπως προειπα τον σεβομαι ως φωνη αλλα και ως απαραιτητη παρουσια για να βγουν διαμαντακια σαν το verdict και για να ακουστουν live κομματια που ο tate του σημερα δεν θα ακουμπουσε.
Απο εκει και περα αλλο ειναι ενας δυνατος τραγουδιστης με εξαιρετικες μιμητικες επιδοσεις και αλλο ενας frontman που με την φωνη του και την σκηνικη του παρουσια σημαδεψαν ενα ολοκληρο genre!

Υ.Γ. Πραγματι εξαιρετικος ο Wilton!

Πόσο κοσμο μαζεψε και στις 2 περιπτωσεις;

Θα συμφωνήσω ότι ο Grillo ήταν απλά οκ.
Προφανώς και έπαιξε επαγγελματικά χωρίς λάθη, αλλά το στυλ του κάπως ψυχρο power-άδικο που δεν ταιριάζει στους Queensryche ενώ και ο ήχος των ντραμς δεν μου άρεσε.

Ο Torre ήταν ιδανικός για να ακούσουμε τα τραγούδια όπως πρέπει.
Στο συναίσθημα βέβαια αλλά και στην αυθεντικότητα δεν μπορεί να πιάσει τον Tate αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη επιλογή.

ΥΓ: Στην Θεσσαλονίκη είχε πολύ κόσμο στο fix. Δεν ήμασταν και στριμωγμένοι αλλά δεν είχε και μεγάλα κενά.

Ο κόσμος ίσως όχι πολύ ενεργητικός, αλλά είχαν τόσο μεγάλη ένταση τα ντράμς που δεν μπορούσες να τραγουδήσεις και να ακουστείς.

Κοιτα.Σαν γενικο κανονα αποφευγω τις συγκρισεις και βαριεμαι αφορητα την παρελθοντολαγνεια(αλλωστε ξεκαθαρισα οτι καραγουσταρω verdict).
Ωστοσο για καποιο λογο στην διαρκεια του live μου ερχονταν διαρκως εικονες απο την «ηλεκτρισμενη»,βιωματικη εμπειρια της παραστασης που εδωσε ο Tate με τους Ryche στο Gagarin τον Ιουνιο του 06(και οχι στα μακρινα 80’s και 90’s).
Τι να κάνουμε κολλήματα ειν αυτα και δεν μπορεις να τα αποφευγεις παντα οσο κιαν εχεις τις καλυτερες των προθεσεων.

Αν ο κόσμος είχε 5-6 La Torre θα ήταν πολύ καλύτερος…

6 Likes

Από αυτά που είδα και άκουσα χθές

  1. Η μπάντα είναι πολύ δεμένη και αποδίδει όλα τα τραγούδια (παλιά και νέα) τέλεια. Άλλωστε έρχονται μετά από δύο σερί πολύ καλά άλμπουμ. Ο ντράμερ ήταν μια χαρά.
  2. Ήχος πίσω που ημασταν στην αρχή ήταν μέτριος αλλά στο μπαρ που προωθηθηκαμε ήταν ξυράφι με τον απαιτούμενο όγκο
  3. Το κοινό ήταν χλιαρό και μάλλον φανηκε ότι δεν έχει άκουσει τα τελευταία άλμπουμ της μπάντας από τα οποία έπαιξαν 5 κομματια. Συν ότι κάποια άλλα δεν τα λες και συναυλιακά (i am i, screaming in digital). Στα πιο παλιά υπήρχε παλμός και sing along (Queen of the ryche σκότωσε). Να σημειωθεί και ότι ο μέσος όρος ηλικιακά μου φάνηκε περί τα 35-40 που το αίμα πια δε βράζει ακριβώς.
  4. Ο La Torre νομίζω είναι ιδανικός καθώς έχει δώσει πνοή στη μπάντα σε όλα τα επίπεδα. Στο live ήταν απολαυστικός καθώς απέδωσε όλα τα τραγούδια σχεδόν όπως ακούγονται στο CD. Φοβερός, ειδικά μετά τα δύο πρώτα που ζεστάθηκε για τα καλά. Δεν συγκρίνω με Tate καθώς δεν έχει τη θεατρικότητα και τη μεταδοτικοτητα αυτού, αλλά είναι ιδανικός ξαναλέω για τους σημερινούς Queensryche. Στα τραγούδια του Empire νομίζω ήταν εφάμιλλος του Tate στα καλά του, ενώ στο Take hold of the flame και το Queen of the Ryche έδειξε ότι είναι κορυφαιος US power τραγουδιστής. Άνετος, γέμιζε τη σκηνή. Όντως αν υπήρχαν κι άλλοι La Torre η μουσική μας θα ήταν πιο ωραία.
  5. Πρώτη φορά σε συναυλία με τόσο κόσμο που δεν βρωμουσα τσιγαριλα σπίτι.
  6. Ήθελα πάντως δύο τραγούδια ακόμη. Μιάμιση ώρα είναι αξιοπρεπεστατα αλλά μετά από δεκατρία χρόνια μια ακόμη έκπληξη την ήθελα.
    Σε γενικές γραμμές πέρασα φοβερά και το ευχαριστήθηκα.
    Δεν ήταν η συναυλία της χρονιάς αλλά ήταν πολύ ωραία συναυλία.
    Νομίζω αν ξαναέρθουν με ένα σετλιστ επικεντρωμένο στα πρώτα άλμπουμ, με αυτή τη σύνθεση θα ζήσουμε όλοι μεγάλες στιγμές.
    Σύγκριση με τη συναυλία του Tate το Φλεβάρη δεν νομίζω να υπάρχει καν, αν κι εκεί πέρασα καλά.
7 Likes

Τι ζήσαμε! Ο Elricαρος μας έφτιαξε πάλι, στο κανάλι του έχει ανεβάσει σχεδόν όλο το λαιβ.

Το ότι ακούσαμε αυτά τα τραγούδια με τόσο καλή απόδοση το 2019 είναι πολυτέλεια. Είμαι παιδί των 90s και μεγάλωσα με τους 5 πρώτους δίσκους και δεν είχα την ευκαιρία να δω αυτήν την μπάντα το 2003 ή το 2004 και ήταν τρομερή εμπειρία. Μην θεωρούμε αυτονόητα κάποια πράγματα…

6 Likes