R.i.p (TV/cinema)

1η λυκείου θυμαμαι την είδα αυτη την ταινία. Μας την εβαλε στο σχολείο η κοινωνιολογος και στο τελος μας κερασε ενα στόλισμα που κανενας δεν ηξερε τον Ρέντφορντ, τον Χόφμαν και τον Νίξον.:sweat_smile:

Τεράστιος ηθοποιός και τεραστια καριέρα rip…

6 Likes

Και Lindberg και Redford σε μια μέρα είναι λίγο too much.

Πολύ θανατικό τελευταία ε

2 Likes

Μπουτς Κάσιντι ΕΠΟΣ που δεν το συζητάμε όσο θα έπρεπε…

1 Like

Τεράστιος ηθοποιός ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, RIP

3 Likes

RIP όμορφη Κλαούντια

10 Likes
7 Likes

Θυμάμαι ότον είδα πρώτη φορά το έπος Once upon a time in the West, σκεφτόμουν ότι είναι η πιο όμορφη γυναίκα που έχω δει ποτέ…

2 Likes
9 Likes

Αντίο… :cry:

5 Likes

5 Likes

This post was flagged by the community and is temporarily hidden.

4 Likes

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ηθοποιος, σιγουρα απο τις αγαπημενες μου απο την παλια φρουρα.

Αποκαλυψη στην τριλογια του Νονου, αψογη σε ρομ-κομ οπως Baby Boom και Father Of The Bride, εφτιαξε την καριερα του Woody Allen (δυστυχως?) με 6 ερμηνειες αν δεν κανω λαθος σε ταινιες του τοτε που αυτος εβγαζε ακομα εξαιρετικες ταινιες, και απλα ειδωλο σε ταινιες του 1990-2010 οπως First Wives Club, Marvin’s Room, Family Stone, Something’s Gotta Give (απο τις αγαπημενες μου ταινιες ολων των εποχων) και Morning Glory.

5 Likes

please elaborate

Αν ο Woody Allen δεν ειχε την Diane Keaton σε πρωταγωνιστικους ρολους σε ταινιες του οπως Sleeper, Love and Death, Annie Hall και Manhattan, η καριερα του δε θα ειχε εκτοξευτει οπως εκτοξευθηκε. Στο Annie Hall μαλιστα εγραψε τον ρολο για την Diane Keaton.

tl;dr : Κουβαλησε η Keaton για μια δεκαετια :stuck_out_tongue:

Επισης, πολλες ταινιες του Allen δυστυχως εχουν γερασει πολυ ασχημα. Ποσο καιρο να κλεινει τα ματια του ο κοσμος στα οριακα ανηθικα φετιχ ενος σιχαμενου τυπου μονο και μονο επειδη τα βγαζει στην μεγαλη οθονη?

1 Like
2 Likes

Τεράστιος

War Game και Culloden συγκλονιστικές ταινίες

Νομίζω η τριάδα Punishment Park - Edvard Munch - La Commune αποτελεί μέρος των πιο σημαντικών ταινιών που έχω δει μέχρι τώρα στη ζωή μου.

Όχι πως το υπόλοιπο έργο του υστερούσε, αλλά ειδικά η εμπειρία κάθε προβολής του “La Commune”, και τα όσα μπορείς να αναλύσεις γύρω από την οπτική, τις προθέσεις, τη σκηνοθεσία, το όραμα σε σύλληψη και εκτέλεση, για κάθε γραμμή και πλάνο αυτού του σχεδόν εξαώρου, είναι πράγματα που δεν ξεθωριάζουν.

Μύθος.