1η λυκείου θυμαμαι την είδα αυτη την ταινία. Μας την εβαλε στο σχολείο η κοινωνιολογος και στο τελος μας κερασε ενα στόλισμα που κανενας δεν ηξερε τον Ρέντφορντ, τον Χόφμαν και τον Νίξον.![]()
Τεράστιος ηθοποιός και τεραστια καριέρα rip…
1η λυκείου θυμαμαι την είδα αυτη την ταινία. Μας την εβαλε στο σχολείο η κοινωνιολογος και στο τελος μας κερασε ενα στόλισμα που κανενας δεν ηξερε τον Ρέντφορντ, τον Χόφμαν και τον Νίξον.![]()
Τεράστιος ηθοποιός και τεραστια καριέρα rip…
Και Lindberg και Redford σε μια μέρα είναι λίγο too much.
Πολύ θανατικό τελευταία ε
Μπουτς Κάσιντι ΕΠΟΣ που δεν το συζητάμε όσο θα έπρεπε…
Τεράστιος ηθοποιός ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, RIP
Θυμάμαι ότον είδα πρώτη φορά το έπος Once upon a time in the West, σκεφτόμουν ότι είναι η πιο όμορφη γυναίκα που έχω δει ποτέ…
This post was flagged by the community and is temporarily hidden.
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ηθοποιος, σιγουρα απο τις αγαπημενες μου απο την παλια φρουρα.
Αποκαλυψη στην τριλογια του Νονου, αψογη σε ρομ-κομ οπως Baby Boom και Father Of The Bride, εφτιαξε την καριερα του Woody Allen (δυστυχως?) με 6 ερμηνειες αν δεν κανω λαθος σε ταινιες του τοτε που αυτος εβγαζε ακομα εξαιρετικες ταινιες, και απλα ειδωλο σε ταινιες του 1990-2010 οπως First Wives Club, Marvin’s Room, Family Stone, Something’s Gotta Give (απο τις αγαπημενες μου ταινιες ολων των εποχων) και Morning Glory.
please elaborate
Αν ο Woody Allen δεν ειχε την Diane Keaton σε πρωταγωνιστικους ρολους σε ταινιες του οπως Sleeper, Love and Death, Annie Hall και Manhattan, η καριερα του δε θα ειχε εκτοξευτει οπως εκτοξευθηκε. Στο Annie Hall μαλιστα εγραψε τον ρολο για την Diane Keaton.
tl;dr : Κουβαλησε η Keaton για μια δεκαετια ![]()
Επισης, πολλες ταινιες του Allen δυστυχως εχουν γερασει πολυ ασχημα. Ποσο καιρο να κλεινει τα ματια του ο κοσμος στα οριακα ανηθικα φετιχ ενος σιχαμενου τυπου μονο και μονο επειδη τα βγαζει στην μεγαλη οθονη?
Τεράστιος
War Game και Culloden συγκλονιστικές ταινίες
Νομίζω η τριάδα Punishment Park - Edvard Munch - La Commune αποτελεί μέρος των πιο σημαντικών ταινιών που έχω δει μέχρι τώρα στη ζωή μου.
Όχι πως το υπόλοιπο έργο του υστερούσε, αλλά ειδικά η εμπειρία κάθε προβολής του “La Commune”, και τα όσα μπορείς να αναλύσεις γύρω από την οπτική, τις προθέσεις, τη σκηνοθεσία, το όραμα σε σύλληψη και εκτέλεση, για κάθε γραμμή και πλάνο αυτού του σχεδόν εξαώρου, είναι πράγματα που δεν ξεθωριάζουν.
Μύθος.