το τσίμπησα σίμερα. προβλέπεται λιώσιμο
Τι επικο το empty hollow…
αυτη ειναι δισκαρα κ αυτο ειναι metal οχι μαλακιες να πουμε…ριφαρες,σολαρες,φοβερες μελωδιες κ εξυπνα πληκτρα…ο,τι χρειαζεται ενας γαματος δισκος…ευγε rage…
οντως το empty hollow ειναι για να τραβας… τα μαλλια σου…
[SIZE=“3”]RAGE : ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ[/SIZE]
Ρε το συνηδειτοποιειτε οτι αυτος ειναι ο 18ος δισκος τους και εχει μεσα αυτες τις ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΕΣ που εχει !!! 8O
Απλα οι RAGE εκθετουν παλιες και νεες metal μπαντες και με τα εργα τους σβηνουν καθε δικαιολογια μουσικων και ακροατων περι ‘‘περασμενων χρονων και μεγαλειων που δεν ξανασυμβαινουν’’…
Ελεγα πως θα επρεπε να ειναι διασημοτεροι και το αποδεικνυουν ξανα.
ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ 
Ρε συγκινούμαι ρε γμτ…
Αυτοί είναι δίσκοι ρε… Δίσκοι!
(βασικά 20, αν μετρήσεις το Avenger και το Lingua Mortis, όπως τα μετράνε και οι ίδιοι δλδ)
RAGE για πάντα ρε…
Πολυ υποτιμημενη μπαντα…
Είμαι στην 4η ακρόαση και το δισκάκι σπέρνει!Δεν το περίμενα με την καμία. Δεν θα πω τίποτα ακόμα, θέλω να το λιώσω και άλλο.:D:D:D
το ριφφάκι στο reprise σκοτώνει στεγνά .&-
Now playing: Rage - Empty Hollow IV: Connected
via FoxyTunes
Το review πρέπει να αντιπροσωπεύει όλους όσους έχουν ακούσει το album.
Through Ages, Reprise, The Beggar’s Last Dime κομματάρες ολκής.
Tomorrow Never Comes, θυμίζει πολύ Black In Mind, και γενικά σε πολλά σημεία. Μόνο με χαροποιεί αυτό εε.
Now playing: Rage - Tomorrow Never Comes
via FoxyTunes
Τον ακούω και τον ξανακούω!!! Πάρα πολύ καλό! Δεν το συζητάω ότι είναι καλύτερο από το αρκετά μέτριο Carved In Stone. Ιnto The Light, Empty Hollow(όλο), Saviour of the Dead, The Beggar’s Last Dime…κομματάρες!
Small bump για να εκθειάσω το δισκίο…δάκρυα συγκίνησης για κάποιον που πέρασε την εφηβία του με Reflections of a Shadow, Trapped και αργότερα Missing Link όπως εγώ, δεν ξέρω τι έκανε σε αυτό το άλμπουμ ο Peavy αλλά είναι απλά…ΜΑΓΙΚΟΟΟΟΟ
ΜΑΓΕΙΙΙΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Γίνομαι κουραστικός αλλά μιλάμε για δίσκο-κόλλημα! Δεν το περίμενα τόσο καλό, μιλάμε για heavy/speed/prog όργιο! Η παρέα του κύριου Portnoy πρέπει να μελετήσει τον δίσκο για να δει πως παίζεται το prog με ΟΥΣΙΑ! Ριφαρες, σολάρες, μελωδίες που σου κολλάνε με την μια, αντρίκια φωνητικά, νέα στοιχεία, και πάνω από όλα METAL μέχρι το κόκκαλο! Μου πήρε το σκαλπ. Απλά.
[SIZE=“6”]ΜΕΓΑΛΕΙΟ!!![/SIZE] 8)
Ναι το άκουσα μερικές φορές και μπορώ να πώ ότι ήταν έκπληξη για μένα. Ένα-Δυο σκαλιά πάνω από τις τελευταίες κυκλοφορίες της μπάντας και πολύ κοντά στα καρακλασσικά επιτυχημένα άλμπουμς αυτό εδώ. Αρκετά καλό!
Peavy τι πίνεις και δε μας δίνεις;
Αριστούργημα.:bow2:
Φέρτε τους Rage στην Ελλάδα ρεεεε!
Αυτο ακριβως σκεφτομουν και εγω ! 
Βλεπω λοιπον οτι και αλλοι παρατηρησαν τις prog πινελιες που προστεθηκαν στην ηδη φοβερη κιθαριστικη δουλεια που εχει ο δισκος και οι Rage διαχρονικα. :thumbup:
Βασικά τα προγκ σημεία είναι κάτι παραπάνω από εμφανή στο μεσαίο τμήμα του άλμπουμ, και προσωπικά υπήρχαν στιγμές που μου ήρθαν στο μυαλό και οι θηατερ.
Γενικά, το άλμπουμ είναι αρκετά καλό ύστερα από κάποιες ακροάσεις που του έριξα. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο από το Carved In Stone (το οποίο μου άρεσε αρκετα), θα δείξουν οι επόμενες μέρες. Ρε σεις σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ τί μου θυμίζει η μπαλάντα - τί μου θυμίζει η μπαλάντα…θα το θυμηθώ και θα σας δείξω εγώ, θα δείτε τί θα πάθετε
Όπως και να χει ο κύριος Peavy αποτελεί εγγύηση, μπορεί να μην βγάζει αριστουργήματα πλέον, αλλά παρ’ όλα αυτά είναι από αυτές τις περιπτώσεις που του βγάζεις το καπέλο για την αξιοπρεπή και συνεχή παρουσία του.
Ακούω αυτές τις μέρες και ο δίσκος είναι ΠΑΡΑ πολύ καλός. Δυνατά ριφ, μελωδικά (ΟΧι γλυκερά) ρεφρέν, πολύ ενδιαφέροντα σημεία στην κιθάρα κτλ. Ακούγεται φρέσκο, δυνατό. Έως και μερακλήδικο. Καμία σχέση, ας πούμε, με το εντελώς αδιάφορο έως βαρετό Allen & Lande που επίσης έβαλα να ακούσω αυτές τις μέρες.