Rainbow

Καλησπερίζω την ομάδα και τους φανατικούς του αγαπητού αυτού συγκροτήματος. Όντας φανατικός των Deep Purple, αποφάσισα να ψαχτώ λίγο παραπάνω και με το υλικό του Blackmore, ακούγοντας κάποια πράγματα από Rainbow. Είχα ακούσει τα χιτάκια αρχικά, τα πιο γνωστά κομμάτια τους για αρχή, μετά από καιρό ένα compilation όπου έμαθα κάποια κομμάτια ακόμα και γενικά, ήμουν φανατικός της περιόδου με Dio, όποτε ήθελα να ακούσω Rainbow, άκουγα κυρίως αυτούς τους δίσκους.

Πρόσφατα όμως, άκουσα ολόκληρη τη δισκογραφία τους και έδωσα περαιτέρω χώρο και χρόνο, στο υλικό που κυκλοφόρησαν μετά την αποχώρηση του Ντίο. Ήξερα κάποια κομμάτια βέβαια από τους δίσκους αυτούς, μου άρεσαν αλλά, μέχρι εκεί. Ακούγοντας όμως εκτενέστερα τον τελευταίο καιρό, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι πλέον, μου αρέσει ολόκληρη η δισκογραφία του συγκροτήματος, δεν ξεχωρίζω δηλαδή κάποιους δίσκους πλέον, τους ακούω όλους.

Καταρχήν, θαυμάζω την ποικιλία των υφών τους από δίσκο σε δίσκο, νομίζω ότι κανένας δίσκος δεν έμοιαζε με τον προηγούμενο, ο κάθε δίσκος είχε και κάτι διαφορετικό και αυτό είναι κάτι σημαντικό, αν κρίνουμε από τον όγκο του υλικού, 8 δίσκοι στο σύνολο, είναι κάτι αξιοσημείωτο αυτό το χαρακτηριστικό.

Ναι, οι πρώτοι τρείς δίσκοι, είχαν πιο έντονο το στοιχείο του epicness, από τον τέταρτο δίσκο και έπειτα (Down to Earth ο τίτλος του, δεν νομίζω να ήταν τυχαίος ο τίτλος), ήρθαν σε λίγο πιο “γήινα” στυλ. Δεν με χαλάει ούτε το ένα στυλ, ούτε το άλλο, η μουσική τους, ακούγεται ευχάριστα και έχω την εντύπωση ότι το παίξιμο του Blackmore σε εκείνη τη φάση, έγινε ακόμα καλύτερο, θαρρώ ότι παικτικά σε εκείνη τη φάση, είχε πιάσει το peak του, στο οποίο συνέχισε μετά και στους Deep Purple.

Γενικά, ακούγοντας τώρα τα άπαντα των Rainbow, κατάλαβα καλύτερα γιατί και το υλικό των Deep Purple τη δεκαετία του 80, ήταν διαφορετικό σε ύφος και στυλ από το υλικό τους κατά τη δεκαετία του 70. Νομίζω ότι οι Deep Purple, αποτέλεσαν σε εκείνη τη φάση τη φυσική συνέχεια των Rainbow καθώς, πράγματα που ακούσαμε σε δίσκους των τελευταίων, τα ακούσαμε και μετά σε δίσκους των πρώτων, είτε ήταν μουσικές φράσεις, είτε αυτοσχεδιασμοί, είτε δομές κομματιού, πράγματα που ακούσαμε στους 7 (μέχρι τότε) δίσκους των Rainbow, τα ακούσαμε και στους δίσκους των Deep Purple μεταξύ 1984 - 1993 οπότε, ήταν τελικά μεγάλη η επίδραση των Rainbow, παρόλη τη σύντομη χρονικά παρουσία τους στο μουσικό γίγνεσθαι…

5 Likes


44 Χρόνια :metal::heart:

12 Likes

Πφ…σιγά το δίσκο…

1 Like

Οπωσδήποτε σπουδαίος δίσκος, όμως τα πρώτα σημάδια που προϊδέαζαν για την μετατόπιση του ενδιαφέροντος προς πιο εμπορικές κατευθύνσεις είναι ορατά - δεν είναι όλα τα κομμάτια Gates of Babylon ή Kill the King εδώ, υπάρχουν και κάποια “ελλιποβαρή”!
Ο μακαρίτης ο Dio μάλιστα δεν είχε τις καλύτερες αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο - καθόλου παράξενο αφού αποδείχθηκε ότι ήταν ο τελευταίος του δίσκος με τους Rainbow.
Σε κάθε περίπτωση το εμβληματικό εξώφυλλο μόνο θετικά προδιαθέτει!

5 Likes

Το la connection και sensitive to light είναι αδύναμα και αυτό ακόμη δεν μπορούν να θεωρηθούν εμπορικά.

Το Rainbow Eyes είναι τελείως αντι-εμπορική μπαλάντα.

Ακόμη και τo rising έχει 1-2 αδύναμα κομμάτια (do you close your eyes…). Σε γενικές γραμμές το long live είναι στα ίδια επίπεδα με το rising τόσο σε ποιότητα όσο και σε ύφος.

Η εμπορική στροφή των rainbow έγινε στους επόμενους δίσκους. Παρόλα που ήταν ένα κλικ πιο κάτω πάλι όμως υπήρχε ποιότητα με κάποια κλασικά κομμάτια.

1 Like

Ούτε 1-2 δευτερόλεπτα :stuck_out_tongue:

5 Likes


46 χρόνια :metal::heart:

13 Likes

Και μόνο η θέα του εξωφύλλου προκαλεί δέος! Από τις απόλυτα επιτυχημένες εικαστικές επενδύσεις μουσικής! Όταν βάλεις και τον δίσκο να παίξει, τότε η προδιάθεση που έχει δημιουργηθεί ενισχύεται - ειδικά η δεύτερη πλευρά είναι βουτηγμένη στη “μαγεία”!
Εννοείται ότι τα εύσημα για τους Rainbow θα πηγαίνουν πάντα πρώτα στον Blackmore, όμως εδώ είχε και πολύ δυνατή ομάδα ο Ritchie, έχοντας αλλάξει πρακτικά τους πάντες σε σχέση με το πρώτο τους - του Dio εξαιρουμένου, προφανώς! Την αναβάθμιση π.χ. που έφερε η έλευση του Cozy του Pοwell την ακούς ανά πάσα στιγμή!

9 Likes

Αριστούργημα :heart:

2 Likes

Η λέξη ΑΠΟΛΥΤΟΣ αδικεί αυτό το δίσκο.

1 Like


47 Χρόνια :metal:

10 Likes


39 Χρόνια…

2 Likes

Ο ιδιοφυης Ritchie,με εντονο αρωμα perfect strangers(1 year later…)
στο συγκεκριμενο δινει teaserakia για dead or alive (1987)
και για battle rages on (1993)

τα δικα του δικα του και οτι θελει τα κανει και οπως θελει τα χρησιμοποιει :slightly_smiling_face:
Τεραστιοι Rainbow,τιτανας Blackmore.

4 Likes

Και από το ίδιο άλμπουμ, έχουμε teaserάκια για την ‘Anya’, είναι το εναρκτήριο riff του 'Stranded" και το riff που παίζει προς το τέλος του ‘Fool For The Night’. Επίσης, στο ‘Make Your Move’, έχουμε αναφορά σε προγενέστερο κομμάτι των Purple, το ‘Slow Train’ το οποίο βέβαια παρότι ηχογραφήθηκε την περίοδο του ‘Fireball’, δεν συμπεριλήφθηκε στο δίσκο. Δεν θα πω ποιο σημείο του κομματιού ακούμε στο Make Your Move, παραθέτω το πρωτότυπό και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματα σας. Γενικά, όπως πολύ σωστά ανέφερε ο συνάδελφος πιο πάνω, πολλές από τις ιδέες που ακούσαμε στον εν λόγω δίσκο, τις ακούσαμε και στους μετέπειτα δίσκους των Purple, χωρίς φυσικά αυτό να είναι κάτι κακό.

3 Likes

Με αφορμή τα πρόσφατα σχόλια του Joe Lynn Turner σχετικά με την αναβίωση των Rainbow με νέα σύνθεση από τον Ritchie Blackmore ήρθε και η αναπόφευκτη απάντηση από τον Ronnie Romero.

Λίγες ημέρες πριν σε μια συνέντευξη του στο podcast Rock Of Nations With Dave Kinchen And Shane McEachern” ο Joe Lynn Turner είπε μεταξύ άλλων αναφερόμενος στους «νέους» Rainbow: «Αυτή είναι η άποψή μου, το έχω ξαναπεί, ήταν μια φτηνή απομίμηση, μια αδύναμη φτηνή απομίμηση των… δεν ξέρω φίλε. Δεν ξέρω πώς να το πω. Ήταν ένα ναυάγιο για μένα. Θεωρώ ότι (ο Ritchie Blackmore) αμαύρωσε την κληρονομιά των Rainbow με αυτό τον τρόπο. Γιατί οι Rainbow ήταν μια απίστευτη μπάντα από την αρχή ως το τέλος».

Σε αυτή την τοποθέτηση ο Romero απάντησε μέσω του λογαριασμού του στο Instagram: «δεν ξέρω και δεν με νοιάζει τι έχει γίνει ανάμεσα στον “main man” και κάποια πρώην μέλη του συγκροτήματος. Ό,τι έγινε, έγινε. Είμαι ένας απλός άνθρωπος που μια μέρα έλαβε το τηλεφώνημα από ένα από τα είδωλά του για να τραγουδήσει στο συγκρότημα που πάντα ονειρευόταν… αυτό είναι. Είμαι σίγουρος ότι έκανα καλά τη δουλειά μου (το ίδιο πιστεύω και για τους Jens, Bob και David, που είναι υπέροχοι μουσικοί) όπως άλλωστε φαίνεται και από τα σχόλια, τις αντιδράσεις και την αγάπη που ακόμα νοιώθω όπου κι αν πάω.

Ξέρω ότι δεν μπορώ να αρέσω σε όλους, αλλά δεν θα ανεχτώ κάποιον να αποκαλεί τη δουλειά μου «φτηνή», όχι κύριε.

Ίσως, για κάποιον είναι ώρα να πάει παρακάτω, όπως έκανε και με άλλα πράγματα στη ζωή του και να είναι προσεκτικός και να μην περιφρονεί ανθρώπους ειλικρινείς που δουλεύουν σκληρά, όπως κι εκείνος. Στην τελική, η μουσική είναι πάνω από όλα και το μόνο πράγμα που μετράει και έχει σημασία».

Εχει φαγωθει ο Turner λες και του εκλεψαν τη μπουκια απο το στομα,ενα δικαιο το εχει για το αδυναμο line up και reunion project,αλλα να βγαζει τετοια χολη για τον Romero απο που και ως που?

2 Likes

Αγαπάω JLT, αλλά εντελώς φάουλ.

Στη τελική, Μαυροπερισσότερου (sic) αποφασίζοντος, οι λοιποί συγγενείς περισσεύουν.

2 Likes

Αγαπώ και εκτιμώ Blackmore, δεν το συζητώ αλλά, νομίζω ότι εδώ θα συμφωνήσω με τον JLT. Από τη στιγμή που μετά από πολλά χρόνια, αποφασίζεις να ενδώσεις στην επιθυμία πολλών θαυμαστών σου και αποφασίζεις μετά από πολύ καιρό να βάλεις τον ηλεκτρισμό και πάλι στο πρόγραμμα σου, καθαρά για λόγους νοσταλγίας, για να πάρουν μια ιδέα οι νέοι θαυμαστές σου για το πώς έχεις χτίσει αυτή τη φήμη, αυτή ενός από τους κορυφαίους κιθαρίστες στον πλανήτη Γη, κάντο σωστά τουλάχιστον, μην είναι απλό cashgrab.

Αν σκοπός ήταν η νοσταλγία των εποχών που ο Blackmore είχε τον φαρμακερό ηλεκτρισμό στο χέρι του, για έξτρα πόντους νοσταλγίας, θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει κάποιους από τους “παλιούς”

ΒΕΒΑΙΑ, ίσως τελικά τίμησε την ιστορία του καθώς, αν το καλοσκεφτούμε, ο μόνος σταθερός στην σύσταση των Rainbow, ήταν και είναι ο ίδιος ο Blackmore οπότε, σαφώς και έχει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει, δεν έχει να αποδείξει κάτι άλλωστε, το έργο του μιλάει από μόνο του, δεν χρειάζεται κάτι άλλο.

1 Like

Ισα ισα,αν επαιρνε παλια μελη να κανει ενα line up,τοτε ηταν που θα τον κατηγορουσαν ενδεχομενως για αρπαχτη,καταλαβαινω την πικρα του Turner επειδη ο Blckmore τον γραφει στα @@ του,αλλα το να προσπαθεις συνεχεια να πεις οτι επρεπε να εισαι εσυ εκει στην θεση του Romero,γιατι ηθελες εσυ να παρεις τη μεριδα του λεοντος,οκ,δεν φταιει ο αλλος σε τιποτε.

Οπως εδειξαν και οι πιο προσφατες συναυλιες,το σχημα ακουγεται αδυναμο και χωρις συνοχη ως μπαντα,αλλα οταν ο Bclmore δηλωνει οτι ειναι το καλυτερο line up που ειχε,τι να πουμε εμεις.

2 Likes

Ίσως και γι’αυτό δεν προχώρησε το σχέδιο με το reunion παλιών μελών γιατί ας είμαστε ειλικρινείς, δεν θα μπορούσε νομίζω να φέρει κάτι από την αίγλη της τότε εποχής, πλέον τα χρόνια έχουν περάσει, μοιραία θα γινόταν οι όποιες συγκρίσεις και ίσως γι’αυτό απεφεύχθη αυτή η συμπραξις γιατί, μην ξεχνάμε ότι μπορεί ο Blackmore να στάθηκε αξιοπρεπώς, τηρουμένων των αναλογιών πάντα, στις συναυλίες αυτές που έκανε τώρα πρόσφατα αλλά και πάλι, δεν είναι στη φόρμα που ήταν τω καιρώ εκείνω, για πολλούς και διάφορους λόγους οπότε, εκ των πραγμάτων και των συνθηκών δεν θα μπορούσε να γίνει ένα σωστό reunion συνεπώς, μάλλον η λύση με το lineup που είχε, ίσως ήταν και η καλύτερη δυνατή που μπορούσε να υπάρξει, όχι παικτικά αλλά, επειδή πλαισιώνουν κατά έναν τρόπο την τωρινή φάση του Blackmore παικτικά, το ύφος του σαφώς δεν έχει αλλάξει αλλά, πλέον δεν υπάρχει η ενέργεια και είναι λογικό οπότε, το να υπήρχε μια μπάντα φουλ στην ενέργεια και ο Blackmore να προσπαθεί να τους ακολουθεί ενώ κάποτε ήταν ο ηγήτωρ και τραβούσε την μπάντα μπροστά, ναι, καλώς και έγινε όπως έγινε η όλη φάση.

Και ένα άλλο σενάριο που δεν μπορεί να υπάρξει για τον ίδιο λόγο, είναι και η επανένωση της κλασικής ΜΚ ΙΙ σύνθεσης των Deep Purple, πλέον οι ηγήτορες του γκρουπ, Gillan & Blackmore, είναι σκιές του εαυτού τους, συνεπώς, θα πλήγωνε το legacy της μπάντας συνεπώς, καλύτερα να τους θυμόμαστε ακμαίους, είναι προτιμότερο από το να τους βλέπουμε να ξεθωριάζουν πάνω στο σανίδι…

Ο graham bonnet,δεν θυμάμαι να κλαίγεται τόσο πολύ γιατί δεν του είπε ο blckmore έλα frontman η guest στο reunion,αντιθέτως ο JLT αυτόπροτείνεται από μόνος του για πάρει μέρος σε κάποιο reunion και όταν τρώει πόρτα,βγαίνει και βγάζει χολή.

Έχει δίκιο στο σημείο ότι αυτή η σύνθεση δεν θυμίζει σε τίποτε ούτε μπορεί να προσδώσει έστω λίγο το μεγαλείο εκείνης της μπάντας,με διάφορα line up,σε διάφορες εποχές,όχι μόνο επί περιόδου DIO,γιατί ο JLT δεν μπορεί να βγάλει DIO stuff.

2 Likes