Regina Spektor

Άλμπουμ που ξέθαψα ύστερα από καιρό τελευταία είναι της Regina Spektor. Αν μπορεί να της δοθεί ένας χαρακτηρισμός, είναι νομίζω ?ιδιαίτερη? και γι’ αυτό αποφάσισα να ανοίξω το εν λόγω θρεντ προς τιμήν της (γι’ αυτό, αλλά και γιατί βαριέμαι να διαβάσω για την εξεταστική! :p)

Πρόκειται, λοιπόν, για μια Ρωσίδα-Αμερικανή πιανίστρια-τραγουδίστρια, που όπως η ίδια έχει δηλώσει ?συνθέτει αβίαστα άπειρο αριθμό τραγουδιών, τα οποία πάντως σπάνια καταγράφει?, καθώς η στιχουργία γι’ αυτήν είναι κάτι ?που κυλάει μέσα της? (συνειδητοποίηση που πρόηλθε -αν θυμάμαι καλά- κατά τη διάρκεια ταξιδιού στο Ισραήλ, όπου μέσα στο λεωφορείο είχε τραβήξει την προσοχή όλων με τα τραγούδια που σκάρωνε για να τους ψυχαγωγεί).

Γενικότερα όμως, και τα τραγούδια που άρχισε να γράφει για τη δισκογραφία της δίνουν την αίσθηση ότι είναι προϊόν αυτοσχεδιασμού (κάποιες φορές, όπως στο “Consequences Of Sound” ίσως παραείναι αισθητή αυτή η εντύπωση) και έχουν πολύ έντονο το ?anti-folk? στοιχείο. Οι στίχοι, δηλαδή, συνήθως είναι καυστικοί και εστιάζουν στην αποδοκιμασία της υπερβολικής σοβαρότητας, της υποκρισίας και τη τυποποίησης που κυριαρχούν στην εποχή μας (όπως για παράδειγμα το “The Man Of A Thousand Faces”, το “Laughing With”, “The Machine” κα.). Οι επιρροές πάντως είναι ποικίλες: hip hop, jazz, κλασική μουσική, punk, rock, με θεματολογία από την ιστορία (πχ. “Apres Moi”), μυθολογία (πχ. “Samson”), αλλά και τις ελληνικές, αρχαίες τραγωδίες (“Oedipus”), καθώς επίσης και από καλλιτέχνες όπως Beatles, Guns ‘n’ Roses κα. στους οποίους κάνει μνεία και στα τραγούδια της (πχ. “Edit” και “On The Radio” αντίστοιχα) ή ποιητές, όπως Shakespeare. Συνολικά πάντως τα τραγούδια της είναι ανάλαφρα και τα διαπνέει μια αίσθηση αισιοδοξίας (πχ. “Better”), ακόμα κι όταν είναι νοσταλγικά (πχ. “Small Town Moon”)- υπάρχουν πάντως κι εξαιρέσεις (όπως το “Lady”).

Τελικά όμως τι είναι το τόσο ιδιαίτερο γι’ αυτήν; Δεν πρόκειται ούτε για σύνθετα κομμάτια πιάνου, παρά τις βαθιές γνώσεις της επί του αντικειμένου, ούτε για ασυναγώνιστες φωνητικές ικανότητες. Πρόκειται για την ερμηνεία της, γεμάτη ζωή και μοναδικότητα. Πολλές φορές ?παίζει? με ήχους που βγάζει με το στόμα ή προφέρει με χαρακτηριστικό τρόπο κάποιες λέξεις ή φράσεις- αυτό οφείλεται, όπως έχει δηλώσει, στην παιδική συνήθεια να τραγουδάει αγγλικά τραγούδια που δεν καταλάβαινε, λέγοντας ό, τι να 'ναι. Πλέον πάντως τα τραγούδια της είναι γενικά στα αγγλικά και μπορεί απλώς να περιλαμβάνει κομμάτια τους ή τον τίτλο σε άλλη γλώσσα, όπως τα γαλλικά (“Bon Idee”), ρωσικά (“Apres Moi”) ή και… λατινικά! Οι τίτλοι μπορεί κάποιες φορές να οφείλονται και στη γενική φωνητική αίσθηση που αφήνει το τραγούδι, λόγω της ερμηνείας που του δίνει (πχ. Το “Eet” ονομάζεται έτσι λόγω της παρήχησης του ?ιιτ? στα περισσότερα σημεία του).

Το 6ο άλμπουμ της αναμένεται να βγει στις 12 Μαϊου.

Φοβαμαι, αλλα στηριζω

τολμώ και γω

χωρίς ναχω εντρυφίσει αυτό που μου χε κάνει και μένα εντύπωση είναι οι περίεργες φωνές που βγάζει όπως στο [I]apres moi[/I]
η ενορχήστρωση είναι συνήθως λιτή με προφανή προσανατολισμό στην φωνή

αγαπημένα: Us, Lady, Better, Apres Moi, 2.99 Cent Blues

Τα σέβη μου στην Regina.
Εκπληκτική σε ό,τι κάνει! Ειδικά το “Samson” το λατρεύω…

Μία από τις αγαπημένες μου μουσικούς (το περσινό της άλμπουμ ήταν σε δεκαπεντάδα) επιλέγει να μιλήσει για τα όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραήλ. Ακόμη και το ότι είναι η ίδια Εβραία, δεν με καλύπτει ώστε να δικαιολογήσω τη διαστρέβλωση όλων όσων λέει, καθώς απαντάει σε σκιάχτρα “αντισημιτισμού”, ή ακόμη χειρότερα (όπως ότι “το αίμα των Ισραηλιτών μάλλον δεν έχει σημασία για τον κόσμο”, όταν αυτή τη στιγμή το κράτος του Ισραήλ δρα γενοκτονικά απέναντι στους Παλαιστινίους, και είναι πρόθυμο να καταστείλει αντιδράσεις απ’ οπουδήποτε - ακόμη κι από ορθόδοξους Εβραίους που εξεγείρονται κατά της Nakba)

Μεγάλο κρίμα.

4 Likes