σε δειχνει ο κοσμος και κανει χιχιχι
[B]ad1stt[/B] πάλι άρχισες να κάνεις φάουλ για να προλάβεις το Live?? 
*τυχερε
“Παραδόξως” παίχτηκε τσαμπουκάς, ανοίξαμε βεντέτα με το Philadelphia Junior College, αλλά τίποτα τόσο σοβαρό ωστέ να με αποβάλλουν… Κι έχασα Kylesa 
[B][SIZE=“4”]Scott Kelly/Wino @ Mercury Lounge 12/2/2011[/SIZE][/B]
Τα βρήκανε στους Shrinebuilder, έβγαλαν και σπλιτάκι παρέα είπαν να βγούνε παρεούλα περιοδεία τα παιδιά και με 12$ το εισητήριο εννοείται ότι δεν το έχανα… Τελευταίος σταθμός της περιοδείας ήταν η Νέα Υόρκη, οπότε και οι δυο τους ήταν σε εξαιρετικό mood. (Μην περιμένετε σετλιστ πάντως) 150 άτομα ήμασταν για να αποδειχτεί περίτρανα, ότι η NYC δεν είναι και τόσο φιλική προς μεταλόπουλα και λοιπές συμπαθείς ομάδες.
Πρώτος βγήκε ο Wino. Δεν έχω ακούσει τα προσωπικά του, οπότε δεν ήξερα τι να περιμένω. Επειδή τον έχω συνδιάσει με St Vitus (κακώς θα μου πείτε αρκετοί κι έχετε τα δίκια σας) μου φαινόταν περίεργο να τον βλέπω με την κιθάρα περασμένη. Είπε κάτι τραγούδια για πλοία χωρίς πανιά, για όταν ήταν 15 χρονών και τον έστειλαν σε ανάδοχη οικογένεια στη West Baltimore, για την πρώην γυναίκα του (που προφανώς δεν του έχει ξαναμιλήσει από τότε που άκουσε το τραγούδι), διασκευή Townes Van Zandt (δάκτυλος Kelly μου μυρίζει ή από’κει το έπιασαν και αγαπήθηκαν) και μια διασκευή στο Iron Horse ("I bought the album on parole, didn’t like it, but this song really spoke to me) και μας αποχαιρέτησε, όχι για πολύ.
Scott Kelly όσοι έχετε δει ξέρετε την κατάσταση. Και το κοινό ήταν εκπληκτικό. Ψίθυρος δεν ακουγόταν όσο έπαιζε. “You guys are great seriously. You are the biggest crowd I played in here and the most silent also. Thank you”. Έως ότου ξεκίνησε να παίζει το κομμάτι από το σπλιτ κι ένας μεθυσμένος πάει στα πλάγια της σκηνής… Όλα καλά αλλά σε κάποια φάση σταματάει και πολύ ευγενικά λέει στον τύπο “dude, stop playing drums using the stage. I thought I was going crazy.” Πάει κι ο Wino δίπλα να τον ηρεμήσει ξεκινάει πάλι και σταματάει μετά από κανα δίλεπτο. “Dude, you have to leave. Seriously I can hear you talking. Leave.” Πάμε πάλι τρίτη φορά. “I’m a baseball fan, so let’s do it a third time.” Ο τύπος που είχε φύγει προς στιγμήν ξανάρχεται, ευτυχώς όμως από πίσω ο πορτιέρης που τον διατάζει να φύγει. ουλάχιστον δεν σταμάτησε ο Scott κι έβγαλε το κομμάτι με τα χίλια ζόρια. Αλλά το vibe είχε φύγει μαζί με τον τύπο. Παίζει την καθιερωμένη διασκευή σε Tecumseh valley και ο Wino ανρβαίνει στην σκηνή.
Εκεί κάπου έχασα κάθε αίσθησ χρόνου και χώρου μη σου πω. Έπαιξαν ένα κομμάτι από το καινούργιο των Shrinebuilder, εικοσάλεπτο μου φάνηκε και έπος. Μετά τζάμαραν για κανα 10λεπτο ακόμα και μας αποχαιρέτησαν…
γαμώ τα reports :C
[B]Fu Manchu, Torino (24/03/2011)[/B]
η χρονια ειχε ξεκινισει πολυ καλα με πορτ ρογιαλ,μογκβαι και ηλεκρικ ουιζαρντ αλλα περιμενα ακομα το λαιβ που θα με εστελνε απολυτα στα ουρανια! η παρεα του Scott Hill ηταν εξωπραγματικα απολαυστικη… παρτε αμαξι στην ερημο της καλιφορνια με μπιρες χορτα και διαστημικους ηχους και εχετε τους ηχους των σημερινων φου μαντσου! σκοτ χιλ και παρεα πραγματικα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ (ηταν και τουρ του ιν σερτς οφ) αλλα δεν εμειναν εκει καθως μας χαρισαν μια μιση ωρα απειρου τριπ. μαλιστα στο ενκορ μας ζητησαν τι θελαμε και παιξανε αλλα 3 κομματια που ζητησαμε εμεις! οποιος εχει την ευχαιρια να τους δει σε αυτο το τουρ ΜΗ τους χασει!
ποια κομμάτια; Στο Βερολίνο ήταν California Crossing, Weird Beird και King Of The Road 
boogie man, king of the road, blue tile fever αν θυμαμαι καλα… το καλυφορινα κροσινγκ το παιξανε πριν το ιν σερτς οφ!
Μου τρέχαν τα σαλια και φαντασιωνομουν ταυτοχρονως…
Μονο στα ονειρα να τους απολαυσεις οπως τους αξιζει εδω περα…
[U]Bat city 27/3/11[/U]
line up [με περιγραφή φίλου]:
[B]Screaming Republic[/B] “κάποιοι που παίζουνε σαν lamb of god”
[B]Gomgoma [/B]“κάτι καμμένοι sludgeάδες”
[B]Barstow Deadbeat[/B] “στόουνερ”
[B]6 ευρώ[/B]
πήγα στο λάιβ λόγω ενός φίλου που παίζει στους barstow deadbeat και ομολογώ ότι δεν είχα πολλές προσδοκίες και πήγα περισσότερο από υποχρέωση και για να δω το παιδί να παίζει…
πρώτη φορά στο bat city ξενέρωσα και απο τη μπαροφαση του γιατί το περίμενα πιο clubάκι σε στυλ 7names και an…
[U]Screaming Republic[/U]
Ξεκινάει το λάιβ…οι SR παίζουνε κάτι πολύ κοντά σε lamb of god κάνοντας και μία διασκευή τους…θράς με μέταλκορ τους χαρακτήρησε ένα παιδί και δεν έπεσε έξω…
ωραία φωνητικά και καλή σκηνική παρουσία,αν δεν υπήρχε η μηχανή στην μέση θα γινόταν και κανα πιτ…
“κάτι έχουμε εδώ” λέω…“μπορεί και να περάσω καλά τελικά”
[U]Gomgoma
[/U]
ανεβαίνουν στην σκηνή οι gomgoma.ντυμένοι με ολόσωμες,άσπρες στολές,μάσκες οξυγόνου και [μάλλον] σαφή αναφορά στο δυστύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο στην ιαπωνία…
κάποιοι από την παρέα χλεβάζουν “ποζέρια” και άλλα τέτοια όμορφα…
παρατηρώ ότι λείπει ο μπασίστας…“έκανε πολύ βαβούρα και τον έδιωξαν” μου εξήγησε αργότερα ο φίλος…
[I]εδώ να σημειώσω
1.οτι η επαφή μου με το σλάτζ ήταν κάτι βιντεάκια στο youtube και 2-3 τραγούδια από δω και κεί…
2.γιά όσους δεν το ξέρουνε το bat city έχει διακόσμηση με παραπομπές προς gotham city,με μια ζωγραφιά γκρίζας πόλης να κρέμεται πάνω από την σκηνή…[/I]
το ηχογραφημένο cd με μία αφήγηση [πιθανόν από ταινία] τελειώνει και οι ήχοι των 2 κιθάρων σιγά σιγά γεμίζουνε το bat city…
δεν θυμάμαι την ροή…θυμάμαι λίγες στιγμές,
να νιώθω πως τα κτήρια της πόλης πάνω από τον ντράμερ να μεγαλώνουνε και εγώ να μικραίνω,
τον τραγουδιστή να λέει δειλά “ευχαριστώ” έχοντας μάτια που ίσως δακρύζανε ίσως και ήταν ιδέα μου,
να ουρλιάζει στο μικρόφωνο πετώντας κάθε φορά από μέσα του, ένα μέρος της ψυχής του,
τον ένα κιθαρίστα να παίζει με τα σώψυχά μου όταν στο τέλος έπαιζε με τα πεταλάκια βγάζοντας γκρίζους ήχους από την πεταμένη κιθάρα του,
τον ντράμερ να ανασηκώνεται κάθε φορά που χτυπούσε τα πιατίνια ή το ταμπούρο[ή μπορεί να ήταν ιδέα μου και αυτό]
τον τραγουδιστή να τρέχει στα καμαρίνια μόλις τελείωσε τα καθήκοντά του αφήνοντας τους υπόλοιπους να συνεχίζουνε το παραλήρημα
και τέλος εμένα να μην μπορώ να σηκώσω τα χέρια μου για να χειροκροτήσω όταν τελείωσαν
[U]Barstow Deadbeat[/U]
μετά από αυτά,μπήκαν οι Barstow Deadbeat,οι stonerάδες με πολλά κέφια…εμένα μου πήρε αρκετή ώρα να συνέλθω και να μπώ στο πάρτυ που στήνανε τα παιδιά,με μεγάλη επιτυχία όπως αποδείχθηκε,και για αυτό εκτίμησα μόνο τα 2 τελευταία τραγούδια…
οι κιθαρίστες εκτελούν χρέη τραγουδιστών,άλλοτε πιό βραχνα ο ένας άλλοτε πιό μελωδικά ο άλλος…ο μπασίστας βγάζει απίστευτη ενέργεια και ο ντράμερ παίζει με τσαμπουκά…
ο jofas,τραγουδιστής των Screaming republic ανεβαίνει 2 φορές στην σκηνή να συνοδεύσει τους BD…
μπορώ να πώ ότι κατείχαν το όλο στόουνερ θέμα χωρίς να είμαι κάποιος γνώστης της όλης σκηνής…
λίγες φορές έχω νιώσει έτσι σε λάιβ και νιώθω ότι χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους gomgoma για αυτό
μηχανη του χρονου;
#-o φιξδ 8)
:bounce: ιντεφιξδ 
[SIZE=“5”]Metalliance Tour 2011 @ Irving Plaza, NY 25/3/2011[/SIZE]
[SIZE=“4”]Helmet, Crowbar, Saint Vitus,[/SIZE] Kylesa, Red Fang, Howl, Atlas Moth
Eίχα χάσει αυτούς τους μήνες συναυλίες (Eyehategod, Weedeater, Motorhead/Clutch) για διάφορους λόγους (έλλειψη χρημάτων, αρρώστιες, soldout) αλλά εδώ είχα φροντίσει να πάρω από νωρίς εισητήριο $40, να πλακωθώ στις βιταμίνες και λοιπά σκευάσματα και να είμαι έτοιμος.
Ο χώρος είναι “αίθουσα χορού” για 1200 άτομα. Ψηλοτάβανο, αφού έχει και εξώστη. Έφτασα ενώ τελείωναν οι Red Fang.
Kylesa τους είχα δει Αθήνα πριν κάτι χρόνια. Ενώ στουντιακά μου αρέσουν πάρα πολύ, στο live δεν το έχουν στον ίδιο βαθμό. Ο ήχος των ντραμς κάλυπτε τις φωνές και ο ήχος δεν ήταν κι από τους πιο καθαρούς που έχω ακούσει. Μάλλον το αντίθετο. Ίσως να έχουν καεί από τις διαρκείς περιοδείες και να χρειάζονται ένα διάλειμα; Πολύ “επαγγελματική” εμφάνιση μου φάνηκε. Όπως και να’χει πάντως, με δίδυμα ντραμς γουστάρεις. Μετά από 40 λεπτά περίπου αποχώρησαν. [COLOR=“Red”]Κλιπ[/COLOR]
Saint Vitus μετά. Και για μία ώρα γαμήθηκε ο πλανήτης. Ο μπασίστας είναι ο πιο άρυθμος και uncool μουσικός που έχω δει αλλά από τη στιγμή που πατάει τις νότες σωστά δεν έχει σημασία… Γιατί όταν έχεις την μορφή που λέγεται Dave Chandler να συμπεριφέρεται σαν 15χρονο, και την μορφάρα που λέγεται Scott Wino να συμπεριφέρεται σαν τον Wino σε νοιάζει μόνο ο ήχος να είναι δυνατός. Και ήταν και δυνατός και καθαρός. Ο καινούργιος ντράμερ δείχνει να τους έχει δώσει άλλον αέρα. Και ξεκινάνε τα μοσπιτ. Μοσπιτ στην Αμερική δεν είναι απλά κοπανιόμαστε ο ένας με τον άλλο, μιλάμε για μπουνιές κλωτσιές στον αέρα κι άμα σου βαστάει κόπιασε. Παίξανε κι ένα καινούργιο κομμάτι, τυπικό Vitus και δείχνουν γενικά σε εκπληκτική κατάσταση. Ο Chandler αφιέρωσε το born too late σε έναν φίλο του που πέθανε πριν κάτι μήνες. Όλοι καταλαβαίνουμε ποιόν εννοούσε. [COLOR=“Red”]Κλιπ[/COLOR] (αξίζει μόνο για κινησιολογία Mark Adams)
Κατεβαίνω για τσιγάρο (απαγορεύεται διά ροπάλου σε κλειστούς χώρους) και γνωρίζω δυο Έλληνες φοιτητές/μετανάστες κι αυτοί κι αναρωτιόμασταν με τι ψυχή τώρα θα βγούνε οι crowbar κι οι Helmet… Δεν τους έχω ψάξει και ιδιαίτερα τους Crowbar να πω την αλήθεια αλλά τα κατάφεραν και στάθηκαν στο ίδιο επίπεδο. Ήχος επίσης βαρβάτος και καθαρός, να καταλαβαίνεις τι τραγουδάει ο Windstein δηλαδή, μοσπιτ πιο βίαια ακόμα και όλοι γουστάραμε. Ειδικά βέβαια αυτοί που φαίνονταν ότι είχαν έρθει για τον Kirk και την παρέα του. Μια ώρα έπαιξαν κι έκλεισαν με το existence is punishment κι εγώ να έχω στο κεφάλι μου τα σχόλια από Beavis & Buthead… [COLOR=“Red”]Κλιπ[/COLOR]
Και ήρθε η ώρα για Helmet. Από κάτι λάιβ βιντεάκια που είχα δει στο youtube είχα χαμηλές απαιτήσεις. Κακώς. Βγήκαν και γαμήθηκε το σύμπαν. Όλο το in the meantime απνευστί, ούτε γεια δεν μας είπε ο Hamilton και να γίνεται Ο πανικός από κάτω. Εγώ να χτυπιέμαι/παραμιλάω/τραγουδάω, μέχρι που σκέφτηκα και να χωθώ στο πιτ για την εμπειρία, αλλά πρυτάνευσε η λογική. Μην λέω πάλι για τον ήχο, απλά οι τύποι έσπειραν. Και αφού τελειώνει και το role model φεύγουν για λίγο κι επιστρέφουν να παίξουν και τίποτα από τα υπόλοιπα άλμπουμ, αλλά λίγο η κούραση του κοινού από αυτά που προηγήθηκαν, λίγο τα τραγούδια που επέλεξαν και δεν φτάνουν την ποιότητα του ιn the meantime δεν υπήρχε η ίδια ατμόσφαιρα. Λίγο πάνω από μια ώρα έπαιξαν και περασμένα μεσάνυχτα καληνύχτησαν. [COLOR=“Red”]Κλιπ[/COLOR]
Ωραίος ρε παίχτη!
Πολύ βαρβάτο lineup, κακώς έχασες Atlas Moth, έχουν καλό δίσκο στις αποσκευές. Red Fang ΕΠΡΕΠΕ να δεις για να μας πεις τι παίζει, δε πειράζει όμως, θα τους δούμε κατευθείαν στο λάιβ εδώ. Για Helmet και Crowbar ζήλεψα, τυχεράκια!
Αγαπάμε Gomgoma 
[B]Deerhunter + Lower Dens, Torino[/B]
μετα τους φου μαντσου μου χε ανοιξει η ορεξη για καλες συναυλιες και μετα απο ενα δυο μπαλκαν και νταμπ (βλεπε μπαλκαν μπιτ μποξ και αλφα εντ ομεγκα) σημερα ηρθε για ενα πολυ δυνατο πακετο με 12 ευρω…
εφτασα στο θεατρο (:!
οταν ειχαν μολις αρχισει οι λοουερ ντενς! ειχα ακουσει το ενα και μοναδικο σι ντι που εχουν και ειχα καλες προσδοκιες καθως μου χε αρεσει αρκετα! πραγματι τα παιδια εκαναν επιδειξη καλου κραματος σοουγκειζ και αμπιεντ και θυμιζαν πολυ μαι μπλαντυ βαλενταιν… επεξαν περιπου 30 λεπτα (βασικα τοσα ακουσα λογικα πρεπει να χαν ξεκινισει κανα τεταρτακι πιο πριν οποτε δεν παιρνω και ορκο)…
οποτε ειχε ερθει η στιγμη που περιμεναμε… ο μπραντφορντ κοξ και η παρεα του βγηκαν και μας εκαναν να μεινουμε με το στομα ανοιχτο για περιπου μια μιση ωρα ισως λιγο παραπανω με το ανκορ παιζοντας τα παντα και με εναλλαγες αμπιεντ σοουγκειζ και νοιζ που μονο μια τετοια μεγαλη μπαντα θα μπορουσε να σε κραταει στη τσιτα με τοσες εναλλαγες! μπραντφορντ πολυ χαρουμενος μιλουσε συνεχεια στο κοινο (επισης απιστευτα λεπτος ειχα ακουσει για το μαρφαν συνδρομο απ τον οποιο πασχει αλλα δεν περιμενα τοσο πολυ) αλλα γενικα ισως απ τις πιο ωρεες ατμοσφαιρες σε λαιβ που χω συναντησει (ολο το θεατρο ηταν τριπαρισμενο)… πολυ καλο λαιβ και οσοι εχετε το περιθωριο να τους δειτε μη τους χασετε γιατι λαιβ απλα σπερνουν!
Υ.Γ. μεγαλες αγαπες στην πανεμορφη κοπελιτσα στο σταντ με το μερτσανταιζ…:roll:
lolwhut? O.O
και τι κάνω ακόμη εδώ?!?
ξέρεις πάντως ότι ήσουν από τους πιο τυχερούς ανθρώπους στον κόζμο για την 6η απριλίου του 2011 ε! από τα μεγαλύτερα συναυλιακά απωθημένα μου αυτόν τον καιρό.
στους λοουερ ντενς ηθελα να γραψω μπρακετσ χορορ γιατι φανταζομαι μονο εσυ τους εχεις ακουσει
ναι ειναι κριμας και αδικο γιατι σκανε πολυ σπανια ευρωπη γι αυτο και δεν χανονταν :lol:
και τωρα περιμενουμε μπας και δουμε πουθενα ατλας σαουντ για να ολοκληρωσουμε την ομαδα
εσύ ολοκληρώνεις την ομάδα, και εγώ δεν έχω καν αρχίσει…
τεσπα, ελπίζω κάααποτε να τους πετύχω live. για ελλάδα πάντως δεν το βλέπω να έρχονται και ποτέ…
και το “twin-hand movement” των lower dens είναι από τα καλύτερα άλμπουμ του 2010. τα πολλά λόγια είναι φτώχια. τρελό πακέτο κατάφερες και είδες.
Aπλά τα πράγματα. Για να πνίξω τον πόνο που δεν είχα λεφτά για Swans, η καλή ελληνική σκηνή με περιποιήθηκε δεόντως. Λάιβ στο 7Σινς.
[B]Mass Culture: [/B]εντυπωσιακά καλοί για μια μπάντα που δίνει πρώτο λάιβ. Όσοι γουστάρετε Cult of Luna, να τους έχετε στανταρ στα υπόψη, έχουν άποψη, είναι αεράτοι και έχουν καλές ιδέες μολονότι πιτσιρικάδες.
[B]Godsleep:[/B] Πoλύ καλοί σε αυτό που κάνουν, εκτελεστικά μια χαρά, αλλά βαρέθηκα πατόκορφα. Όχι άλλο στόνερ Κyuss/Down, έχει γεμίσει όλη η αθήνα τέτοιες μπάντες.
[B]GOMGOMA:[/B] Γκομγκόμα και τα μυαλά στην κατσαρόλα σωταρισμένα με κατσαρίδες!!!
Είναι πάρα πολύ δυνατοί, δε μασάνε τίποτα, και όσοι νομίζετε πως είναι η τυχαία σλατζ μπάντα που κατεβάζεις στο ιντερνετ, περιμένετε να τους δείτε με Eyehategod. Η σαπίλα τους είναι απερίγραπτη, ενώ αν ενσωματώσουν τις νοιζιές που αυτοσχεδίασαν στο τέλος, μιλάμε για νοκ-αουτ καταστάσεις!