Το τρίτο και δυστυχώς τελευταίο album των Revolution Renaissance…
1. Marching With the Fools
2. Falling to Rise
3. A Lot Like Me
4. The World Doesn`t Get To Me
5. Crossing the Rubicon
6. Just Let It Rain
7. Dreamchild
8. Trinity
9. Frozen Winter Heart
Κυκλοφορεί στις 24 Σεπτέμβριου σε διάφορα παράνομα site υπάρχει ήδη και απο της πρώτες ακροάσεις που έχω κάνει θεωρώ ότι είναι το καλύτερο farewell απο τον Tolkki και την μπάντα και μέχρι στιγμής απο της καλύτερες κυκλοφορίες στον χώρο του power για το 2010…
Απο αυτους εχω ακουσει το πρωτο τους…Προβλεψιμο και αδιαφορο στο φουλ. Κριμα γιατι ειχε πολυ καλους μουσικους μεσα. Το δευτερο και αυτο εδω ειναι σε παρομοια μονοπατια?
Εμένα μου άρεσε το πρώτο… Ωραίες φωνές και ωραία κομμάτια δεν περιμένα κάτι διαφορετικό. Αυτό είναι πιο fast θυμίζει παλιές εποχές και έχει γίνει φοβερή δουλειά απο τον Tolkki… Κυριολεκτικά παραδίδει μαθήματα! Άκουσε το αξίζει…
Έγιναν κάτι σκηνικά σχετικά με τα live και τα πήρε ο Tolkki και το διάλυσε… Αν δεν είσαι του χώρου μην το ακούσεις γιατί μόνο melodic power θα βρείς μέσα.
Πάντως το polaris των Stratovarius ήταν πολύ πιο ενδιάφερον και από τα 2 προηγούμενα των Revolution Renaissance. Δεν νομίζω να έκαναν και καμιά μεγάλη επιτυχία αυτοί πάντως… προβλέπω reunion.
Δυστυχώς το Polaris των Stratovarius δεν έχει καμία σχέση με τα albums των RR και πόσο μάλλον με τα παλιά απο Stratovarius. Κατα την γνώμη μου είναι πολυ χειρότερο και δικαιολογημένα καθώς Stratovarius χωρiς το συνθετικό ταλέντο του Tolkki δεν υφίστανται… Ποιός Porra και μαλακίες ο τυπάς δεν έχει ιδέα στο να γράφει κομμάτια…
Δεν ξέρω για reunion αλλά χλωμό το βλέπω και κρίνοντας απο την απόδοση του Kotipelto στα κομμάτια του πρώτου RR (μιας και προοριζόταν για Stratovarius) καλά έκανε που έφυγε o Tolkki :lol:
Ναι είχε ειπωθεί κάτι τέτοιο με όλα τα μέλοι που ήταν στο album Dreamspace και ότι θα παιζόταν ολόκληρο το album στο tour. Καλή ιδέα αλλά δεν ξέρω γιατί δεν έγινε κάτι… Να πω την αλήθεια δεν μου λείπει η φωνή του Tolkki αλλά το album τα σπάει κανονικά.
Συνθετικά το album είναι OK αλλά μέχρι εκεί, δηλαδή κυλάει ο δίσκος και στο τέλος δεν μου μένει κάτι. Απο την άλλη ο τραγουδιστής πρέπει να κάνει μαθήματα ορθοφωνίας μαζί με την Άντζελα Δημητρίου μπάς και πιάσει καμία νότα της προκοπής. Το φάλτσο που έχει ρίξει στους δίσκους απλά δεν υπάρχει, άχρωμος τραγουδιστής χωρίς συναίσθημα και ρηχός όσο δεν πάει. Απορώ πραγματικά πώς τον επιλέγουν για να τραγουδήσει αν θυμάμαι καλά έχει συμμετάσχει και σε κάποια άλλη μπάντα.
Anyway προσωπικά δίνω στο album ένα 7 και πολύ του είναι… Με τίποτα όμως δεν είναι καλύτερο του Polaris το οποίο ξεχειλίζει απο συναίσθημα και νομίζω ότι καλύτερα είναι για τους Stratovarious να πορευθούν και να παραμείνουν ώς έχουν, με το τωρινό lineup, μια χαρά είναι!!!
