H συγκεκριμένη μπάντα είχε μια ιδιαίτερη μουσική πορεία, καθώς άλλαξε πάρα πολλές φορές μέλη, υπήρξαν πολλές διακοπές, ένω σε κάποια φάση άλλαξε και το μουσικό στυλ (όσο μπορεί να αλλάξει μια μπάντα, που παίζει ένα συγκεκριμένα είδος του Punk Rock)…Παρ’ όλα αυτά, χώρις να έγιναν πότε ιδιαίτερα γνωστοί, υπήρξαν πρωτοπόροι σε αρκετά πραγματα, επήρεασαν πάρα πολλές γνωστές μπάντες (βλ. Νοfx, Lagwagon, και άλλες μπάντες της σκηνής αυτής…Ακόμη και τους δικους μας Vodka Juniors :p)…Έτσι με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο κατέκτησαν σημαντική θέση στο παλαιό punk rock / hardcore πανθεον
Οι Rkl λοιπόν ξεκίνησαν το 1982 από το Oxnard μια μικρή πόλη της καλιφόρνια, όπου μάζι με δίαφορες άλλες μπάντες παίζαν ένα ιδιόμορφο hardcore punk (τέλειως διαφορετικό από αυτό που παιζόταν στην Αγγλία την ίδια περίοδο, από τους Disorder, τους Chaos uk και άλλες τέτοιες μπάντες…Το Αμερικάνικο ρε παίδι μου!) το όποιο και όνομασαν NardCore…Ως κλασσικά καλιφορνεζάκια αγαπούσαν το skate, το surf, το αλκοολ (και άλλα παρεμφερή), γι’ αυτό και η μουσική τους χαρακτηρίστηκε και ως skatepunk και αγαπηθηκε πολύ από τους skaters της εποχής…Κατά τη γνώμη μου αυτό που έπαιζαν ήταν ένα πολύ πρώιμο newschool punk…Χαρακτηριστικό των κομματιών τους είναι οι μεγάλες ταχύτητες υπό τους φοβερούς ρυθμούς του “Bomer” στα drumms, η καλύτερη punk μπασσούρα που προσωπικά έχω ακούσει ποτέ, οι μελωδιάρες στις κιθάρες, και άμα λάχει τα 70’s , σολίδια και τζαμρίσματα τους.
Tην περίοδο όπου οι 2 τελευταίοι ήταν στην μπάντα, μάζι φυσικά με τον τραγουδιστή Jason Sears, βγάλαν τις 2 από τις 4 καλύτερες δουλείες τους: το Its a Beautiful feeling Ep 1984, και το Keep Laughing Lp 1985…
To 1989 βγάζουν το πολύ καλό: Its a rock n roll nightmare Lp, που είναι και ο τελευταίος δίσκος με το original line up
Στη δεκαετία του 90 έσκασαν οι πολλές αλλάγες, καθώς αποχώρησε ο τραγουδιστής για λίγο, ενώ ο Βοmer κι ο Vince έφυγαν μόνιμα (ο πρώτος αφού ανέλαβε για λίγο χρέη τραγουδιστή) με αποτέλεσμα η μπάντα να είναι σε μία φάση αποσυνθεσης. Σε αυτό το κλίμα βγάζουν το τρίτο album τους Reactivate Lp το 1993 με τον πρώην ντράμμερ Bomer στα φωνητικά, το οποίο ήταν και η χειρότερη δουλειά τους. Στα τέλη όμβως του 93 επιστρέφει ο Jason Sears, υπογράφουν με την Epitaph και Βγάζουν το τεταρτο άλμπουμ τους, Riches To Rags, το οποίο υπήρξε ένας απίστευτος δίσκος, απ’ τους καλύτερους της δεκαετίας για εμένα, και τελείως διαφορετικός απ’ ότι είχαν βγάλει προηγουμένως.
Aπό κει και πέρα συνέχισαν να υπάρχουν, χώρις όμως να κάνουν κάτι το ιδιαίτερα αξιόλογο…Η παρακμή είχε ξεκινήσει δηλαδή…Σήμερα ο Jason Sears, ο Βοmer και ο drummer των Lagwagon που είχαν πάρει απ’ το 97 έχουν πεθάνει (από ναρκωτικά νομίζω όλοι) και φυσικά η μπάντα δεν υπάρχει πλέον, προς δυστυχία όλων μας…
http://www.youtube.com/watch?v=gtulAdnNu5w (album: its a beautiful feeling)
http://www.youtube.com/watch?v=K-2mxxblgSI (album: keep laughing)
http://www.youtube.com/watch?v=SfrngGUr_j8 (album: riches to rags)
http://www.youtube.com/watch?v=MNT7C-rMnPc&feature=related (live)
http://www.youtube.com/watch?v=SAsWcaivtEY&feature=related (Drum n Bass τζαμάρισμα :p)
To keep laughing έχει ήχογραφηθεί λίγες ώρες αφότου ο drummer είχε σπάσει το χέρι του στο skate
To όνομα τους βγήκε από το εξής περιστατικό: τους είχαν ρώτησει κάποιοι με τι ασχολούνται, και λένε: έχουμε μια μπάντα και γουστάρουμε πολύ, και λένε οι άλλοι μεταξύ τους: στάνταρ ένα μάτσο πολουσίοπεδα που κάνουν lsd είναι…
