1 Like
Χτες μου έσκασε τούτη η ομοιότητα
3 Likes
Ρε συ Tobi… Λιγο τα προσχηματα ρε φιλε 
4 Likes
4 Likes
Με το που άκουσα την εισαγωγή του something wicked μου έσκασε κατευθειαν αυτή η ομοιότητα.
1 Like
Όχι κλεψιά, αλλά τόσα χρόνια δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι μιλάμε για 2 πανομοιότυπα εισαγωγικά riff:
Tiamat-In a dream
Judas Priest-Hell is home
Άσχετο, γνωρίζει κανείς γιατί όποτε πάω να post-αρω Youtube video, αυτό δε μου εμφανίζεται πλέον αλλά μου βγαίνει αυτό;
https://www.youtube.com/watch?v=mMCT6WQIA4Q
(Απ’ ό,τι βλέπω εμφανίζεται απλά το link, στο preview εμφανίζεται αυτό:
https://consent.youtube.com/m?continue=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DmMCT6WQIA4Q&gl=DE&m=0&pc=yt&uxe=23983172&hl=de&src=1-Sorry, we were unable to generate a preview for this web page, because the following oEmbed / OpenGraph tags could not be found: description, image
Πατάς εκεί που λέει “Share” και αντιγράφεις το link που σου βγάζει εκεί για να ποστάρεις εδώ. Τότε βγάζει preview εδώ. Κάτω από το παράθυρο του βίντεο είναι, στα δεξιά.
Λίγο spam για τσεκάρισμα.
Βγαίνει λίγο τεράστιο ή εμένα μου φαίνεται; Anyway, thanks!
1 Like
Μια χαρά βγήκε 
Μιας και μιλάγαμε για Panopticon τις προάλλες, έσπαγα το κεφάλι μου να βρω τι μου θύμιζε μία χαρακτηριστική μελωδία στο ακουστικό, πρώτο μέρος του “The long road” στο “Roads to the north”:
Μα, φυσικά:
ok, δεν είναι κλεψιά, αλλά που αλλού να το ποστάρω και ομολογώ μόλις σήμερα το έμαθα
2 Likes
Νομίζω εντόπισα φοβερή ομοιότητα μεταξύ εντελώς αλλοπρόσαλλων επιλογών (αλλά εξίσου ωραίων).
Από τη μία έχεις την κλασική εισαγωγή του “Space-dye vest” -δηλαδή του πιο ξεχωριστού, και ίσως μη-Theaterικού, Dream Theater κομματιού.
Κι από την άλλη έχεις το αργόσυρτο έπος των Ιταλών “romantic punks” Kalashnikov από το φοβερό “Dreams for super-defeated heroes” που στο παραπάνω συγκεκριμένο σημείο πατάει μία-προς-μία στις βασικές νότες της εισαγωγής του Kevin Moore!
(Να τους ακούσει κανείς τους Kalashnikov αν δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα)
Double-post και η μανία μου με τους Kalashnikov συνεχίζεται. Το παρακάτω refrain βρήκε δικαίωση στην Ελλάδα σαν “καλοκαιριναααά ραντεβού πάνω στο σώμα σουυυυ”.
2 Likes
Τριπλό απανωτό post. Το “For blood and empire” είναι ένας καταπληκτικός δίσκος των Anti-Flag, αλλά με δύο κραγμένες ομοιότητες:
και
και εκει που πας να πεις Sign of The Cross μου βγαινει και κατι σε Hearts On Fire…
2 Likes
ναι ρε συ , πολύ έντονα κιόλας
1 Like
Στο 4:20
Στο 2:26
Επίσης η εισαγωγή θυμίζει YYZ
Πάντως ωραίο άλμπουμ το καινούριο.
1 Like
Τρομερή ομοιότητα, όχι μόνο στις εισαγωγικές νότες, αλλά και στο πώς εκτυλίσσονται και τα δύο σε αργόσυρτα, heavy riffs.
Και τώρα μόλις συνειδητοποίησα ότι στην ουσία μιλάμε για το riff του “Black Sabbath”. 
2 Likes
οι sabbath στο ομωνυμο το κανανε σημα κατατεθεν,σωστα,στην ουσια αν μπορω να βοηθησω,στα παραπανω ριφ συμβαινει οτι και στο sabbath,οταν η ριφολογια περιλαμβανει ΤΟΝΙΚΗ(αρχικη νοτα/κλειδι/οπλισμος) - ΟΚΤΑΒΑ(την ιδια νοτα μια οκταβα πιο ψηλα/ascending) - και μετα πατας σε αποσταση 3 τονων απο την αρχικη,το λεγομενο ΤΡΙΤΟΝΟ(η αλλιως 6 ταστα αποσταση στην κιθαρα/μπασο) ,συμβαινει αυτο το χαρακτηριστικο ακουσμα.
ειδικα οταν επιμενεις παραπανω σε διαρκεια στο τριτονο,η το παιδεψεις οπως κανει ο Iommi με μια τριλια.
παντως το τριτονο,λογω της ιδιαιτερης σημασιας του αναλογως πως θα χρησιμοποιηθει(κλιμακα,διαρκεια νοτας) το βρισκεις απο κλασικη μουσικη-και παμε πολυ πισω βεβαια χρονικα- μεχρι και στο theme των simpsons… 
και ειναι η ιδια νοτουλα που περιεχει η blues κλιμακα(η λεγομεν blue note) που μπαινει σφηνα στην πεντατονικη και στη ουσια την κανει…εξατονη.εκει ομως συνηθως αυτη ιδια νοτα ειναι περαστικη στην φρασεολογια του blues,συνηθως,οποτε και δεν την ατιλαμβανομαστε τοσο “σκοτεινη” στην περιπτωση του blues.
2 κλασικα “δικα μας” παραδειγματα που μου σκασανε τωρα προχειρα,παρακατω,παρατηρησε τα main/αρχικα ριφακια(δεν υπαρχει η οκταβα εδω και παλι ομως κανει μπαμ,το feeling).
…αν σε μπερδεψα μιας και το ξεχειλωσα λιγο με το μακρυ και το κοντο(οχι το δικο μου,αλλα στα της μουσικης θεωριας)…εεαν δεν τσαγκρουνας ηδη καποιο οργανο,ξεκινα,ποτε δεν ειναι αργα
4 Likes
Μια χαρά τα λες, μια χαρά τα λες, από μουσική θεωρία άσχετος είμαι, αλλά τα περιγράφεις ωραία και καταλαβαίνω το μοτίβο σε όλα τα κομμάτια. Όταν μιλάς και με όρους ταστιέρας είναι ευκολότερο. 
1 Like