Στο 4:20
Στο 2:26
Επίσης η εισαγωγή θυμίζει YYZ
Πάντως ωραίο άλμπουμ το καινούριο.
Τρομερή ομοιότητα, όχι μόνο στις εισαγωγικές νότες, αλλά και στο πώς εκτυλίσσονται και τα δύο σε αργόσυρτα, heavy riffs.
Και τώρα μόλις συνειδητοποίησα ότι στην ουσία μιλάμε για το riff του “Black Sabbath”.
οι sabbath στο ομωνυμο το κανανε σημα κατατεθεν,σωστα,στην ουσια αν μπορω να βοηθησω,στα παραπανω ριφ συμβαινει οτι και στο sabbath,οταν η ριφολογια περιλαμβανει ΤΟΝΙΚΗ(αρχικη νοτα/κλειδι/οπλισμος) - ΟΚΤΑΒΑ(την ιδια νοτα μια οκταβα πιο ψηλα/ascending) - και μετα πατας σε αποσταση 3 τονων απο την αρχικη,το λεγομενο ΤΡΙΤΟΝΟ(η αλλιως 6 ταστα αποσταση στην κιθαρα/μπασο) ,συμβαινει αυτο το χαρακτηριστικο ακουσμα.
ειδικα οταν επιμενεις παραπανω σε διαρκεια στο τριτονο,η το παιδεψεις οπως κανει ο Iommi με μια τριλια.
παντως το τριτονο,λογω της ιδιαιτερης σημασιας του αναλογως πως θα χρησιμοποιηθει(κλιμακα,διαρκεια νοτας) το βρισκεις απο κλασικη μουσικη-και παμε πολυ πισω βεβαια χρονικα- μεχρι και στο theme των simpsons…
και ειναι η ιδια νοτουλα που περιεχει η blues κλιμακα(η λεγομεν blue note) που μπαινει σφηνα στην πεντατονικη και στη ουσια την κανει…εξατονη.εκει ομως συνηθως αυτη ιδια νοτα ειναι περαστικη στην φρασεολογια του blues,συνηθως,οποτε και δεν την ατιλαμβανομαστε τοσο “σκοτεινη” στην περιπτωση του blues.
2 κλασικα “δικα μας” παραδειγματα που μου σκασανε τωρα προχειρα,παρακατω,παρατηρησε τα main/αρχικα ριφακια(δεν υπαρχει η οκταβα εδω και παλι ομως κανει μπαμ,το feeling).
…αν σε μπερδεψα μιας και το ξεχειλωσα λιγο με το μακρυ και το κοντο(οχι το δικο μου,αλλα στα της μουσικης θεωριας)…εεαν δεν τσαγκρουνας ηδη καποιο οργανο,ξεκινα,ποτε δεν ειναι αργα
Μια χαρά τα λες, μια χαρά τα λες, από μουσική θεωρία άσχετος είμαι, αλλά τα περιγράφεις ωραία και καταλαβαίνω το μοτίβο σε όλα τα κομμάτια. Όταν μιλάς και με όρους ταστιέρας είναι ευκολότερο.
Η αρχή είναι running wild port royal…και το σόλο Metallica
Μπορεί βέβαια να μην είναι και κλεψια αλλά αναφορά.
Οκ, δεν είναι ακριβώς riff, αλλά μια φορά ακούγοντας Χριστουγεννιάτικα τραγούδια συνειδητοποίησα ότι ο ρυθμός στο κόψιμο του Battle Hymns " tooo the baaaattle weeee riiiide…" είναι ίδιος με το…Someday at Christmas από Jackson 5 !!
(αν και το original νομίζω είναι του Stevie Wonder).
Με μια γρήγορη ματιά, είδα ότι δεν έχει αναφερθεί, οπότε ας το ρίξουμε. Αρχικά, να προβούμε σε μια διευκρίνιση: στην περίπτωση των Carcass η λέξη “κλεψιά” είναι υπερβολή, καθολική υπερβολή. Οι άνθρωποι μέσα σ’ έναν εξαιρετικό δίσκο και γράφοντας ετούτο το άσμα, δανείστηκαν το δικαίως αναγνωρίσιμο riffing του “Dedication” των Thin Lizzy και το έφεραν στα μέτρα τους. Καλπάζων ρυθμός και είναι από εκείνα τα τραγούδια -δεν ξέρω αν είναι λίγα ή πολλά-, όπου κιθάρες και τύμπανα έχουν μία απίστευτη ηχητική συνουσία.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ομοιότητα που πορώθηκα μόνος μου όταν το κατάλαβα! Βασικά για tribute ξεκάθαρο μάλλον μιλάμε. Στο “Damn deal done” του “To ride, shoot straight and speak the truth!” των μέγιστων Entombed, το δεύτερο guitar solo αντιγράφει νότα προς νότα το ΤΕΡΑΣΤΙΟ guitar lick του Robby Krieger των Doors στο “Five to one”! Πραγματικά αποκλείεται να είναι τυχαίο.
Τα σταμάτησα στα ακριβή δευτερόλεπτα:
Χμμμμ ναι… μαλλον δεν το εχει ακουσει καν ποτε στην ζωη της η Lady Gaga το τραγουδι των Riot. Απειροελαχιστη ομοιοτητα ως ακολουθια στις νοτες, και μηδενικη ομοιοτητα στον ηχο.
Θενκς ομως που μου θυμισες την δισκαρα και την τραγουδαρα.
Ολη μερα Born This Way θα ακουω τωρα.
Ας επεκταθούμε λίγο και στα πλήκτρα.
Οι Μέλισσες, λοιπόν, γράφουν το ελληνικό hit του καλοκαιριού, που έχει όλες τις προοπτικές να παίζεται και για χίλια ακόμη καλοκαίρια. Έπαιξαν καλή μπάλα, και το κατάφεραν επειδή πήραν ένα τεράστιο δάνειο, ώστε όταν τ’ άκουσα πρώτη φορά, νόμιζα πως επρόκειτο για διασκευή. Δυνατό.
Ίδιο κουπλέ, η απόδειξη ότι κάποιοι Έλληνες μουσικοί διαχρονικά εκμεταλλεύονται το ότι δεν έχουμε ακούσει παλιότερες μπάντες.
Τα μισά παλιά ροκενρόλς έτσι πάνε
Δεν νομίζω ότι τίθεται ζήτημα κλοπής
Ναι θα συμφωνησω, οποιος εχει παιξει rock ‘n’ roll έχει παίξει κι αυτό το μπασο, αυτη την κιθαρα.
Μιας και προετοιμαζόμαστε για Φλεβάρη σιγά-σιγά:
-Στην εισαγωγή να κλέψουμε το “Harvester of sorrow” ή το “Wherever I may roam”;
-Ναι.
Αθήνα δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα
Τι μπαντάρα παντως, και ναι καλη κλεψια.
Όχι απλά καλή κλεψιά, οι τύποι ξεκινάνε κλέβοντας το “Harvester…” και τελειώνουν το riff με το “Wherever I may roam”.
Αθήνα είναι σίγουρο ότι θα παίξουν τελικά;
Ε, η καλή κλεψιά είναι τέχνη!
Έτσι ήξερα, αλλά μαλλον όχι από ότι φαινεται, αντε να δουμε.