Ίδιο κουπλέ, η απόδειξη ότι κάποιοι Έλληνες μουσικοί διαχρονικά εκμεταλλεύονται το ότι δεν έχουμε ακούσει παλιότερες μπάντες.
2 Likes
Τα μισά παλιά ροκενρόλς έτσι πάνε
Δεν νομίζω ότι τίθεται ζήτημα κλοπής
2 Likes
Ναι θα συμφωνησω, οποιος εχει παιξει rock ‘n’ roll έχει παίξει κι αυτό το μπασο, αυτη την κιθαρα.
2 Likes
Μιας και προετοιμαζόμαστε για Φλεβάρη σιγά-σιγά:
-Στην εισαγωγή να κλέψουμε το “Harvester of sorrow” ή το “Wherever I may roam”;
-Ναι.
7 Likes
Αθήνα δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα 
Τι μπαντάρα παντως, και ναι καλη κλεψια.
Όχι απλά καλή κλεψιά, οι τύποι ξεκινάνε κλέβοντας το “Harvester…” και τελειώνουν το riff με το “Wherever I may roam”. 
Αθήνα είναι σίγουρο ότι θα παίξουν τελικά;
Ε, η καλή κλεψιά είναι τέχνη!
Έτσι ήξερα, αλλά μαλλον όχι από ότι φαινεται, αντε να δουμε.
Σαν σωστός χεβιμεταλλάς κι εγώ, διαβάζω αυγουστιάτικο αφιέρωμα Hammer και φυσικά βάζω ν΄ακούσω τις playlist που κάνανε οι ΣΥΝΤΑΚΤΑΡΕΣ μας για το κάθε συγκρότημα. Και, ω θεοί, ή το είχα ξεχάσει ή δεν το είχα καταλάβει ποτέ, αλλά η riff-άρα του “The outlaw torn” των Metallica πρωτακούστηκε στους Sabbath:
Το βάζω εδώ και όχι στο topic των Metallica, γιατί θα φανεί ότι συμμετέχω σε κάποια εκστρατεία δυσφήμισης του (αγαπημένου μου, believe it or not) συγκροτήματος.
3 Likes
Falling… top 5 τραγούδια Black Sabbath
3 Likes
Λόγω της αναφοράς που έγινε για ενδεχόμενη εμφάνιση των Running Wild, έβαλα να ακούσω το μνημειώδες “Port Royal” για εκατομμυριοστή φορά. Άκου, τώρα, να δεις τι μου έσκασε:
Η μυθική εισαγωγή του ομώνυμου ύμνου φέρνει εξαιρετικά σε ένα τραγουδάκι από το After Burner, το οποίο έπαιζα φανατικά στον οικογενειακό Amstrad (MS DOS, floppy, πράσινη οθόνη και δεν συμμαζεύεται) κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του '90.
Προφανώς, δεν μιλάμε για κλεψιά, αλλά δεν βρήκα πού αλλού να το βάλω (έλα τώρα, δεν θέλω βωμολοχίες), ενώ θεώρησα ενδιαφέρουσα την ομοιότητα και ακόμη πιο ενδιαφέρον το ξέθαμα και τη σύνδεση που έκανε το μυαλό μου. Στα παπάρια σας, βέβαια, αλλά ας είναι.
4 Likes
Εμένα αυτό το After Burner (το οποίο δεν γνώριζα) μου θύμισε αυτό να σου πω την αλήθεια (που κι αυτό ανάγεται στους Bathory):
Πολύ πιο προχώ σύνδεση η δική σου, ομολογώ.
Έχω κι εγώ μια προχω και μεταφυσική σύνδεση που πρόσεξα μόλις χθες
2002GR έτος 1975-1976 από το άλμπουμ σιδερένιος άνθρωπος
Τα πρώτα 10-15 δευτερόλεπτα
2 Likes
Εξ αφορμής του νέου As I Lay Dying, θυμήθηκα αυτούς τους ξεχασμένους παικταράδες, τους Shadows Fall, κι ένα συγκεκριμένο άσμα τους, που το πάω όσο δεν πάει.
Αφήνουμε εσπέρας το προκείμενο και πάμε στο διά ταύτα. Εκτός από το γεγονός της εξαιρετικής και αψεγάδιαστης παραγωγής, καθώς και του υπέροχου ρεφρέν, υπάρχει το ζητούμενο. Αμέσως μετά την μοντέρνα thrashy εισαγωγή, μπαίνει αυτό το riff, που έχει χτίσει ταχύτητες, νόμους και ιστορία. Και που πριν από δαύτους, ακούστηκε στους…
Οι οποίοι, πέραν του γεγονότος, πως ήθελαν να πάνε γρήγορα και μελωδικά, ακόμα και σε βάσεις των Metallica, δεν άντεξαν και χρησιμοποίησαν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά riffs, που έκανε ακόμη πιο προσιτό τον ουρανό.
Και όπως είχε εξομολογηθεί ο Weikath σε μια συνέντευξή του, κάπου το 2008, αν δεν υποπέφτω εις πλάνη, “Αυτό το τραγούδι ανοίγει τον δίσκο. Ανοίγει τα πάντα”.
5 Likes
Σωστός!
1 Like
Ο κιθαρίστας τους ο Jon Donais παίζει απο το 2013 στους Anthrax.
2 Likes
Χμμ… ελαχιστη ομοιοτητα μεταξυ My Own Savior και Ride The Sky. Εκτος αν καθε θρασοριφφ μοιαζει με καθε αλλο 
1 Like
Και όλα αυτά βασίζονται σε αυτό το riff του κύριου Χάμμετ, που μπαίνει στο 0:33
Φαντάζομαι εξού και οι Metallica βάσεις που λες.
2 Likes
Αυτο ας πουμε το ακουω πολυ πιο καθαρα
Είναι και αυτό, αλλά είναι και “Ride the Sky” και λίγο “Heavy Metal is the Law”.