Έγινε, ευχαριστώ!
Δε ξέρω αν έχει αναφερθεί στο παρελθόν, αλλά στο παρόν κομμάτι των Opeth και συγκεκριμένα στο 1:47 ο Μιχαλάκης μπολιάζει το πιο γνωστό σημείο των King Crimson από το τραγούδι τους “In the Court of the Crismon King”. Και το κάνει καλά.
Thx for the info!
Ένα από τα υπέροχα στοιχεία του Kai σαν κιθαρίστα είναι ότι μπορεί και ενσωματώνει πολύ ωραία τις επιρροές του στη μουσική του. Τρανό παράδειγμα το Hotel California στο σόλο του All of the Damned, το οποίο είδα ότι ήδη έχει αναφερθεί. Αλλά αυτό εδώ το σόλο το έχει προσέξει κανείς;
Εδώ από Heaven Can Wait:
Εδώ από Bohemian Rhapsody:
Όχι κλεψιά, αλλά τόσα χρόνια δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι μιλάμε για 2 πανομοιότυπα εισαγωγικά riff:
Tiamat-In a dream
Judas Priest-Hell is home
Άσχετο, γνωρίζει κανείς γιατί όποτε πάω να post-αρω Youtube video, αυτό δε μου εμφανίζεται πλέον αλλά μου βγαίνει αυτό;
https://www.youtube.com/watch?v=mMCT6WQIA4Q
(Απ’ ό,τι βλέπω εμφανίζεται απλά το link, στο preview εμφανίζεται αυτό:
https://consent.youtube.com/m?continue=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DmMCT6WQIA4Q&gl=DE&m=0&pc=yt&uxe=23983172&hl=de&src=1-Sorry, we were unable to generate a preview for this web page, because the following oEmbed / OpenGraph tags could not be found: description, image
Πατάς εκεί που λέει “Share” και αντιγράφεις το link που σου βγάζει εκεί για να ποστάρεις εδώ. Τότε βγάζει preview εδώ. Κάτω από το παράθυρο του βίντεο είναι, στα δεξιά.
Μια χαρά βγήκε
Μιας και μιλάγαμε για Panopticon τις προάλλες, έσπαγα το κεφάλι μου να βρω τι μου θύμιζε μία χαρακτηριστική μελωδία στο ακουστικό, πρώτο μέρος του “The long road” στο “Roads to the north”:
Μα, φυσικά:
Νομίζω εντόπισα φοβερή ομοιότητα μεταξύ εντελώς αλλοπρόσαλλων επιλογών (αλλά εξίσου ωραίων).
Από τη μία έχεις την κλασική εισαγωγή του “Space-dye vest” -δηλαδή του πιο ξεχωριστού, και ίσως μη-Theaterικού, Dream Theater κομματιού.
Κι από την άλλη έχεις το αργόσυρτο έπος των Ιταλών “romantic punks” Kalashnikov από το φοβερό “Dreams for super-defeated heroes” που στο παραπάνω συγκεκριμένο σημείο πατάει μία-προς-μία στις βασικές νότες της εισαγωγής του Kevin Moore!
(Να τους ακούσει κανείς τους Kalashnikov αν δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα)