Αγαπημένο Rock album για το 1968

CREAM (Wheels of Fire)

We’re Only in It for the Money - mothers of invention
White album - beatles
Weels of fire - cream
A saucerful of secrets - pink floyd
At Folsom Prison - johnny cash

χωρίς αξιολογική σειρά…

Είναι ΜΑΚΡΑΝ ο αγαπημένος μου δίσκος εκείνης της χρονιάς.
Ατόφια βρετανική,αριστοκρατική ψυχεδέλεια,που γαργαλάει τις πατούσες του prog!
Δεύτερο (με μεγάλη διαφορά) το Behold And See των Ultimate Spinach.

Ρε ξεχνάς κάτι λέμεεεε…

Για το saufcerful λες;

Δεν υπάρχουν και πολλοί άλλοι που να δικαιολογούν τέτοια βεβαιότητα.

Εξαιρετικό άλμπουμ,εξαιρετικό εξώφυλλο,δεν εξαιρείται αλλά εξάρεται και εξιτάρει.Θα το έβαζα στο νούμερο τρία,αλλά πιστεύω πως το νούμερο έξι του ταιριάζει απόλυτα.

[SPOILER][/SPOILER]

ε ναι,και δεν εξυπηρετει και τιποτα η λιστολογια σε τετοια θρεντζ.

Επειδη ειμαι μασονος,αλλα δεν θα πω για τους Φλουντ αυτην την φορα,οι Μπητλς στο White Album παίζουν τρελη μπαλίτσα.Δεν ξερω πως μπορει να το πει κανεις “παλιο” σε σχεση με τον ηχο που οντως εκανε μπαμ τοτε.
Μιλαμε για δίσκο που εχει μεσα Helter Skelter επειδη ο Πωλ(o γραμματεας ΔΑΠ ε) εχει ξενερωσει που οι Who δεν εβαλαν το πολυ δυνατο κομματι που του ειχαν ταξει και εγραψε αυτο,εναν δίσκο που εχει ενα Revolution 9 που ειναι τρελο κολαζ ηχων,εναν Χαρρισον να μας χαριζει το κορυφαιο τραγουδι του,το While My Guitar Gently Weeps,και ποσα αλλα.

Μιλαμε ειναι πάρα πολυ ευρυ άλμπουμ,χαλαρα το ευρυτερο απο άποψης ηχων κτλ που εχουν βγαλει.Ειναι και το οτι σιγα σιγα δεν ηχογραφουν μαζι και φαινεται το τι στυλ γραφει ο καθενας.

Αλλα μιλαμε για εναν Λεννον που εχει γυρισει απο Ινδια μαζι με τους αλλους,και κυριολεκτικα γεννάει τραγουδια με απιστευτους ρυθμους(ε γνωριζει και την Γιοκο και παπαλα :p)

Αλλα ναι,σε καμια περιπτωση δεν μπορεις να πεις πως “ηταν ο ηχος της εποχης”,πλεον έπαιζαν πιο ελευθερα και πραγματα που γουσταραν αυτοι(πραγμα που ειναι και συν για μενα καθως απο τα αποτελεσματα δικαιωθηκαν και με το παραπανω)

Anyway,κουβεντα να γίνεται μιας και ειδα οτι δεν ασχολήθηκε κανεις με εναν δισκο που ειναι Μπητλς και οσο να ναι εχει μια Α σημασια.Μασονος mode off

Επίσης,περα απο ολα τα αλλα που γραψαν τα παιδια,εκεινη την χρονια κανει ντεπούτο και ο Neil Young με σολο δισκο,αν και εχω την εντύπωση οτι ουσιαστικά πάει για το 1969,λογω καποιων θεματων στουντιο.Αλλα ειναι απο μονο του ενα γεγονος.

Τι χρονιες ειναι αυτες ρε,και ποσα δεν ξερουμε καν ονομαστικα

Είμαι σχεδόν σίγουρος πως κυκλοφόρησε το '68 το Neil Young…Συμφωνεί και το site του.
Kαι το '69 απλώς απογειώθηκε για σχεδόν μια δεκαετία.8)

Νομίζω ότι έπρεπε να δοθεί περισσότερη μνεία σε αυτόν τον απίστευτο δίσκο…

Ναι,έτσι είναι.Χάθηκε μέσα στις λίστες.Υπάρχει μεγάλη ταύτιση.Ευχαριστώ το DeKay που μου το έμαθε.

πέρα απο τα κλασσικά White Album και Saucerful of Secrets που είναι αγαπημένα μου ψηφιζω και αυτό που μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι δεν αναφέρθηκε από (νομίζω) κανέναν:-k

Δε θα μου το συγχωρούσα αυτό. :slight_smile:

Τεράστιος δίσκος όντως. Σπανιότατη περίπτωση που ελληνική μπάντα στέκεται στο ίδιο ακριβώς επίπεδο με τους κορυφαίους.

mea culpa. η αλήθεια είναι ότι έριξα μόνο μια γρήγορη ματια και μου έκανε εντύπωση που δεν το είδα:roll:

όντως στέκεται με τους κορυφαίους γιατί είχε στις τάξεις της και έναν Vangelis o οποίος είναι γενικά απο τους καλύτερους μουσικούς του περασμένου (κυρίως) αιώνα. :wink: