…παρόλο το ανταγωνισμό από δισκάρες, το Master Of Reality, είναι για μένα το πιο αγαπημένο:):!:
Έτσι μπράβο. Απαράδεκτο να μην υπάρχει στο poll. Μάλλον γενικώς δεν πρέπει να υπάρχει poll με 10 επιλογές
Deep Purple:Fireball
Fireball:)
Τι fireball ρε παιδιά; Πολύ κλασίφα τρώνε οι uriah heep και είναι ντροπή!! Μάλλον υπάρχει κόσμος που δεν έχει ακούσει τα 2 αυτά αριστουργήματα…δεν εξηγείται αλλιώς 
ειδικά το look at yourself είναι κλάσεις ανώτερο από το fireball…
Και εγώ Look at Yourself!
LA WOMAN φυσικά! :thumbup:
ωραιος ο gatto! 
Moon_Madness μαλλον δεν εχεις ακουσει με αρκετη προσοχη το Fireball.
Μικρε,μην τα λες ετσι αυτα.Στον Moon που οταν ελεγες '‘Λολα να ενα μηλο’'χτυπιοταν με '‘Fireball’'και ‘‘Fools’’ τα λες αυτα???
Caravan - In The Land Of Grey And Pink
ΥΓ : Ποιο fireball;
oh fuck!!αγαπημενα πολλα…με ποιο αγαπημενο το fireball…
αλλα το salisbury των heep ειναι αξεπεραστο!!καλυτερο απο ολα τα υπολοιπα του poll…ενα progressive αριστουργημα!!και 0 ψηφοι!!
στην τελικη θα με συγχωρεσετε αλλα γαμω τους sabbath τους purple και τους zeppelin και την υπερπροβολη τους απο ΜΜΕ…
αν δεν το ψαξει κανεις θα ακουει 3 μπαντες και τελειωσε…αντε και pink floyd…
Ισχύει.
Ισχύει.
Δώσε πόνο.
Ζαλίστηκα και τελικά ψήφισα Zep… Δεν κακόπεσα κιόλας…
Εντάξει το αγαπημένο μου από τη χρονιά είναι προφανώς το IV.
Από κει και πέρα, από τα του πολλ, κατά σειρά Master of Reality - Fragile - τα 2 Uriah Heep που όντως είναι ανώτερα και του Fireball και του Killer.
Εκτός πολλ θα γινόταν μάχη μεταξύ του Nursery Cryme των Genesis και του Who’s Next, με το Aqualung να ακολουθεί ελάχιστα πιο πίσω.
Ροκ με την ευρεία έννοια; Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και το Μaggot Brain των Funkadelic π.χ; (άνετα θα έλεγα το συγκεκριμένο μιας και το το ροκ στοιχείο περισσεύει).
Tρομερή εντύπωση μου κάνει που κανείς δεν αναφέρθηκε σε δύο κυκλοφορίες-oγκόλιθους των Yes που κυκλοφόρησαν το 1971, το Yes Album και το Fragile.
Ο Bowie κυκλοφόρησε το Hunky Dory…το σκαθάρι ο MacCartney το Ram…επίσης δύο συγκλονιστικές προσωπικές δουλειές της χρονιάς που λατρεύω, Harry Nilsson-Nilsson Scmilsson και David Crosby-If I Could Remember My Name.
Για προγκ κυκλοφορίες, Canterbury, kraut θες να καταγράφεις με τις ώρες δισκάρες.
Eγώ προσωπικά θα ψήφιζα Who’s Next ως πιο αγαπημένο…Nursery Cryme από πιο προοδευτικά ακούσματα…
Έντιτ: το Fragile υπάρχει στο πολλ, τώρα το πρόσεξα, στραβομάρα
Μπράβο ρε amazing_journey…
Θα συμφωνήσω για Nilsson.Το είχα ακούσει εξαιτίας μιας λίστας που είχα βρει στο διαδίκτυο και μου είχε κινήσει την περιέργεια αλλά δεν έχω ψαχτεί παραπάνω. Έχεις κάτι άλλο να μου προτείνεις???
To David Crosby επίσης είναι πολύ αγαπημένο άλμπουμ.Γενικά αυτοί οι Crosby Stills,Nash ήταν πολύ στα πάνω τους τότε.
Γι’αυτό και δεν είναι τυχαίο που ο Graham Nash κυκλοφορεί το σπουδαίο Songs For Beginners (συγγνώμη που σε ξέχασα).
Από κομμάτια τι να πρωτοξεχωρίσω, το τρυφερό Sleep Song (κόμπος κάθε φορά), το Military Madness, το “χρωματισμένο” με βιολί Simple Man (για τον χωρισμό του με την Joni Mitchell), την επιτυχία oνόματι Chicago?
Υπέροχο άλμπουμ, όσοι αρέσκεστε στο country/soft rock ήχο της αμερικανικής σκηνής των τελών 60s/αρχών 70s και κυρίως στους Crosby, Stills , Nash and Young (τόσο ως μονάδες όσο και ως μπάντα) ακούστε το, μπορεί να ανακαλύψετε θησαυρό.
Συμμετέχουν και μεγάλα ονόματα μέσα όπως ο Νeil Young, o Bobby Keys, o Dave Mason, o Jerry Garcia kαι ο Phil Lesh των Grateful Dead. Πόσο πιο ελκυστικό???
σε κοβω κομματια και σε πεταω στους βοες :!:
κατα ταλλα, ΛΑΒ ΙΤ ΤΟΥ ΝΤΕΘ. τα υπολοιπα [πλην του ΚΙΛΛΕΡ] ουτε για να κοβουμε πιτσες.
Είναι αδικία όμως που δεν έχουμε επιλογή άλλο, το αγαπημένο μου με διαφορά της χρονιάς είναι το [B]In the Land of Grey and Pink[/B] των [B]Caravan[/B], αφού λείπει όμως από τα πολλά αγαπημένα του πολ (εξαιρεση ο Κούπερ) ξεχωρίζω το [B]Look At Yourself[/B] των Heep.
Εντάξει, το “Maggot Brain” που ανέφερε ο amazing journey πάνω είναι ογκόλιθος, και μόνο το ομότιτλο κομμάτι αρκεί για να το κατατάξουμε στα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς (ανεξαρτήτως είδους, μια που ανήκει περισσότερο στον χώρο της φανκ παρά της ροκ).
Στον ροκ χώρο, αγαπημένα θα έλεγα μάλλον το Master of Reality, τους δίσκους-κολοσσούς των Yes, το δίσκο-ορόσημο της jazz-rock fusion των Mahavishnu, το Aqualung, και λίγο πιο πίσω τα άλμπουμ των Zeppelin, Uriah Heep & Caravan. To “Hunky Dory” του Bowie επίσης πολύ δυνατός δίσκος, σχεδόν ισάξιο με το “Ziggy Stardust”…
Επίσης το “Tarkus” των Emerson Lake And Palmer, τρελή prog-ια της εποχής…
Aλλά μη ξεχνάμε και το κύκνειο άσμα της Janis Joplin, το “Pearl” (δισκάρα), το “Sticky Fingers” των Stones, το “L.A. Woman” των Doors, ενώ σε λίγο πιο ποπ ακούσματα, οι Bee Gees μας έδωσαν το “Trafalgar” (πάρα πολύ ωραίος δίσκος), και ο Don McLean το “American Pie” (από τα διαχρονικότερα τραγούδια της εποχής).
Και φυσικά ο John Lennon το “Imagine”.
Αγαπημένο από αυτά? Πολύ δύσκολο… Είμαι μεταξύ Sabbath & Jethro Tull, με Mahavishnu & Υes να ακολουθούν.
Σίγουρα όμως και το “Maggot Brain”, ενώ μια που το πήγαμε και εκτός ροκ χώρου, να θυμηθούμε και δύο δίσκους ορόσημα για την ιστορία της [B]soul[/B] που κυκλοφόρησαν τη χρονιά εκείνη:
[SPOILER]
Marvin Gaye - What’s Going On
Isaac Hayes - Shaft
[/SPOILER]
Τέλος, ένας φοβερός, λίγο πιο χωμένος δίσκος, του progressive των καιρών, ήταν το ακόλουθο διαμαντάκι των Comus.
[SPOILER]
[/SPOILER]
@ M’αυτά και μ’αυτά όμως, ΕΝΑ αγαπημένο δυστυχώς δε μπορώ να επιλέξω.