συγγνωμη κιολλας…
κυκλοφορει κανονικα σε ολη την ελλαδα το περιοδικο…??
ειμαι απο λαρισα…
παλιοτερα εχω την εντυπωση οτι το εβλεπα παντου…
τωρα δεν το εχει παρει το ματι μου καπου…:?
Τι έχει ακριβώς το αφιέρωμα?Σαν ανασκόπηση του 1980?
Εχει ενα αρθρο για την μεταβαση απο τα 70’s στα 80’s, εχει αρθρο για το N.W.O.B.H.M., ενα ακομα για τα σημαντικοτερα γεγονοτα ασχετα με την μουσικη του 1980 και ενα best-of 25 τραγουδιων του 1980. Μετα εχει μεγαλο αφιερωμα στους 100 καλυτερους-σημαντικοτερους δισκους της χρονιας.
Thanks,παίζει να το πάρω!
Eκτός των άλλων 3,5 ευρώ?? Δώσε metal στο λαό!!!8) θαραλλέα κίνηση. Ελπίζω να μην μπούνε μέσα, τα παλικάρια.
προχθές ξεκίνησα να το διαβάζω, έχει ψωμί το τεύχος 
φτάσαμε στα μέσα του μήνα και στην επαρχεία ακόμη κυκλοφορεί το τεύχος με το εξώφυλλο των KISS . θα το δούμε ποτέ το περιοδικό εμείς ;:-k
ναι ρε φιλε…
και εγω χθες που εψαξα το τευχος παλι τους Kiss ειδα…
ποτε θα ερθει και επαρχια…??
το περιοδικό έχει πολύ ψωμί . το αφιέρωμα είναι αρκετά καλό . προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους τους old-school metalheads . αλλά μάλλον με βλέπω για συνδρομή αν είναι να έρχεται στις 20 του μήνα .
Είναι για αυτές τις μέρες το τεύχος του Φλεβάρη;…μιας και το αφιέρωμα για το 80 ήταν πολύ καλό, και έτσι φαντάζομαι θά’ναι και του 81:):!:
Βασικά το ειδα το τευχος αυτο με το αφιερωμα στα περιπτερα αλλα μου κανει λίγο εντυπωση πως λίγο καιρό πριν κυκλοφόρησε το classic rock (το οποίο πήρα αλλα ακόμα δεν έκατσα να το διαβάσω) με ανάλογο αφιέρωμα στα ΄80 και αναρωτιέμαι μήπως το δικο μας παίρνει θέματα απο εκει και τα μεταφράζει :-k (παιρνει είπα όχι κλεβει). Ξερει κάνεις τίποτα;
εχεις δικιο…δεν ξερω για τη συγκεκριμενη περιπτωση αλλα υπαρχει γενικα “ανταλλαγη/αναμασημα ιδεων”
Ασχετο,το κλασικ αλλαξε καθολου με τα κολληματα του?
γιατι το εκοψα κανα χρονο τωρα καθως δεν την παλευα αλλο με τα ιδια και τα ιδια!
Δεν εχω ιδέα αυτο ήταν το μοναδικό τεύχος που πήρα λογω του αφιερώματος. Ενα φιλαράκι μου το αγοράζει που και που αναλογα με τα θέματα που βάζει. Εγω αυτο που πηρα ακομα δεν αξιωθηκα να το διαβάσω.
Επειδή ορισμένα από τα παραπάνω posts έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, ας απαντήσουμε. Οι περισσότερες απορίες είναι ορθότατες - τόσο ορθές που ίσως να τις έχω κι εγώ. Είναι όμως ορισμένες απόψεις, οι οποίες sorry αλλά όσο κι αν προσπαθεί να τις αντιμετωπίσει κάποιος λογικά, ξεπερνούν τα όρια. Το ελληνικό Rock Hard περιλαμβάνει - ορισμένες φορές - μονάχα συνεντεύξεις μεταφρασμένες από το γερμανικό Rock Hard. Αυτό πάντα αναφέρεται. Άλλωστε υπάρχουν και δικαιώματα. Άλλωστε πρόκειται για ΕΝΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ - και για όσους δεν το γνωρίζουν διότι έχουν μείνει κολλημένοι στα ελληνικά (μεταλικά) σύνορα, το μεγαλύτερο ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ μέταλ περιοδικό στην Ευρώπη. Με διαφορά κιόλας. Δεν έχει παρουσιαστεί ποτέ κριτική ή αφιέρωμα μεταφρασμένο και ούτε πρόκειται (πιστεύω).
Το θέμα της διανομής είναι σημαντικότατο. Αυτό που δεν καταλαβαίνω εγώ όμως είναι γιατί ορισμένοι δεν σηκώνουν απλά το τηλέφωνο να καλέσουν και να μιλήσουν με τους υπεύθυνους και να ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ. Να παραπονεθούν προσωπικά. Ή ο Σειρηνάκης ή ο Φράγκος θα απαντήσουν στο τηλέφωνο. Εγγυημένα. Όταν λοιπόν εγώ είμαι ο Σειρηνάκης, κάθομαι στο γραφείο μου και ουδείς με καλεί στο νούμερο που έχουν ΟΛΟΙ, τότε δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα - λογικά όλα πάνε καλά με την απόφαση που πήρα. Πάρτε τον όμως 1000 άτομα τηλέφωνο σε 5 ημέρες, να καταλάβει ότι χάνει 1000 αναγνώστες την εβδομάδα/μήνα να δούμε εάν μπορεί να κάνει τα μαγικά του και να αλλάξει τα πράγματα. Αυτή είναι η λύση που βλέπω εγώ.
Και θα κλείσω με μια ωραία ιστορία για να καταλάβετε τη λέξη ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ (αυτοί που θέλουν να καταλάβουν). Πριν 13 χρόνια περίπου, στην ηλικία των περισσοτέρων εδώ μέσα (μάλλον) είμαι σε κεντρικό μέταλ δισκάδικο (Θεσσαλονίκη) - δισκάδικο συντάκτη περιοδικού, που είχε και καναδυό εταιρείες διανομής, κινούσε τα νήματα σε όλη την αγορά, είχε 4 υπαλλήλους στο κατάστημα κλπ κλπ κλπ Ιανουάριος έχει ένα περιοδικό στα χέρια του με τα καλύτερα της χρονιας. Και τον ακούω να διαβάζει και να λέει όλο χαρά “αυτό δικό, αυτό δικό μου, αυτό δικό μου …” και να κλείνει “ρε συ, τα 16 στα 20 είναι δικά μου - ΓΑΜΩ”. Άντε γεια κορόιδα (δεν απευθύνομαι σε κανέναν συγκεκριμένα - γενικά, αόριστα ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ). Συνεχίστε με το ίδιο βιολί. Το δισκάδικο βέβαια έκλεισε. Οι εταιρείες διανομής έκλεισαν. Η αγορά βούλιαξε. Αυτοί σας διδάσκουν μέταλ.
Καλημέρα.
μου επιτρέπεις φαντάζομαι την παραπάνω αλλοίωση στο ποστ σου, για να το προσαρμόσω καλύτερα στην πραγματικότητα. Αν το ημερολογιο έγραφε 1995, που στην επαρχια περιμέναμε ένα μήνα για να έρθει το μοναδικό μεταλ περιοδικό που υπήρχε τότε, να σου έλεγα ότι έχεις ένα δίκιο. Αλλά σημερα, με την ευκολία πληροφορήσης που έχει το εν δυνάμει αναγνωστικό κοινό σας (από διάφορα μέσα: πχ ιντερνετ, άλλα περιοδικα κλπ), τότε αυτό που αρχικά είπες είναι από τα άγραφα κανονικά…αντί να κυνηγάτε εσείς τους αναγνώστες σας, περιμένετε να γίνει το αντίθετο:!: Ξυπνήστε!
καλημερα μαστορε…
@Τζο Μπλακ (ή αλλιως γαμω τσι ταινιε…)
Δεν βλεπω να εχεις καπου αδικο (στα οσα εγραψες) αν και δεν πολυκαταλαβαινω την τελευταια σου παραγραφο.
Εννοειται οτι ενα περιοδικο (ως τιτλος και μονο) θα εχει λογικα καποιου ειδους συνεργασια με τα ομοτιτλα του εξωτερικου.Και δεν πιστευω προσωπικα πως ειναι κακο.Η δε ανακυκλωση των ιδεων ειναι κατι αναποφευκτο καθως με τοσα χρονια στη πλατη του ειδους,ολο και κατι θα γινει “κοντινο” στο θεμα καποιου αλλου προηγουμενου τευχους ή τιτλου.
Προσωπικα, θεωρω οτι αυτη η μορφη “ενημερωσης” εχει πλεον ξεφτισει καθως εχουν πλεον αλλαξει οι ισορροπιες στη δυναμη που ασκει ενα μεσο ενημερωσης (οπως το περιοδικο) στο μεσο αναγνωστη/ακροατη.
Και καλυτερα κιολας…γιατι οπως ειπες και εσυ, επρεπε να λαβουν το μηνυμα οι “βαρωνοι” (αυτοκαλουμενοι και μεταλλοπατερες) του ιδιωματος.
Τωρα, αν ησουν ο Σειρηνακης…(λεμε…ΑΝ!)
θα σου ελεγα να μιλησεις και λιγο με τους υπολοιποι Τιτζεηδες εκει στο Ριβεντζ, να συσκεφθειτε και να κανετε κατι με το προγραμμα σας…γιατι για να παραφρασω κατι που ειπες κι εσυ “Τα μεταλλαδικα εκλεισαν,η αγορα εχει ερημωσει και το Ριβεντζ κανει τη μαλακια και διδασκει τα ιδια και τα ιδια…και τα ιδια…”
Γιατι μουσικη μαθαινεις και στα μαγαζια και σε αυτο το μαγαζι (ειλικρινα ψαχνω καιρο να βρω καπου να πηγαινω αλλα ΔΕΝ…) δεν την παλευω ουτε λιωμα με τις θεϊκες εναλλαγες μεταξυ Ντιο,Μεϊντεν και Μανογουορ…
Χαχαχαχα, καλό το σχόλιο για το Revenge. Δεν έχω πάει, δεν έχω γνώμη, δεν με ενδιαφέρει, διότι ήμουν και είμαι δύσκολος στο να αποφασίζει άλλος για τη μουσική που θα ακούσω. Αλλά θα αναφέρω κάτι στο παραπάνω post. Η άποψη ότι ο περιοδικός τύπος έχει πεθάνει είναι χαζή. Όποιος πιστεύει το αντίθετο καλά κάνει. Όποιος πληροφορείται από το ίντερνετ και νιώθει ολοκληρωμένος (από άποψη πληροφόρησης) - καλά κάνει. Εμένα δεν μου πέφτει λόγος. Δεν θα φταίω εγώ όμως εάν όταν έρθει η στιγμή να “συγκρουστεί” με κάποιον “σοβαρό” (με τα δικά μου προσωπικά κριτήρια) “ακροατή” και “οπαδό” θα είναι κιλά κάτω. Μήνες τώρα έχω ανοίξει τρομερή συζήτηση επί του θέματος με τον φίλο μου Outshined. Και δεν είμαστε καν στη μέση. Κάποτε είχα γράψει στη στήλη μου ορισμένες απλές συμβουλές για κάποιον που επιθυμεί πραγματικά να φτιάξει μία όμορφη συλλογή άλμπουμς, για την οποία μεθαύριο θα νιώθει περήφανος. Αντίστοιχα - προσωπικά πληροφορούμαι από όσο περισσότερα περιοδικά μπορώ (κυρίως όμως αρθρογραφία, κριτικές, απόψεις και αφιερώματα - ΟΧΙ συνεντεύξεις, που δεν με ενδιαφέρουν και τόσο). Πληροφορούμαι από webzines - ΝΕΑ, απόψεις κόσμου, κριτικές. Πληροφορούμαι από ΒΙΒΛΙΑ. Μουσικής και μη (πέρι μουσικής πάντα). Το βασικότερο όμως - πληροφορούμαι από πιστούς (συγκεκριμένους και γνώστες του αντικειμένου) φίλους που έχω, διασκορπισμένους σε διαφορετικές γωνίες της Γης. Διότι όταν θέλεις ένα άλμπουμ το οποίο κυκλοφόρησε μόνο στην Κορέα, δύσκολα μπορεί ένας Ολλανδός να σε βοηθήσει. Αλλά όταν ψάχνεις ορισμένα από τα EPs του Robby Valentine τόσο είναι super πολύτιμος. Όπως και όταν θέλεις bootlegs από John McLaughlin, ο κολλητός από το Περού λίγα μπορεί να κάνει, αλλά αυτός είναι για να βαστάει τα μπόσικα όσον αφορά ολόκληρη την underground death metal σκηνή της νοτίου Αμερικής. Έτσι δουλεύω εγώ προσωπικά! Εδώ και 21 χρόνια που ασχολούμαι με το αντικείμενο.
καταλαβαινω απολυτα πως το εννοεις και οχι δεν μιλουσα για τετοια ενημερωση μεσω διαδικτυου.Ειναι βεβαια γεγονος, το οτι εχω ανακαλυψει απο τοτε που αρχισα να μπαινω στα φορα του Ροκινγκ.Και γι’αυτο και μπαινω και θα μπαινω.
Οσο αφορα τον περιοδικο τυπο…μονο Κλασσικ ροκ διαβαζω (και το θελω) και αυτο γιατι πλεον τα γουστα μου εχουν διαμορφωθει σε σχεση με το παρελθον.
Εννοειται οτι δεν μπορεις να ακολουθησεις τη μπαλλα αν δεν ξερεις που να μαθεις,με ποιον να μιλησεις και πιον να εμπιστευθεις.
Δεν εμπιστευομαι κανενα, ειμαστε ολοι υποκειμενικοι.
Ακους και κρινεις…και μαθαινεις!
Πραγματι, μπηκα στη δευτερη δεκαετια με αυτο το “καρκινακι”:lol:
καλη φαση!
Bonjour και απο μένα…
Λοιπόν,όσον αφορά το classic rock, στον οποίο είμαι και συνδρομητής…
δεν τίθεται καν θέμα αναπαραγωγής θεμάτων του… το είδα το αφιέρωμα που έχει στο 1980, αλλά το ROCK HARD έχει αφιέρωμα σε όλη την δεκαετία του 80 και όχι σε μια χρονιά… οπότε μην συγκρίνουμε ανόμοια πράματα…
το θέμα σχετικά με το revenge δεν είναι για εδώ… προσωπιά δεν νομίζω πως παίζω τα ίδια και τα ίδια… είτε τις πέμπτες, είτε όποια σάββατα πάω στο μαγαζί… μπορούμε όμως να το συζητήσουμε το θέμα κάπου αλλού, νομίζω υπάρχει και τόπικ για τα ροκ club…
Το Σάββατο που μας έρχεται 30/1 το νέο ROCK HARD θα είναι στα περίπτερα της Θεσσαλονίκης και την Δευτέρα στην Αθήνα. Πρέπει να ομολογήσω -και να ευχαριστήσω- για την άυξηση των πωλήσεων στην Αθήνα με το προηγούμενο τεύχος, ίσως η μείωση της τιμής στα 3,5ε να είχε τελίκα θετικά αποτελέσματα, όπως και η αρχή του αφιερώματος για τα eighties…
Πιστεύω πως το νέο τεύχος είναι ακόμα καλύτερο… να σας κουράσω και να αναφέρω τα θέματα του…
ROTTING CHRIST - Έξι σελίδες συνέντευξη!! Άκρως χορταστική για τους φίλους της μπάντας!
PHIL ANSELMO - Αποκλειστική συνέντευξη. Για πρώτη φορά μιλάει για τον Dimmebag Darrell, τις σχέσεις τους, τον θάνατο του, για τους PANTERA και τον Τύπο…
FEAR FACTORY, GAMMA RAY, ARCH RIVAL, METAL FORCE, IN THE WOODS από συνεντεύξεις…
Οι λίστες με τα καλύτερα του 2009, από τους συντάκτες του περιοδικού…
ο ΚΑΖΑΜΙΑΣ του 2010, από τον Στέλλιο Μπασμπαγιάνη με άφθνο γέλιο και …
EIGHTIES…
PMRC - Η αρχή της λογοκρισίας στο heavy metal, από που και αππό ποιούς άρχισε και τι έγινε στις δίκες…
Tα απαγορευμένα εξώφυλλα … ποιά ήταν και γιατί…
MOTLEY CRUE η αρχή της ανόδου για το Αμερικάνικο glam metal με το “Too fast for love”…
Τα ποιό σημαντικά γεγονότα του 1981 στην Ελλάδα και τον κόσμο…
Δέκα πέντε σελίδες… η δισκογραφία 1981
και φυσικά τα live, οι μόνιμες στήλες, soundcheck και δισκοκριτικές…
Kαι επειδή έχω την τύχη να έχω ένα draft της συνέντευξης, πρόκειται για κάτι το κυριολεκτικά απολαυστικό - ειδικά για όσους αγοράσουν τον καλύτερο δίσκο των Rotting Christ.
Όσοι κιόλας συλλέγουν από παλιά υλικό - με fanzines, ξένα περιοδικά κλπ - η συνέντευξη αυτή είναι το κάτι άλλο. Θα τα πούμε εν καιρώ.
Συμφωνώ απόλυτα με τον συντάκτη που τη συνέταξε και προτείνω στον Σειρηνάκη να κυνηγήσει να δώσει δικαιώματα αναδημοσίευσης και σε περιοδικά του εξωτερικού.