Λιγοστεύουν οι θέσεις για να χωρέσουν όλα τα black, Ulver, Bonamassa, HEAT, Spanish Love Songs και Horisont. 
edit: Μπήκε και το Ulver.
4 Likes
Η λίστα θα μπορούσε να κλείσει με Έμμα & Δάου και όλα θα ήταν καλά στον κόσμο.-
2 Likes
Psych!
2 Likes
σνιφ, κλαψ, λυγμ
2 Likes
ΘΑ εβαζα το Ulver πολλες θεσεις πιο πανω και το Psychotic Waltz 20 θεσεις πιο κατω
Ωραια λιστα, πρεπει να ακουσω τα μισα απο κει μεσα
6 Likes
Εγώ χαίρομαι που βάλαμε το Ulver, αποκαταστάθηκε και ο Καίσαρας που, νομίζω, δεν τα είχε καταφέρει…
Έχω την αίσθηση ότι κάθε χρόνο η μουσική είναι περισσότερη, τα “αντικειμενικά” σπουδαία άλμπουμ όλο και λιγότερο προφανή και η διαφορά από το 1 ως το 30 (και από το 30ο ως το 100ο) όλο και μικρότερη.
9 Likes
.-
fixed!
Δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο. Είναι χαοτική κάθε νέα χρονιά από άποψη κυκλοφοριών που πάλι καλά να λέμε που υπάρχουν και οι συγκλίσεις “γούστων” που υπάρχουν κάθε φορά.
Έχει και αυτό μια άγρια ομορφιά, expect the unexpected.
Σε κάθε περίπτωση, πέραν της συλλογικής μας 30δας, για ακόμη περισσότερα γούστα θα ακολουθήσουν και οι ανασκοπήσεις ειδών και οι προσωπικές λίστες, κλασικά εικονογραφημένα!
5 Likes
Κακή λίστα, to say the λιστ (least) 
1 Like
Πάει και το στοιχείο της έκπληξης (?) της δικιάς μου λίστας (όταν βγει).
Περίμενα κάποια albums λίγο ψηλότερα αλλά δέχομαι ότι είναι για ιδιαίτερα γούστα.
Psychotic Waltz πολύ ψηλά για αυτό που ήταν (ένα ωραίο comeback λόγω νοσταλγίας). Γνώμη μου.
Στα καλά νέα, δεν είχα καν ακουστά το νο1 (ούτε την μπάντα βασικά) για να δούμε τι θα ακούσουμε… Αν και μυρίζομαι λίγο lobbying από συγκεκριμένους συντάκτες
ΥΓ: Τεράστια χρονιά (πάλι) για (εύρυ) black metal.
5 Likes
Πίστεψε με, όταν βγαίνουν τα αποτελέσματα, και οι ίδιοι δεν έχουμε ιδέα τι θα πρωτοβγάλουμε!
Τώρα, το ότι σε μια παρέα σαν την δική μας, με ροκάδες, ινταδες, προγκάδες, μπλουζάδες και ότι άλλο χωράει ο νους, οι Oranssi είναι στο 6 λέει πάααρα πολλά για αυτό τον δίσκο.
Επίσης, νο 23, αποστολή εξετελέσθη.
5 Likes
Where is tegou sisters, eh ?
5-6 αλμπουμ είχα προβλέψει ότι θα έχω ακούσει από την λίστα και έπεσα μέσα . Ακριβώς 6 ( λίγο πολύ τα μεταλ αλμπουμ δλδ )
αυτό που δεν είχα προβλέψει , δυστυχώς , είναι ότι για πρώτη φορά μια λίστα του Rocking για τα 30 καλύτερα της χρονιάς δεν θα μου προξενήσει κανένα ενδιαφέρον να ασχοληθώ και να γνωρίσω τις μουσικές που επιλέχθηκαν . Πέρυσι είχα μπει στο τρυπάκι να ακούσω ουκ ολίγες από τις 30 επιλογές
Πρώτη φορά διακρίνω τέτοια χαώδη διαφορά στα γούστα μου και στις επιλογές των συντακτών . Δυστυχώς οι περιγραφές των αλμπουμ απέχουν πολύ από αυτά που ακούω ή θα ήθελα να ακούσω
Τουλάχιστον οι θέσεις 2 & 3 είναι σίγουρα στις δικές μου κορυφές του έτους. Κάτι είναι και αυτό
Το σχόλιο μου δεν επέχει θέση κριτικής στις επιλογές των παιδιών , κάτι τέτοιο θα ήταν εξ ’ ορισμού άτοπο καθώς έχουμε να κάνουμε με το γούστο των συντακτών . Περισσότερο αναφέρω την έκπληξη μου , καθώς πέρυσι τέτοια εποχή δεν προλάβαινα να ακούσω τις μουσικές των αφιερωμάτων και φέτος δεν το βλέπω να συμβαίνει πλην τον μεμονωμένων subgenres που θα ακολουθήσουν
ΥΓ : αν ακούσω κάτι ίσως είναι το Lunatic Soul επειδή μου έκανε κλικ το navvie , ίιιιισως το May Our Chambers Be Full που σε σημεία το πιάνω και σε άλλα το χάνω και το Νο. 1 από καθαρή περιέργεια
2 Likes
Μια παρατήρηση: Είναι η πρώτη rocking 30αδα μετά το 2015 χωρίς ελληνική συμμετοχή.
Νομίζω λογικό, καθότι λόγω ποιότητας/αναγνωρισιμότητας/είδους, τα μόνα ελληνικά άλμπουμ που είχαν τα φόντα να ψηφιστούν από αρκετούς συντάκτες μας ήταν τα Hail Spirit Noir, Spectral Lore. Άντε και 1000mods, το οποίο προσωπικά βρήκα αρκετά μέτριο, αλλά υπήρχε κόσμος που του άρεσε, όπως ο Παντελής που έγραψε και το ρηβιού.
Γενικά, πάντως, αυτό το lockdown που έκανε πολλούς ξένους καλλιτέχνες να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους, κυρίως και λόγω των καλών home-recording γνώσεών τους που επιτάχυνε τις διαδικασίες τους πριν μπουν στούντιο, δεν ίσχυσε στην Ελλάδα - έτσι όπως το είδα εγώ δλδ.
εδιτ: Βασικά, για να είμαστε τυπικοί, η μόνη ελληνική συμμετοχή ήταν το (εξαιρετικό) τσέλο της Θεοφιλοπούλου στη δισκάρα των The Ocean.
6 Likes
Σεημ και το ακούω τώρα και είναι τόσο τόσο τόσο τόσο τόσο τόσο τόσο τόσο τόσο ωραίο… 
7 Likes
Τα έγραψα και στο άρθρο, θα τα γράψω κι εδώ να υπάρχουν, συμπαθάτε με:
- Crippled Black Phoenix - Ellengaest (post-rock/progressive rock)
- Cryptic Shift - Visitations from Engeladus (progressive death)
- Myrkur - Folkesange (folk)
- Neptunian Maximalism - Eons (τα πάντα όλα)
- Protest the Hero - Palimpsest (ίσως το καλύτερο progressive metal της χρονιάς)
- Pure Reason Revolution - Eupnea (alternative prog)
- Solstafir - Endless Twilight of Co-dependent Loce (post-rock/progressive rock)
- Spanish Love Songs - Brave Faces Everyone (pop punk, από τα αγαπημένα της χρονιάς)
- Titan to Tachyons - Cactides (jazz progressive death διαμάντι από τα λίγα)
- Yovel - Forthcoming Humanity (μας ανατριχιάσανε)
- Τα Παιδιά της Παλαιότητας - Ενθύμιον Νεανικών Συντροφιών (μας ανατριχιάσανε μέρος 2ο)
Κατά τ’ άλλα περίμενα πως θα υπάρχει αρκετό progressive και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα τα ψιλοπερίμενα… Αυτό που δεν περίμενα με τίποτα ήταν το Through Shaded Woods, που δεν είχε και τόσα πολλά δα να μας πει… Το Flowers of Evil πολύ κατώτερο του ογκώδους Assassination… και η Μποφίλ- σόρρυ, Phoebe Bridgers μαϊντανός…
Bridgers και Spanish Love Songs, μου βγαζουν πολυ παρομοια ειλικρινεια στη μουσικη τους που βρισκω εξαιρετικα οικειο και δεν καταλαβαινω το πως μπορει να αρεσει το ενα και οχι το αλλο.
Εντάξει, προφανώς επειδή έχουνε πολύ διαφορετική μουσική προσέγγιση. Δεν γίνεται η ειλικρίνεια να είναι το μοναδικό κριτήριο.
σαφως σαφως, αλλα μπροστα στη μιζερια τι να μας πει μια μαντζορε συγχορδια
σε καθε περιπτωση, στο τοπ 3 για μενα φετος και τα 2
εδιτ 2: μου κανει μεγαλη (ευχαριστη) εντυπωση πως 2 διαφορετικα ατομα που δεν ξερω εχουν αναφερει το Spanish Love Songs, στα καλυτερα της χρονιας, ναης.
3 Likes
Πως σκατα μπηκε το (απλα ΟΚ) 2ο Traveler στη λιστα??
Προφανώς σε κάποιους μας άρεσε πολύ.