Ζητώ συγγνώμη για την αργοπορία. Δεν θα επαναληφθεί.
Τα έφερε έτσι η χθεσινή ημέρα, άμα τη ενάρξει της μάλιστα, που δεν ήταν γραφτό να παιχτεί το ματσάκι που είχε προγραμματιστεί. Δεύτερη-τρίτη φάση και ο γαλβανιζέ νυχτοκ(ρ)ώλης @Lupin τραυματίζεται και περνά όλο το υπόλοιπο ξάπλα στο πλάι του παρκέ, τρώγοντας τα λυσσακά του. Να ευχηθούμε περαστικά στον τεράστιο, ο οποίος περπάτησε μετά βίας για να εξέλθει του χώρου και να φτάσει στο αμάξι, γεγονός, όμως, που επέτρεψε στον παγκοσμίου βεληνεκούς, πασίγνωστο orthopedic Dr. Latso να κάνει διάγνωση εκ του μακρόθεν, βάσει της πολυετούς εμπειρίας του και με χαρακτηριστική άνεση και απόλυτη εμπιστοσύνη στα λεγόμενά του: “Τρεις βδομαδούλες έξω είναι αυτός ο τραυματισμός”. Ακούμε την επιστήμη!
Ευτυχώς για όλη την παρέα, το ατυχές γεγονός δεν εμπόδισε το διπλάκι, καθώς είχε σκάσει μύτη ινκόγκνιτο ο Hector the Hitman (HtH), ο οποίος πήρε άμεσα τη θέση του Lupin και το διπλάκι παίχτηκε κανονικά, ελαφρώς ξενερωμένα και παγωμένα αρχικώς, αλλά όσο περνούσε η ώρα η ατμόσφαιρα ζεσταινόταν και τελικά η όλη φάση κατέληξε σ’ ένα πολύ αμφίρροπο παιχνίδι, στο οποίο μπορεί η ομάδα μας (Ο2: @RiderToUtopia, @apostolisza8, @kbil, @Kastroman, tBL) να κέρδισε τους απέναντι (Ο1: @Megadethas, @martian, @ChrisP, @Ktn, HtH), αλλά τολμώ να πω ότι τις εντυπώσεις τις έκλεψε η Ο1, η οποία φαινομενικά μειονεκτούσε σαν σύνολο μετά την αποχώρηση του νυχτοκ(ρ)ώλη, ωστόσο, έπαιξε λυσσαλέα και με πάθος και διεκδίκησε τη νίκη μέχρι το τελευταίο δίλεπτο. Κάπου εκεί, επιβλήθηκε η τάξη και μ’ ένα μικρό σερί φτάσαμε στη νίκη, με τελικό σκορ 76-68 (σκορ ημιχρόνου 37-32, αν θυμάμαι σωστά).
Highlights αγώνα
Μία τάπα του Λάτσου σε αντίπαλο, χωρίς άλμα, σαν να έδιωχνε μύγες στην ταβέρνα τον Δεκαπενταύγουστο.
Ένα ψυχρό τρίποντο “στα @@ μου όλα” , με ταμπλό, από τα 9-10 μέτρα από τον γνωστό φονιά Ktn.
Highlight φουαγιέ
Το λαϊκό παιδί Λάτσος έσκασε τελευταίος μύτη στον αναψυκτήριο του Γυμνασίου “Θόλος Ευρωδακτυλίων” (“Eurohoops Dome”, αγγλιστί), προσθέτοντας μία ακόμη μεγάλη στιγμή στο παλμαρέ του, όταν και προέβη σε φιλικό χτύπημα (ταπ-ταπ) στον ώμο ανυποψίαστου (και άσχετου με την παρέα μας) καραφλού αθλητού, πιστεύοντας πως ήμουν εγώ, καθότι -σύμφωνα με τον ίδιο-: “Μοιάζατε πολύ από πίσω, ρε μαν. Μετά πρόσεξα τη δική σου γυαλάδα…”. “Τη δική σου γυαλάδα”, ρε μαλάκες… Τι είπε πάλι ο θεός;!;
Σε γενικές γραμμές, το ματς κύλησε με την Ο2 σταθερά προηγούμενη με 5-6 πόντους. Κάπου στα μισά του δευτέρου ημιχρόνου η Ο1 κατάφερε να ισοφαρίσει το παιχνίδι (ίσως να πέρασε και μπροστά με έναν κάποια στιγμή/δεν θυμάμαι). Κι ενώ 2 λεπτά πριν το τέλος όλα ήταν μοιρασμένα και το φινάλε φάνταζε ότι θα είναι θρίλερ, διαδοχικές εύστοχες προσπάθειές μας, σε συνδυασμό με γερές άμυνες, έστειλαν τη διαφορά σε επίπεδα που ήταν μη διαχειρίσιμα από άποψη διαθέσιμου χρόνου για την Ο1 και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Ατομικά
Ο1
Megadethas: Απέδωσε άριστα χθες. Με τα trademark μπασιματάκια του, τις διαρκείς κινήσεις του, αλλά και την εμψύχωση προς του συμπαίκτες του, υπήρξε κομβικός για την ομάδα του και κράτησε Θερμοπύλες. Ορισμένες άμυνές του ,παρότι υποδειγματικές, βρέθηκαν μπροστά σε ευστοχία δύσκολων σουτ από μεριάς μας, γεγονός που τον έκανε να στρέψει τα χέρια προς τον ουρανό απορώντας. Βέβαια, δεν έπραξε το ίδιο όταν άρχισαν να σβήνουν τα φώτα από τους υπευθύνους (ώρα 23:30 κι ένα δευτερόλεπτο), καθώς όλοι αναμέναμε αυτήν την εξέλιξη, βάσει και των πρόσφατων γεγονότων (πόλεμος, αύξηση ενεργειακού κόστους κ.λπ. κ.λπ.).
Martian: Αν και δεν ήταν στα τρελά κέφια του, από άποψη διάθεσης, την μπίστηξε τίμια την σπυριάρα, καταθέτοντας σε σημεία όλα τα γνωστά του όπλα (σουτ “ρίψη μενίρ” και μπάσιμο με το κεφάλι στα γόνατα, 103 προσποιήσεις και τελείωμα-“κουτάλα”, με άψογο στυλ) . Στις αρχές, τον πούλησε αρκετά η μπάλα, τολμώ να πω, και καθυστέρησε λίγο η σύνδεσή του με το καλάθι, γεγονός που μόνο θετικά είχε για την ομάδα μας. Φυσικά, ευγενική του χορηγία και τα διαλειμματάκια δροσιάς (εκτός της ανάπαυλας εννοώ) προς την υπόλοιπη παρέα, καθότι τα γνωστά, ατίθασα και απείθαρχα κορδόνια δεν υπάκουαν στο χαλαρό δεσιματάκι του τυπάρα.
ChrisP: Ως κοντέρ του εαυτού του, μέτρησε 25 ποντάκια ο ηγέτης της Ο1, ο οποίος κουβάλησε ακόμη μεγαλύτερο βάρος, λόγω της έλλειψης του Λουπέν, και της ανάληψης του δυσβάσταχτου καθήκοντος του μαρκαρίσματος του Λάτσου, μετά την αποχώρηση του γαλβανιζέ. Σε κάποια στιγμή κόντεψε να το γυρίσει μόνος του, ευρισκόμενος σε κατάσταση αμόκ κι εκτελώντας μας από το τρίποντο σε 2-3 συνεχόμενες φάσεις, χωρίς σκέψη. Αναντίρρητα, δεν μπορώ παρά να εκθειάσω άλλο ένα από τα κλασσικά του ξεσπάσματα, όταν και σε μπέρδεμα που έγινε κατά τη διάρκεια επίθεσής τους, βάρεσε μπλε οθόνη (copyright: Λάτσος), ωρυόμενος “Κάντε κίνηση!!! Μη μένετε όλοι σ’ ένα σημείο!!!”. Για κάτι τέτοιες στιγμές ζω.
Ktn: 4-5 φονικά τρίποντα (βλ. και highlights αγώνα), full-court press, επιθετικά ριμπάουντ ανάμεσα στα θηρία και τελειώματα κάτω από το καλάθι, διαρκής κίνηση, κοψίματα, σκριν σε ό,τι κινείται, ακριβείς πάσες… ε, τι άλλο θέλετε για να καταλάβετε ότι έκανε παιχνιδάρα χθες; Με ξελίγωσε ο άτιμος, αλλά καλά μου κάνει, μπας και καταφέρω και ρίξω την κοιλούμπα που έχω χτίσει τον τελευταίο χρόνο. Τολμώ να πω ότι αν τα κατάφερνε η Ο1, θα ήταν ο “κρυφός” MVP τους. Άψογη εμφάνιση.
HtH: Αν και η φάση του πήγαινε για αλλαγή της Ο1, εντέλει, χωρίς καν να το συνειδητοποιήσει, μπήκε από την αρχή κι έβγαλε ένα πολύ μεστό παιχνίδι και στις δύο γραμμές του court. Επιθετικά τα πήγε όμορφα, τόσο με τις μπούκες του και τα τελειώματα είτε με bombi-τες, είτε με hook, όσο και με τα mid-range σουτάκια του. Ανταγωνιστικός αμυντικός, επίσης, έδωσε κι έλαβε μπόλικο σπρωξίδι κι εν γένει όλη η παρέα τον ευχαριστεί για την παρουσία του χθες, η οποία επέτρεψε να συνεχιστεί το διπλάκι, μετά την αρχική ατυχία.
O2
RtU: Προς το τέλος, το πήρε σχεδόν μόνος του το παιχνίδι, παίρνοντας καθοριστικές προσπάθειες που έγειραν την πλάστιγγα υπέρ μας. Σταθερός σε όλο το παιχνίδι, τόσο από άποψη σκοραρίσματος, όσο και στον τομέα της άμυνας, προσέφερε τη σιγουριά ότι αν στραβώσει κάτι, θα μπορέσουμε να ακουμπήσουμε στα στιβαρά, λαϊκά, στην οικοδομή καμωμένα μπράτσα του. Αναμφίβολα, ζέστανε το παιχνίδι και την ατμόσφαιρα, αφενός μεν με το επικό ταψί άνευ άλματος (βλ. highlights αγώνα), αφετέρου δε με την “Ωπ, Κομισάριε, πού είσαι;… Ωχ, σόρρυ, φίλε! Σε πέρασα γι’ άλλον.” διάθεσή του, όσο και με την αποκάλυψη της ολοκλήρωσης της ειδικότητάς του στην Ορθοπαιδική, με ειδίκευση μάλιστα στην Τηλεϊατρική (βλ. εισαγωγή κειμένου και highlight φουαγιέ).
Αποστόλης: Κολώνα της ομάδας, επίσης. Δεν έριξε σε κανένα σημείο του αγώνα τους ρυθμούς τους, παραμένοντας σταθερά οργιαστικός στο σκοράρισμα, όσο κι αρκετά αξιόπιστος στην άμυνα (όπου επιδίδεται και σε ψυχολογικές τακτικές που προσιδιάζουν σε βουντού). Μας “έστησε” τακτικά, μας εμψύχωσε, μας τα έχωσε, ορθώς τόνιζε συνεχώς ότι η διαφορά των 5-6 πόντων δεν αρκεί για να χαλαρώσουμε κι εντέλει μισο-χάρηκε τη νίκη, διότι γκρίνιαξε ότι ήμασταν ελαφρώς ανεπαρκείς κι έπρεπε να τους πάρουμε με 30-40 πόντους διαφορά. 3Τ, ρε μαλάκες! Τι να λέμε τώρα…
kbil: Μεστός και μυαλωμένος καθόλη τη διάρκεια του ματς και πλήρως ανταγωνιστικός σε οποιαδήποτε μεριά του παρκέ. Πολύ σημαντική δουλειά και στα ριμπάουντ, ιδιαίτερα, δε, με ανανέωση πολλών επιθέσεών μας. Προσωπικά, θα ήθελα να πάρει ακόμη περισσότερες προσπάθειες επιθετικά, καθότι προς το τέλος που “ανοίχτηκε” περισσότερο, έγραψε με χαρακτηριστική άνεση (κομβικό για την εξέλιξη ένα δύσκολο γκολ-φάουλ του). Πολύ ωραία, δυνατή και αμφίρροπη η μάχη του με τον martian (ταιριάζουν πολύ ως ματσάρισμα), αλληλομοιράστηκαν αρκετά κανταράκια ξιλίκι. Συνετέλεσε τα μέγιστα κι αυτός ώστε να έρθει η νίκη μας.
Kastroman: Όσο πάει και στεγνώνει όλο και περισσότερο ή είναι η ιδέα μου; Εξαιρετικός μπίστης (όπως πάντα), με πολύπλευρη δουλειά, η οποία χθες εστίασε αρκετά στη σφιχτή άμυνα, στο ριμπάουντ, αλλά και στο έξυπνο και γρήγορο μοίρασμα του παιχνιδιού. Ταχύτατος και μυαλωμένος, προσέφερε ασφάλεια με την μπάλα στα χέρια και ήξερες ότι θα βγει κάτι καλό. Παρότι κουρασμένος στο τέλος, προσέφερε κι έναν ώμο στον Λουπέν για να στηριχθεί (κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά τύπου Νίκος Ξανθόπουλος) και να συρθεί μέχρι το αμάξι του. Ελπίζω -υποχρεώσεων επιτρεπουσών, βεβαίως- να γίνουν πλέον regular οι συμμετοχές του και όχι έκτακτες.
)