αυτο δεν το ηξερα… πφφφφ, μεγαλα prog συγκροτηματα μονο στο εξωτερικο παιζει να δουμε… με 50 ευρω εισιτηριο θα ημασταν 100 ατομα με το ζορι…
μονο gong κ saxon εχει για μενα το συναυλιακο μενου του 2014, κ οι saxon με ερωτηματικο… απ τη μια καλυτερα για να μαζεψω κανα φραγκο να δω rush ή the who εξω το '15
οσο για το ροκγουειβ, οποιος θελει παει ρε μην κανετε ετσι…
NamelessDead μηπως εισαι λιγο κομπλεξικος;;;; Δεν πα να ρθει και ο Τερλεγκας σε ντουετο με τον Μελα και support τον Σαββιδακη, λιγο με νοιαζει… Ας μην το ονομαζουν ομως Rockwave, ας το ονομασουν αλλιως. Το Rockwave σε παραπεμπει σε κατι που μπορεις να οριοθετησεις, ευρυ μεν (ολο το φασμα του Rock) αλλα μπορεις να το οριοθετησεις. Τι σχεση εχουν ολοι αυτοι με το Rock μαλλον θα πρεπει να το απαντησει το κοινο που θα παει φετος στο φεστιβαλ… Πολυ αμφιβαλλω αν θα εχουν καποια σχεση με το Rock (οχι ως τροπο ζωης και ενδυσης, αυτο ειναι αλλη ιστορια αλλα πρωτα πρωτα ως μουσικη αντιλιψη)
To όνομα Rockwave είναι πλέον brand name. Έτσι είναι αναγνωρίσιμο και έτσι θα λέγεται ακόμα και αν φέρει Τερλέγκα και Μελά. Αυτός κοιτάει να εκμεταλλευτεί την αναγνωρισιμότητα του Rockwave σαν μουσικό θεσμό και καλά κάνει. Όπως ειπώθηκε και πιο πίσω, είναι εταιρία και κοιτάζει να βγάλει λεφτά. Χεσμένο σε έχει και εσένα και όλους τους μεταλλάδες ο Λώρης και ο κάθε Λώρης. Και στην τελική δικαίωμά του να το πει όπως θέλει το φεστιβάλ, δεν ήξερα ότι οι μεταλλάδες/ροκάδες έχουν τα δικαιώματα για την λέξη “rock” ή “metal” ώστε να μην μπορεί να την χρησιμοποιεί όποιος θέλει.
Δεν πάμε καλά μου φαίνεται. Οι μισοί λένε γιατί να λέγεται [B]rock[/B]wave από τη στιγμή που δεν έχει rock καλλιτέχνες (βέβαια, κάτι Eric Burdon που έγραψαν ιστορία με τους Animals του έχουμε χεσμένους, έτσι;) και οι άλλοι μισοί (μπορεί και οι ίδιοι) λένε γιατί να λέγεται[B] Heavy [/B]by the sea από τη στιγμή που δεν έχει χεβι ονόματα και ότι μας κορόιδεψαν γιατί η αφίσα είχε πεντάλφες και ζόμπι με βυσματα.
Εδιτ: Φαντάζομαι οργισμένους οπάδους της Μπρίτνει και της Αγκιλέρα να διαμαρτύρονται στα Ολλανδικά φόρουμ
[SPOILER]
[/SPOILER]
true metal people want to rock not pose / wearing chains and leather not cracker jack clothes
πηγαινε εσυ στα λαιβ με τους φλωρους με τα μουσια και τα καρω πουκαμισα κι ασε το ατσαλι για αυτους που μπορουν να το κραδαινουν.
Με καλυψες απολυτα με την απαντηση σου.
Υ.Γ.1 Πολυ ειρωνια ρε παιδες,κοψτε το λιγο
Υ.Γ.2 Οποιος εχει προβλημα με τους μεταλλαδες,ας το πει, μην το παει απ’οξω απ’οξω…
Υ.Γ.3 Σαιτ για μουσικη και ακομα και εδω που δεν εχουμε να χωρισουμε τιποτα, σε λιγο θα φτασουμε σε σημειο να δωσουμε ραντεβου για ξυλο,ελεος πια εδω μεσα.
ναι απο τη μια κραδαινουν το ατσαλι κι απο την αλλη βαζουν τα dildos στο κωλο
μαζι με τις αλυσιδες και τα δερματινα φορανε και τα γουνινα βρακακια σα τους καραγκιοζηδες τους φλωροwar
ουγκ
οχι θα πηγαινω στα λαιβ με τους καθυστερημενους ουρακοταγκους και κατι πατσοκοιλα γκομενες που βρωμανε μασχαλιλα
προσεχε τα λογια σου, να πλενεις το στομα σου με baby oil πριν μιλησεις για τους Θεους.
best thread ever
pagan_altar user του μηνα
[U]Αντιγράφω από σχόλιο φίλου στο rocking:[/U] "Μια εμπορική συμβουλή προς τη διοργανώτρια αρχή από ένα πρώην πελάτη της, σε εποχές που έβλεπα στο εν λόγω φεστιβάλ Metallica, Sabbath, Guns n Roses, Megadeth, Slayer κλπ κλπ:
[B]Διατηρώντας σε ένα εκφυλισμένο, πλέον ,προϊόν, ένα ένδοξο όνομα, υποβαθμίζετε και απαξιώνετε και το προϊόν αλλά και το brand name. Και πιστεψτε με, προϊόν παράγεις εύκολα. Brand name όμως, κατακτάς και καθιστάς εκπληκτικά δύσκολα και once in a lifetime… [/B]
Γνώμη μου, κάντε το σαν Ολυμπιάδα, μια φορά στα 4 χρόνια, αλλά με ονόματα από τη rock σκηνή, δυνατά, με κοινό και Fans. Στο μεταξύ, κάντε, με άλλο όνομα, ότι καλοκαιρινό φεστιβαλάκι αγαπάτε…"
To Pinkpop ανεξάρτητα από την ονομασία “Pop” είχε από την αρχή που ξεκίνησε ροκ και μέταλ συγκροτήματα. Ποτέ δεν γινόταν με αμιγώς pop ονόματα. Θυμηθείτε Fleetwood Mac το 1971, Ronnie James Dio το 1984 ή Sepultura το 1996. Δεν μπορώ να αναφέρω για κάθε χρονιά, ανέφερα ενδεικτικά από 3 δεκαετίες, όποιος θέλει ας το ψάξει.
ρε ποια ολυμπιαδα να πουμε, ποιος θεσμος; για συνελθετε
TA FANZINES ΤΑ ΞΕΧΑΣΕΣ ΑΓΟΡΙΝΑ?
ΟΤΙ ΠΙΟ ΓΝΗΣΙΟ ΥΠΗΡΧΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ.
ΑΠΟ Κ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΕΤΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ Κ ΤΗΝ ΔΟΞΑ.
ΠΟΣΑ ΦΑΝΖΙΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ???
ΑΣΧΕΤΟ ΜΕ ΤΟ ΘΡΕΝΤ,
ΑΛΛΑ ΒΡΗΚΑ ΕΝΑ ΣΤΗΝ ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΑ ΣΕΝΤΟΝΙ ΝΑ ΣΚΕΠΑΣΤΩ Κ ΠΟΡΩΘΗΚΑ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΚΑΝΕ ΣΕ ΣΤΟΝΕΡ ΛΑΗΒ,
ΤΟ 99% ΣΚΑΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΓΚΟΜΕΝΟ ΤΟΥΣ,ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΚΑΜΑΚΙ ΠΑΕΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟ
Κ ΜΕΝΕΙΣ ΕΣΥ Ο ΠΡΩΗΝ ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΟΣ ΜΕΤΑΛΛΑΣ/ΝΥΝ 3D ΣΤΟΝΕΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΛΙΛΙΚΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ.
ΑΣΕ ΠΟΥ Η ΤΡΟΥΧΑ/ΙΔΡΩΤΙΛΑ ΚΥΜΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ.
Αυτο ειναι θρεντ…
Το γαμησες και ψοφησε, ολα ισωμα. Που σε στραβοκοιταξαν επειδη δεν εχεις μαλι? Ποτε? Το 1986? Εγω στις συναυλιες πλεον βλεπω οτι το 80% το κοινου εχει κοντο μαλι, τρεις λαλουν και δυο χορευουν.
Το ποστ του Nameless τα λεει ολα βασικα.
don’t feed the trollz
τεραστιος
Πραγματικά ώρες-ώρες είναι λες και μιλάμε σε ντουβάρι. Γιατί να το αλλάξει το γαμημένο το όνομα?? Ετσι λέγεται το φεστιβάλ! Ετσι είναι γνωστό! Σε αυτό στηρίζεται για να βγάλει λεφτα! Στ’αρχίδια του αν θίχτηκε ο έλληνας μεταλλάς, είναι εταιρία και κοιτάζει το συμφέρον του. Όοοοοχι, εσείς εκεί, να αλλάξει όνομα επειδή δεν έχει μια γαμημένη μεταλ μέρα (γιατί ροκ καλλιτέχνες έχει, έστω και λίγους).
και επισης συνειδητοποιειτε οτι ειμαστε 50-100 ατομα που κραζουν στα ιντερνετια…?
ο Κυριος Λωρης μαλλον δεν εχει για ταργκετ γκρουπ του εμας…βσκ στα @@ του κιολας για εμας που λεμε για τρου πραματα…ενας καλος εμπορας ποτε δε θα εδινε λεφτα για κατι τρου.
λεω γω τωρα…
τωρα για τα ροκ ονοματα…κλαιν μαιν ονοματα εχει…
Υπάρχουν και πολλαπλάσια, σε μορφή e-zine/blog/site…
Αλλάζουν οι εποχές, αλλά στην ουσία πρόσβαση σε underground μπάντες έχεις σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.
Κατανοώ τη νοσταλγία του να στέλνεις λεφτά καβατζωμένα σε καμία vhs και να περιμένεις 2-3 μήνες να σου έρθει το demo ή να σου έρχεται το mailorder με τις τότε προσφορές (παίρνεις 5 και έχεις 20%, παίρνεις 10 και έχεις 30%), αλλά είναι μόνο νοσταλγία.
Πρακτικά, έχει απλώς εκσυγχρονιστεί αυτή η φάση.
Όσο για την εικόνα των μεταλλάδων τότε και τώρα, τα ράσα και οι παπάδες είναι γνωστή παροιμία.
vassilis καμία ειρωνία από την πλευρά μου. Απλά ρε φίλε είναι η εποχή που έζησες σαν έφηβος και την αναπολείς. Από την άλλη δε μπορώ να δεχτώ το “τότε καλύτερα”. Ευχή για το 1992/93/94/95/96/97 στο Χάμερ ήταν “περισσότερα Live”. Tώρα που κάποιοι μιλάνε για μεσαίωνα παίζουν μέχρι και 2 καλά live την ίδια μέρα.
Δυστυχώς, δεν είναι “μόνο νοσταλγία” και δεν έχει “απλώς εκσυχρονιστεί” η φάση.
Από το cut-and-paste στήσιμο ενός fanzine και την αναμονή και υπομονή για την ανταλλαγή 10 κασσετών γεμάτων demos/reh/7"/12" στο κατέβασμα μιας εκατοντάδας άλμπουμ με το πάτημα ενός κουμπιού και το στήσιμο ενός απρόσωπου, δίχως χαρακτήρα blog με μισής μέρας δουλειά, δεν άλλαξε μόνο η μορφή, χάθηκε κι ένα σημαντικό κομμάτι ουσίας.
Η επιμονή, η αφοσίωση, η πραγματική λαχτάρα να ακούσεις κάτι καινούριο, η ανάκαλυψη μιας underground μπάντας, είναι πράγματα που δοκιμάστηκαν εκείνη την περίοδο. Δεν σε έβρισκε το underground, έπρεπε εσύ να βρεις τον δρόμο σου προς αυτό.
Χωρίς να έχω πρόθεση να υποτιμίσω την νοημοσύνη σου, εκατό παραγράφους να γράψω ακόμα, είναι ένα πράγμα που αν δεν το έχεις ζήσει, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό δεν έχει τόση σημασία, είναι δύσκολο να το καταλάβεις και να πιάσεις το κλίμα του και τα συναισθήματα που το συνόδευαν.
Νομίζω ότι δεν είσαι και πολύ αντικειμενικός σ’ αυτή την εκτίμησή σου, Ion Britton. Θα μου επιτρέψεις να πω ότι περισσότερο βγάζεις τη νοσταλγία σου για τα δεδομένα εκείνης της εποχής (επανερχόμαστε συνεχώς σ’ αυτή τη λέξη, αλλά τι να γίνει, δε μας αφήνει). Και πέρα απ’ αυτά τα προσωπικά σου βιώματα εγώ διερωτώμαι: πώς “σε βρίσκει σήμερα το underground”, έτσι, χωρίς εσύ να το ψάξεις καθόλου; Πιστεύεις ότι γίνεται κάποιος να ξέρει από blogs και webzines που ασχολούνται με underground κυκλοφορίες χωρίς να έχει την κάβλα, την όρεξη, το πάθος να ψαχτεί με το εκάστοτε μουσικό είδος; Συμφωνώ με τον Αλεχάντρο. Η μορφή έχει αλλάξει, αλλά το περιεχόμενο της ενασχόλησης με τη μουσική - και δη με το underground - είναι το ίδιο.
Είμαι επιφυλακτικός με την ωραιοποίηση του παρελθόντος, γιατί ο καθένας βρίσκει τη μαγεία στην εποχή που έζησε.
Και αυτοί που ήταν πιτσιρικάδες πριν 15 χρόνια αναπολούν το τσατ σε μεταλ κανάλια του irc και την ανακάλυψη από εκεί της εκάστοτε underground μπάντας, και θα έχουν να σου πουν για τότε που η dial up σύνδεση έκανε τον χαρακτηριστικό ήχο (κλίκ) και ένα mp3 (τραγούδι) κατέβαινε σε 1 και 2 ώρες, που δεν υπήρχε youtube και για να πάρεις κάτι από το eBay έστελνες έμβασμα γιατί δεν υπήρχε ακόμα PayPal… 
Αυτό λέω. Την εποχή την πρόλαβα από τα μέσα του 90 με τα καλά της (που αναφέρεις) και τα στραβά της (που όλοι τείνουμε να ξεχάσουμε).