Λέτε πηγαίνοντας στη Μαλακάσα να ανοίξει ο δρόμος στα δύο , να πέσει μετεωρίτης στο κεφάλι μας , να γίνει κατολίσθηση από τα γύρω βουνά και να χάσουμε το live ;
2 Likes
είπε ο μητσοτάκης ότι θα πάει στη συναυλία?
5 Likes
Τσαγάκι να πάρετε, να έχει να πίνει ο Gillan!
1 Like
Κρίμα για τπυς bokassa. Οι μισοί μπαρμπαδες της ηλικιας μου ειναι ακομα στον καναπέ, οι αλλοι μισοί εχουν πιασει σκιουλα και το συγκρότημα να παρακαλάει τον κοσμο να ερθει μπροστά
Ελπιζω να τους ξαναδουμε κανονικά.
Με 500 βαθμους στον ηλιο, ηταν δυσκολο 
. Γκρουβαρανε ωραια παντως.
7 Likes
Τιμιότατοι Purple με setist φωτια! Πήγα με 0 προσδοκίες χωρίς να έχω δει τίποτα και έφυγα με χαμόγελο μέχρι τα αυτιά
6 Likes
Ακριβώς έτσι όμως!
1 Like
As I lay dying , ο χειρότερος ήχος που εχω ακούσει στη ζωή μου.
Ακραια κακος ηχος των as i lay dying. Μετά προφανως απειρως καλυτερος. Επίσης το χειροτερο το “hard copy” εισιτήριο εβερ.
Προσεξε κανεις αν υπήρχε οντως το καγκελο μπροστά; Αν υπηρχε ηταν αδιαφορο. Αν δεν υπηρχε ισως εχουμε ελπιδες για σημερα
1 Like
Ποιο κάγκελο; Μπροστά είχε μια μικρή περιοχή χωρισμένη με κάγκελο, για τα ακριβότερα εισιτήρια.
Αρα ειχε οντως το golden standing. Ηλπιζα για σημερα αλλα μπα
Ναι, το είχε, αλλά ήταν ρεαλιστικά μικρό σε χωρητικότητα. Αν ήσουν στο κάγκελο του GA, ήσουν αρκετά κοντά στη σκηνή, μια χαρά ήταν.
Δύο γρήγορα σχόλια και από μένα για τις δύο χθεσινές παλιοσειρές, όσο η ανταπόκριση της ημέρας αναμένεται από τη συντακτική μας ομάδα.
-
Saxon: Κιθάρα ατσαλένια να ουμ, ευδιάθετοι, μπασοτύμπανα δεν άκουγα όπως ήθελα και ήμουν μπροστά από ηχολήπτη, ωραίο σετλιστ, ξεσηκωτικό ανά σημεία, καλή επικοινωνία τίποτα το ιδιαίτερο βέβαια, μια τυπική μεταλ ώρα σε open air fest. Η αλήθεια είναι πως με βάση μαρτυρίες έμπιστων φίλων, περίμενα περισσότερα.
-
Deep Purple: Χθες πήγα Μαλακάσα για να πραγματοποιίσω την επιθυμία παιδικού μου φίλου, που πλέον απέχει πολύ από το rock/metal αν και ήταν πολύ ενεργός (και σε σημαντικές εγχώριες μπαντες) στο λύκειο και τα πρώτα φοιτητικά μας χρόνια, αλλά πλέον το ζει αλλιώς και καλά κάνει, οπότε λεω πάμε, να έχουμε να λέμε πως τους είδαμε κιόλας, σε αυτό το λάιβ - γεφύρι της άρτας. Η σχέση μου με τους DP είναι πως κάποτε άκουγα πολύ, άλλο που δεν ψήφιζα στο 52, σημαντική μπάντα για μένα όταν ήμουν δημοτικό - γυμνάσιο. Λοιπόν, ηχητικά και παικτικά ήταν αψεγάδιαστοι και εντυπωσιακοί. Το σετ, ήταν ένα επαγγελματικό best-of σετ, προσεκτικά δομημένο για να βγει, ξεχειλωμένα, ένα λάιβ κοντά στις 2 ώρες, νταξ’, αναμενόμενο.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισης έπαιρνα ένα wholesome συναίσθημα, μια αίσθηση πιο πολύ “α μωρέ κοίτα τους μπράβο”, και συζητούσα με τον μέγα οπαδό ( 
) @Spyros_Koukas για την επιδραστικότητα και τα δάνεια που παρείχαν οι DP σε μπάντες. ΟΚ, προσωπικά οι παύσεις για τα σόλο και η επικοινωνία του Gillan με κούρασαν πολύ, αν και κατανοητό, αλλά κόψτε τίποτα, δεν χρειάζεται να τα παίξετε όλα αν δεν το έχετε. Όσα κομμάτια έβρισκαν τη φωνή του Gillan κάπως αξιοπρεπή απογειώνονταν, τα άλλα απλά χάζευα τα skills των μουσικών και το πως vibe-αρε το κοινό, χίππικα πράγματα εντελώς (δηλαδή στα περάσματα Ζορμπά κλπ εγώ cringe-αρα αλλα μαλλον η ανθρωπογεωγραφία εκτίμησε - παίξε Mr Crowley ρε). Φύγαμε στις πρώτες νότες του Hush για να γλιτώσουμε την αποσυμφόρηση, σοφή επιλογή για να συνεχιστεί το βράδυ αξιοπρεπώς.
Εν τέλει, δεν θεωρώ πως είδα μια συναυλία που να “τικάρει” τα δικά μου κουτάκια ως μνημονική ή σπουδαία, πιο πολύ πήρα μια αίσθηση “A for Effort” και εκτίμηση του legacy, φάση exhibition πιο πολύ, χάρηκα που έκανα τη χάρη στο φίλο μου και έχω να λέω και εγώ πως τους είδα, βάζοντας το ροκ/μεταλ-ο-παράσημο και ένσημο, αυτά, τίποτα το τόσο ιδιαίτερο, προχωράμε.
Όχι πως είχα απαιτήσεις, κάτι τέτοιο περίμενα και είμαι ΟΚ. Highlight για μένα προφανώς το ότι είδα ζωντανά τον Ian Paice, έναν τεράστιο ντράμερ στον μικρόκοσμό μου και προσωπική μου λατρεία όταν ήμουν μικρούλης.
Αυτά, πάμε και σήμερα να δούμε τι θα δούμε και τι θα πιούμε
P.S.: Ο φίλος πέρασε τέλεια και συγκινήθηκε → mission accomplished
15 Likes
O Glover ήταν στη σκηνή;
1 Like
Κάποιος γνωστός - άγνωστος ανέφερε - πολύ ορθά, αν το πιάσεις ανάποδα - το λεγόμενο “Fenriz drumming”, για να χαρακτηρισει τα όσα απίστευτα μπορεί ακόμη να κάνει ο μέγας Paice.
Του έχω τάξει ανάλυση στην προσωπική στήλη που λατρεύει να μισεί (ή το αντίστροφο), αφού οι Purple είναι απο τις μπάντες που ακούω από πάντα, και το made in Japan παίζει στο πατρικό μου από τότε που δεν έχω αναμνήσεις.
Μεχρι τότε, θα πω απλώς ότι όσα είδαμε ήταν υπεράνω προσδοκιών, και πραγματικά χαίρομαι υπερβολικά πολύ για αυτό από χθες.
11 Likes
8 Likes
Πόσο κόσμο παίδες;
Χωρίς να ξέρω τον χώρο καλά, με το μάτι λέω 6-7Κ στους DP. Χαλαρά γενικώς, δεν στριμωχτήκαμε, εφτανε κοσμος ως πισω απο το ΡΑ.
Ας πω κι εγω δυο βλακειες για το λαιβ:
Σκεφτομουν οτι μια Παρασκευη του Ιουλιου ισως εφευγα απο τη δουλεια και πηγαινα Μαλακασα καπακια, για να δω DP για τελευταια φορα + Saxon ξανα. Το προσπερασα μεσα στις συναυλιακες μαχες και τα εξοδα του καλοκαιριου. Ελα ομως που η συζυγος λεει “θα ηθελα να δω Saxon καποτε” και ήξερα οτι δεν εχει δει DP ποτε, οπότε ̶ά̶ρ̶π̶α̶ξ̶α̶ ̶τ̶η̶ν̶ ̶ε̶υ̶κ̶α̶ι̶ρ̶ί̶α̶ ποιος ειμαι εγω να χαλασω χατιρι;
Ειχα τρομερα χαμηλες προσδοκιες για DP, της ελεγα οτι “θα τους δεις, δεν ξερω αν θα τους ακουσεις”, δεν περιμενα καν να βγαινει φωνη απο τον Gillan. Λαθος. Σχεδον 80 χρονων ειναι η μανα μου και το καλυτερο που κανει ειναι να πηγαινει για μπανιο στο νησι, ο Gillan τραγουδαει οσο μπορει, οπως μπορει και ηταν αξιοπρεπεστατος. Μεγαλυτερες αμφιβολιες ισως ειχα για τον Paice, ισως εναν εκ των κορυφαιων ντραμερ ολων των εποχων. Θελει δυναμεις εκει πισω, αλλα τα εβγαλε περα πολυ αξιοπρεπως.
Ημασταν με Παντελη μαζι, ακουγαμε αυτοσχεδιασμους και σολο που μας θυμιζαν ποσο σπουδαιο συγκροτημα ηταν οταν εκει πανω επαιζαν οι Lord + Blackmore (+ τους τρεις). Ανατριχιαζες στην ιδεα οτι αυτοι οι ηχοι ηταν signature, εβλεπες πανω στη σκηνη ενα μερος της ιστοριας της μουσικης μας. Δεν λεω οτι μαγεψαν ξερωγω, αλλα βγηκαν και απεδωσαν οσο καλυτερα μπορουσαν για μια συναυλια με εξαιρετικο ηχο (σε αυτους) και τρομερα ρομαντικο party mood.
Οι DP δεν ειναι η μπαντα που λατρευω, αλλα μεγαλωσα με αυτους. Χθες εδειξαν τα @@ τους σε ολες τις μπαντες εκει εξω: επαιξαν με αναλογικο εξοπλισμο, τις στηλες πανω τους για να ακουνε τι κανουν, χωρις μετρονομους. Διοτι οι τεσσερις απο τους πεντε εκει στη σκηνη ηταν ιερα τερατα της μουσικης. Για την ακριβεια, ειναι μερος της μουσικης. Την εχουν μεσα τους, δεν θελουν κανενα berkley για να μαθουν να παιζουν. Ενας τυπος που λεγεται Airey εχει παιξει σε 4-5-6 απο τις μεγαλυτερες χαρντ ροκ μπαντες του πλανητη.
Ναι, δεν ηταν Made in Japan. Ναι, ο Lord + o Richie λειπουν. Ναι, ειναι γέροι. Ναι, μπορει απλως να ειναι αρπαχτη πλεον. Εχω δει και τους νεότερους ομως, πώς παιζουν και πώς τιμουν το κοινο τους. Εγω διασκεδασα, το ιδιο και η συζυγος.
Saxon: καλα, κλασικη εγγυηση. Λιιιιιγο πιο μπουκωμενος ο ηχος στο πρωτο μισο εκει που καθομουν, αλλα τι να λεμε. Σαν τους Candlemass τις προαλλες: συμπληκνωμενο σφηνακι διασκεδασης, με best of και Crusader-747-Princess για σβησιμο. Biff τραγουδουσε ενα κλικ χαμηλοτερα, αλλα εντυπωσιακος οπως παντα. Κλασικο ΗΜ, οπως ακριβως πρεπει να ειναι για τετοιες μπαντες με αυτη την ιστορια.
@pantelis79 θενκς για την παρεα και τα ολα. Ξερεις.
@Ironman1 ξερω που παρκαρεις.
@Sh_Wo_f παντα αστερι.
22 Likes