Αυτό δείχνει οτι γουστάρουν αυτό που κάνουν αυτή τη στιγμή…
ε ναι …περισσότερο από τα χιλιοπαιγμένα as i die και say just words
To As I Die δεν ειναι και τοσο στανταρακι τα τελευταια χρονια ομως.
Επισης μου αρεσε ο χαρακτηρισμος του Faith Divides Us, Death Unites Us σαν power ballad απο τον Holmes, ομολογω δεν το ειχα σκεφτει
Εντάξει αυτά που λέγαμε Μάρτιο τα είπες Ιούνιο αλλά καλή καρδιά.
Πέρα από την πλάκα, τους έχω δει live 4 φορές ως τώρα (όλες στο εξωτερικό) με πρώτη το 2012 και τελευταία το περσινό Download.
Είναι μπάντα που με “κέρδισε” live. Είχα ακούσει το From Mars… όταν βγήκε (μάλλον επιφανειακές ακροάσεις) και δεν είχα εντυπωσιαστεί όσο άλλοι. Μεσολάβησε το πρώτο live (με Machine Head και Metallica στο Friulli) και είχα μείνει άφωνος (πράγμα δύσκολο αν συνυπολογίσεις ότι άνοιγαν για 2 κορυφαίες live μπάντες). Το ίδιο έγινε αργότερα στο Ιταλικό Sonisphere που ήδη άρχισαν να εδραιώνονται σαν μεγάλο/next-best-thing όνομα και έβλεπες κόσμο να έρχεται από άλλες χώρες για αυτούς (σε φεστιβάλ που είχε FNM και Metallica, έτσι; ).
Πέρυσι στο Download έπαιζαν σε τέντα και ο κόσμος έφευγε από το main stage την ώρα που έπαιζαν ακόμα οι Disturbed για να μπορέσει να τους δει.
Νομίζω πως όλα αυτά δεν είναι τυχαία.
Επίσης, είχε τύχη να τους γνωρίσω (πάλι σε φεστιβάλ, μετά την εμφάνιση των Mastodon που παρακολουθούσαν) και είναι και πολύ προσγειωμένοι τύποι. Μάλιστα δεν ήθελα να τους διακόψω την ώρα που έβλεπαν το σετ επειδή το έκαναν ήδη αρκετοί και τελικά ο Mario -που τον θεωρώ κορυφαίο drummer αυτή τη στιγμή στο μεταλ- ήρθε και μου μίλησε επειδή φορούσα μπλουζάκι Death
Άσε που είναι από τις ελάχιστες μπάντες που μαλάκωσαν τον ήχο τους και δεν ακούστηκε γκρίνια γι’ αυτό.
Ισως επειδη τα Beneath Broken Earth και Return To The Sun ειναι τα μονα 2 τραγουδια που αξιζουν απο το δισκο
Εγώ γκρινιάζω λίγο, αλλά αυτό δεν έχει να πει.
Χθες κατέστρεψαν το σύμπαν. Πέρα από τρομερό σετλιστ είχαν και εξαιρετική on-stage παρουσία, περίμενα μεγάλα πράγματα, πήρα τεράστια. Επίσης είναι σαφές ότι γερνάω, γιατί ο ήχος ήταν αρκετά πιο τσιμπημένος απ’ ότι θα θελα. Και δεν ήμουν καν μπροστά στη σκηνή.
Κατά τα άλλα:
Οι Epica τίμιοι, είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτο ότι χωρίς να έχουν φεστιβαλικά κομμάτια κατάφεραν να σταθούν τόσο καλά στη μεγάλη σκηνή με τον ήλιο να βαράει και το κοινό αποδεκατισμένο. Στη φάση που κατέβηκε ο Janssen και γυρνούσε στην αρένα ήθελα να τον αγκαλιάσω.
Τους Anathema θα τους φάει η καλλιτεχνικότητα. Δεν ήταν κακοί per se, αλλά μέχρι το Thin Air με τη ζέστη και τα τσούκου-τσούκου καινούρια που διαλέξανε έκανε λίγο νύστα. Από κει και κάτω μια χαρά, το Closer ευχάριστη έκπληξη και κλείσιμο με Simple Mistake μια χαρά.
Για Flogging Molly τα σχόλια περιττεύουν. Με διαφορά το πιο κεφάτο, rock ‘n’ roll σετ της ημέρας. Moshing, χοροί, sing along, όλα τα καλά. Και επιλογές κομματιών να τις πιεις στο ποτήρι. Όχι ότι γενικά έχουν δύσκολα κομμάτια, αλλά με τέτοιο σετλιστ ο άλλος θα πρέπει να είναι άνιωθος για να μη περάσει καλά ή/και να μη πιει δυο μπύρες.
Για Paradise Lost εν μέρει συμφωνώ με τα παραπάνω σχόλια, αν και προσωπικά δε θα το πήγαινα σε τόση αποθέωση. Τιμιότατοι, τους ταίριαξε που όταν βγήκαν ο ήλιος είχε αρχίσει να πέφτει και από κομμάτια, ε, χμμ, ναι. Γω πέρασα τέλεια με Pity the Sadness και Beneath Broken Earth, αλλά αγαπητοί άγγλοι, είσαστε σε φεστιβάλ, δε θα χάσετε κάτι στριμώχνοντας (?) ένα Erased ή ένα Grey. Oh well.
Οι Evanescence ωραιότατοι, ήχος, σκηνική παρουσία, όλα. Η φωνή της Lee μια χαρά (έβγαλε το Weight of the World χωρίς σπάσιμο ε) και τα δεύτερα φωνητικα ήταν ό,τι έπρεπε για κάτι παράξενους σα κι εμένα που ακούμε τα προηχογραφημένα, που ακόμα έχουν, και βγάζουμε καπνούς. Για τα κομμάτια με πήρε λίγο το παράπονο που δεν έπαιξαν το Even in Death, αλλά αυτά έχει η ζωή. Το sing along στο My Immortal ήταν απλά τρομακτικά δυνατό, και bonus points γιατί δεν ήταν από μεταλλάδες που γκαρίζουν.
Πάρτε δύο ραντομ πικς από χθες. Ποιοτικές. Λολ. Δυστυχώς δεν ασχολήθηκα με το κινητό με αποτέλεσμα να μην έχω να δείξω κάτι. Εσείς έχετε καμία φωτο ;
Δεν θα ερθει η Παρασκευή ; θα προσκυνήσουν και οι άπιστοι
Καλα το εθεσες, περι θρησκευτικης προσηλωσης προκειται πλεον η ενασχοληση με τους Λοστ.
Εντάξει δεν έγιναν και manowar ούτε maiden φαν base υπάρχει ωστόσο. Χθές είδα πολλά μπλουζάκια p lost …περισσότερα πάντως από evanescense . Το χιουμορ μου είναι προφανές νομίζω
Εχοντας δει αρκετα live και φεστιβαλ και τοποθετωντας τον εαυτο μου λάτρη των ηχων απο ηλεκτρονικ/ροκ/ψυχεδελικους (βλ. Αnathema) εως και αρκετα πιο “βαρβατους” τυπου Gojira, εχω να παραθεσω οτι αδιαμφησβητητα ηταν ενα παρα πολυ αξιοπρεπες φεστιβαλ συμπεριλαμβανομενων και των, οργανωτικων και μη, παρατυπιων (βλ Di-di…)
Το line-up ειναι προφανες οτι ισως δεν ηταν και το πιο “ομοιογενες” μουσικα . Οι Αnathema π.χ. ειναι απιστευτοι καλλιτεχνες, με φοβερά θέματα που δεν κολλουσαν ομως με τα υπολοιπα μεταλ σχηματα. Θα μπορουσαν καλλιστα να επαιζαν το Σαββατο , ταιριαζαν πολυ καλυτερα. Παρα ταυτα εγω τους απολαυσα παραμεριζοντας το γεγονος οτι η ωρα και το μερος ηταν εντελως ακαταλληλα για την μουσικη τους.
Τους ΕPICA ηθελα πολυ να πους δω, ηταν ενα απο τα κινητρα του Rockwave. Κριμα για την ωρα που βγηκαν , εχασαν πολυ, παρολη την καλη τους προθεση και προσπαθεια. Κατα πολυ ορθολογικότερο για ολους θα ηταν η απουσια των Anathema (με εμφανιση τους το Σαββατο) , η μεταφορά των Flogging την ωρα των Αnathema και Εpica την ωρα των Floggy δλδ 2.30 ωρες μετα! Eιναι οι , κατα τα αλλα συμπαθεις, Floggy μεγαλυτεροι απο Epica , μηπως τα χεσανε λιγο οι Ντι-ντηδες ? Οι Εpica εχουν κανει Live με τεραστια συμφωνικη επι ποσες ωρες και αντιμετωπιστηκαν ως εγχωριο support γκρουπ , κριμα… Η δε Simone με μια λεξη ειναι ερωτας…
Οι Lost ειναι το κολλημα μου, τους ειδα για πολλοστη φορά. Οτι ακριβως περιμενα, επαγγελματικη εμφανιση , ανω του μετριου αν αναλογιστουμε οτι (συνηθως) στα live ειναι σε τι μερα και διαθεση θα τους πετυχεις…Χθες ηταν πολυ καλη, με καλα επιλεγμενο set;ist και με εναν Mackintosh-καρικατουρα (εμφανισιακα) με πλατινε κοντο μαλλι απο μαυρο μακρυ σε σημειο που νομιζα οτι αρχικα ειχαν αλλο κιθαριστα! Μαλλον τον επηρεασε το Trainspotting, χα χα χα …
Eδω ερχομαι να χαλασω τους περισσοτερους. Gojira. Oδωστρωτηρες? ΑΠΟΛΥΤΑ, ναι! Ενεργεια? Απιστευτη. Σετ-λιστ? Το καλυτερο τους! (ειδικα το Territory των Seps απλα εσπειρε!!!) . Το ειδος του ηχου τους μου αρεσει πολυ, πειραζει που βαρεθηκα απιστευτα με την μονοτονία του όμως? Με 3 λεξεις, μουσικη χωρις αρχη-μεση-τελος, μια συνεχης επαναληψη , ετσι ηχησε στα αυτια μου αυτη η 1.15’ που τους ειδα, με κουρασε καπως… Κατα τα αλλα τιμιοτατοι οι τυποι, εδωσαν 110% απο τον εαυτο τους και 1000 μπραβο!
Τελος, οι Evanesence, οι οποιοι μου αρεσουν αρκετα εχοντας πολυ “παρεξηγημενο” ηχο , απεδωσαν αρκετα καλα, αν και η φωνη της Amy καπου χανοταν… Η χοντρουλα παντως ηταν υπερκινητικοτατη, η σκηνικη παρουσια ανταξια της αμοιβης τους και αφησαν μια αρνητικη εντυπωση με το εσπευσμενο τελος του Live , σχεδον 10 λεπτα πριν το προγραμμα. Το προφανως ανεπιτηδευτο, στην πλειοψηφια, κοινο των ροκ - ακουω απ’ολα- εφηβων δεν ηξερε τι σημαινει encore για το φωναξει…
Το καλυτερο τους κατ’εμε κομματι και πιο “Heavy” , Tourniquet, δεν το παιξαν …
Ο καιρος! Χα, επιβεβαιωθηκα πανυγηρικα οταν ελεγα για το ηπιοτερο κλιμα σε σχεση με τα 40ρια του αστικου κεντρου. 34 βαθμοι στο peak (16.00-17.00) και απο κει και μετα καλυτερα με ελαφρυ αερακι απο το δασος. Απο τις 17.00 και μετα , αριστερα της κεντρικης σκηνης ειχε αρκετη σκια που μεγαλωνε με την ωρα.
Συνολικα αξιζε με τα 1000 το φεστιβαλ. 39€ (προπωληση) για τοσα γκρουπ αυτου του επιπεδου παρα είναι τιμια και περνάς μια χαρά. Μπυριτσα, μουσικουλα, παρεα. Υπαρχει καλυτερο τελικα ?
Ευτυχισμένος άνθρωπος, δεν γνώρισε τον @drenie !!!
Έλα πλακίτσα κάνω αμέσως να κρατήσεις μούτρα
Σχετικά με την κριτική του site, οι αδερφοί Duplantier δεν άλλαξαν θέσεις στο Oroborus (αν και πλάκα θα είχε), το “κομμάτι” ήταν αυτό:
απαράδεκτη η ώρα εμφάνισης των epica…ο λόγος που δεν πήγα ήταν αυτός.
σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα με αυτήν την σύνθεση φεστιβάλ θα έπαιζαν πρίν απο gojira
υπαρχουν και χειροτερα. Περσι ο Gus δεχθηκε να βγουν οι Firewind 11.30 το πρωι στο Graspop μονο και μονο επειδη θα επαιζαν κεντρικη σκηνη… Aπαραδεκτες καταστασεις για μεσαιου βεληνεκους γκρουπ…
Θα γραψω ενα αναλυτικο post ως ειθισται αλλα μεχρι τοτε θα τα πω στα γρηγορα. Δυστυχως λογω υψηλης θερμοκρασιας δεν πηγα απο νωρις και δεν ειδα Epica που θα ηθελα, οι Anathema μου ηταν αδιαφοροι ουτως ή αλλως οποτε ΟΚ. Εφτασα την ωρα που επαιζαν οι Flogging Molly και τους ειδα για λιγο, πολυ καλοι σε αυτο που κανουν, δεν εχω ασχοληθει με την μουσικη τους και μου φαινονται λιγο ιδια τα τραγουδια αλλα πολυ feel good party ατμοσφαιρα, το 'χουν και ο κοσμος γουσταρε.
Οι Paradise Lost ηταν φοβεροι, απο τις καλυτερες εμφανισεις τους τις φορες που τους εχω δει, βασικα οι υπολοιποι παντα παιζουν καλα και το ιδιο εγινε και αυτη την φορα, αλλα τωρα ειχαμε και ορεξατο τον Nick. Σε μεγαλα κεφια, με ατακες και εκπληκτικη αποδοση και στα καθαρα και στα brutal φωνητικα. Πολυ δυνατο setlist, δυνατος και καθαρος ηχος, γενικα το ευχαριστηθηκα πολυ.
Οι Gojira οπως εγραψαν και οι υπολοιποι ηταν πραγματικοι ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΕΣ, πλεον εχουν και την αυρα της μεγαλης μπαντας και παιζουν σε αλλο επιπεδο. Βαρυς, ογκωδης και γενικα πολυ καλος ηχος, τρομερη αποδοση απο ολους και πανικος απο το κοινο, εχουν το momentum αυτη την δεδομενη χρονικη περιοδο. Πολυ εντυπωσιακο και το stage show με τις φωτιες κτλ.
Οι Evanescence που ηταν και η τελευταια μπαντα της ημερας πολυ καλοι και επισης με ωραιο ηχο με εξαιρεση τα ντραμς που μου ακουγοντουσαν καπως “ξυλινα” ειδικα μεχρι το μισο της εμφανισης τους. Η φωνη της Amy Lee ηταν εξαιρετικη και η γενικοτερη παρουσια της ειναι το βασικο οπλο της μπαντας.
Γενικα πολυ επιτυχημενη η 3η ημερα του Rockwave, περισσοτερα συντομα.
αφου διαβασα την κριτικη, τι ειπε ο καραβαναχ οταν καποιος ζητησε το sleepless, ρε ινσαιντ τζοκερς?
Sleepless? Piss off!
Ας γραψω και εγω αναλυτικα την γνωμη και τις εντυπωσεις μου για την 3η μερα του Rockwave, Κυριακη 2 Ιουλιου 2017. Με την χωρα να φλεγεται απο εναν απο τους πιο εντονους καυσωνες των τελευταιων χρονων δεν πηγα απο νωρις και δεν ειδα τους Epica που αν ο καιρος ηταν πιο φυσιολογικος θα ηθελα να τους δω μια φορα.
Εφτασα στο Terra Vibe στις 19:30 και μετα απο μια απαραιτητη βολτα στον χωρο πηγα και ειδα ενα μερος της εμφανισης των Flogging Molly. Δεν εχω ασχοληθει μαζι τους εχω ακουσει μονο 2-3 κομματια αλλα θεωρω οτι ειναι πολυ καλοι σε αυτο που κανουν. Δημιουργουν μια ατμοσφαιρα party και ειχαν ξεσηκωσει για τα καλα τον κοσμο, οσοι τους ακουνε πρεπει να γουσταραν τρελα. Τραγουδαγαν τους στιχους της μπαντας, κοντα στην σκηνη εβλεπες συννεφα σκονης απο τα χοροπηδηχτα και γενικα φανηκε οτι ειχαν πολλους οπαδους στο κοινο. Η ενσταση μου εχει να κανει με το γεγονος οτι τα περισσοτερα κομματια μου ακουγονται ιδια, αλλα ισως σε αυτο να παιζει ρολο οτι δεν εχω κατσει να τους ακουσω σοβαρα.
Πηγα αρκετη ωρα πριν τελειωσουν οι Flogging Molly την εμφανιση τους στην μεγαλη σκηνη για να εχω οσο το δυνατο καλυτερη θεση για τους λατρεμενους μου Paradise Lost. Επειδη υπηρχε το καγκελο που διαχωριζε τον χωρο των Golden Standing εισιτηριων με το υπολοιπο κοινο το κοντινοτερο που μπορουσες να εισαι ηταν στα 15 μετρα αποσταση απο την σκηνη ή πολυ πλαγια. Εγω εκατσα κεντρικα και η αληθεια ειναι οτι μου φαινοταν καπως μακρια, θα ηθελα να ημουν μπροστα μπροστα και επισης αυτο ηταν αρνητικο και για την μπαντα καθως η πλειονοτητα οσως ειχαν Golden Standing εισιτηρια ηταν εκει για τους Evanescence αρα υπηρχε μεγαλη αποσταση της μπαντας με τους οπαδους της. Αυτο ομως δεν φανηκε να τους πτοει και πραγματοποιησαν μια παρα πολυ καλη εμφανιση, δεν ηταν η καλυτερη αλλα ηταν απο τις καλυτερες φορες που τους εχω δει. Ολα τα μελη ηταν αψογοι παικτικα οπως συμβαινει παντα και αλλωστε αυτο που κανει την διαφορα στα live τους ειναι η διαθεση του Nick Holmes. Και εκεινη την μερα ηταν σε μεγαλα κεφια οπως και σε μεγαλη φορμα εκτελεστικα. Ηταν δηλαδη οι καλοι συναυλιακα Paradise Lost με τον Waltteri Vayrynen να εχει δεσει με την μπαντα στα ντραμς, τον Stephen Edmondson χαμηλων τονων να κραταει τα μποσικα και να σε κανει να απορεις με την επιλογη του να φοραει μακρυμανικο καθολη την διαρκεια με την θερμοκρασια στους 45 βαθμους, τον Aaron Aedy να χτυπιεται συνεχως χαμογελαστος οπως παντα, ενω ο παραξενος εμφανισιακα Gregor Mackintosh με το βαμμενο ξανθο μαλλι ηταν παλι συγκλονιστικος στην αποδοση των πολυαγαπημενων κομματιων που εχει γραψει τοσα χρονια και τον εχουν τοποθετηση στην κατηγορια των κορυφαιων συνθετων κατα την γνωμη μου. Οσο για τον Nick Holmes ηταν οπως ειπα ορεξατος με διαθεση για χαβαλε και αστεια, ενω η αποδοση του ηταν φανταστικη τοσο στα καθαρα οσο και στα brutal φωνητικα αποδεικνυοντας και live σε οσους αμφεβαλλαν για την φοβερη κατασταση στην οποια παραμενει η φωνη του.
Ευτυχως ο ηλιος ειχε αρχισει να δυει και δεν ηταν τροχοπεδη δυσχεραινοντας το εργο τους οπως στο Rockwave του 2012. Επισης ειχαν και εναν φανταστικο ηχο συμμαχο τους και καταφεραν να σκοτεινιασουν την Μαλακασα με τις κομματαρες τους επιλεγοντας ενα ισορροπημενο και με ποικιλια setlist που ειχε κομματια για ολα τα γουστα. Παιρνοντας τα χρονολογικα ειχαμε τα Pity The Sadness και As I Die απο το Shades Of God, το αγαπημενο μου τραγουδι Lost ever το Embers Fire απο το Icon, τα Hallowed Land και The Last Time απο το Draconian Times, το ομωνυμο και το Say Just Words απο το One Second, The Enemy απο το In Requiem, το ομωνυμο απο το Faith Divides Us - Death Unites Us ενω η πιο προσφατη κυκλοφορια τους το εκπληκτικο The Plague Within εκπροσωπησαν τα No Hope In Sight, Beneath Broken Earth και Return To The Sun. Θα ηθελα μεγαλυτερο μερος του κοινου να ειναι πιο ενεργητικο, αλλα ξερεις εκ των προτερων οτι σε ενα φεστιβαλ αυτο ειναι πιο δυσκολο. Αλλα στο συνολο ηταν μια πολυ καλη εμφανιση μιας πολυαγαπημενης μου μπαντας που την ευχαριστηθηκα και γουσταρα τρελα.
Και ειχε πλεον ερθει η ωρα για τους Gojira τους οποιους θα εβλεπα για πρωτη φορα live μιας και το 2009 στο Rocking Athens Festival που εκεινη την εποχη τους ειχα πρωτοακουσει κιολας δεν τους ειχα προλαβει και το 2011 στο Sonisphere ημουν μπροστα στην μεγαλη σκηνη για Iron Maiden, ειχα πιασει καλη θεση και δεν ειχα παει στην μικρη να τους δω. Οποτε ηρθε επιτελους το πληρωμα του χρονου να τους δω live αν και ηξερα για το τι ειναι ικανοι απο τα DVD τους που εχω δει και απο μαρτυριες αλλων. Αλλα αλλιως μετραει η προσωπικη εμπειρια. Ελαβα θεση πλαγια δεξια οπως κοιτας την σκηνη σχετικα μπροστα αλλα οχι πολυ μπροστα για να εχω καλη οπτικη με ολη την σκηνη. Ο χωρος ειχε κατακλυστει με κοσμο αλλα ενω στα αριστερα κοντα στα μπαρ και στον δρομο που οδηγει στην μεγαλη σκηνη ηταν ολοι συνωστισμενοι στα δεξια που πηγα ηταν πιο χαλαρα. Απο την πρωτη στιγμη που βγηκαν στην σκηνη οι Gojira εδειξαν σε ολους ξεκαθαρα οτι εχουν το momentum και ηταν κυριολεκτικα ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΕΣ. Ο ηχο ηταν οπως επρεπε, ογκωδης και δυνατος και αυτο βοηθησε το ολο show να κυλησει χωρις προβληματα. Ειχαν πολυ ωραια σκηνικα με light show, με τα ντραμς να φωτιζονται, με φωτιες, γενικα δουλεμενα και εντυπωσιακα τα σκηνικα. Αυτο ηταν μια ακομα αποδειξη οτι η μπαντα εχει ανεβει επιπεδο σε ολα και γενικα εχουν πλεον τον αερα μεγαλης μπαντας. Αυτο φαινοταν και στις κινησεις των μελων και το στησιμο τους πανω στην σκηνη. O Jean-Michel Labadie στο μπασο ηταν ολοσωστος παικτικα και παραμενει ο πιο τρελαρας και ενεργητικος στην σκηνη, μαζι με τον Mario, ο Christian Andreu στην κιθαρα αψογος και αυτος εκτελεστικα και εδινε πονο ενω τα 2 αδερφια ηταν ολα τα λεφτα. Ο Joe μου φαινεται οτι πλεον χτυπιεται λιγοτερο απο οσο στο παρελθον αλλα εχει περισσοτερο αερα σαν frontman και πιο ανετο και cool attitude. Φανταστικος τοσο στα κιθαριστικα μερη του οσο και στα φωνητικα που ηταν πολυ κοντα στις εκτελεσεις των δισκων ανω ο Mario παιρνει και τον τιτλο του M.V.P. με το ΣΑΡΩΤΙΚΟ παιξιμο του στα ντραμς. Ειναι αψεγαδιαστος, βγαζει αστειρευτη ενεργεια και το ζει στον μεγιστο βαθμο, υπηρχαν πολλες στιγμες που δεν μπορουσα να σταματησω να τον χαζευω. Ορολογιακη βομβα…
Στα του setlist επαιξαν το Terra Inc. το instrumental part του In the Forest απο το ντεμπουτο τους Terra Incognita ενω απο το The Link δεν επαιξαν τιποτα εκτος απο ενα μερος της μουσικης του Remembrance σαν outro μετα το το Backbone το οποιο μαζι με το The Heaviest Matter Of The Universe και το Flying Whales εκπροσωπησαν το From Mars To Sirius. Απο το The Way Of All Flesh ειχαμε τα Oroborus, Toxic Garbage Island και Vacuity, απο το L’Enfant sauvage δυστυχως μονο το ομωνυμο (ηθελα τρελα το The Gift Of Guilt), απο τον τελευταιο τους δισκο το Magma ειχαμε 5 κομματια τα The Shooting Star, Silvera, The Cell, Stranded και Only Pain, ενω εκαναν την εκπληξη και εκλεισαν την εμφανιση τους με διασκευη στο Territory των Sepultura. Ηταν η δευτερη φορα που το επαιζαν live, ενω το εχουν παιξει ακομα 3 φορες απο τοτε. Πολυ καλο το setlist ειδικα για την 1 ωρα και 15 λεπτα που ειχαν στην διαθεση τους, μου ελειψαν πολυ καποια κομματια, αλλα σε γενικες γραμμες εμεινα ευχαριστημενος.
Η μπαντα κερδισε με ανεση τον κοσμο και γενικα το κοινο ηταν απολυτα δοσμενο στους Gojira, γινοταν χαμος οπου κοιταγα και οι ιδιοι γουσταραν πολυ και μας ειπαν 2 φορες μια ο Joe και μια ακομα ο Christian οταν αποχωρουσαν απο την σκηνη οτι ανυπομονουν να ερθουν ξανα συντομα στην Ελλαδα για headline εμφανιση. Το ευχομαι και το θεωρω πολυ πιθανο να γινει συντομα, κανουν για πλακα sold out στο Piraeus Academy. Εχουν πολυ κοινο στην χωρα μας, φανηκε πολυ εντονα αυτο. Σε 3-4 κομματια πηγα μπροστα μπροστα και στο pit επικρατουσε πανικος, ενω ειχε γεμισει ο χωρος απειρη σκονη, στο Territory ειχα χωμα στο στομα μου. Χωρις πολλη σκεψη οι απολυτοι πρωταγωνιστες της μερας.
Μετα τους ισοπεδωτικους Gojira πηγα να δω και τους Evanescence στην μεγαλη σκηνη. Εχω ακουσει πολλες φορες στην ζωη μου απο οταν ειχε πρωτοβγει τον πρωτο τους δισκο το Fallen και απο εκει και περα ηξερα 3-4 κομματια αλλα λιγες μερες πριν την συναυλια ακουσα και τις υπολοιπες κυκλοφοριες τους μιας και θα τους εβλεπα live για να σχηματισω μια πιο σφαιρικη γνωμη. Η αποψη χωρις να εχω λιωσει βεβαια τους δισκους τους ειναι οτι το ντεμπουτο τους Fallen παραμενει απιαστο στην κορυφη της δισκογραφιας τους και απο εκει και περα στον δευτερο δισκο τους The Open Door προσθετουν καινουρια στοιχεια στον ηχο τους και προσεγγιζουν το gothic rock, ενω ο τριτος δισκος τους Evanescence εχει περισσοτερα ηλεκτρονικα και alternative στοιχεια. Το Fallen ειναι με μεγαλη ανεση ο,τι καλυτερο εχουν κυκλοφορησει και προτιμω το The Open Door απο το Evanescence, αλλα σε γενικες γραμμες εκτος του ντεμπουτου ο,τι κυκλοφορησαν μετα εχει 2-3 κομματια που ξεχωριζουν και απο εκει και περα τα υπολοιπα ειναι generic τουλαχιστον στα αυτια μου.
Στα της συναυλιας η εμφανιση τους ηταν πολυ καλη, ειχαν καλοδουλεμενη σκηνικη παρουσια και φυσικα η Amy Lee ηταν η πρωταγωνιστρια. Η φωνη της παραμενει σε πολυ υψηλα επιπεδα, ειχε παθος και ηταν πειστικη στις ερμηνειες της και η επικοινωνια της με το κοινο ηταν πολυ αμεση. Ολα τα μελη της μπαντας ηταν θετικοι στον ρολο τους, επαγγελματικη εμφανιση γενικα και ο ηχος ηταν πολυ καλος και καθαρος με μονη εξαιρεση τα ντραμς που μου ακουγοντουσαν καπως ξυλινα… Εμεινε πολυς κοσμος να τους δει και ειδικα το κοινο που ειχε ερθει κυριως για αυτους ηταν αρκετα εκδηλωτικο, τραγουδαγαν συνεχεια κτλ., βεβαια επειδη η πλειοψηφια του κοινου τους ηταν μικροτερα σε ηλικια κοριτσακια δεν μπορουν να συγκριθουν οι αντιδρασεις με τον χαμο στους Gojira, αλλα μιλαμε για 2 πολυ διαφορετικα πραγματα.
Κορυφαιες στιγμες της εμφανισης τους για εμενα τα Going Under, Haunted, My Immortal, Call Me When You’re Sober, Lithium και το Bring Me To Life στο οποιο ομως ξενερωσα που δεν τραγουδαγε κανεις απο την μπαντα ουτε ειχαν εστω προηχογραφημενα τα αντρικα φωνητικα και ακουγοταν καπως μισο το κομματι, ξερω οτι απο την εποχη που ειχε βγει το τραγουδι η Amy Lee δεν ηθελε αντρικα φωνητικα αλλα δεν καταλαβαινω αφου το κυκλοφορησαν ετσι γιατι δεν το απεδωσαν ετσι και στην συναυλια. Παντως χωρις να ξετρελαθω περασα αρκετα καλα οσο τους εβλεπα. Θεωρω παντως οτι θα ηταν καλυτερο για πολλους λογους να επαιζαν οι Gojira τελευταιοι.
Απο αποψη οργανωσης το Rockwave ηταν σε γενικες γραμμες μια χαρα, ειχαν κλεισει την μια εισοδο και πηγαιναν τα λεωφορεια απο τον πανω δρομο και το κοινο με τα I.X. απο τον κατω και ετσι δεν κολλαγαμε στην κινηση οπως αλλες φορες. Παρκαρα ανετα και εφυγα ανετα χωρις να ταλαιπωρηθω καθολου. Τα αρνητικα ηταν η πολλη σκονη κυριως στους Gojira και τους Flogging Molly, δεν ειναι δυσκολο να βαλουν κατι κατω για να μην σηκωνεται τοση σκονη, δεν καταλαβαινω γιατι δεν το κανουν, καποια χρονια κατι ειχαν βαλει θυμαμαι. Απο ηχο ηταν πολυ καλα σε ολες τις μπαντες που παρακολουθησα. Οργανωμενα τα περιπτερα-bar με τις μαρκες κτλ. αλλα ειναι μεγαλο φαουλ που σε καποια φαση πριν τους Gojira τους ειχαν τελειωσει τα νερα και περιμεναν να τους φερουν αλλα, με τοση ζεστη επρεπε να ειχαν προνοησει για μεγαλυτερες ποσοτητες, ειναι αστεια πραγματα αυτα. Απο κοσμο ειχε μεγαλη προσελευση, δεν μπορω να κανω ακριβεις εκτιμησεις αλλα πρεπει να πηγε πολυ καλα. Προσωπικα γουσταρω το Terra Vibe σαν χωρο και περασα παρα πολυ ωραια και ευχομαι να εχουμε ενα ακομα καλυτερο φεστιβαλ του χρονου με μεγαλα ονοματα και οχι τις γελοιοτητες των προηγουμενων χρονων.
evan ψοφια πραγματα…gojira μαλιστα,ολο το φεστιωαλ ητανε.θα ερθουν συντομα πιστευω παλι.