το εμαθα τωρα το πρωι και εφαγα μεγαλη ηττα…
γτ ο ντιο ρε γαμωτο?
απο τους αγαπημενους μου εβερ…
γτ?
και η ειρωνια πως επαιζα χθες με την μπαντα μου το rainbow in the dark…
ντιο
ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ
ΕΙΣΑΙ ΤΙΤΑΝΟΤΕΡΑΣΤΙΟΣ…
ποσες φορες ανατριχιασα με τα τραγουδια του,ποσες φορες βυθιζομουν και ταξιδευα με τη φωνη του…αξιος καλλιτεχνης!..o κοσμος της rock εχασε μία από τις σημαντικότερες και πιο σεβαστές φωνές και προσωπικότητες του…
Τι να λέμε τώρα…
Τον άνθρωπο δεν τον ήξερα προσωπικά (παρά μόνο μέσω της μουσικής του), αλλά νιώθω σα να έχασα ένα δικό μου πρόσωπο, έναν συγγενή.
R.I.P.
http://www.youtube.com/watch?v=t8cAdMLvF_A
Απιστευτo μου φαινεται.Δεν ΜΠΟΡΩ να καταλαβω οτι αυτος δεν θα ξανατραγουδησει.Κριμα.
Σωστός ο Shadowking. Οι στιγμές που ζήσαμε όσοι ήμασταν στις συναυλίες το 2003 και το 2007 με τους Σάμπαθ (και όσοι τον είδατε και πέρυσι) δε θα φύγουν ποτέ από τη μνήμη μας.
Το σκέφτομαι από χτες: Αυτή είναι σίγουρα η μεγαλύτερη απώλεια στο χώρο του heavy metal, όχι μόνο για τη γενιά μας (που έχει ζήσει αρκετούς θανάτους σπουδαίων καλλιτεχνών αλλά κανέναν τόσο μεγάλου) αλλά ίσως και ever. Η αμέσως προηγούμενη μεγάλη απώλεια ήταν αυτή του Chuck Shuldiner, μετά πιο πριν ο θάνατος του Cliff Burton, και ουσιαστικά η μόνη πιο μαύρη χρονιά ήταν το 1980 με τους θανάτους του John Bonham και του Bon Scott.
Θυμάμαι για χρόνια όσο ήμουν έφηβος, υπήρχε κρεμασμένη μια αφίσα του πάνω από το κρεβάτι μου. Πάνω της είχα γράψει με στυλό το ρεφραίν του Invisible. R.I.P. ξανά…
Θα ζει για πάντα στις μνήμες και τα ακούσματα μας…ανυπερβλητος…
Καλό ταξίδι “τεράστιε κοντε”
ξεχασες τον dimebag darrel…
Πραγματικα μαυρη μερα για ολη τη μουσικη κι οχι μονο για το metal, αφού έφυγε μια απο τις μεγαλύτερες (αν όχι η μεγαλύτερη) φωνή παγκοσμίως.
Μεγάλωσα με τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ κοντό και πραγματικα έχασα τη γή κάτω από τα πόδια μου οταν το διαβασα χθες το βραδυ.
Θα μας λειψεις πολυ Ronnie και δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, καλό ταξίδι …
Πρώτη φορά κλαίω για τον θάνατο ανθρώπου που δεν γνωρίζω προσωπικά. Ο Ronnie μου άλλαξε την ζωή. Ακόμα και τώρα όταν ακούω το Stargazer δεν πιστεύω στ’ αυτιά μου. Τί φωνή θεέ μου.
Σ’ ευχαριστούμε για όλα φίλε. Για τις ανατριχίλες, για τα δάκρυα. Να’ σαι καλά εκεί παρέα με το ουράνιο σου τόξο.
μια από τα ίδια φίλε …
Ξυπνησα και ακομα δεν το εχω χωνεψει…Ηταν απο τα μουσικα (και οχι μονο) προτυπα μου. Ακομα θυμαμαι οταν πριν 2 χρονια ειχε πεσει στα χερια μου τυχαια το Rainbow In The Dark και το Holy Diver και εμεινα εκπληκτος απο αυτα τα κομματια και τα ακουγα συνεχως. Υστερα απο λιγους μηνες (καλοκαιρακι σκεφτειτε) καθως ψωνιζω videogames στα Media Markt κοιταω τα σιντι μουσικης (μεχρι τοτε ειχα αγορασει μονο το Operation Mindcrime). Εκει που χαζολογαω μην εχοντας προθεση να παρω καποιο, πεφτει το βλεμμα μου στο Holy Diver. Σκεφτομαι…“Τι γαματο εξωφυλλο!”. Κοιταω την πισω πλευρα και βλεπω πως περιεχει τοσο το Holy Diver αλλα και το Rainbow In The Dark που ελιωνα καθε μερα ανελλιπως. Σκεφτομαι πως πρεπει να ειναι πραγματικα καλος αυτος ο Dio αφου εχει 2 τετοιες κομματαρες και μαλιστα σε ενα δισκο και ετσι ειπα να το αγορασω, να δω αν και τα υπολοιπα ειναι εξισου καλα…Απο εκει και περα, ο Κοντος αυτος μπηκε στη ζωη μου και ειναι διπλα μου οταν το χρειαστω… Ευχαριστω και παλι για ολα Ronnie…
Όποιος κάνει τη ζωή μας καλύτερη με το δικό του τρόπο, ακόμα και αν δεν τον ξέρουμε, είναι δικός μας άνθρωπος με το δικό μας τρόπο. Η απώλεια ενός δικού μας ανθρώπου μας γεμίζει πάντα με θλίψη. Και μου έρχονται στο μυαλό οι τελευταίοι στίχοι από το My eyes: …and rock’n’roll ends with my eyes…
Δεν θα ξεχασω ποτε την ημερα που μου εδωσε ενας φιλος μια κασσετα τοτε να την ακουσω στο walkman που ειχα παρει μαζι μ για την ημερησια εκδρομη του δημοτικου μας.Παιρνω την κασσετα την βαζω στο walkman και παταω play.H μουσικη αυτη που ειχε η κασσετα μεσα ηταν αγνωστη για μενα τοτε και ξαφνικα αρχιζει να ακουγεται η εισαγωγη του heaven and hell.Ενθουσιαστικα!!
Αρχισα να ακουω με προσοχη να μην χασω στιχο…Τελεωνει το τραγουδι και εγω περιμενω να ακουσω το δευτερο…και το μονο που ακουω απο τα ακουστικα ειναι αερα…σαν αμμοθυελλα ενα πραγμα.Πιανω την θηκη της κασσετας και την γυρναω για να δω πιο τραγουδι παιζει…και με το που βλεπω το ονομα Holy Διωερ σκαει η εισαγωγη!!!
Δεν θα σε ξεχασουμε ποτε μεγαλε κοντε!!!
R.I.P Ronnie James Dio
Κασέτα. Ακριβώς. Γιατί αρκετοί απο μας γνωρίσαμε τα τραγούδια του πρώτα απο κασέτες, πολλά χρόνια πριν. Δε θα ξεχάσω ακόμα σκηνικό Λυκείου, πάνω απο 10 χρόνια πριν, πολύ πριν το ίντερνετ, εποχή κατάληψης, όταν είχα πρωταρχίσει να ακούω αυτή τη μουσική, όπου κάποιος είχε γράψει “Dio” σε έναν τοίχο. Και είχα ρωτήσει έναν φίλο μου ποιός είναι ο Dio και μου χε πει.
Λίγο καιρό μετά άκουσα σε αντεγραμμένη κασετούλα το Holy Diver. Η αρχή είχε γίνει.
O Dio είναι τόσο μεγάλη προσωπικότητα που πραγματικά δεν μπορώ να το πιστέψω ότι πέθανε. Το σώμα του νικήθηκε αλλά πως μπορείς να πεις ότι νικήθηκε κάποιος που έχει αγαπηθεί από τόσο πολύ κόσμο? Αθάνατος είναι και όποιος δεν το πιστεύει ας βάλει το Ranbow Rising τώρα . Τα σέβη μου :!:
δεν εχω πολλα να πω… νιωθω σαν να εχασα ενα μελος της οικογενειας μου!!!
[SIZE=“5”]Αναπαύσου εν ειρήνη μεγάλε… Θα σε αγαπάμε και θα σε σκεφτόμαστε πάντα!!![/SIZE]
Ξυπνάω, μπαίνω ρόκιν και βλέπω… αυτό.
Δεν έχω λόγια πέρα από ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ
[SIZE=“7”]ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ[/SIZE]
Για μένα η μεγαλύτερη απώλεια στην ιστορία του μέταλ.
δεν μπορω να το χωνεψω ακομα…ενα μεγαλο ΓΙΑΤΙ στο μυαλο μου…πουτανα ζωη…r.i.p Τιτανα.