@ moonchild, πόσο δίκιο…
@ hopeto
Ω θενξ. :oops:
Πω, Edged in Blue, ναι ναι!! Το ξέχασα και λατρεύω…!
Και πολλά respect φυσικά για το βίντεο. :bow2:
Ούτε καν! Από τις classic rock φωνές που υποκλίνομαι, χαρακτηριστικότατη και ό,τι πρέπει. Δεν θέλουμε κάτι άλλο. Πήξαμε από καλλίφωνους. Δεν μας χρειάζονται.
^Δε διαφωνώ, όπως βλέπεις αποθεώνω. Προσωπικά λυγίζω με τη φωνή του. Ή μάλλον με την ερμηνεία του. Αλλά αντικειμενικά/τεχνικά ε, δεν τη λες και φωνάρα…
Eντάξει,δε νομίζω πως εννοεί ότι δεν της αρέσει. Αλλά μπορείς να πεις πως είναι περιορισμένων δυνατοτήτων φωνή, όχι τόσο προικισμένη, κι εγώ λατρεύω του Young πχ, αλλά δεν το λες και φωνάρα αυτό το πράμα που σκούζει…
Καλύπτεται βέβαια από το πάθος των ερμηνειών του.
Με πρόλαβε.
Τίμιο ποστ Shﻉ-Woℓf, μπράβο.
Αυτό το Million Miles Away από το Irish Tour είναι όντως μεγάλη αδυναμία.
Όσες φορές και να το ακούσω δεν το βαριέμαι.
[SPOILER]Btw, πρέπει να είχε κάποιου είδους εμμονή με το κούρδισμα πάντως ο Γρηγόρης ε…
Άμα προσέξετε σε μερικά live του, κουρδίζει (για αρκετή ώρα) πριν από κάθε κομμάτι σχεδόν…:p[/SPOILER]
εξαιρετικό ποστ από she wolf το οποίο θα είναι αιτία πιθανής αγρυπνίας με τα ακούσματα του Ιρλανδού.
και να φανταστείτε σήμερα είχαμε κουβέντα με μια φίλη να μαζέψουμε λεφτά να πάμε στο φεστιβάλ που γίνεται προς τιμήν του Ρόρυ στην Ιρλανδία.
προς το παρόν θα βολευτούμε με τον φίλο Barry Barnes που έρχεται σε 15 μέρες εδώ
Xτες σκεφτόμουνα αυτή τη φεστιβαλάρα, πρέπει να τιμησουμε κάποια στιγμή.Γκίνες και Ρόρι.
Παιδιά, αν οργανώσετε εκδρομή Ιρλανδία / Κορκ πείτε μου και μένα, είμαστε άλλοι 4-5 από δω που θα ακολουθήσουμε… 
Α ρε Rory.
μην το χάσετε παιδιά! θα περάσετε εξαιρετικά! εμείς περιμένουμε ως το άλλο Σάββατο!!! 
και μην ξεχνάμε και το ακουστικό set την τετάρτη (νομίζω) εδώ στην γειτονιά !!! (Φιλαδέλφεια) 8)8)8)8)
ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΙΡΛΑΝΔΙΑ!!!
σήμερα θα γινόταν 65
Η αλήθεια είναι ότι προς το τέλος της ζωής του είχε κάποιες φοβίες. Ας πούμε, δε μπορούσε να ανέβει σε αεροπλάνο ( δε θυμάμαι που το είχα διαβάσει ) με αποτέλεσμα να μη μπορεί να κάνει τουρ.
Και τι δεν το λες τόσο καιρό;!
[SIZE=“3”][CENTER]WE FOLLOW YOU[/CENTER][/SIZE]
Μακάρι να μπορέσω να γράψω λακωνικά αυτά που νιώθω για τον Rory…
Ο Rory είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ενός σεμνού καλλιτέχνη. Παρατηρείστε τον για παράδειγμα εδώ, με τι απλότητα μιλάει και πόσο ταπεινός είναι. Επίσης υπάρχει και το συνταρακτικό ( κατ’ εμέ ) βίντεο, η τελευταία του εμφάνιση στην τηλεόραση, που μιλάει για τα μελλοντικά του σχέδια… Αποφεύγω να το βλέπω κατά τη διάρκεια του έτους και το κάνω μόνο κάθε 14η του Ιούνη. Τα κλάματα με πιάνουν, πάντα. Και ακούστε αυτό που λέει: [SIZE=“3”]"[…]για τους ανθρώπους που με υποστηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια.Δε μου αρέσει η λέξη “φανς”. "[/SIZE] Αυτό για μένα λέει πολλά.
Από εκεί και πέρα…Τι τον έκανε σπουδαίο;
Πιστεύω πως το καθοριστικό στοιχείο για να μείνει στην ιστορία ήταν η αυθεντικότητα, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός στο κοινό και σε αυτό που κάνει και σίγουρα το ταλέντο.
Ένα πιτσιρίκι που ξεκίνησε να μαθαίνει κιθάρα, χωρίς δάσκαλο, χωρίς νότες…
Έπιασε μια ακουστική που του χάρισαν οι γονείς του και έτσι άρχισε το ταξίδι…
Σιγά-σιγά, μέσω και κάποιων ταλέντων για νέους μουσικούς, ο Rory άρχισε να “χτίζει” τη μουσική του καριέρα. Κερδίζει σε ένα διαγωνισμό και παίρνει την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα.
Οι Fontana Show Band γίνονται Impact και λίγα χρόνια αργότερα έρχονται οι Taste…
Όχι μόνο αυτοδίδακτος στην κιθάρα, αλλά και στο σαξόφωνο - ένα όχι ιδιαίτερα δύσκολο όργανο βέβαια για κάποιον σαν το Rory…
Και μετά η σόλο καριέρα.
Και μετά ο μύθος.
Βιρτουόζος σ’αυτό που έκανε. Κυριολεκτικά “κεντούσε” σ’αυτή την κιθάρα. Αν και θα φανώ υπερβολική, στο live στο Montreux το '79, μετά από πολύ ουίσκι, έχει τρελαθεί και “τεντώνει” τη στρατ. Ε, ναι, ακόμη και όταν είναι πεσμένη στο πάτωμα και της λέει να σηκωθεί, αυτή του απαντάει μελωδικά- υπερβολική είμαι, ναι, αλλά το πιστεύω.
Όσο για φωνή;
Κάποιοι σε πανάρχαια ποστς είπαν πως δεν τους άρεσε η φωνή του.
Η φωνή του λοιπόν, ήταν η ιδανική για τα τραγούδια του. Βρώμικη σε “σκληρά” ροκ, ερωτική σε μπλουζιές, καρτερική και απαλή… ( [B][U]εδώ[/U][/B], ας πούμε, εγώ σβήνω )
Το να έλεγε κάποιος άλλος τα κομμάτια του θα ήταν τουλάχιστον “ανάπηρο”.
Και live;
Εκεί που όλα σβήνουν, εκεί που δεν υπάρχει φως, βγαίνει ο Rory και φωτίζει τη σκηνή. Δεν έπαιζε μόνο για το κοινό, δεν έπαιζε μόνο για την κ@ύλα, έπαιζε γιατί αυτή ήταν η αναπνοή του. Το οξυγόνο του.
“Ladies & Gentlemen, Rory Gallagher!”
Ίσως δεν έπρεπε να πίνει τόσο πολύ, διότι σήμερα μπορεί να ήταν κοντά μας. Αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι αν δεν έπινε σιγά μην έγραφε - καλύτερα από κάθε άλλο - για το τζιν, το ουίσκι, τη μπύρα…
>Too Much Alcohol
>Barley and Grape Rag
Έτσι, για το γαμώτο, λίγοι στίχοι…
[SPOILER][CENTER]Well I don’t care if I get arrested,
'Cos tonight they’ll need more than a ball and chain,
I don’t care who’s interested,
I’m coming into town just the same.
I’ve been so alone, I’ve been feeling blue,
I think I need a little drink or two,
Be my friend, tell me where the place is,
Where the whiskey flows and the dices roll till dawn?
My baby’s done me wrong you must have guessed it,
My heart’s so low I think it must be told,
That I don’t wanna know where east or west is,
'Cos pretty soon I won’t feel the cold.
When I’m walking down mainstreet, feeling no pain,
Along comes a cop, he can take my name,
And explain to me what a federal case is,
I’m mixing the barley with the grape again.
Bright city lights, make me feel alright,
I’m right or wrong and tomorrow never comes.
I don’t care if I get investigated,
And the city fathers they all black my name.
I’m pretty sure that you can smell the traces,
For tomorrow morning, I’ll take all the blame.
I’ve been feeling bad and feeling blue,
I think I need a little whiskey or two,
God, brother, you look like you could do with it too.
(That’s true)
Tonight I’ll sleep on a walking-cane.
Bright city lights, make me feel alright,
I’m right or wrong and tomorrow never comes.
I don’t care if I get arrested,
Cause tonight they’ll need more than a ball and chain.
I don’t care who’s interested,
I’m coming into town just the same,
I’ve been feeling alone and I’ve been feeling blue.
I think I need a little drink or two.
Hey, be my friend, tell me where the place is,
Where the whiskey flows and the dices roll till dawn. [/CENTER][/SPOILER]
Μετά από τόσο αλκοόλ λοιπόν, ο οργανισμός του δεν άντεξε…Παίχτηκε και η φάση με την αποτυχημένη μεταμόσχευση, άρχισε να έχει και τις φοβίες που είπα παραπάνω, κι έτσι “έσβησε” στις 14/06/95…
Άφησε όμως πίσω του μία τεράστια κληρονομιά.
Από όσες συζητήσεις κάνω και από ότι διαβάζω, δεν υπάρχει άνθρωπος (μμ, οκ κανα 2-3 
) που να μη λέει πως ο Rory ήταν ο μεγαλύτερος κιθαρίστας του πλανήτη. Χωρίς πολλές φανφάρες, χωρίς πολλά-πολλά, ίσως να μην “τιμάται” έτσι όπως “πρέπει”, αλλά στην τελική, ποια είναι η υπέρτατη τιμή για έναν καλλιτέχνη; Να τον δείχνουν συνέχεια οι τηλεοράσεις; Να τον προβάλλουν τα μίντια; Τι;
Για μενα αρκεί το γεγονός πως, όπου πάω, όταν παίξει, για παράδειγμα το “Shadowplay”, γίνεται χαμός, όλοι το τραγουδούν, όλοι το χορεύουν και “χτυπιούνται”…Όλοι πάντα λένε γι’αυτόν τον Ιρλανδό που μπήκε στις καρδιές μας και μας τις γέμισε με λίγη από τη μουσική του…
Και κάποια από τα αγαπημένα μου κομμάτια
I’m Not Awake Yet
The Cuckoo
Bad Penny
Shadowplay
Moonchild
Edged In Blue
I Fall Apart
A Million Miles Away
Maybe I Will
Ain’t Too Good
Secret Agent
βασικά, η λίστα είναι πολύ πολύ μεγάλη…
Έλα ρε Ελενάρα θεά, αυτά είναι ποστς. Και όταν πρόκειται για Rory κιόλας, απογειώνεται το πράγμα. :respect:, μόνο.
Είναι συναισθηματικά φορτισμένο το φόρουμ όταν μιλάω για το Rory.
Τι να κάνουμε, οι αδυναμίες δεν κρύβονται.
το είδα σήμερα στις 9 που ξύπνησα και έβαλα το Wheels Within Wheels… ευτυχώς δεν είχα τζιν…
θα μας καταστρέψεις εε
9 το βράδυ εννοείς; 8O
το πρωί
κάπου χάθηκα…:p:p
Μπράβο για το τίμιο ποστ… έτσι ακριβώς είναι.
Και δεν γίνεται να μην πιάχεις απίστευτα επίπεδα γραφικότητας όταν γράφεις/μιλάς για αυτόν τον ΑΝΘΡΩΠΟ. Τέλος…
Rory γαμώ