Ελα παμε,νεο κομματι!
Κατάλαβα, δίσκος ίδιος με τους 3 προηγούμενους.
Να πω τη μαύρη μου αλήθεια, καλό το βρήκα. Αλλά νομίζω ότι αυτό οφείλεται στην ερμηνεία της Κατσαμένη η οποία έχει πιάσει ακριβώς το βακχικό της υπόθεσης. Καλό και το μεσαίο break, αλλά δεν είναι ο γενικότερος ήχος που προτιμάω στους Christ. Ποιότητα σταθερή, ωστόσο.
Γουστάρω. Μοιάζει πολύ με το ομώνυμο από τον προηγούμενο δίσκο, έχει όμως και καινούργια στοιχεία. Τέρμα αναμενόμενος δίσκος.
Στα αυτιά μου αρκετά κοντά σε Θεογονία κι αυτό είναι καλό. Η τύπισα τα σπάει πιο πολύ κι απ’τον Σάκη του ρεφρέν! θα ήθελα να είχα τους στίχους γιατί είμαι σίγουρος πως έχουν ενδιαφέρον. Θεός Διόνυσος ενάντια στη βία του κράτους! Και επιτέλους ένα διαφορετικό σόλο αν και μικρής διάρκειας.
Πολυ κοντα στην ατμοσφαιρα, στον ηχο, στην δομη και στην νοοτροπια με τους 3 προηγουμενους δισκους αν και νομιζω οτι περισσοτερο ειναι κοντα στο Aealo και στο Κατα Τον Δαιμονα Εαυτου και οχι τοσο στο Theogonia. Πολυ ωραιο το σολο, ωραια και ταιριαστα τα φωνητικα της Δαναης Κατσαμενη, γενικα πολυ καλο το κομματι χωρις να ξετρελαθω ομως. Εννοειται οτι περιμενω με τρελη ανυπομονησια των δισκο που αναμενεται να ειναι για ακομα μια φορα σε υψηλα ποιοτικα επιπεδα οπως παντα, αλλα η αληθεια ειναι οτι φοβαμαι λιγο μην επαναλαβουν τους εαυτους τους. Μην βγαλουν ενα Κατα Τον Δαιμονα Εαυτου Part II, αν και γουσταρα τον δισκο θα ηθελα να κανουν κατι διαφορετικο οπως εκαναν παντα στην μεχρι σημερα πορεια τους σε καθε καινουριο δισκο.
Στο παρελθόν, η Ελλάδα μας προίκισε με ένα σωρό αξιόλογες κυκλοφορίες. Ο χώρος του ακραίου ήχου άκμασε πιο γρήγορα για αρκετούς λόγους όπως ότι δεν χρειαζότανε υπερπαραγωγές, δεν υπήρχε η ανάγκη της καλής προφοράς αγγλικής γλώσσης μιας και τραγουδούσαν με παραμορφωμένα φωνητικά και μιας και όταν μιλάμε για Ελληνική metal σκηνή τέλη 80ς-αρχές 90ς, πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι παγκοσμίως τα ακραία(thrash/death/black) είδη έκαναν κουμάντο. Λαμπρές εξαιρέσεις στα 80ς υπήρξαν και ονόματα όπως Northwind, Vice Human, Vavel, Mental Powers, Spitfire, Perlepes Mystery ,Rust κ.α. Στον ακραίο ήχο είχαμε τους Flames, τους Thanatos INC. και κατόπιν ένα τεράστιο κύμα με μπαντάρες όπως Death Courier, Nightfall, Horrified, Varathron, Demise, Selefice, Necromantia, Septic Flesh, Rotting Christ και η λίστα ατελείωτη. Τα χρόνια περάσανε, πολλές από τις παραπάνω μπάντες διαλύσανε, άλλες είχαν συνθετικά σκαμπανεβάσματα αλλά επειδή ο Χρόνος (και οι οπαδοί) είναι ο καλύτερος κριτής, οι Rotting Christ θρονιάστηκαν κάποια εποχή, (κατά την γνώμη μου) σηκώθηκαν και παρέδωσαν για καμμιά δεκαετία και από το 2007 ξανακάθισαν στην φυσική τους θέση.
Και περιμένοντας το καινούριο τους υλικό ακούμε τα παλιότερα για να ενθυμούμαστε. Δεν θα υπάρξει βέβαια μέτρο σύγκρισης με τα τόσο παλιά τους άλμπουμς αλλά μπορούμε να παρακολουθήσουμε την πορεία τους μέσα στο χρόνο. Το πρώτα τους δύο άλμπουμς στέκονται περήφανοι Φάροι του Ελληνικού Black Metal με τον τρίτο να είναι συνθετικά ωριμότερος (ίσως και ο καλύτερος).
Έχω ακούσει τόσες φορές τον συγκεκριμένο δίσκο που μπορώ να τον φέρω οποιαδήποτε στιγμή στο μυαλό μου. Ξεχωριστός σαν ήχο, δεν θυμίζει τίποτα άλλο εκτός από Rotting Christ.Μέγα θετικό πρόσημο αυτό ακόμα και αν κάποια από τα χαρακτηριστικά τους δεν ήταν τα ιδανικά. Για παράδειγμα η παραγωγή του Magus δεν είναι και κάτι το ξεχωριστό, μια θολούρα απλώνεται στον ήχο αλλά αυτό είναι γνώρισμα του αρχέγονου και πρώιμου ήχου τους. Τα αγγλικά του Necromayhem (Σάκης) έχουν κάκιστη προφορά. Ναι, και γι αυτό πρόσδιδε κάτι το παραπάνω στον Μεσογειακό μας ήχο, στο πώς έφτυνε τις καταραμένες απλοικές λέξεις που είχε σαν στίχους. Πολλά λάθη στους στίχους σε λέξεις και εκφράσεις. Αδιάφορο κύριοι Ευρωπαίοι, εμείς εδώ λέμε ??Τσακάλι?? και όχι ??Τζακάλι??. Πολλά δευτερεύοντα αρνητικά στοιχεία που τελικά λειτουργούν θετικά στο συνολικό αποτέλεσμα.
Από εκεί και πέρα μόνο εγκωμιαστικά σχόλια μπορώ να κάνω. Συναίσθημα σε ότι παίζουν , απίστευτοι ρυθμοί που πηγάζουν από τις κολασμένες τους ψυχές, ατμόσφαιρα από τα πλήκτρα αλλά και τις κιθάρες που σε βυθίζουν σαν υποωρύχιο στο απέραντο υγρό σκοτάδι που υπάρχουν χιλιάδες άλλες μορφές ζωής που δεν γνωρίζεις καν την ύπαρξη τους. Ο Mutilator (ο άνθρωπος πίσω από την ίδρυση του Metal Era) βασανίζει το μπάσο του στέλνοντας ακατέργαστους παλμικούς βόμβους για την διόγκωση του ήχου και ο Sauron (Θέμης) στέλνει πολεμικές ιαχές μέσω των κρουστών του. Ειδικά το σόλο drums λίγο πριν το τρίτο λεπτό με θυμάμαι να με στοιχειώνει για την τριετία που πήγαινα στο λύκειο σε καθημερινή βάση. Δεν νομίζω να υπάρχουν και πολλοί Έλληνες μεταλλάδες, εραστές του ακραίου ήχου που να μην έχουν βροντοφωνάξει κάποια στιγμή στην ζωή τους ??NON SERVIAM??. Η αγέλη των Λύκων (ή αν προτιμάτε με τσακάλια) κατάφερε να ηχογραφήσει με νότες τον ήχο που κάνει το μυτερό μέταλλο όταν βυθίζεται στην ζεστή τους σάρκα (ατμόσφαιρα) αλλά και την μετέπειτα επίθεση τους σαν στριμωγμένο και τραυματισμένο ζώο προς το θύτη του. ΣΦΑΓΗ. Τόσο άγριοι μα και τόσο μελωδικού συνάμα. Είναι ιδέα μου επειδή έχω χιλιοακουσμένα τα τραγούδια του ή επειδή όντως ισχύει και κατάφεραν να μπολιάσουν αρμονίες μέσα σε τερατώδη ριφς και ακατάπαυστο κοπάνημα; Το θέμα ότι οι συνθέσεις τους ακούγονται οδυνηρές και επίπονες αλλά κατά την διάρκεια τους πάντα υπάρχει χώρος για γαλήνη και πιο μειλίχιες συνθήκες . Ο Σάκης έχει μια συνθετική μήτρα στο μυαλό του και ξεγεννά ατελείωτα ριφς που δεν είναι δανεικά, που δεν θυμίζουν, που δεν συγκρίνονται. Το δοχείο του μυαλού και της καρδιάς του ρέει με τις καλύτερες των ιδεών και εμείς απολαμβάνουμε τις εκτελεστικές του αποφάσεις και αλλαγές. Άλλο παιδεία, άλλο μόρφωση και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε?.Μακάρι να μπορούσαμε να το λέγαμε και για τους τελευταίους δίσκους αυτό αλλά δεν…
Κατά τα άλλα το Non Serviam είναι δισκάρα αλλά προτιμώ λίγο παραπάνω το Thy Mighty…ίσως ο καλύτερος ελληνικός μεταλ δίσκος.
Mια μικρή, αλλά σημαντική διόρθωση αν μου επιτρέπεις. Στα δύο πρώτα άλμπουμ των Christ ακούμε drum machine και όχι τον Θέμη.
αυτό δεν το γνωριζω με σιγουρια αν και το εχω ακουσει κατά καιρους.Ισως η αληθεια να βρισκεται καπου αναμεσα,δεν ξερω αλλα κραταω μια πισινη για τον βρίσκονται ανθρωπινα χερια πισω από το drum kit ή όχι.Παντως είναι μια ενδιαφερουσα πληροφορια
επισης γνωμη μου ότι μετα το Theogonia έχουν κυκλοφορησει υψηλου επιπεδου δίσκου που ακουγονται με μεγαλο ενδιαφερον.Χιλιες φορες ετσι παρα σαν τους δισκους της μεσαια περιοδου με goth και Industrial προσμιξεις. Μου κανουν και μαλιστα πολύ οι σημερινοι Rotting Christ
Stage Club Larisa 13 Μαρτιου
Setlist
Χωρις σειρα
1.The Old Coffin Spirit
2.The Forest of N’Gai
3.Gloria de Domino Inferni
4.Feast of the Grand Whore
5.The Nereid of Esgalduin
6.Visions of the Dead Lovers
7.The Sign of Evil Existence
8.Transform All Suffering into Plagues
9.Fgmenth, Thy Gift
10.Exiled Archangels
11.Dive the Deepest Abyss
12.The Fourth Knight of Revelation
13.The Fifth Illusion
14.Non Serviam
15.King of a Stellar War
16.Archon
Νομιζω οτι κατι αντιστοιχο ειχαν κανει το 2006 στην Αθηνα.
Ωραιο setlist με πολλες εκπληξεις.
Μονο αρνητικο ηταν τα μολις 70 λεπτα του set (το μικροτερο τους live σε διαρκεια που εχω παρακολουθησει ever, ισως δεν προλαβαν να προβαρουν περισσοτερα κομματια). Θα ηθελα ακομα κανα 2 απο το Non Serviam και ειδικοτερα τα Morallity Of A Dark Age και Saturn Unlock Avey’s Son.
Ακομα ενα αρνητικο ειναι ο κλασικα μετριος ηχος του Stage αλλα σε αυτο δεν φταιει η μπαντα, φταιει ο ‘‘ηχοληπτης’’ που αποφασισε να πεταξει χαρταετο προωρα, απο την Κυριακη της αποκριας δηλαδη! Τα lead/solo του Γιωργου ηταν μονιμως θαμμενα…
8/10 απο εμενα γιατι πραγματικα περασα καλα!
Εκπληκτικο setlist, δυστυχως οταν ειχαν παιξει παρομοιο στην Αθηνα δεν τους ειχα δει. Ενταξει τι να λεμε τωρα, setlist-κολαση… Προσωπικα για να το εκανα ακομα πιο τελειο θα εβαζα [B][SIZE=4]ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ[/SIZE][/B] το Saturn Unlock Avey’s Son… Τι κομματαρα ρε πουστη μου… :bow2:
Τους είχα δει το 2006 με τέτοιο σετλιστ στο Αν. Χαλαρά η καλύτερη συναυλία τους εβερ
25 Μαρτίου live στο Piraeus Academy. Εισιτήρια 10 €.
animated video για το επικό Threnody από τον τελευταίο πραγματικά εξαιρετικό δίσκο τους(Theogonia)…
1 Like
Πες μου ότι δεν σου άρεσε το ΕΑΛΩ ;;;;
Μετά τα black metal διαμάντια , όταν το γύρισαν σε μεταλ μονοπάτια ( με πινελιές κάθε φορά ) τα αγαπημένα - καλύτερα μου είναι ΕΑΛΩ - Dead Poem - Θεογονία
Μου αρέσει απλά δεν το θεωρώ αριστούργημα όσο το Theogonia…
1 Like
Ακριβως την ιδια αποψη εχω και εγω, φοβερο το ΕΑΛΩ αλλα το Theogonia ειναι απο τα καλυτερα τους ever και αυτο λεει πολλα.
1 Like