Μεγάλος ριφφομάστορας, θα έβγαζα τον Mustaine από τους fantastic four και θα έβαζα τον Σάκη 
Είναι γεγονός ωστόσο ότι και το προηγούμενο αλλά και το Rituals δεν μου κάναν καθόλου κουκου.
Wat. Ο Δαιμονας ειναι εκπληκτικα καλο αλμπουμ μετα απο τοσα χρονια.
Κατώτερο κατά πολύ για μένα από το Aelo καλά για το Theogonia δεν το συζητώ καν. Με κούρασε σχετικά γρήγορα.
Εχω πηξει στην δουλεια απο την Δευτερα, σημερα χαλαρωσα λιγο και δεν εχω προλαβει να γραψω. Τα εσπασαν και την Κυριακη, φοβερη συναυλια αλλα οχι σαν το ΕΠΟΣ του Σαββατου και λογικο μιας και ηταν 2η σερι μερα μετα απο συναυλια 2,5 ωρων. Ηταν αψογα ομως και παλι.
Απο εκει και περα ξενερωσα που δεν επαιξαν το His Sleeping Majesty και το φοβομουν οτι θα γινει κατι τετοιο γιατι και σε συναυλιες στην Μπολονια και στην Πραγα προσφατα επαιζαν τα υπολοιπα 7 απο τον δισκο. Δεν ξερω τον λογο που δεν το παιζουν και αυτο αλλα κριμα, δεν ακουσαμε ολοκληρωμενο τον δισκο εστω και για 1 κομματι. Απο εκει και περα το υπολοιπο setlist ηταν το αναμενομενο πανω κατω χωρις τις εκπληξεις του Σαββατου. Εδω θελω να διαφωνησω με την κριτικη στην κεντρικη του rocking οσο αφορα τον ηχο. Ο ηχος ηταν παρα πολυ καλος και την Κυριακη, υπηρξαν 1-2 θεματακια σε καποιες φασεις αλλα γενικα δεν ακουσα απο κανεναν παραπονα για τον ηχο, στους Iced Earth στους Testament και ειδικα στους Fates Warning στο Gagarin ποναγαν τα αυτια σου, στο Piraeus Academy οποτε εχω παει ειχε καλο ηχο. Και σε καμμια απο τις 2 συναυλιες των Rotting Christ δεν εχω παραπονα για τον ηχο, ολα ακουγοντουσαν μια χαρα.
Συντομα αναλυτικοτερο post.
Άρα δεν είχες πάει Μάσταντον.
Τι μαλακας? Χαχαχαχα… Ειχα παει, εκει ειχε καποια θεματα ο ηχος αλλα και παλι ηταν ο καλυτερος ηχος σε συναυλια των Mastodon απο τις 4 φορες που τους εχω δει.
Φαντάζομαι ότι όταν λέμε για καλό ήχο στο Piraeus Academy , εννοούμε ότι το μαγαζί κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί απ την πλευρά του
Το ότι οι Μαστοντον είναι χάλια πάντα και παντού είναι θέμα δικό τους
Πρέπει να έχω πάει πάνω από 10 φορές, μόνο τα άμπαλα παρτάλια τα είχαν σκατώσει στον ήχο. Το Academy είναι μαγαζάρα και στον ήχο και στα φώτα. Τώρα στον Σάκη δεν πήγα, αλλά σας πιστεύω όλους 
, και ο Σάκης γαμεί και το Academy.
1 Like
Ισχύει, μάλλον ότι καλύτερο υπάρχει σε κλειστό χώρο αυτή τη στιγμή.
εύκολα…ειδικά όταν δεν είναι πήχτρα (πχ megadeth) και έχεις εύκολα προσβάσιμο το μπαρ είναι σούπερ. Έχει και την κλίση στο δάπεδο για καλύτερη θέαση
Μακαρι να φερνουν σε αυτο ολα τα μεγαλα ονοματα, ευχαριστιεσαι συναυλια στο συγκεκριμενο μαγαζι.
Περασαν 2 μηνες και κατι απο το εκπληκτικο διημερο που μας προσεφεραν οι Rotting Christ αλλα θα γραψω τωρα που βρηκα λιγο χρονο ενα πιο αναλυτικο post για τις 2 αυτες συναυλιες.
Λενε οτι οι μεγαλες μπαντες φαινονται στο σανιδι και το πιστευω ακραδαντα, αν και υπαρχουν καποιες εξαιρεσεις με μπαντες που αν και συνθετουν και κυκλοφορουν μουσικαρες, ισως αυτες ειναι δυσκολο να αποδοθουν με ακριβεια live. Αλλα ο κανονας λεει οτι η μεγαλη μπαντα απο την καλη μπαντα ξεχωριζουν απο την αποδοση τους στην σκηνη. Και οι Rotting Christ απεδειξαν για μια (για δυο για την ακριβεια) ακομα φορα οτι ειναι τεραστια μπαντα. Μπορει συνθετικα να διανυουν μια περιοδο ξηρασιας με το περσινο Rituals να ειναι ισως η πιο αδυναμη κυκλοφορια τους ever αλλα σε συναυλιακο επιπεδο, οσο αφορα το δεσιμο των μελων, την αποδοση και το παθος ειναι ισως στα καλυτερα τους απο ποτε, βασικα εχω την εντυπωση οτι απο το Theogonia και μετα συνεχως ανεβαζουν το επιπεδο τους στις συναυλιες. Εξαιρετικοι εκτελεστικα, σε στησιμο, σε ολα τους.
Αλλα ας τα παρω απο την αρχη. Η συναυλια του Σαββατου 25 Μαρτιου ηταν το ΕΠΟΣ ΤΩΝ ΕΠΩΝ, Sold out απο μερες πριν αλλα χωρις να εχουν βαλει στο μαγαζι περισσοτερο κοσμο και να ειμαστε τιγκα, γενικα ολες οι συνθηκες ιδανικες. Χωρις να προηγειται καποιο support σχημα, κατευθειαν στο κυριως πιατο και αφου ακουστηκε απο τα ηχεια το Orders From The Dead με την φωνη της Diamanda Galas να σηκωνει την τριχα, οι Rotting Christ βγαινουν στην σκηνη με φορα και αερα ομαδας που κερδιζει απο τα αποδυτηρια και μας δινουν τα μυαλα στο χερι για 2,5 ωρες. Χορταστικοτατο setlist με κομματια απο την πλειονοτητα των κυκλοφοριων τους.
Εχουμε και λεμε, με χρονολογικη σειρα που κυκλοφορησαν. The Nereid Of Esgalduin απο το demo Satanas Tedeum, The Forest Of N’Gai και προηχογραφημενο απο τα ηχεια το Gloria De Domino Inferni απο το Passage To Arcturo, The Sign Of Evil Existence, Transform All Suffering Into Plagues, Fgmenth, Thy Gift και Exiled Archangels απο το Thy Mighty Contract, Non Serviam απο τον ομωνυμο δισκο, King Οf Α Stellar War και Archon απο το Triarchy Of The Lost Lovers, Sorrowfull Farewell και Among Two Storms απο το A Dead Poem, After Dark I Feel απο το Sleep Of The Angels, Lucifer Over London απο το Khronos, Athanati Este απο το Sanctus Diavolos, Χάος Γένετο (The Sign Of Prime Creation), Nemecic, Enuma Elish και Phobos’ Synagogue απο το Theogonia, Δαίμονων Βρώσης και Noctis Era απο το Aealo, In Yumen - Xibalba, Grandis Spiritus Diavolos, Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού, Cine Iubeşte Si Lasă και Χ ξ ς’ απο το Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού, απο την τελευταια τους κυκλοφορια το Rituals επαιξαν τα Ze Nigmar, Ἐλθὲ Κύριε (Elthe Kyrie) και Ἄπαγε Σατανά (Apage Satana), ενω οπως συνηθιζουν εδω και αρκετα χρονια επαιξαν και το Societas Satanas απο Thou Art Lord. Ευτυχως απο τον τελευταιο αδυναμο δισκο τους επαιξαν μονο 3 κομματια, θα ηταν ιδανικο αν αντι του Ἄπαγε Σατανά (Apage Satana) επαιζαν For A Voice Like Thunder. Μοναδικη ριγμενη κυκλοφορια τους το Genesis απο το οποιο δεν ακουστηκε κατι. Γενικα το setlist ηταν πληρες και ικανοποιουσε ολα τα γουστα, εννοειται οτι σε μια μπαντα με τοσες πολλες και εξαιρετικες κυκλοφοριες παντα σου λειπει κατι αλλα με τις επιλογες τους τιμησαν ολες τις περιοδους τους και φροντισαν και για τον παλιο και για τον νεο οπαδο.
Η αποδοση τους σε ολα ανεξαιρετως τα κομματια ηταν εξαιρετικη και ο ηχος επισης αψογος. Υπηρχαν καποια προβληματα στα 2-3 πρωτα τραγουδια αλλα απο οταν εστρωσε ο ηχος δεν χαλασε ποτε. Το ολο στησιμο της μπαντας ηταν επαγγελματικο αλλα χωρις να γινεται στημενο και αποστειρωμενο και εβγαζαν παθος και αγνη πωρωση στις κινησεις τους. Ο Θεμης βραχος και κατεδαφιστης στα τυμπανα, ο Γιωργος Εμμανουηλ στην κιθαρα και ο Βαγγελης Καρζης στο μπασο αψογοι στους ρολους τους, εχουν δεσει ιδανικα πλεον με τα αδερφια Τολη και ο Σακης εκπληκτικος frontman. Υπεροχος στα φωνητικα και στα κιθαριστικα του καθηκοντα και οπως παντα ανετος, φιλικος και ανεβαστικος στην επικοινωνια του με το κοινο. Ενα κοινο που ειχε παθος, παλμο και δημιουργουσε πανικο σε ολα σχεδον τα κομματια, ενω στο Non Serviam η μπαντα προσκαλεσε τους οπαδους να ανεβουν στην σκηνη και επικρατησε πανδαιμονιο,… Η σκηνη γεμισε ασφυκτικα με κοσμο και ολοι μαζι χοροπηδαγαν στους ηχους του υμνου των Rotting Christ. Το αρνητικο ειναι βεβαια οτι ουσιαστικα δεν ακουστηκε το κομματι μιας και εκλεισαν και τα μικροφωνα απο το μαγαζι και ειχαμε μονο την μουσικη, Αλλα κατι τετοια αποδεικνυουν την οπαδικη αγαπη και το δεσιμο των φιλων της μπαντας με την μουσικη της.
Μετα απο 2,5 ωρες γεματες μουσικαρες μας αφησαν ολους με ενα τεραστο χαμογελο στα χειλη και επεισαν ακομα και τους πιο δυσπιστους για το γεγονος οτι οχι απλα “το εχουν ακομα” αλλα εχει μεγαλωσει και αλλο το status του συγκροτηματος.
Και παμε στην δευτερη μερα, Κυριακη 26 Μαρτιου, με την ανακοινωση της μπαντας να λεει οτι θα αποδοθει στην ολοτητα του το ιστορικο ντεμπουτο τους Thy Mighty Contract. Ειχαμε και 2 support τους Aherusia τους οποιους δεν προλαβα καθολου και τους Hail Spirit Noir τους οποιους ειδα και ειχαν ενδιαφερον. Δεν εχω ασχοληθει με την μουσικη τους αλλα ο ηχος τους που συνδυαζει Black Metal με Progressive και πολλα ψυχεδελικα σημεια ηταν ιδιαιτερος και ξεχωριστος και η σκηνικη τους παρουσια και ειδικα ο τραγουδιστης ειχαν κατι που δεν βλεπεις συχνα.
Οσο πλησιαζε η ωρα να βγουν οι Rotting Christ στην σκηνη με επιανε ανυπομονησια σκεπτομενος την ολοτητα του πολυαγαπημενου δισκου-μνημειου Thy Mighty Contract και οταν βγηκαν με το The Sign Of Evil Existence η πωρωση χτυπησε κοκκινο. Τα κομματια παιχτηκαν με την σειρα οπως ειναι στον δισκο εκτος του His Sleeping Majesty το οποιο προσπερασαν και εδω ειναι το μονο παραπονο μου απο το διημερο. Γιατι ενω ελεγαν ολο τον δισκο δεν το επαιξαν, κριμα να λειψει εστω και ενα κομματι απο αυτη την δισκαρα. Μολις τελειωσε το The Fourth Knight Of Revelation ακολουθησε στα καπακια το Societas Satanas και απο εκει και περα ειχαμε τα κομματια που αποτελουν και τον σκελετο του setlist που παιζουν φετος τα οποια ηταν με την σειρα που παιχτηκαν τα Ze Nigmar, Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού, Athanati Este, Nemecic, Ἐλθὲ Κύριε (Elthe Kyrie), Ἄπαγε Σατανά (Apage Satana), King Of A Stellar War, In Yumen-Xibalba, Grandis Spiritus Diavolos, Χ ξ ς’ και Non Serviam. Το οποιο Non Serviam ακουστηκε οπως επρεπε και ηταν το αποκορυφωμα και το ιδανικο κλεισιμο για αυτο το υπεροχο διημερο.
Η αποδοση της μπαντας ηταν και παλι για σεμιναριο, απλα ηταν καπως πιο κουρασμενοι οπως και ηταν απολυτως λογικο μετα το 2,5ωρο του Σαββατο. Ο ηχος οπως και το Σαββατο ηταν παρα πολυ καλος με λιγα προβληματακια σε καποια σημεια κυριως στα κομματια του Thy Mighty Contract. Παροτι δεν εγινε και η δευτερη μερα sold out ειχε πολυ κοσμο, το μεγαλυτερο κομματι του Piraeus Academy ειχε γεμισει και οσοι τιμησαν την μπαντα ειχαν και παλι παλμο και τραγουδαγαν ασταματητα
2 μηνες και κατι μετα οι αναμνησεις απο εκεινες τις υπεροχες βραδιες τoυ Μαρτιου ειναι ακομα εντονοτατες και ειδικα η συναυλια του Σαββατου ειναι η καλυτερη φορα απο τις πολλες που εχω δει τους Rotting Christ μαζι με την πρωτη μερα του διημερου που ειχε γινει το 2013 στο Gagarin. Πως γινεται μια μπαντα που εχεις δει τοσες φορες να μην την χορταινεις ποτε και να θες συνεχως και αλλο? Οποιος ειναι οπαδος αυτης της μπανταρας ξερει την απαντηση.
2 Likes