καλα. συνεχισε να ζεις στο ονειρο σου. οταν βρεθουμε απο κοντα θα σε μαχαιρωσω εις το ονομα του μεγα ρολφ.
[SPOILER]αν και συμφωνω 
[/SPOILER]
Έτσι όπως αρχίζει και όπως τελειώνει ο δίσκος (bloody island) είναι αρκετό νομίζω να σε κάνει να “ανατριχιάσεις” με Running Wild όπως μόνο εκείνοι ξέρουν.
Τώρα εμένα που με συγκίνησε το [I]The Drift[/I] με όλη την μεταλλική απλότητά του είναι κακό; Α ρε άτιμε Ρολφ… έχεις τη συνταγή… :!:
Γρήγορα σχόλια: πολύ καλή πρώτη εντύπωση (τα 5 πρώτα + το [I]Bloody Island[/I]). Καμία σχέση με το αδύναμο από κάθε άποψη (συνθέσεις, παραγωγή αλλά κυρίως ενέργεια) Shadowmaker.
Όσο για το [I]Bloody Island[/I], θά ‘λεγα παρόμοια φάση με το [B]Ballad of William Kidd[/B] από το Rivalry. Καλό, σωστό, catchy, αλλά και παραγεμισμένο (καλά εντάξει το [I]Ballad…[/I] γαμεί :p)… απλά αν αναλογιστεί κανείς [B]ΤΙ[/B] έχει χωρέσει σε ίδια διάρκεια - [B]Calico Jack[/B], [B]Treasure Island.[/B]… ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΓΑΜΩ! :’)
Και Waterloo! Και Waterloo!
Οι πρωτες ενδείξεις είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές θα έλεγα! Ο Adrian επέστρεψε στο εξώφυλλο, όλα δείχνουν ότι το άλμπουμ θα είναι μάλλον δυνατό!
Το άκουσα και μπορώ να πώ ότι τουλάχιστον είναι πολύ καλύτερο του Shadowmaker.Εχει κάποια κομμάτια που σου μένουν,με ωραία ρυθμικά riffs και ωραία solos και σίγουρα πολλά ωραία sing along ρεφρεν.Κορυφαίες στιγμές τα Soldiers of Fortune,Drift,Adventure Highway,Fireheart.Αρκετά απο τα υπόλοιπα αρέσουν την ώρα που τ’ακούς από κει και μετά δεν θα τα θυμάσαι και δεν θα τα ξανακούσεις.Το Bloody island τώρα…[SPOILER]εμένα δεν μου άρεσε:tomato:[/SPOILER]Καπου στο 4-5 το άλλαξα,μετά το ξαναέβαλα αλλά τίποτα.Δεν υπάρχει περίπτωση να το συγκρίνω με το Ballad.Ευχαρίστως θα το αγόραζα σε cd για καλύτερη ποιότητα,το streaming ίσως αδικεί το άλμπουμ.
…Υπαρχουν ψηγματα εκεινου του ατιθασου φριντομ φιλινγκ που λειπανε καιρο απο δισκο running wild. Δεν θα μπω σε διαδικασιες συγκρισης αλλα ΜΠΡΑΒΟ ρε καπετανιο δεν το περιμενα με τιποτα απο σενα. Συγκρατημενα ενθουσιασμενος λοιπον:)
Αυτό ακριβώς!
Τό 'χε πει κιόλας ο Ρολφ ότι το Shadowmaker ήταν λίγο ξαφνικό ακόμα και για τον ίδιο, και ότι κυρίως του άνοιξε την όρεξη να καθήσει να γράψει νέο υλικό. Πιστεύω πως το Resilient δικαιώνει απόλυτα αυτόν τον ισχυρισμό!
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΛΕΤΕ,ΑΛΛΑ ΕΜΕΝΑ ΜΑΡΕΣΕ.
ΤΟ ΣΥΣΤΥΝΩ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ,ΚΑΘ’ΟΤΙ KOMPLEXIKOS ΦΑΝΑΤΙΛΑΣ RUNNING WILD.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ,
ΟΤΙ EXEI TΗN ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΩΝ ΔΙΣΚΩΝ (VICTORY/BROTHERHOOD/ROGUES) OΠΟΤΕ ΟΣΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ PORT ROYAL, DEATH OR GLORY, RIVALRY Κ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΘΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ.
ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ,ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟΙ,ΘΑ ΦΧΑΡΙΣΤΗΘΕΙΤΕ ΕΝΑΝ ΦΡΕΣΚΟ,ΜΕΡΑΚΛΙΔΙΚΟ,ΛΙΓΟ ΓΚΡΟΥΒ-ΑΤΟ ΡΟΚ Ν ΡΟΛΦ-ΜΕΤΑΛ ΔΙΣΚΟ ΜΕ ΦΟΒΕΡΕΣ ΣΟΛΑΡΕΣ.
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ BROTHERHOOD,ROGUES K ΤΟ ΕΛΕΕΙΝΟ SHADOWMAKER,
AΛΛΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ SUPER-ΕΠΟΣ VICTORY(ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ)
Mπραβο στο ROck n ROlf. Δε περιμεναμε να γραψει καλο δισκο μετα το εκτρωμα shadowmaker, αλλα ευτυχως μας διεψευσε… 8)
Αγαπημενα κομματια The Drift, Desert Rose και Bloody Island
Δεν εχω σταματησει να το ακουω 2 μερες τωρα!
Δισκάρα! Δυνατά τραγούδια και γενικά πολύ ευχάριστο άλμπουμ. Κλασσικό δεν θα γίνει και δεν με ενδιαφέρει κιόλας αν και προσωπικά το θεωρώ ένα από τα καλύτερα άλμπουμς του Rolf!
Sent from my iPhone 5 using Tapatalk
Μέσα στα 15 καλύτερά του σίγουρα!
καλύτερος απ τον προηγούμενο…αλλά και πάλι μέτριος είναι ο δίσκος…