και καλα θα κανεις…
Και τρία live βιντεάκια έτσι για το καλό 
Rush - Limelight ( Exit Stage Left )
Δεν πρωτοτυπώ, επαναλαμβάνομαι, αλλά το ξαναλέω.
ΑΠΛΑ, Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΜΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ (και σε κάποιους διπλανούς) EVER…
…άντε να δούμε και το ντοκυματέρ…να γουστάρουμε:):!:
Και εγω ανυπομονω να το δω, αν και εχω εμπιστοσυνη στους Scot McFadyen και Sum Dunn, ποιος ξεχναει το Flight 666 (και οχι μονο αυτο…)? Αναμενω κατι εξισου φανταστικο.
πολυ μπροστα οι ανθρωποι!!!αυτους φερτε!!!
ιδου το ολοκαινουργιο τρειλερ του πολυαναμενομενου ντοκυμαντερ beyond the lighted stage(η ιστορια των θεων rush):
δειτε το…ριγη συγκινησης!!αναμενουμε ντοκιμαντερ με αγωνια!!!
NIIIIIICEEEEEE :!:
whats the motivation to keep doing it??
CHICKS !!!
:lol::lol:
25 Ιουνίου μπαίνει και το αστέρι στο Hollywood Walk of Fame…
Σαν να αργήσαμε λίγο…:)
Το αξιζουν και με το παραπανω…
Αξίζουν όποια τιμή / βραβείο τους απονεμηθεί από εδώ και μπρος. Μοναδική περίπτωση απίστευτα υποτιμημένης μπάντας! Ανέβηκαν τη σκάλα της καταξίωσης με πολύ κόπο. Σίγουρα βοήθησε το απίστευτο come back που έκαναν με Rush In Rio, R30 και με το Snakes & Arrows. ΔΙΣΚΑΡΑ που δε βγαίνει εύκολα από 55ρηδες…
ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ = RUSH
Δεν είναι υποτιμημένη μπάντα. Καθόλου. Μπορεί να μην έχει την απήχηση που έχουν άλλα γκρουπ, αλλά δεν είναι υποτιμημένοι και ποτέ δεν υπήρξαν. Απλά είναι ένα γκρουπ με μεγαλύτερη απήχηση στην αμερικάνικη ήπειρο από ότι στην Ευρώπη και εννοείται στην Ελλάδα…
Θα διαφωνησω.
Για μενα ισχυει αυτο που ειπε προσφατα ο Λεμμυ για τους Motorhead.
Και μαλιστα εδω σε μεγαλυτερο βαθμο.
“We gained acceptance, not respect”, ειχε πει.
Και στους Rush κολλαει ακομα παραπανω, γιατι μπορει να ειναι αποδεκτοι ως τιτανες, αλλα για μενα δεν εχουν το σεβασμο που τους ανηκει, οταν δεν “κατατασσονται” στους θρυλους της ροκ των 70ς.
Και μπορει να ειναι θεμα φανμποισμου αυτο που γραφω (γιατι ειναι κι η αγαπημενη μου μπαντα αλλωστε), αλλα για μενα καπου εκει ειναι μετα εξωγηινα που εκαναν σ’ ολη την πορεια τους και ειδικα την περιοδο 1976-1982.
iron aris συμφωνούμε!!!
Είτε το θέλουμε είτε όχι, οι RUSH είναι αποδεκτοί από τους συναδέλφους τους, έχουν απέραντο κοινό και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού (δε συμφωνώ ότι δεν έχουν απήχηση π.χ. στη Βρετανία, ήδη από τα '70s πούλαγαν και εκεί), αλλά δεν είχαν μέχρι πρόσφατα το ειδικό βάρος ενός μεγάλου ονόματος. Εννοώ ότι για τον Μουσικό Τύπο και τους ανθρώπους που γενικά ακούνε rock, οι RUSH είναι καλό γκρουπ αλλά μέχρι τα 00’s τους θεωρούσαν cult. Και cult, ξέρετε, σημαίνει και λίγο γραφικός. Έτσι τους αντιμετώπιζε μέχρι πρόσφατα το Rolling Stone ας πούμε, με αρκετή δόση ειρωνείας, αλλά τώρα πια τους κάνει αφιερώματα…
Στο κάτω κάτω, καθόλου δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει σήμερα τι γράφει ο Χ ο Ψ ή ο Ω μουσικοκριτικός. Έχουμε όλοι τη δυνατότητα να ψάξουμε και να βρούμε μόνοι μας τι είναι καλό και τι όχι…
Aλλο αυτο και ειναι και αυτο που στην ουσια λεμε.
Οποιος ξερει, γνωριζει τι ειναι οι RUSH για το ροκ.
Αυτο που σχολιασα ειναι οτι οι RUSH εχουν κατα τη γνωμη μου δωσει πολυ περισσοτερα απ’ οσα πηραν στο χωρο αυτο.
Σωστο αυτο και ειναι κριμα και αδικο για μια τετοια μπαντα…
τι ηθελα κ εμπαινα σ’αυτο το κωλοθρεντ… καλα ημουν μονο με το 2112… απο τοτε εχω χαθει στις μελωδιες των rush…
ειδα κ το R30 κ καηκα τελειως…
ετσιιιιι…!!!
8)
Oταν πρωτοακουσα RUSH, μεσα στον επομενο μηνα ειχα ακουσει (ή μαλλον λιωσει), τα 2112, Hemispheres, A Farewell To Kings, Moving Pictures, Permanent Waves, Counterparts και Signals.
Συν το τριπλο Different Stages.
Εσύ ξεκίνησες καλά… 