Ναι.
Σαν σήμερα, πριν από εννέα χρόνια, έδωσαν την τελευταία συναυλία τους.
Κάπου γύρω από το 1990, όταν μπήκα στον κόσμο τους, άκουσα και αυτόν τον δίσκο. Απογοήτευση και απορία, όσο πορσπαθούσα να καταλάβω τι ακριβώς φάση είναι αυτή η μπάντα. Σήμερα έκλεισε 37 χρονάκια. 37 ρε μλκς.
Μην πέσετε να με φάτε, αλλά τον έχω πάνω κι από Power Windows κι από Presto.
Γιατι να σε φαμε. Δισκαρα ειναι, απλως θελει αλλα αυτια και μυαλα. Αλλωστε, εχω γραψει δεκαδες φορες οτι το AFTK ηταν η μουσικη μου αφυπνιση, αλλα δεν σημαινει οτι στα 16-17-18 μου δεν επαιζε King Diamond και Slayer σε λούπα… Καθε πραγμα θελει τον χρονο του.
Τύπε, δεν είναι μόνο η ποιότητα του Hold your fire. Είναι κι οι συνοδευτικές αναμνήσεις.
Θυμάμαι να ακούω το Time stand still στο αυτοκίνητο, εν έτει 1998, πηγαίνοντας να πάρω την Ανδριάνα για να μπλέξουμε τα μέλη των σωμάτων μας, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις…
Εξαιρετικη επιλογη τυπε. Ελπιζω να σταματησε ο χρονος.
Πραγματικά, σταμάτησε.
Οι μνήμες έμειναν ανεξίτηλες.
Και, κατά διαβολική σύμπτωση, σήμερα την είδα ολοζώντανη στον ύπνο μου
(δίχως όμως να ακούγεται η φωνή του Geddy)
Αν ακουγοταν η φωνη του Geddy, θα μπορουσες να το καταταξεις στους εφιαλτες!
Χρονια πολλα Αριαν, χρονια πολλα Σιγκναλς.
Χρόνια πολλά, Test for Echo!