Για το Blood Year δεν άλλαξα άποψη: καλό είναι αλλά μέχρι εκεί και κορυφαίο κομμάτι μακράν του δεύτερου για μένα είναι το Sinaia. Live ό,τι παίξανε απ’ αυτό ακούστηκε πολύ ωραία και γενικά ήταν εξαιρετικοί, απλά ήθελα περισσότερη ώρα.
Κατά τ’ άλλα, Station και Guidance κορυφές με ένα κλικ καλύτερο να θεωρώ το Guidance. Νομίζω αν έκανα τώρα μια κατάταξη με τους αγαπημένους μου δίσκους γενικά με έναν από κάθε μπάντα, ένας από αυτούς τους δύο θα έμπαινε 10άδα. Από 'κει και πέρα η σειρά αλλάζει ανάλογα με τη διάθεση αλλά κακό ή έστω μέτριο δίσκο δεν έχουν. Αυτός ο Turncratz είναι πολύ μεγάλος παίκτης.
Για μένα οι κορυφές τους είναι τα Station/Geneva από πολύ κοντά και το υποτιμημένο Empros. To Enter είναι μια κατηγορία μόνο του…και εκείνο εξαιρετικό αν και άλλη μουσική εντελώς την οποία υπηρέτησαν άψογα αλλά δεν ξανα-εξερεύνησαν. Το Guidance μου άρεσε πάρα πολύ. Tα Μemorial και Blood Year τα λιγότερα καλά/εμπνευσμένα τους. Στο Memorial η μουσική τους παραέγινε μινιμαλιστική ενώ το Blood Year παρ’ όλο που “σκλήρυνε” τον ήχο δεν διαφοροποιήθηκε ιδιαίτερα ενώ και συνθετικά δεν είναι ιδιαίτερα δυνατό.
Είχα βγάλει ενάμιση μήνα στρατό (Καβύλη) ακούγοντας το “Guidance” με το που κυκλοφόρησε. Ήταν μία καλλιτεχνική όαση τα μεσημέρια και ακόμη και μέχρι σήμερα είναι ο μόνιμος δίσκος που θ’ ακούσω από τους συγκεκριμένους. Το “Lisboa” μ’ εκείνο το πενταλικό σημείο κάπου στο 3ο λεπτό είναι από τις πιο αγαπημένες μου μουσικές στιγμές εν γένει.
Περίεργο που αποκαλείς υποτιμημένο το Empros. Δε γνωρίζω αν έχεις κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου (πχ κριτικές από συγκεκριμένα έντυπα) αλλά νομίζω ότι στους fans λαμβάνει μεγάλης αποδοχής (δλδ είναι σταθερά στο τοπ 3).
Για Blood Year όντως θυμάμαι να καταλήγω ότι είναι από τα λιγότερο εμπνευσμένα τους αλλά δεν το έχω ακούσει αρκετά.
Έχω βγάλει τρεις μήνες Δορίσκο (κοντά στις Φέρες) ακούγοντας Βολάνη στον θάλαμο… 1000 φορές Καβύλη μαζί σου!
Εχω ξαναβαλει ολη τη δισκογραφια και παιζει σημερα, με αφορμη το ποστ, και ειναι πολυ δυσκολο ρε γαμωτο να πεις οτι καποιο αλμπουμ δεν ειναι καλο.
Το Guidance ηταν grower για μενα - στην αρχη δε το ειχα παρει πολυ ζεστα αλλα μετα απογειωθηκε στη στρατοσφαιρα. Μπορει γιατι ειναι κολλησει τρελα με το Μemorial - το οποιο η αληθεια ειναι οτι για πολυ καιρο ειχα θεοποιησει (τρελαινομαι με Deficit, Memorial).
Νταξ το Station δυσκολα πεφτει απο τη κορυφη αλλα τα thrills του Geneva σε στοιχειωνουν.
Μπαντα κορυφη μονο.
