RWAKE - Rest (2011)

Setlist:

  1. Souls of the Sky
  2. It Was Beautiful But Now It?s Sour
  3. An Invisible Thread
  4. The Culling
  5. Ti Progetto
  6. Was Only A Dream

Τέσσερα χρόνια μετά το αριστουργηματικό “Voices of Omens”, έρχεται το νέο άλμπουμ των RWAKE, στις 27/9.
Τι περιμένουμε; Μα φυσικά τον δίσκο της χρονιάς. Και αυτό έχει να κάνει με 2 κύριους λόγους:
Ο πρώτος είναι, το γεγονός, ότι οι RWAKE έχουν μια εξιοθαύμαστα ανοδική πορεία στην 13χρονη καριέρα τους. Αποτέλεσμα αυτού αποτελεί το προαναφερθέν VoO του 2007, με το οποίο χτύπησαν κορυφή και από πλευράς έμπνευσης και από πλευράς συνθετικής ωρίμανσης αλλά και επειδή οριστικοποίησαν τον ήχο τους (κάτι που βέβαια είχε ξεκινήσει και από το “If You Walk Before You Crawl, You Crawl Before You Die” του 2004) και πλέον δεν έχουμε να κάνουμε με “κάτι ανάμεσα σε πρώιμους Neurosis και Mastodon”, αλλά είναι απόλυτα προσωπικός ήχος, 100% RWAKE.
O δεύτερος λόγος είναι τα 3 κομμάτια που έχουν διαρρεύσει στο ίντερνετ. Και οι 3 είναι τέτοιες κομματάρες που δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης και ότι οι RWAKE πάνε ένα βήμα παραπέρα και μεγαλουργούν.

Για του λόγου το εληθές, ακούτε εδώ και κλαίτε:
It Was Beautiful, But Now It’s Sour
An Invisible Thread
Was Only a Dream

Δεδομένου ότι, ο δίσκος είναι 53 λεπτά συνολικά και τα 3 κομμάτια που έχουν διαρρεύσει είναι 35 λεπτά απίστευτης μαγείας, ε λογικό είναι να περιμένουμε το δίσκο της χρονιάς. Ε;

Edit: Ξέχασα να αναφέρω ότι την παραγωγή του άλμπουμ, την έκανε ο μέγας θεός, Sanford Parker, όπως είχε κάνει και στο VoO.

Πολυ μεγαλες προσδοκιες απ’ αυτο τον δισκο, αλλα ειμαι κι εγω σιγουρος οτι θα ναι επος. Το was only a dream eχει παει κατευθειαν στα αγαπημενα κομματια του 2011 για οσους το εχουν ακουσει. Λακωνικοτατα. Ας ελπισουμε σε κατι ανταξιο ή και καλυτερο του προηγουμενο Voices of Omens.

To θέμα είναι το εξής: Ο δίσκος, στην ουσία εχει 4 κομμάτια. Τα 3 που έχουν διαρρεύσει και το The Culling που, από αυτά που διάβασα θα είναι γύρω στα 16 λεπτά. Τα άλλα είναι εισαγωγικά κομμάτια του λεπτού.
Αν είναι και το The Culling τόσο τεράστιο όσο τα υπόλοιπα, τότε μάλλον ξεπερνάει, για μένα, το VoO.

Καλά που το γραψες Keyser, γιατί ήμουν έτοιμος ν’ ακούσω και τα άλλα δυο κομμάτια που έχουν διαρρεύσει και δεν είχα πάρει πρέφα (έχω ακούσει μόνο το It Was Beautiful… που προφανώς είναι μέγιστη κομματάρα). Τώρα θα περιμένω λίγες μέρες να βγει ο δίσκος και να τον ακούσω ολοκληρωμένο. Γιατί αναρωτιέμαι (με τους Rwake βασικά), τί νόημα έχει να δώσεις στο κοινό τα 3 από τα 4 ουσιαστικά κομμάτια του δίσκου πριν την κυκλοφορία του; Για να χαλάσεις μετά την εμπειρία της συνολικής ακρόασης; Δηλαδή τώρα εσείς που τα έχετε ακούσει περιμένετε πρακτικά ένα κομμάτι; Τέλος πάντων.

Στα άλλα που λέει ο Keyser έχει δίκιο, έχω καταλήξει ότι και για μένα το Voice of Omens είναι ο κορυφαίος (μέχρι τώρα…) Rwake δίσκος. Είναι η sludge-ιά του μεταλλά ένα πράγμα.

Όντως είναι τεράστια μαλακία. Κι εγώ όταν το συνειδητοποίησα, ξενέρωσα λίγο. Και η αλήθεια είναι ότι και στα 3 κομμάτια έχω ρίξει τρελό λιώσιμο, οπότε επί της ουσίας, ναι, περιμένω ένα κομμάτι. Και αυτό είναι άσχημο και χάνει λίγο από τη μαγεία της αναμονής και της λαχτάρας.
Κακή προώθηση γενικά. Κρίμα.

Παγιωμένες πρακτικές της relapse είναι αυτά, και με το τελευταίο Cough το ίδιο είχαν κάνει. Κρατάει το όνομα ζεστό για καιρό, κάνει και κάποια deals με μεγάλα sites για τα αποκλειστικά streams και -φαντάζομαι- κερδίζει σε κάποια pre-orders.
Συνολικά για γουέηκ τα’χουμε ξαναπεί, η κορυφαία στιγμή τους είναι το “If You Walk Before You Crawl You Crawl Before You Die” και μετά ακολουθούν τα “Voices of Omens” και “Hell is a door to the sun” από πολύ κοντά, μόνο το κακόμοιρο το ντεμπούτο είναι μέτριο.
Ε για το δίσκο τι να πούμε, θα’ναι έπος λογικά. Μέτρια χρονιά για το σλατζ φέτος, λίγοι πραγματικά καλοί δίσκοι, λογικά η τριάδα θα’ναι εδώ μαζί με κοράπτιντ και τουμπζ.

Ρε εσύ δεν έλεγες ότι το καλύτερο τους είναι το “Hell is a door to the sun” ή κάνω λάθος;

Μέτρια χρονιά για το σλατζ φέτος, λίγοι πραγματικά καλοί δίσκοι, λογικά η τριάδα θα’ναι εδώ μαζί με κοράπτιντ και τουμπζ.
Μέτρια δεν λές τίποτα. Κακή θα την έλεγα εγώ. Και μάλλον το Τουμπς παίζει μπάλα μόνο του, γιατί και το Κοράπτιντ δεν είναι το Κοράπτιντ σλατζ που ξέραμε (δισκάρα βέβαια).

ε οκ μετά από σαράντα χρόνια άλλαξα γνώμη :stuck_out_tongue:
Oι τρεις αυτοί δίσκοι βέβαια κυμαίνονται από το 9,7 μέχρι το 10 οπότε λογικό είναι να αλλάζει η γνώμη.

Περιμένω με ενδιαφέρον το δίσκο των RWAKE .

Κατά τ’ άλλα όταν βγει το νέο Black Cobra θα κρυφτείτε στα λαγούμια σας!

Το περιμενουμε με πολυ ανυπομονησια το δισκακι.Εγω εχω ακουσει μονο το It Was Beautiful, But Now It’s Sour κανα 2 φορες επιτηδες για να το ακουσω ολο οταν βγει.
Οσο για τα καλυτερα μην ξαχνατε και το SoN.
Το Black Cobra νομιζα οτι θα εβγαινε πιο αργα αλλα τελικα ειδα οτι βγαινει 11 Οκτωβριου.Αναμενεται κι αυτο!

καλά ακου το it was only a dream και τα ξαναλέμε! Είναι κομματι κλαμμα πως το λενε

O c.t είναι φωνάρα τελικά ή μου φαίνεται;

Ξερετε :smiley:

Μάλιστα… Και το The Culling, λοιπόν, τεράστιο έπος!

Σχεδόν τρέμω!..

Ωραίος δίσκος πράγματι, θα τον ξανακούσω αρκετές φορές όπως φαίνεται!

εδιτ: Παρόλο που τα μεγάλης διάρκειας κομμάτια δεν είναι και η καλύτερή μου!

ντάξει πρώτο μισο από culling τίγκα μπαλάντα ιντέγριτι. ΓΕΑ

culling, και dream κομματοι. Πολυ γερος δισκος.

Είναι τρομερός δίσκος ε.
Τέταρτη σερί δισκάρα.

Το The Culling συγκρίνεται σε επικότητα άνετα με το ομότιτλο του “If you walk…”. Και κοίτα να δεις που πίστευα ότι αποκλείεται να κατάφερναν να γράψουν κάτι τόσο θριαμβευτικά μεγαλοπρεπές.
Πραγματικά ο δίσκος δεν υπάρχει πουθενά. Και τα κιθαριστικά λιντς του είναι αλλού, και τα φωνητικά είναι ξεχωριστή κατηγορία αφού μάλλον είναι τα καλύτερα που έχουν κάνει.
Εξωγήινα πράγματα…

Aνατριχιαστικός δίσκος, από αυτούς που φέρνουν το χειμώνα μαζί τους. Aπλά κάθεσαι στην καρέκλα και σηκώνεσαι όταν τελειώσει, χωρίς να σου φύγει με τίποτα η προσοχή. Όλα τα κομμάτια μπόμπες, αλλά αυτό που γίνεται στο Was only a dream ξεφεύγει. Ειδικά από το 8ο λεπτό και μετά πάλλεται η πλάση, αυτά τα lead μαζί με αυτά των Mastodon είναι ό,τι καλύτερο έχει ακουστεί σε αυτό που κάποτε λεγόταν HEAVY METAL και τώρα είναι κάτι άλλο. Όσα λόγια έχω αποκρυπτογραφήσει είναι σχεδόν ποιητικά, η φωνή ξεχειλίζει πάθος, και γενικώς τα πάντα όλα. Είμαι πανευτυχής που μετά από πολύ καιρό που χα να αγοράσω cd έπεσα πάνω σε αυτό, κι ας τους προσπέρναγα μέχρι τώρα ακούγοντας εντελώς αποσπασματικά. Πάρτε κι εδώ σε τεράστια φόρμα κι άντε γεια!