Σχετικά με τα παλαμάκια, περισσότερο με απασχόλησε μη τους μπερδέψουμε στο bard’s song αλλά ευτυχώς με ένα μαγικό τρόπο όλα πήγαν καλά εκεί (όσο μπορούσα να καταλάβω δηλαδή)
Για τα πλήκτρα, τα είδα εκεί αριστερά σε ένα κόκκινο αεροπλάνο (στο baron) όπως και το πιάνο στο Christmas truce, αλλά νομίζω στα άλλα κομμάτια δεν υπήρχε κάτι, αν κάνω λάθος πάσο
Μόλις έβαλα για πρώτη φορά να ακούσω Sabaton στο spotify (this is … playlist). Μια μίξη Rhapsody & Avantasia με ολίγη από Savatage στα πολυφωνικά μέρη μου φαίνονται. Τέρμα κάτσυ κορουσες/ριφφς, χωρίς να είναι κάτι κακό αυτό απαραίτητα.
Την έξτρα στρονγκ τυρίλα δεν την έχω εντοπίσει ακόμα (unkillable soldier, to hell and back, the last stand και τώρα είμαι στο Bismarck). Επίσης δεν μπορώ να φανταστώ πως αυτό το τέρμα χάπι europower συνδυάζεται με άρματα μάχης και μπαμ μπουμ επί σκηνής;;!!!
Πάντως καταλαβαίνω πλήρως γιατί να είναι αυτή τη στιγμή πάνω από τους BG, όσο και αν βγάζω φλύκταινες με αυτό.
Άλλη μια άψογη διοργάνωση για το Release.Ευρωπαικές συνθήκες φεστιβάλ, εξυπηρέτηση σε ότι ήθελες, προσεγμένος χώρος, καλός ήχος σε όλους.Ευγενέστατο και πολυπληθές προσωπικό.Θα τα βλέπουν οι Ντίντιδες και θα ντρέπονται (βασικά έτσι θα έπρεπε αλλά μάλλον χέστηκαν, τέλος πάντων).
Πρόλαβα το μεγαλύτερο κομμάτι της εμφάνισης των Έπικα που είχαν αρκετά δύσκολο έργο παίζοντας στους 35 βαθμούς.Σε μία φάση το σχολίασε και η Σιμόν όταν άρχισε να πέφτει ο ήλιος.Η απόδοση τους ήταν πολύ καλή, με τα ορχηστρικά μέρα να αποδίδονται σούπερ επαγγελματικά, και την Σιμόν να είναι κεφάτη και πολύ επικοινωνιακή.Η μπάντα έδειχνε να γουστάρει και οι αντιδράσεις του κοινού ήταν ενθουσιώδης για συγκρότημα τρίτο στο billing.Τώρα για την φωνή και την γενικότερη παρουσία της Σίμονς τι να πούμε εντάξει…η γυναίκα είναι αλλού από άποψη ταλέντου και performance.Αιθέρια.Με την μουσική τους δεν έχω μεγάλη επαφή αλλά πέρασα μια χαρά.
Οι Guardian ξεκίνησαν λίγο μουδιασμένα στο Into the Storm, αφού ο Χάνσι και η μια κιθάρα σχεδόν δεν ακουγόντουσαν.Προφανώς και ευτυχώς, σε αυτά τα επίπεδα διορθώνονται άμεσα τα λάθη, και από εκεί και μετά μας πήραν αμπάριζα.Μεγάλη εμφάνιση, πολύ σφιχτοί μουσικά ΟΛΟΙ τους, και ο Χάνσι όσο δείχνει να έχει χάσει την φόρμα του σωματικά (τι κοιλάρα έχεις κάνει ρε μάγκα), τόσο κρατάει την φωνή του σε προ δεκαετίας υψηλότατα στάνταρ.Από ένα σημείο και πέρα ήταν σχεδόν ισοπεδωτικοί οι Βάρδοι.Μιλάμε για κολασμένες εκτελέσεις σε Ashes to ashes,Theatre of Pain,Somewhere Far Beyond, και στις υπερκλασσικούρες.Το συγκρότημα σου έδινε την εντύπωση πως είναι σε τοπ φόρμα ακόμα και τόσα χρόνια μετά.Μάγκες τι να λέμε… Α το μόνο αρνητικό!! Στο bards song αντί να το απογειώσουμε σαν κοινό με τα ρυθμικά παλαμάκια που θέλει παραδοσιακά από την μέση και μετά, είδαμε μια αστεία για μένα εικόνα, με παραπάνω από τον μισό κόσμο να έχει σηκώσει τα κινητά του και να βγάζει βίντεο, και τους υπόλοιπους να κάνουμε το ρυθμικό κομμάτι.Δε ξέρω μου φάνηκε πολύ περίεργο.Οι εποχές αλλάζουν για όλους τελικά.
Τώρα πάμε στους headliners…που θα είναι για πολύ ακόμα headliners.Το hate εναντίον τους από κομμάτι κλασσικομεταλλάδων είναι ανέκδοτο.Οι τύποι παρουσιάζουν κάτι συγκεκριμένο, το κάνουν με ειλικρίνεια, κέφι και πολύ πολύ χιούμορ.Για μένα είναι ξεκάθαρο πως βάζουν αρκετό χαβαλέ στις εμφανίσεις τους, και αυτό αντισταθμίζεται με την μιλιταριστική τυρίλα που βγαίνει.Ατελείωτη όρεξη ο frontman (και ωραία φωνή btw), ακριβό και εντυπωσιακό οπτικά show, πολύ pyro, επικοινωνία με το κοινό, sing along κομμάτια.Η μουσική τους σε σημεία δείχνει να επαναλαμβάνεται λίγο, είναι και ο λόγος που δεν έχω ακούσει όλα τα άλμπουμ τους, είναι και κάπως εύπεπτη ίσως, όμως συναυλιακά σιγά σιγά αποτελούν κεφάλαιο και θα περάσεις σίγουρα σούπερ αν τους δεις με ανοιχτό μυαλό.Εν τω μεταξύ δε ξέρω πως έχει γίνει η σύνδεση με μικρότερα παιδιά, αλλά πραγματικά ο μ.ο ηλικίας των οπαδών τους είναι μικρός.Κάτι τους λένε.Οι γονείς απέξω που περίμεναν τα καμάρια τους με τα μπλουζάκια Sabaton, μου θύμισαν τους δικούς μου, που μας μάζευαν από active member τα 90ς.Σίγουρα μέσω των Σουηδών θα μπει πολύς νέος κόσμος στην φάση του σκληρού ήχου και αυτό είναι κατόρθωμα για την μπάντα, ξυδάκι στους haters.
Έκλεισε για 'μένα ο πιο γεμάτος συναυλιακά μήνας της ζωής μου (αν εξαιρέσεις το Wacken που πήγα το 15).
Το release κράτησε το ίδιο υψηλό επίπεδο που είχε και το 19 και αξίζουν συγχαρητήρια στους διοργανωτές του. Δυστυχώς οι άλλοι μεγάλοι διοργανωτές δεν δείχνουν να παίρνουν το μήνυμα και στηρίζονται μόνο στο “βάρος” του συγκροτήματος που κλείνουν στη λαχτάρα του κόσμου να το δει και στο πολύ marketing. Όσο στηρίζουμε όμως αυτούς που μας σέβονται μακροπρόθεσμα θα βγαίνουμε κερδισμένοι.
Στα της συναυλίας. Είδα Epica χαλαρά από απόσταση στη σκιούλα, συμπαθητική μπάντα, θετική ενέργεια, δυνατή απόδοση, πολύς κόσμος γούσταρε και συμμετείχε.
Στους Guardian όμως πήγα αρκετά μπροστά, τους είδα για τέταρτη φορά, η προηγούμενη ήταν στο Chania Rock Festival το 17 όπου είχαν παίξει όλο το Imaginations. Ισοπεδωτική εμφάνιση, βγάλαμε τα λαρύγγια μας. Βασίστηκαν μόνο στις καταπληκτικές συνθέσεις τους, στην άρτια live παικτική ικανότητα και στην φωνάρα του Hansi. Α και στο τρελό εφέ του καπνού!!!
Στους Sabaton η παρέα ήθελε να πάμε κοντά και τους έκανα το χατήρι. Προσπάθησα να ξανακούσω τις τελευταίες μέρες να είμαι προετοιμασμένος αλλά ρε παιδιά ειλικρινά δεν τη βρίσκω με τη μουσική τους. Το πρόβλημα μου δεν είναι η θεματολογία -κι άλλοι έχουν γράψει τραγούδια με θέμα τον πόλεμο που είναι υπερέπη- βρίσκω τη μουσική τους ανέμπνευστη. Τέλος πάντων άποψη μου και δεν θέλω να την επιβάλω σε κανέναν. Λογικό όμως να είναι headliners, τόσες φωτιές και τόσες γουρούνες ρίξανε… Στις 11:30 η παρέα πήγε ακόμα πιο μπροστά κι εγώ πήγα πιο πίσω, στις 11:45 έφυγα όπως και πάρα πολλοί άλλοι γιατί δεν με κράταγε τίποτα άλλο εκεί. Πόσες φωτιές και δυναμιτάκια να δεις…
Να πω κι εγώ την άποψή μου για το χθεσινό live.
Μπήκα με το που άρχιζαν οι Epica. Αρκετά καλοί μου φάνηκαν χωρίς να έχω μεγάλη σχέση με τη μουσική τους. Ζωντανοί στη σκηνή, κινητικότατοι, με επαφή με το κοινό, παρά τη δυσκολία της ώρας που έπαιζαν. Πολύ δεμένη μπάντα και κάποια τραγούδια τους μου άρεσαν αρκετά. Θα τους ακούσω καλύτερα. Εμένα με κέρδισαν πάντως και μπράβο τους.
Τους Blind Guardian τους περίμενα με μεγάλη προσμονή. Κάτι που είχα καιρό να τους δω, κάτι το σετλιστ, κάτι η συναυλία στο πλαίσιο του Release, είχα προετοιμαστεί για επικότατη βραδιά. Και πέρασα γαμάτα.
Όμως τα στάνταρ που είχα θέσει από πριν δεν τα έπιασα. Ο Hansi δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Φαινόταν η φωνή του ταλαιπωρημένη και σε λίγες στιγμές ήταν πραγματικά καλός. Για αυτό και υπήρχαν πολλά σημεία που τραγουδούσε μόνο το κοινό. Από ρεφρέν δεν είπε κανένα. Οκ να σιγοντάρει το κοινό. Κι εγώ γκάριζα με όλη μου τη ψυχή. Όμως δεν τραγούδησε σχεδόν κανένα, με τους δύο κιθαρίστες νομίζω να κάνουν backing vocals. Η μη καλή κατάσταση της φωνής του πιστεύω οδήγησε και στο άλλο μη θετικό της εμφάνισής τους. Περίμενα η αλήθεια ένα με δύο τραγούδια ακόμα. Χρόνος για άλλα τραγούδια υπήρχε, αν δεν είχαμε τη πολυλογία του Hansi μετά από κάθε κομμάτι, που έκοβε και λίγο το μομέντουμ της εμφάνισης. Κατά τα άλλα πέρασα ωραία, με τραγούδια που αγαπώ. Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι δίπλα μου (και ήμουν σχετικά μπροστά) υπήρχαν άτομα που είχαν έρθει μόνο για Sabaton και δεν είχαν ακούσει καθόλου Blind Guardian.
Και με αυτή μου την πάσα περνάω στους headliners Sabaton. Εντυπωσιακό μπάσιμο και σόου αντάξιο ενός φεστιβαλ. Ήχος σούπερ, πολύ κινητικοί και τέλεια σκηνοθετημένοι στη σκηνή. Ο τραγουδιστής αν και τελείως μέτριος ως αδιάφορος φωνητικά, έδινε σόου κοντά σε επίπεδα Dickinson. Έκατσα πίσω είδα μια ωρίτσα (βαρέθηκα μετά από ένα σημείο τα τραγούδια τους μου φαίνονταν ίδια), ήπια τη μπύρα μου και έφυγα ευχαριστημένος. Οι οπαδοί τους γούσταραν αρκετά πάντως όπως φαινόταν. Μπράβο που έχουν τέτοια απόκριση από το κοινό και φέρνουν κόσμο στη μουσική μας.
Η διοργάνωση τέλος ήταν άψογη. Κόσμος περί τους 8.000 θα έλεγα.
Και του χρόνου.
Μετά από 7 μέρες ακριβώς από την συναυλία, μου έχει δημιουργηθεί η απορία:
Σας φάνηκε και σε σας ο Hansi, σαν να φοβόταν λίγο να τραγουδήσει, να δώσει ένταση, να φοβόταν την φωνή του? Οκ, στα πιο δυναμικά σημεία (σχεδόν όλο το somewhere far beyong) το έβγαλε με παραπανίσιο γρέζι, που έφτανε τα όρια του brutal (! - για τα δεδομένα των guardian πάντα), αλλά πχ στο Into the Storm, μόλις έσκασε με είχε προβληματίσει, γιατί μου είχε φανεί σαν να μην ελέγχει την φωνή του. Μετά μου φάνηκε ότι έφτιαξε, αλλά βλέποντας σήμερα το Welcome to Dying, είχε πολύ φοβική απόδοση στο κομμάτι. Είτε κατι περίεργο παίζει(άγχος? υγεία? φανηκε να μην έχει ανάσες πάντως και απο τον τρόπο που μίλαγε), είτε έχει φάει την φωνή του ο αθρωπας. Τέσπα να ναι καλά ο ανθρωπος.
edit: μόλις τώρα είδα το ποστ του @38aris ακριβώς από πάνω. Δεν είμαι ο μόνος, λοιπόν.
Ενω σε πολλα σημεια ηταν συγκλονιστικος, κατι σαν να τον δυσκολευε λιγο ναι, κι εγω δεν καταλαβα τι μπορει να ηταν.
Προσωπικα μου αρεσε πολυ που καποια κομματια τα ειπε με πιο extreme φωνητικα απο το “κανονικο”
1μιση μήνα πριν, ήταν καλύτερα (αλλά και πάλι όχι στα καλύτερα του - φαίνεται ανήσυχος)
Μλκ έχει και τον Βάρδο του Hayate, τρελλαίνομαι 
Το είδα όλο αυτό το λαηβ προχθές, τι πάει να πει όχι στα καλύτερα του, άψογη εμφάνιση από Χανσι, από τους ελάχιστους που δεν έχουν χάσει τη φωνή τους 30 χρόνια μετά
Όχι ρε μαν, δεν ήταν άψογη.
Και δεν είμαι από αυτούς που θα ψειρίσουν τόσο πολύ, πραγματικά πέρασα πολύ καλά, παρόλη την μέτρια εμφάνιση του Χανσι.
Αλλά πχ, κοίτα εδώ:
Στο where can i run, where can i hide, είναι φανερό ότι κάτι παίζει. Αλλάζει ύφος, μειώνει ένταση προσπαθεί να κρατηθεί in key και του βγαίνει κάτι λίγο ξεψυχισμένο.
Στο Oh its sweet how the, παει να δώσει ένταση και γυρνάει στο προηγούμενο.
Στο refrain παει να δώσει ένταση, αλλά δεν του βγαίνει, we are following the will of the ONE και το χάνει.
Τέσπα, δεν με απασχολεί η μειωμένη απόδοση, το είπα σαν ανησυχία, γιατί κάτι μου φαίνεται στραβό.
Το ξέρω ότι έχει αλλάξει τρόπο τραγουδίσματος εδω και χρόνια και πως το γρέζι λάιβ δεν το προτιμά (ακόμα και από το imaginations στο single του mirror mirror φαίνεται), αλλά φαίνεται αρκετά αβέβαιος στα “πατήματα” του.
δες και εδώ welcome to dying
όταν το πάει σε πιο δυναμικό, του βγαίνει καλύτερα, αλλά το δυναμικό του πλεον είναι στα όρια των blind guardian 
Hταν εμφανές ότι έχει θέμα παιδιά. Στην αρχή κι εγώ έλεγα ότι ίσως φταίει ο ήχος. Μετά όμως έκανε μπαμ αυτό. Δεν τραγουδούσε όπως τον έχω ξανακουσει ότι μπορεί, έκλεβε, κρατούσε δυναμεις και πήγαινε σε safe mode. Μια δυο τσιριδες δεν το σώζουν.
Παρόλα αυτά κι εγώ πέρασα γαμάτα, αλλά όπως ειπα η κατάσταση της φωνής του Hansi δεν άφησε να καταστεί δυνατή μια μυθική εμφάνιση, βάσει των προσδοκιών του σετλιστ .
Εμένα μού φάνηκε σα να έτρεμε σε κάποιες φάσεις και δεν μπορούσε να τραγουδήσει ή συγκινούταν σε κάτι στιγμές. Ξέρ γω;
Και ήρθε η επιβεβαίωση από τον Χάνσι, ότι είχε πρόβλημα με τον λαιμό του στην συναυλία της Αθήνας. Good to know, αισθάνομαι λίγο καλύτερα.
