πλέον διέρρευσε στους ρώσους οπότε δεν αποτελεί κοινό μυστικό τριών-τεσσάρων χρηστών του φόρουμ.
εδώ έχουμε να κάνουμε με μία από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες της χρονιάς γι’αυτό ανοίγω δικό του θρέντ και θέλω να δώσετε βάση.
κλασικό ψυχεδελικό rock, τελετουργικά παιγμένο, με θρησκευτικά θέματα στους στίχους και με τη θεά jessica thoth στα φωνητικά.ακούγοντάς το νιώθω ότι ο χρόνος σταμάτησε κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '70.και ω ναι.μ’αρέσει τρελά αυτό…επίσης θα αρέσει σίγουρα σε όσους αρέσουν ταινίες του '60 και του '70 καθώς ηχεί αρκετά sountrack-ικό.
9 αριστουργηματικές συνθέσεις με προσωπικό κόλλημα το υπερέπος judge of mankind.
ΜΗΝ το προσπεράσετε…
edit: επίσης αυτό που με τρελαίνει σε αυτό το δίσκο είναι το γεγονός ότι ενώ οι περισσότερες retro μπάντες προσπαθούν να πιάσουν το feeling από μπάντες που έδρασαν εκείνη την εποχή, οι sabbath assembly πιάνουν ΑΚΡΙΒΩΣ το feeling της εποχής.έχεις την αίσθηση ότι ακούς ένα δίσκο που βγήκε το 1970 και όχι ένα σύγχρονο retro δίσκο.και αυτό είναι επίτευγμα για μένα.
Δυπ φορες το ακουσα…και ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ!!!Φοβερος δισκος και κατα τη γνωμη μου η μουσικη ειναι απιστευτα “ταξιδιαρικη”!Σιγουρα θα περασω πολλα απογευματα ακουγοντας τον και κοιτοντας εξω απο το παραθυρο!!!Δεν εδωσα και μεγαλη σημασια στο τι λενε οι στιχοι φτανει που τους ακουγα να τραγουδιουνται απο μια φοβερη φωνη!Θα ηθελα κα μερικες αλλες πληροφοριες για το συγκροτιμα οπως αν εχουν αλλο αλμπουμ η αν αναφερεται πουθενα ο λογος που εχουν στιχους με θρησκευτικο περιεχομενο(Οχι οτι εχει πολυ σημασια) καθως στο Myspace τους εχουν λιγες πληροφοριες!!!
δεν έχουν άλλη κυκλοφορία καθώς είναι side project της jessica thoth των jex thoth (αν δεν τους ξέρεις να τους τσεκάρεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ).
οι στίχοι ασχολούνται με την αίρεση “process church of the final judgement” που έδρασε στα late 60’s/early 70’s στην αμερική και δόξαζε το χριστό και το σατανά.τα τραγούδια τους ασχολούνται με τέσσερα πρόσωπα: το χριστό,τον jehovah,τον lucifer και το σατανά.όλα αυτά φαίνονται κάπως …περίεργα, αλλά όπως η άποψή μου είναι πως όλο αυτό βγάζει κάτι το κάλτ και αυτή η καλτίλα μου κάνει.
Εκτός της Τζέσικας ιδιαιτέρως γνωστός είναι και ο έτερος του ντουέτου, ο εκ των No Neck Blues Band ορμώμενος Dave Nuss. Αν εξαιρέσεις την (κατ’ εμέ) αδιάφορη προς το αστειούτσικη θεματολογία, το album παραμένει μια ομορφιά και κάτι που δεν περίμενα από άτομο με τις καταβολές του Nuss (εδώ εμφανίζεται σαφώς πιο συμβατικός, και άρα και πιο “πιασάρικος”). Ακόμα περισσότερο μ’ αρέσει που δεν εδρεύουν αποκλειστικά στην ψυχεδέλεια των 60s (που δεν είναι και η πλέον αγαπημένη μου μορφή της) αλλά παίρνουν πολλά κομμάτια από την 70s μετεξέλιξή της. Και φυσικά γλυκύτατη η φωνή της Τζέσικας, θυμίζει πολλές θαυμαστές προκατόχους της.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, είναι και σε μπλακ μεταλ εταιρεία. Επίσης για να ξεκινήσουνε και με τους καλύτερους οιωνούς σε ότι αφορά στην διάδοση του ονόματός τους, τους έχει και σε ένα δίστηλο αρθράκι το Wire του Ιουλίου
συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λες για την ψυχεδέλεια.στα 70’s έγινε πιο σκοτεινή και ο τρόπος που την προσεγγίζουν είναι λες και βίωσαν την εποχή.
επίσης δεν ήξερα ότι ο dave nuss είναι μέλος των nnbb!ωραία μπάντα και σίγουρα διαφορετικά αυτά που παίζει εδώ από τους nnbb.
τέλος είναι πολύ θετικό που τους αναφέρει το wire.το ρετρό είναι στη μόδα και είναι η κατάλληλη στιγμή για να γίνουν γνωστοί.
Μετά από ψάξιμο και σε συνδυασμό με τις όποιες πληροφορίες του booklet, κατέληξα στο συμπέρασμα πως πρόκειται για ύμνους της The Process Church of the Final Judgement, τόσο στιχουργικά όσο και συνθετικά και πως οι Sabbath Assembly “διασκεύασαν” τους ύμνους αυτούς.
Αυτό που δεν έχω καταλάβει ακόμη, είναι την εμπλοκή του Kevin Rutmanis (The Melvins, Tomahawk) στο όλο εγχείρημα μιας και αναφέρεται, ενώ είμαι σχεδόν βέβαιος πως η ενορχήστρωση ανήκει και στον Imaad Wasif (respect).
κατά τα άλλα πόσο θα μου το χτυπάτε πια ρε αλήτες?
αλλά που θα πάει?κάνω ήδη αποτοξίνωση από αυτήν την ατάκα (είναι πιο δύσκολο απ’όσο φαίνεται:() και θα την πω μια και καλή στην τελική λίστα…