Samsara Blues Experiment - Long Distance Trip

Ρε αυτο ειναι καλο ρε :!: Πω δεν ξερω τι να πρωτακουσω τελευταια, αυτα ειναι. Το double freedom απο ενα σημειο και μετα (στα 7-8 λεπτα?) ισοπεδωνει τα παντα.

βασικά οι γερμανοί είναι πολύ μπροστά στο είδος.
η καλύτερη κυκλοφορία της χρονιάς για μενα μάλλον έκλεισε.
ακούγοντας το double freedom πετάω μαζί με τις παρθένες του εξωφύλλου.

τι εγινε ρε παιδες ζει η ψυχεδελεια και εγω σκαλιζω τα αδυτα της πισω στο 60 :stuck_out_tongue: ?

με πορωσατε και θα το ακουσω το δισκακι

Mου φάνηκε περίεργο το γεγονός ότι οι Samsara (όπως μου είπε ο τραγουδιστής τουλάχιστον), δεν έχουν ακούσει ποτέ τη μουσική των Sleeping Karma. Και περίεργο γιατί ναι μεν όπως είπες ο τυπάς έχει την παραπάνω ιδιότητα, δεύτερον (όπως πάλι είπε) μπορεί να είναι support μπάντα στο Live των Karma και τέλος ο ήχος τους θυμίζει πολύ των Karma. Πολύ Karma…

Αυτό ακριβώς λέω κι εγώ (3η φορά που το αναφέρω:p)!! Παράκρουση λέμε!!

δώστε κανα λινκ κι από δω, γιατί έχω ένα σάπιο 60MB.

@Keyser: ye, το προσεξα :stuck_out_tongue: Ξεφευγει κειθε κι επειτα λεμε 8) Και army of ignorance κομματος.

εδιτ/ σαπιος εισαι και φαινεσαι που θα πεις το λινκ μου σαπιο, dude :stuck_out_tongue: ολοι το ιδιο πρεπει να εχουν, απο το γνωστο blog. αν οχι, στειλτε και σε μενα :stuck_out_tongue:

καλο ακουγεται το δισκακι σε 1ο ακουσμα

παρεμπιπτοντως , επειδη δεν ειμαστε εδω για να κανουμε πι-αρ και λεμε τα συκα συκα κλπ κλπ , η κοπελλα που εγραψε την κριτικη μικρη ακουγε διαφανα κρινα και διαβαζε ελυτη?

[B]ο ύμνος των κατακρεουργημένων πνευμάτων μας ???

υπάρχουν κάπου εκεί έξω μυαλά που παίρνουν φωτιά και καταφέρνουν να μετατρέπουν ένα πειραματικό σχέδιο σε μοιρολόι των δικών μας καημών ???

Αγάπησε και εξάγνισε τα πάθη σου, όπως έκανα και εγώ στην πρώτη ακρόαση του δίσκου ??? [/B]

wtf ?? βαλτε κανεναν potofgold να γραψει μια πραγματικα στονερ κριτικη ρε σεις και δωστε στην κοπελια κανεναν εντεχνο δισκο αφου θελει κλαμα και οδυρμο

και να αναφερουμε (για μενα τουλαχιστον) μια super-space-stoner υπερδισκαρα

farflung - a wound in eternity

οχι μονο δεν ξεφουσκωνει αλλα σαν αλλο μπαλονι με ηλιο φευγει ολο και πιο ψηλα στα βαθη του διαστηματος

albert hoffman would have been so proud…

Εμένα δε μ’αρέσουνε οι κριτικές του Pot, αλλά ακούει ωραία πράματα!
Και αυτό το σαμσάρα με μια ακρόαση δείχνει να γαμάει.

Καλό το wound in eternity, αλλά όχι για αποθέωση.
Είναι περισσότερο ψυχεδελικό σπέης ροκ, στόουνερ δύσκολα το λες.

Σε άλλο θρεντ όμως δεν έπρεπε να μπει αυτό?

έντιτ
αναθεώρηση στο λεπτο: στονερ δεν το λες.

και stoner το λες και δισκαρα το λες (το εχεις ακουσει πανω απο 6-7 φορες αληθεια ? )

Το σούπερ και το δισκάρα είναι , ως προσωπική κρίση, δηλαδή υποκειμενική, δεκτό και σεβαστό, άσχετα από τη δική μου άποψη.
Το στόουνερ είναι αντικειμενικο.

Ο δίσκος έχει βγει από το 2008. Αυτομάτως ακυρώνεσαι που το πόσταρες σε κυκλοφορία άλλης μπάντας που αφορά το 2010.
Έτσι για να σου φύγει η περιέργεια έχω ακούσει και τη vinyl limited edition του ίδιου δισκίου. Έχω να σου προτείνω και το when science fails, αν έχεις όρεξη να το ψάξεις.

Θα σε παρακαλούσα όμως, να μην μου απευθύνεις ερωτήματα που κάνουν σε σένα άλλοι γιούζερς. Δε δείχνει καν φαντασία. Με όλο το σεβασμο.

Αυτό. Συμφωνώ και επαυξάνω.

Και αυτό. Καθώς και το The Belief Module. Δισκάρες!

“‘A Wound In Eternity’ owes as much to Hawkwind as it does to Sleep, and at times the sound reminds me of early Monster Magnet. This is a fuzzed-out, spacey freak-out. The drums pound along in a manner that would make Keith Moon and John Bonham both proud. The guitars are fuzzed-out and drenched in reverb and delay, providing an excellent ambience. The vocals easily hearken back to the 60�/early 70�. Lyrics about space and all things space-related abound throughout the whole disc. Everything in the mix has a place here and it all sets a great psychedelic tone without sounding dated or forced. Farflung is a band with one foot firmly in the past and the other set light years into the future. I can only hope that this is just the beginning of a long trip yet to come.”

μάλλον κάτι χάνω, δεν εξηγείται αλλιώς…

(double post)

@awake: εσύ το έχεις ανοίξει http://www.rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=14083&highlight=Farflung θυμήσου τι έχεις ποστάρει.

@Keyser:

και το στονερ υποκειμενικο ειναι ενιοτε.εγω πχ τωρα χρησιμοποιω τον ορο ‘στονερ’ με την εννοια του ταξιδιαρικου .ναι,αντικειμενικα ο δισκος παταει κυριως σε hawkwind κ monster magnet (aka space rock) και οχι σε κyuss κλπ (που τα θεωρουμε στονερ) αρα καταλαβαινω γιατι εχουμε διασταση αποψεων.με την γεωγραφικα περιορισμενη εννοια του ορου δεν το λες στονερ.

θα το αντικαθιστησω λοιπον το στονερ με τον ορο ‘trippy’ αν και λεγοντας το stoner εννοω τον ορο ‘τριπαρισμενο’ αρα και οι 2 εχουμε δικιο κ οι 2 εχουμε αδικο

βλεπω εχεις κολλημα με χρονιες/ειδη/ταμπελες.κακως.αντικεμενικα παντως ολες οι καλες μουσικες ειναι connected αρα μηδεν ακυρο κ εδω.ασε που ειμαι σιγουρος οτι καποιος που γουσταρει το σαμσαρα κ τους mskarma πιθανοτατα θα γουσταρει κ το farflung (ακυρο θα ηταν αμα σου προτεινα iron maiden)

και εγω την limited edition εχω με τα 2 εξτρα κομματια.αυτο δεν λεει κατι.υπαρχει ακουω και ακουω.αντικειμενικα.αλλα οκ το τι μας αρεσει κ μη ειναι κατι 100% υποκειμενικο.
σε ευχαριστω παντως για την προταση αλλα μετα το wound in eternity καθησα και τα κατεβασα ολα τα αλμπουμ τους.

καλημερα

καλημερα, χτες το βραδυ κοιμηθηκα πολυ γλυκα με τουτο εδω. ειναι απ’ τα ωραια που ακουσα τελευταια. δεν ειχε γινει το ιδιο οταν ακουσα το farflung. σπεης ροκ ειναι και μαλιστα του βαζω βουλα. το στονερ κυριε αγουεικ δεν ειναι ουτε τριπι, ουτε ξετριπι. ειναι βρωμικο και ΠΕΤΡΙΝΟ. επισης δεν περιμενα ν’ ακουσω φωνητικα. τα πρωτα δευτερα μου ηρθε να βρισω, μεχρι να ισορροπησει στο (λεμε τωρα)κουπλε, αλλα ειχε περιεργη φωνη ο τυπος, μου θυμισε μεχρι και τζεημπι. το αλμπουμ βρισκεται αναμεσα στους σλιπιν καρμα και τους μανκυ3, οι πρωτοι ειναι οι πσυ και οι δευτεροι οι γκρουβ, αυτοι εδω χωσανε και τα σολοζ. θ’αγοραστει σε ελπι σιγουρα.

όλοι αυτό έχουμε.
που εδώ που τα λέμε για 60MB δεν είναι καθόλου κακό.

συμφωνώ μαζί σου.οι farflung μάλλον δεν είναι stoner,οκ,αλλά θα τους γούσταρε σίγουρα κάποιος που ακούει samsara.

στο double freedom αυτό που με αναστατώνει περισότερο είναι η lead κιθάρα που σιγοντάρει από πίσω την ώρα που νοιώθεις πως όλα καταρρέουν.

Αυτο!