[B]Middle Earth saga[/B]
Μαρέσει ο άρχοντας, ειδικά την εποχή που βγήκαν που ήμουν σχολείο ακόμα στο Fellowship είχα τρελαθεί, γνκ δν είναι λάθος να πεί κανείς ότι είναι το STAR WARS (μπρρ) της γενιάς αυτής… το Fellowship μου άρεσε περισσότερο σαν μεταφορά του βιβλίου, το Two Towers είναι η αγαπημένη μου εκ των τριών και το Return παρόλα τα ψιλοαρνητικά που του καταλογίζω, είναι εξαιρετικό φινάλε -δε με ενόχλησαν τα 34 τέλη-… αλλά σε βάθος χρόνου το απομυθοποίησα λίγο + μεγάλο ρόλο έπαιξε η σύγκριση με τα βιβλία δυστυχώς, που δεν πιάνει ούτε το 1/1000 της κάβλας-μαγείας-έμπνευσης-ιδιαιτερότητάς τους, παρά μόνο ανά μερικές στιγμές…
Τα Hobbit πάνω-κάτω αποτελείωσαν τις όποιες ελπίδες είχα να το ψηφίσω γτ αν και το πρώτο μου άρεσε σε γενικές γραμμές, τα 2 επόμενα δεν βλεπόντουσαν, πλήρη απαξίωση της νοημοσύνης του κοινού αλλά και γενικά της ιστορίας που είχε χτίσει 4 ταινίες τώρα ο Jakcson -ξεκάθαρα εμπορική κίνηση όπως φάνηκε, με κανένα σεβασμό στο κοινό του-… πάνω απόλα όμως επίσης, τραγική μεταφορά ενός εξαιρετικού παραμυθιού…
Τέλος όμως, το πιο βασικό -για εμένα δλδ - : όταν θέλω να δώ ταινία sword and scorsery με σπαθιά , μάγους, πολεμιστές, ξωτικά κτλ, υπάρχει ένα πρότυπο και αν το ακολουθούν καλώς, αν όχι, στον καιάδα:
To μπούλο λοιπόν Dildo and the gang
[B]Star Wars saga[/B]
H original τριλογία είναι το καλύτερο πράγμα στην ιστορία του Σινεμά.-
Το A new hope είναι αυτό που λέμε game-changer για τον κινηματογράφο γνκ, το Empire Strikes Back είναι μια από τις 3 αγαπημένες μου sci-fi (μαζί με Blade Runner και Stalker) ταινίες όλων των εποχών και το Καλύτερο Sequel Ever (συγγνώμη Godfather 2 κτλ), μια ταινία χωρίς ένα ψεγάδι, το Return of the Jedi έχει τόσο γαμηστερό φινάλε και τόσο σωστό + τόσο ψαρωτικό opening με το Jabbas Palace, που παραβλέπεις τα Ewoks ή τις διάφορες λοιπές σεναριακές ευκολίες ή λάθη…
Η prequel τριλογία είναι ο λόγος που κάποιος μπορεί να εμπνευστεί και να γίνει ο Καλύτερος Σκηνοθέτης του Κόσμου στο μέλλον, θέτοντάς του τα πιο low standards ever και να χρησιμοποιηθεί σα φωτεινός φάρος που θα δείχνει το δρόμο προς το φώς… είναι από τα χειρότερα πράγματα που έχω δεί στη ζωή μου (γνκ, όχι μόνο στον κινηματογράφο), με μειώνουν σαν άνθρωπο, σαν προσωπικότητα και σαν ζωντανό οργανισμό δεν τα αναγνωρίζω σαν canon και δεν τα αναγνωρίζω σαν καμία μορφή τέχνης.-
Το νέο STAR WARS έχει τα φόντα για κάτι αξιοπρεπές, μου άρεσε πολύ παρόλα τα μικροπροβληματάκια που βρήκα και εφόσων κατάφερε να μου κινήσει το ενδιαφέρον μετά το σοκ των prequel, εγώ είμαι μαζί του και ανυπομονώ για τη συνέχεια…
Η Δύναμη της original τριλογίας είναι τόσο ισχυρή που κανένα prequel όμως δε θα την σβήσει.-
[B]Marvel Universe (MCU/Fox/Sony)[/B]
Από όλο το συνοθύλευμα υπερηρωικής ανοησίας, κρατάω τα 2 πρώτα Χ ΜΕΝ, καταπληκτικές ταινίες both -ειδικά η δεύτερη-, τα 2 πρώτα spiderman -ειδικά το δεύτερο -, το πρώτο Avengers -pop culture οργασμός- και το Winter Soldier-το Dark Knight της Marvel-… ειδική αναφορά σε Guardians of the Galaxy, που το είδα 2 φορές σινεμά, 52 σε dvd και το ξαναβλέπω τώρα για πλάκα, αλλά πλέον μου μένει ένα παράπονο ‘‘τι θα γινόταν αν αυτή η ταινία δεν ήταν Marvel/Disney αλλά μια περιπέτεια sci-fi απλά; ΠΟΣΟ ΘΑ ΓΑΜΟΥΣΕ χωρίς τον ‘‘δακτυλο’’ των αφεντικών της;’’… όλα τα υπόλοιπα, το έχω ξαναπεί, είναι ο λόγος που δεν βγαίνουν καλές περιπέτειες πιά, εφέ, χάρτινα, για προσχολικές ηλικίες μπλα μπλα μπλα…
όμως και πάλι, τις καλύτερες ταινίες του παραπάνω franchise αν βάλω, ε δεν αγγίζουν πχ T2, Empire Strikes Back, Alien κτλ κτλ…
[B] Indiana Jones[/B]
Το Riders of the Lost Arc είναι μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών hands down, το Temple of Doom ένα υποτιμημένο διαμάντι κωμωδίας/περιπέτειας τρόμου, το Last Crusade το παράδειγμα του πως θα πρέπει να κάνεις το τέλεο rehash μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών (χμμμ) -αριστουργηματικά δλδ-
O Indy έχει ξεχωριστή θέση μέσα μου και η θέση του σε αυτό το πολλ νομίζω δεν πρέπει να υπάρχει, αν και έχει στοιχεία φαντασίας τι λέμε τώρα, είναι ξεκάθαρη περιπέτειεα, ο ορισμός της…
Για το Riders θα μπορούσα να μιλάω ώρες, το πόσο τέλεια ταινία είναι, σκηνοθετικά,σεναριακά, ερμηνευτικά και το πόσο πρωτότυπη και φρέσκια έσκασε σα βόμβα στην εποχή της… το Temple of Doom έχει κάποιες σκηνές που δύσκολα θα ξεχάσεις όταν τις πρωτοδείς, ενώ το Last Crusade μερικές από τις καλύτερες και πιο ψυχαγωγικές σκηνές καταδίωξης στην ιστορία του σινεμά, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και iconic δίδυμα πρωταγωνιστών με τρομακτική χημεία μεταξύ τους, καταπληκτικό χιούμορ και τρομερά καλοστημένη δράση…
όλες όμως αυτές δεν θα ήταν τίποτα χωρίς την μελαγχολική και νοσταλγική αύρα που απορρέουν… είτε μεγαλώνω απότομα είτε έχω γίνει πιο φλώρος από παλιά, όταν ξαναδώ Ιντυ (είδα και τα τρία με το girlfriend το καλοκαίρι) δύσκολα δεν θα μου φύγει δάκρυ, και δεν είναι τα nostalgia-goggles, είναι η μαγεία αυτών των ταινιών στο να μπλέκουν την συγκίνηση της καθαρής ανόθευτης περιπέτειας με τα συναισθήματα μια πιο αθώας και πιο απλής εποχής… ναι, όλο αυτό πηγάζει από μια νοσταλγία, αλλά γνκ δε νοσταλγώ το 1943 :p, if you got my point…
Γενικά πάντα ήμουν του σκεπτικού ‘‘η λογική λέει STAR WARS, η καρδιά Indy’’
Α, επίσης δν υπάρχει Indy 4
2 points ομως:
TI ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΧΕΙ Ο ΙΝΤΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΠΟΛΛ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ???
ΠΩς ΘΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ???
[B]Back to the Future[/B]
Πάνω κάτω τα ίδια με τον Indy… πρωτότυπο, εμπνευσμένο, με αθώο έξυπνο χιούμορ και κλασσικές ερμηνείες, το πρώτο σταθμός, το δεύτερο εξαιρετικό inception mindfuck, το τρίτο λιγότερο καλό αλλά εξίσου τρομερή περιπέτεια…
Aν κάτι ξεχωρίζει στο back to the future γνκ, για μένα, είναι η πρωτοτυπία σαν ιδέα (ναι έχουμε και άλλες time travel ταινίες μπλα μπλα μπλα)και κυρίως η εκτέλεση… δεν είναι τυχαίο ότι ο Ζεμέκις είναι πίσω από Ροτζερ Ραμπιτ και πίσω και από τα 2 ο Σπίλμπεργκ…
ίδια φάση με ίντυ, δεν έχω να πώ κάτι, flying delorian, johhny be good, sports almanac, are you chicken mcfly κτλ… pure Hollywood διαμάντι…
Θα μείνει πίσω από Indy και Star Wars αλλά για λίγο…
[B] Alien[/B]
Το θέμα με το Alien είναι το εξής: Το Alien στο top-3 best sci/fi μου, είναι 4ο :p… ανα διαστήματα μπαίνει και μέσα και αφήνει ένα εκ τω Empire Strikes Back ή Stalker έξω… είναι και αυτό μια τέλεια ταινία, από την αρχή μέχρι το τέλος της…τα aliens μια από τις καλύτερες hardcore περιπετειάρες όλων των εποχών ενώ το Alien 3, πολύ υποτιμημένο, ένα αγαπημένο γοτθικό σκοτεινό sci-fi διαμαντάκι… το 4 είναι μαλακία αλλά έχει τις στιγμές του…
πάει να γαμηθεί και αυτό με Προμηθέες και παπαριές αλλά κλαιν, όπως διέγραψα prequel star wars έτσι θα φάει χ και ότι επόμενο βγεί…
Μεγάλη μάχη λοιπόν μεταξύ αυτού και Star Wars-Indy για το τοπ so far
Matrix
Στο πρώτο έφυγα από το σινεμά
μαλακία μου τ μετά σε κασσέτα το έλιωσα… τα επόμενα 2 δε τα θυμάμαι καν
Γενικά οκ, πάντα ήμουν λίγο κλαιν με τη φάση ματριξ οπότε pass…
[B]DC Universe[/B]
Κρατάω Batman Begins σα τη καλύτερη ταινία του καλύτερου υπερήρωα ΓΕΝΙΚΑ και το Dark Knight σαν ίσως την πιο σημαντική περιπέτεια των 00s (όχι όμως η καλύτερη)… από κει όμως και μετά, δεν έχω ενδιαφέρον ιδιαίτερο και ξεχωρίζω μόνο στιγμές σε μέτριες ή κακές ταινίες… και επειδή το Nolan Universe δεν συμβαδίζει γνκ με το επερχόμεο DC Universe, τρωεί όλη η DC ένα χ πανυγηρικό… δεν αρκούν 2 εξαιρετικές ταινίες να κοντράρουν άλλους κολλοσούς…
[B]Star Trek[/B]
Δεν ήμουν ποτέ φαν, μάρεσε ο Καν, τα πρώτο του Abrahams και αυτά…
[B]Terminator[/B]
Το Τ1 είναι τις κορυφαίες ταινίες των 80ς, το Τ2 Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΩΝ 90ς ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΕΒΕΡ και από κει και μετά μόνο σκουπίδια που μόνο κακό κάναν στο franchise… για τη πορεία του και μόνο θα χάσει τη ψήφο μου, αν υπήρχαν τα 2 πρωτα μόνο, μαζί με STAR WARS-INDY και Alien θα κονταροχτυπιόταν μέχρι τέλους
Overall έχουμε Riders of the Lost Arc-Alien-Empire Strikes Back-T2 σαν κατευθείαν classics για μένα
Οπότε δε ξέρω τί να ρίξω ακόμα, θα το ρίξω στη πορεία
επίσης Dead, αγόρι μου…
[B]ΒΑΖΕΙΣ ΕΔΩ ΤΟΝ ΙΝΤΥ ΚΑΙ ΔΕ ΒΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ MAD MAX;;;;;[/B]
καλά, θα τον καβατζώσω για το δικό μου αντρικό πολλ
δε γλιτώνεις τη δημόσια εκτέλεση έτσι όπως πας