Λοιπόν κορίτσια, επιτέλους οι Senser επέστρεψαν με το 4ο άλμπουμ τους. Μετά από το ανέμπνευστο “SCHEMAtic” του 2004, η μπάντα δούλεψε πολύ πάνω σε νέες συνθέσεις (κάποια από τα τραγούδια του άλμπουμ βρίσκονταν καιρό στο myspace της μπάντας και τα ακούσαμε και λάιβ στην απίστευτη τελευταία τους εμφάνιση στην Αθήνα το Μάρτη του 2006), και επιτέλους δείχνουν να λειτουργούν σαν κανονική μπάντα κι όχι σα μια παρέα που μαζεύεται, ηχογραφεί μια δισκάρα και διαλύεται.
Είμαι στις πρώτες 2 ακροάσεις και έχω ενθουσιαστεί. Οκ, το “Stacked Up” (το κορυφαίο τους άλμπουμ) δεν ξαναβγαίνει, αλλά αυτό ανήκει στο 1994 και τώρα έχουμε 2009. Τι έχουμε λοιπόν εδώ? Ό,τι μας έχει συνηθίσει η μπάντα: ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Όλα είναι εδώ. Οι heavy as fuck κιθάρες, τα ραπαρίσματα του Heitham, οι industrial ξυραφιές, η ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ φωνή της Kerstin, οι λίγες funk-ιές, οι trip-hop βάσεις, και πάνω απ’όλα οι ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ.
Πέρα από τα γνωστά (σ’εμάς τους φανμπόηδες) “Resistance Now” και the “End of the World Show” (εδώ σε διαφορετικό mix απ’αυτό που είχαν στο site τους αρχικά), μεγάλο κόλλημα το “So Refined”, το trippy “Brightest Rays”, ενώ το τελείωμα του δίσκου με το δίδυμο “Fairytale” (μια αισθαντική μπαλάντα με τη φωνή της Kerstin σε πρώτο ρόλο) και “Lights”(καταιγιστικός metal πανικός) με άφησε με ανοιχτό το στόμα.
Συνοψίζουμε: Το άλμπουμ είναι σίγουρα τρεις κλασεις πάνω απ’τον προκάτοχό του, τώρα συγκρίσεις με τα απίστευτα που κάναν στα 90ς είναι νωρίς να κάνουμε, πάντως έχουμε σίγουρα άλλη μια δισκάρα από τους αγαπημένους μας βρεττανούς.
μπαλίτσα εδώ:
βιντεοκλίπι για το resistance now:
Τα λέμε στο λάιβ. Ακούστε και ψηθείτε.
