Χμ, μετά το πολύ καλό κατά τη γνώμη μου The Cold White Light, και από το Everfrost που άκουσα στο Open Air, είχα την εντύπωση πως οι Sentenced θα κάνουν είτε μία από τα ίδια, είτε ένα ότι να ναι άλμπουμ για να ξεμπερδεύουν, μιας και μετά από αυτό διαλύονται.
Και όμως ρε, με διέψευσαν και μου έδωσαν λόγο να λυπάμαι που αποχωρούν (ώντας και μία από τις πρώτες μου αγάπες - και παντοτινές). Μην περιμένετε βέβαια να ακούσετε τρομερά πρωτότυπα πράγματα, απλά το feeling παραπέμπει λίγο στο καλύτερό τους (κατά τη γνώμη μου) Frozen, οι κιθάρες είναι λίγο πιο χύμα και γενικα τα κομμάτια πιο γρήγορα από όσα μας έχουν συνηθίσει εδώ και λίγα χρόνια. Personal favourite ως τώρα (ε δεν το έχω λιώσει κιόλας) το τελευταίο End of the Road, ενώ αξίζει να αναφερθώ στο Where Waters Fall Frozen, που είναι ένα instrumental 55 δευτερολέπτων, βγαλμένο από εποχές… North From Here (!!!).
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε φανς και μη. Α, και R.I.P.
Καταπληκτικός δίσκος. Ο καλύτερος μακράν μετα το Down πιστεύω. Τελικά το καλό το κρατούσαν για το τέλος μου φαίνεται.
Το end of the road είναι έπος. :lol:
